Zoals een verslaving Waarom we niet bij chips kunnen stoppen

Hunkeren naar chips: waarom wordt de hele zak altijd leeg gegeten

Chips horen echt niet bij een gezond dieet. Mensen die te veel eten, riskeren niet alleen dik te worden, maar krijgen vaak ook puistjes, mee-eters en een onzuivere huid. Hoewel de meeste mensen zich daarvan bewust zijn, is het meestal moeilijk om te stoppen als de tas eenmaal is geopend. Waarom is dat? Deze vraag heeft nu Duitse onderzoekers bezig gehouden.

Na de "plaats delict" is de frituurzak meestal leeg

Eigenlijk weet iedereen dat je niet te veel chips moet eten, omdat ze bekend staan ​​als mesten. Maar vooral in de gezellige tv-avond, wanneer je samen een 'crime scene' of een kaskraker zoekt, kunnen velen niet langer stoppen met knabbelen. Alleen wanneer de zak leeg is, is het over. Maar waarom is dat zo? Duitse wetenschappers hebben deze vraag opnieuw behandeld.

Zodra je chips begint te eten, is het meestal voorbij als de tas leeg is. Duitse onderzoekers nastreven nu de vraag waarom dit zo is. (Afbeelding: Syda Productions / fotolia.com)

Knabbelt met verslavende factor

"Hedonische hyperfagie" - dat is wat wetenschappers het noemen als je niet kunt stoppen met het eten van chips of chocolade.

Dit zogenaamde "chipseffect" is ook in het verleden aangetoond in wetenschappelijke studies.

Bijvoorbeeld, onderzoekers van de Friedrich-Alexander-universiteit Erlangen-Nürnberg (FAU) meldden een paar jaar geleden over experimenten met ratten die aantoonden waarom chips verslavend zijn.

De wetenschappers schreven in een verklaring dat "de verhouding tussen hoe een voedsel is samengesteld, een belangrijke rol speelt" speelt: "50 procent koolhydraten en 35 procent vet verleiden je om te snacken", aldus de experts.

De hunkering naar chips zou echter slechts voorwaardelijk kunnen worden verklaard met het vet- en koolhydraatgehalte.

Omdat ratten die hetzelfde vet-koolhydraatmengsel kregen, zoals in chips, een minder uitgesproken activering vertoonden in de hersenen, als dieren na het eten van de chips.

Beloningscentrum in de hersenen is geactiveerd

De Erlangen onderzoekers hebben een follow-up studie met mensen en kwam tot de conclusie dat de beloning in de hersenen sterker wordt geactiveerd wanneer de chip-eten, dat is de hogere body mass index (BMI), zo meldt het persbureau dpa.

Als onderdeel van hun studie gaven de onderzoekers slechts drie dagen later slechts twintig mannen en vrouwen de kans om chips en courgettes te eten. Voor en na werden haar hersenen onderzocht in de MRI.

Volgens de gegevens reageerden de hersenen bijzonder sterk op het verbruik van de chips, vergelijkbaar met wat eerder bij ratten was waargenomen.

"Voor ons was de meest interessante bevinding dat, afhankelijk van de BMI van de persoon, dezelfde structuur in de hersenen verandert als bij ratten - de nucleus accumbens", zegt onderzoeksleider Andreas Hess, volgens dpa.

Het is een regio die betrokken is bij het zogenaamde beloningscentrum van de hersenen. De experts weten echter niet waarom dit zo is. "We blijven onderzoeken, we zijn hier op een zeer kritisch punt."

Bij mensen met obesitas reageert het beloningssysteem iets anders

Het effect van voedsel op de hersenen wordt soms vergeleken met dat van geneesmiddelen. Dopamine speelt hier een belangrijke rol.

Volgens onderzoekers kan dit een soort vicieuze cirkel creëren waardoor je steeds meer van een bepaalde substantie nodig hebt om dezelfde euforische staat te krijgen, hetzelfde beloningsgevoel - dus versla je eraan.

