Oordeel Genetisch hoog risico op borstkanker kan een ziekte zijn

Federale administratieve rechtbank: preventieve behandeling denkbaar
Een verhoogd risico op borstkanker als gevolg van familiaire vooringenomenheid en een genmutatie kan een ziekte zijn. dan kan de steun nodig hebben om het voorzorgsbeginsel verwijdering van de borstklieren te betalen, de federale administratieve rechtbank oordeelde op donderdag 28 september, 2017, in Leipzig (Ref. 5 C 10:16). Daarna hangt het ook af van de mogelijkheden van vroege detectie en de toen bestaande kansen op herstel.

Een ambtenaar uit het zuiden van Hessen had een rechtszaak aangespannen. In haar is er een BRCA2-genmutatie, die leidt tot een overeenkomstige familiale bias met een waarschijnlijkheid van 80 procent voor borstkanker. Hier leden verschillende vrouwelijke familieleden al aan borstkanker. Artsen classificeerden de ambtenaar als een "patiënt met een hoog risico".

In Duitsland worden elk jaar 70.000 nieuwe gevallen van borstkanker geteld. (Afbeelding: Sven Bähren / fotolia.com)

Daarom wilde ze niet wachten tot ze borstkanker kreeg. Van de hulp, die een deel van de gezondheidszorg voor ambtenaren dekt, vroeg ze om een ​​preventieve borstoperatie met implantaatreconstructie. De deelstaat Hessen weigerde echter. De officier liet de operatie nog steeds uitvoeren en daagde een rechtszaak tegen vergoeding uit.

Omdat de administratieve rechtbank van Darmstadt en de VGH Kassel de klacht gegrond was (oordeel en JurAgentur aankondiging op 10 maart 2016, Az. 1 A 1261-1215). Hoewel de veronderstelling van kosten in dergelijke gevallen niet rechtstreeks in de Hessische staatssteunregels wordt voorzien. Het vloeit echter voort uit de zorgplicht van de werkgever die is vastgelegd in de grondwet.

In principe is dit ook gevolgd door de federale administratieve rechtbank. Het hoge risico op borstkanker door een BRCA2-genmutatie zou een wet op staatssteun kunnen zijn, oordeelde de rechters van Leipzig. Daarom heeft zelfs de federale sociale rechtbank (BSG) in Kassel besloten tot de wettelijke ziekteverzekering.

Echter, in nood van de behandeling de ziekte ligt alleen aanwezig als de kans op ziekte, de gevolgen zijn zo hoog en zo ernstig "dat de betrokkene niet in evaluatieve integrale afweging kan worden verwacht,
om de gebeurtenissen hun gang te laten gaan en zich te beperken tot het gebruik van vroege detectiemaatregelen ".

Volgens het vonnis van Leipzig gaat het dus niet alleen om het ziekterisico, maar ook om de mogelijkheden van vroege opsporing en de toen bestaande kansen op herstel. Daarom moet VGH Kassel deze beide onderzoeken en ze opnieuw evalueren, samen met het risico op ziekte in een "algemeen beeld". mwo