Wat zijn de mogelijkheden van osteopathie en waar zijn de grenzen?
Met zijn holistische benadering probeert deze specifieke vorm van manuele therapie de oorzaken van kwalen te verhelpen, in plaats van zich te concentreren op het verlichten van de symptomen. Functionele stoornissen moeten worden herkend en geëlimineerd door de osteopathische behandeling. Osteopaten voelen met hun handen verstoppingen en spanning die de oorzaak kunnen zijn van ongemak en proberen het vervolgens op te lossen. Hoewel osteopathie een medicamenteuze behandeling of zelfs een operatie in een noodsituatie niet kan vervangen, is een begeleidend gebruik in dergelijke gevallen vaak nuttig.
Dat kan osteopathie zijn. Beeld: Karelnoppe - FotoliaIn geen geval mag de indruk ontstaan dat osteopathie een wondermiddel is en natuurlijk kan osteopathische behandeling niet worden gezien als een vervanging voor medische of chirurgische behandeling, meldt de federale vereniging van osteopathie (BVO). Deze specifieke vorm van manuele therapie, met verschillende aandoeningen, biedt echter de mogelijkheid om specifiek de oorzaak van de problemen aan te pakken met de zachte, holistische behandeling. Osteopathie is niet beperkt tot het musculoskeletale systeem - zoals vaak wordt aangenomen - maar omvat ook behandelingen op de inwendige organen en op het zenuwstelsel. Volgens de benaderingen van osteopathie staan het musculoskeletale systeem, de organen, bloedvaten en zenuwkanalen in directe verbinding met elkaar via de bindweefselstructuren (fasciae). Verstoppingen en spanningen die hier optreden, moeten worden opgelost door de osteopathische behandeling, aangezien ze worden beschouwd als een mogelijke oorzaak van disfunctie.
Behandel de oorsprong van de klachten
Uit informatie van de BVO Volgens het is het doel van de osteopathie, "besluit oorzakelijke factoren of beperking van het vrije verkeer van de gewrichten en fascia vast weer aan het autonome zenuwstelsel in evenwicht te harmoniseren de carrosserie om viscerale aandoeningen en psycho-emotionele opluchting en ontspanning op te lossen bereiken. "De activering van de zelfhelende krachten van de patiënten speelt een centrale rol. "We zoeken naar de oorsprong van de last", zegt BVO-voorzitter Georg Schöner. De natuurgeneeskundige en osteopaat legt uit dat dit vooral de ogen en handen worden gebruikt als diagnostische instrumenten. "We voelen en voelen, we kijken naar het hele lichaam", zegt Schöner. Hoewel een blik op het MRI-beeld ook wordt weggegooid, moeten patiënten er een indienen, maar dit is slechts een aanvulling op de diagnose. "Voor onze beoordeling is zo'n sectie niet genoeg, omdat we het lichaam holistisch beschouwen," zegt de voorzitter van de BVO.
Overweeg functionele relaties
Aan de hand van het voorbeeld van een patiënt met een hernia legt de expert uit waarom de holistische benadering zo cruciaal is. Volgens hem kan het ongemak van de schijf "nooit verdwijnen zonder behandeling boven de dikke darm", omdat de schijf en de darm met elkaar zijn verbonden door de fascia. Aldus zouden spanningen op de darm herhaaldelijk worden overgebracht op de tussenwervelschijven. Ook bij andere klachten worden vergelijkbare functionele verbindingen gegeven. Rugpijn kan bijvoorbeeld verband houden met nierstoornissen en vrouwen hebben een fascia-verband tussen de baarmoeder en het sacrum. Verstoringen van de maag hebben volgens de BVO invloed op de beweeglijkheid van het diafragma en daarmee mogelijk de mobiliteit van de wervelkolom. Dit zijn functionele relaties die tijdens de behandeling moeten worden overwogen.