Volgens Isa Mack van het Universitair Ziekenhuis Tübingen wordt echter het onderwerp van eetverslaving in de wetenschap zeer controversieel besproken. Voeding en beloningssysteem behoorden altijd bij elkaar.

"Voor alles wat belangrijk is voor zelfbehoud en zelfgroei, moet het beloningssysteem beginnen", zei de expert, volgens dpa.

Het is een "evolutionaire erfgenaam" die reageert op "zoet en vet". Bovendien is het bekend dat bij het eten van het beloningssysteem iets anders reageert bij mensen met overgewicht.

"Maar dat betekent niet dat het altijd zo is geweest of dat het niet kan worden veranderd", zegt Mack. "Hersenactiviteiten zijn veranderlijk", zei de voedingsdeskundige. Ze veranderden bijvoorbeeld na gewichtsverlies.

Onderzoekers waren verrast door het resultaat

Voor de mens kunnen de resultaten van het eerdere onderzoek van ratten ook interessant zijn, waaruit bleek dat chips "tot activering in het beloningscentrum leiden", zoals Hess uitlegde..

De onderzoekers hadden eigenlijk verwacht dat de dieren het voedsel aantrekkelijker vinden, hoe rijker het is - dus hoe hoger de energie-inhoud. "Dat was niet waar," legde Hess uit. "De ratten geven duidelijk de voorkeur aan de verhouding van ongeveer 35 procent vet tot 45 procent koolhydraten."

Afgezien van frites, heeft deze verhouding ook veel andere voedingsmiddelen, zoals chocolade of noot nougat crème.

"De hersenen van zoogdieren hebben niet alleen te maken met een hoog energiegehalte, maar met deze mengverhouding. Dit spreekt bijzonder goed aan voor het beloningscentrum ", aldus de uitleg van de Erlanger-onderzoekers.

Hoewel het bewijs daarvoor nog steeds hangende is, zou dit waarschijnlijk niet veel anders moeten zijn bij mensen.

Omdat mensen als soort nog erg jong zijn en goede voeding hebben, zoals we ze vandaag hebben, relatief nieuw, is het menselijk brein nog steeds uit om zoveel "goed", zo rijk voedsel te nemen als het beschikbaar is.

"Voor het lichaam kan dit mengsel fysiologisch ideaal zijn - het zorgt voor een snelle mobiliseerbare energie door de koolhydraten en houdbare energie in het vetgehalte", volgens de hypothese van Hess.

Neem het hele pack niet voor de tv

"Het is verrassend dat rat en mens zich hier relatief vergelijkbaar lijken te gedragen," zei de voedingsdeskundige Hans Hauner van de TU München in het dpa-bericht.

Dit principe was vroeger heel nuttig omdat eten niet werd gegarandeerd. "Het is pas 50 jaar geleden dat we een overschot aan voedingsenergie hebben, zodat dit principe steeds meer een probleem wordt en vooral overgewicht bevordert," zei de expert.

Maar ook andere dingen speelden volgens Isa Mack een rol in de populariteit van voedsel.

Volgens het rapport van het bureau hebben de onderzoekers van Erlangen in hun onderzoek uitgesloten dat het zout een grote rol speelt in de aantrekkelijkheid van het voer, dat wil zeggen de chips. Maar Mack vindt dat niet irrelevant.

"Als we chips hadden zonder zout en zonder kruiden, dan zouden we ze niet in grotere hoeveelheden eten", zei de expert.

Bovendien maakt vet alleen het voedsel of voer door zijn hoeveelheid energie behoorlijk aantrekkelijk. Vanaf een bepaald moment kan het lichaam echter niet meer te veel vet aan en zal het niet meer goed smaken.

"Als ik een halve boter zou eten, zou ik daar ziek van worden", zei Mack, die erop wees dat de voedingsindustrie uitgebreid had getest wat de beste mengverhouding is van menselijke chips..

Andreas Hess heeft daarom advies over hoe je beter de trek in chips kunt beheersen:

"Let op: neem niet de hele tas voor de tv, alleen een kleine kom." Door jezelf te slim af te zijn, voorkom je dat je elke verpakking op de bank legen. (Ad)