Weinig sympathie door pijnstillers

Eigen pijngevoel belangrijk voor empathie
Empathie is van cruciaal belang in het dagelijks leven voor sociale interactie. Iedereen heeft zeker ervaren hoe een onbekende persoon pijn moet doen of pijn moet lijden. Vaak is het dan dat op het eerste moment deze pijn gevoeld wordt. Het is zelfs moeilijk om dit gevoel te onderdrukken of te negeren. Maar hoe belangrijk is het dat iemand zelf pijn voelt? Je moet zelf pijn kunnen voelen om met de pijn van anderen te kunnen omgaan?

Neurowetenschappelijke modellen suggereren dat het nodig is om pijn te kunnen ervaren om pijn bij andere mensen te kunnen voelen. Er wordt aangenomen dat bij pijn empathie bepaalde hersengebieden worden geactiveerd. Deze zijn gedeeltelijk betrokken bij de verwerking van eigen pijn. Hieruit zou kunnen worden geconcludeerd dat pijn-empathie en eigen pijn op soortgelijke neuronale functies berusten. Claus Lamm en zijn team gebruikten deze kennis over pijn-empathie bij een studie die werd gefinancierd door het Weense wetenschaps- en technologiefonds. Om een ​​verklaring te vinden voor de neurobiologische mechanismen van empathie, heeft de Universiteit van Wenen een onderzoek uitgevoerd. Hiervoor zijn meer dan 100 testpersonen getest. Experimentele manipulatie van zelf waargenomen pijn is gebruikt om te testen hoe het ook empathie voor pijn beïnvloedt. Voor dit doel werd een zogenaamde placebo-analgesie uitgevoerd.

Pijnstillers verminderen compassie voor de pijn van anderen. (Afbeelding: PhotoSG / fotolia.com)

Zowel pijnstillers als placebo verminderen empathie
In de placebo-analgesiegroep rapporteerden proefpersonen hun verminderde subjectieve pijnperceptie. Dit ging gepaard met een verminderde hersenactiviteit in de voorste insulaire cortex en de middelste cingulate cortex, zei psycholoog Claus Lamm in het tijdschrift "PNAS" (Proceedings of the National Academy of Sciences). Deze gebieden in de hersenen staan ​​bekend als onderdeel van het neurale empathisch netwerk, zei de expert. Tegelijkertijd zijn ze ook centrale componenten van het lichaamseigen opiaatsysteem, dat wil zeggen het systeem dat betrokken is bij de verzwakking van zelf waargenomen pijn, de arts verder uitgelegd.

In een follow-up-experiment testte de Universiteit van Wenen de betrokkenheid van het opiaat-systeem bij het waargenomen placebo-empathie-effect. Dit was de bedoeling om duidelijkere conclusies te trekken over deelnemende neurotransmittersystemen, aldus de onderzoekers. Lahm en zijn team blokkeerden met een medicijn, de opiaatreceptoren. Dit veroorzaakte een blokkade van het placebo-empathie-effect. Dit maakte een mogelijke betrokkenheid van het opiaatsysteem bij placebo-empathie waarschijnlijker. Studieleider Lamm legde uit dat dit een belangrijke stap betekent naar een meer mechanistisch begrip van empathie.

Minder pijngevoeligheid verandert ook het pijngevoel
Minder pijn voelen betekent ook minder begrip voor de pijn van andere mensen. Patiënten die pijnstillers of placebo-medicijnen slikten, voelden minder pijn dan de controlegroep. Er kon ook worden opgemerkt dat de sympathie voor de pijn van de andere proefpersonen sterk was verminderd. De deelnemers zelf waren minder gevoelig voor pijn en beschouwden pijnstillende prikkels bij andere mensen daarom minder stressvol.

Het team werkt momenteel aan een andere studie om de directe effecten van opiatenadministratie op empathie te onderzoeken. De resultaten maken duidelijk dat empathie sterk gebaseerd is op persoonlijke ervaringen, Lam en collega's. Dit is een van de redenen waarom de gevoelens en pijnen van andere mensen zo dicht bij ons kunnen zijn, legde Lamm uit. Dit geeft ook een verklaring waarom empathie soms de verkeerde kant op kan gaan: we beoordelen anderen vooral vanuit ons eigen perspectief. (As)