Kritiek op gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing
Hoewel osteopathie zichzelf vele malen in de praktijk en de ziektekostenverzekering als de Techniker Krankenkasse of AOK heeft bewezen te financieren een deel van de osteopatische behandeling voor een goede reden, is nog steeds het verwijt van gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing in de kamer. Bijvoorbeeld, John Flechtenmacher, voorzitter van de Beroepsvereniging van de Orthopedie en Traumatologie (BVOU) van "Spiegel Online" werd geciteerd, osteopathie veronderstellen dat alle ziektes waren handmatig te behandelen, maar bestond "op hun effectiviteit is weinig wetenschappelijk bewijs." een evaluatie van de behandeling door de Duitse Medical Association in 2009 bleek dat "er redelijk betrouwbare informatie over de werkzaamheid en effectiviteit van osteopathie behandelingen slechts een paar ziekte foto's." Dit waren vooral chronische pijn syndromen van de wervelkolom zijn geweest. Op dit punt moet echter ook worden vermeld dat veel methoden voor de behandeling van geneesmiddelen en chirurgische ingrepen nog steeds controversieel zijn. Dit is bijvoorbeeld van toepassing op operaties als gevolg van hernia's en knieoperaties als gevolg van chronische kniepijn. Hier is echter het feit dat, in voorkomend geval, werd een potentieel schadelijke procedure uitgevoerd terwijl schadelijke effecten van osteopathie meestal zijn uitgesloten.
Osteopathie komt steeds vaker voor
Ondanks beschuldigingen van een gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing wenden steeds meer patiënten zich tot een osteopaat, niet alleen voor behandelingen van het bewegingsapparaat. Tegenwoordig ontvangen meer dan vijf miljoen mensen elk jaar een osteopathische behandeling, meldt Spiegel Online, verwijzend naar de cijfers van het Federaal Agentschap voor Osteopaten in Duitsland (VOD). Rugpijn, baby's met huilbuien of senioren met heupproblemen, brandend maagzuur, migraine of menstruatiepijn zijn voldoende om het spectrum van de behandelde symptomen te behandelen. De kosten van een sessie worden door de VOD vastgesteld op 60 tot 100 euro, en patiënten moeten hun zorgverzekeraar vragen of het mogelijk is om de kosten te dekken..
Vergoeding van kosten door de zorgverzekeraars verduidelijken
Volgens de informatie van de "Spiegel Online" Veel zorgverzekeraars vergoeden proportionele kosten van osteopathie als een vrijwillige aanvullende service. In de regel zijn de maximale bedragen per sessie of jaar gespecificeerd in de statuten. Ann Marini van Wettelijke Ziekenfondsen Association wordt geciteerd door de nieuwsportaal als te zeggen dat verzekerden moeten controleren met hun eigen verzekeringsmaatschappij, "of osteopathie wordt aangeboden of is gepland, welke voorwaarden worden geassocieerd met dit aanbod en met welke therapeuten die werken de kassa." Volgens de AOK hebben patiënten vaak maar één tot drie sessies nodig voordat het gewenste resultaat zich voordoet. Voorwaarde voor de evenredige vergoeding van de AOK is het voorschrift van een arts en de verzekering van een toereikende kwalificatie van de osteopaat. Daarom moet de therapeut een lid van een vereniging van osteopaten zijn, of heeft een opleiding die recht geeft op deze verenigingen treden ondergaan.
Besteed aandacht aan de kwalificatie van osteopaten
Tot dusverre is het beroep van osteopathicus niet erkend door de staat, en daarom zouden patiënten in principe bijzondere aandacht moeten schenken aan de kwalificaties. Slechts een paar maanden geleden waren de verschillende belangengroepen in staat overeenstemming te bereiken over een specifiek functieprofiel, maar wettelijk voorgeschreven richtlijnen voor training waren nog niet beschikbaar. Een gekwalificeerde osteopaat moet volgens een verklaring van de BVO voorzitter Beautiful but "voltooid ten minste 1.350 uur opleiding en een diagnostische en medische examen zijn geslaagd." Ook zouden de artsen hun opleiding na hun opleiding in de richting van chiropractie en manuele geneeskunde voort te zetten. De voorzitter van de Beroepsvereniging van de Orthopedie en Traumatologie benadrukte dat "dan ook uit te voeren osteopatische behandelingen, omdat ze deel uitmaken van manuele geneeskunde." Deze artsen, dit is niet een contradictie, maar faciliteert hen om de juiste behandeling te kiezen. De manuele therapieën van chiropractie of fysiotherapie zijn echter slechts gedeeltelijk vergelijkbaar met de aanpak van osteopathie. Omdat deze de behandeling van de symptomen benaderen, bijvoorbeeld door te beperken wat er niet gebeurt in de osteopathie. Hier richt de behandeling zich op de oorzaken van de klachten. "Verantwoordelijke osteopaten" moeten echter ook hun grenzen kennen, meldt Schöner. Bijvoorbeeld, bij ernstige verwondingen, fracturen, wonden, maar ook bij geestesziekten kan osteopathie geen hulp bieden. Deze zouden hoe dan ook door een arts moeten worden beoordeeld. (Fp)