Veel kinderen hebben last van voedselallergie

Voedselallergiedag: 1,4 miljoen Duitsers lijden aan voedselallergieën

2013/06/22

Jeukende huiduitslag, kortademigheid, verstoorde bloedsomloop: dit zijn allemaal typische symptomen van een voedselallergie. De huidige schattingen zijn gebaseerd op ongeveer 1,4 miljoen mensen die in Duitsland zijn getroffen. Gisteren, 21 juni, werd het probleem onder de aandacht gebracht van de voedselallergiedag.

Sterke toename van kinderen
In Duitsland lijden steeds meer mensen aan voedselallergieën. De Duitse Allergie en Astma Vereniging (DAAB) schat dat ongeveer 900.000 volwassenen en 500.000 kinderen in dit land getroffen zijn. Het aantal is dus in de afgelopen tien jaar bijna verdubbeld. Van bijzonder belang is de professionals ontwikkelen bij kinderen, omdat het risico van levensbedreigende reacties zevenvoudige is toegenomen in hen, verklaarde voedingsdeskundige Sonja Lammel de Duitse gerechten Allergietag op 21 juni. Over de oorzaken Lämmel betekent: „Er is de zogenaamde hygiënische hypothese dat het immuunsysteem verveelt vanwege de waan van de hygiëne, omdat het geen defensieve functies hoeft over te nemen en daarom anders georiënteerd is.“ Bovendien voegde ze toe: „Kinderen die opgroeien in het land, zijn in de stal, ontwikkelen minder allergieën dan onze stadskinderen. Men moet zich afvragen: hoeveel hygiëne eigenlijk moet zijn?“ Bij een voedselallergie, ook wel voedselallergie genoemd, is het immuunsysteem overgevoelig voor bepaalde bestanddelen van voedsel. Vooral ongemakkelijk en gevaarlijk is dat zelfs de kleinste sporen van het allergeen tot gewelddadige reacties kunnen leiden.

De getroffenen zijn voorzichtig met hun dieet
De meeste voedselallergieën staan ​​voorzichtigheid in hun dieet toe. Je weet dat vaak zelfs de kleinste sporen van bijvoorbeeld noten in een chocolade of soja in bereide maaltijden onaangename, soms zelfs gevaarlijke gevolgen kunnen hebben. Typische symptomen die kunnen optreden zijn huiduitslag, ademnood of falen van de bloedsomloop, in het ergste geval zelfs een levensbedreigende, anafylactische shock. Voedingsdeskundigen schrijven de sterke toename van de getroffen mensen toe aan veranderende voedingsgewoonten. Sterk verwerkte producten, zoals kant-en-klaarmaaltijden, spelen een belangrijke rol omdat ze vaak zeer allergene stoffen bevatten. Als u eenmaal hebt ontdekt voor welke ingrediënten u allergisch bent, koopt u meestal voedsel met meer zorg. Vaak hebben patiënten geen andere keuze dan te veel te doen. Lämmel komt tot deze conclusie wanneer ze komt tot de oplossing van veranderende eetgewoonten die kinderen kunnen helpen spreken: „Er zijn goede voedingstherapeuten die met ouders goede strategieën uitwerken voor het implementeren van een dergelijk dieet. De enige therapie die we hebben is verlating.“

Zeer vaak voorkomende allergische triggers
Vanwege de vele gevaren zijn voedselproducenten vooral verplicht om te nemen. Hoewel er wetgeving die verplicht producenten om de 14 meest voorkomende allergenen te noemen wanneer ze met opzet toegevoegd door het recept, dus als ingrediënt aanwezig zijn. Een verplichte etikettering in het geval dat ze onbedoeld als een spoor, bijvoorbeeld als gevolg van productie, vullen of iets dergelijks, in een product terechtkomen, is er niet. Aangezien de meest voorkomende allergie triggers die moeten worden genoemd zijn: eieren, pinda, vis, graan met gluten (zoals tarwe, rogge, gerst, haver), schaaldieren, melk, noten (zoals amandelen, hazelnoten, walnoten, pistache noten), zwaveldioxide en sulfieten, selderij, mosterd, sesamzaad, soja, lupine, weekdieren (zoals slakken, inktvis, mosselen, oesters) en producten uit de genoemde ingrediënten. Er is zelfs een etiketteringsplicht met de kleinste hoeveelheden. Voor sommige ingrediënten is hun aanwezigheid het resultaat van de verkoopnaam van het eten. Dus bijvoorbeeld de naam „roomkaas“ duidelijk dat melk werd verwerkt.

Onvoldoende markeringen
Voor de meeste allergische personen zijn de bestaande voorschriften en verplichtingen echter niet bevredigend. De etiketteringsvereiste is bijvoorbeeld alleen van toepassing op verpakte levensmiddelen. Vers brood en broodjes uit de bakkerij zijn tot nu toe uitgesloten van de voorschriften. Dit zou alleen in december 2014 moeten veranderen, zelfs als los aangeboden voedsel in de hele EU moet worden geëtiketteerd. Een ander probleem voor patiënten is dat veel voedselproducenten voorzichtig wijzen op allergenen die aanwezig kunnen zijn om zichzelf te beschermen tegen mogelijke aansprakelijkheidsclaims. Dit resulteerde in hints als: „Kan sporen van pinda's en noten bevatten“ of „Gemaakt in een fabriek die ook melk en eieren verwerkt“ Vaak houden allergielijders af van kopen. En dat, hoewel er vaak geen risico is voor de gelabelde producten. Het is vaak niet duidelijk of en in welke hoeveelheid allergenen zijn inbegrepen. DAAB is daarom verplicht drempels vast te stellen voor sporen die waarschijnlijk niet leiden tot ernstige allergische reacties. Dit zou de fabrikanten uniforme richtlijnen voor de etikettering geven en allergielijders zouden beter worden beschermd tegen ongegronde waarschuwingen en dus tegen buitensporige ontheffing.

Verschil tussen allergie en intolerantie
Velen weten niet dat er een verschil is tussen voedselallergieën en voedselintoleranties. Zo zijn een aantal symptomen die vergelijkbaar zijn, zoals buikpijn en hoofdpijn, misselijkheid of de spijsvertering pijn, maar op een voedselintolerantie, het immuunsysteem is niet betrokken. Een veel voorkomende variant is lactose-intolerantie, een speciale vorm van voedselintolerantie waarin mensen reageren op de consumptie van melk en zuivelproducten met verschillende symptomen. Elke zevende Duitser zou nu getroffen moeten worden. Als een intolerantie bekend is, moet het voedsel tijdelijk worden weggelaten, maar dan wordt er een individuele tolerantielimiet verkend, zodat u er met mate van kunt genieten. Een absolute verzaking is daarom niet vereist. Met een allergie, echter, om reacties van het immuunsysteem te vermijden. Uiteindelijk kan alleen een arts zien of het een allergie of een intolerantie is. Hiervoor zijn huid en bloed tests en liefst enigszins provocatietest: onder medisch toezicht wordt getest is of verdachte voedingsmiddelen eigenlijk een allergische reactie veroorzaken. (Ad)