Hoe groot is het gevaar van Ebola?

Vragen en antwoorden over de symptomen en gevaren van Ebola

17/10/2014

Met de rapporten over de behandeling van Ebola-patiënten in Duitse klinieken werd ook in dit land een discussie gevoerd over de mogelijke verspreiding van de exciters in Duitsland. Bijna hysterische reacties, zoals ze van verschillende kanten in de Amerikaanse media worden getoond, maar totaal ongepast zijn. Voor de West-Afrikaanse landen die getroffen zijn door de Ebola-epidemie zijn ze afhankelijk van enige hulp, en de medische normen in Duitsland maken de overdracht van pathogenen veel onwaarschijnlijker in de behandeling dan onder lokale omstandigheden.

Sinds het begin van het jaar woedt de Ebola-epidemie in de West-Afrikaanse staten Guinee, Liberia en Sierra Leone. Al vroeg had de hulporganisatie Doctors Without Borders gewaarschuwd dat de situatie niet meer onder controle was. Maar maandenlang werd er alleen aarzelende hulp geboden door de internationale gemeenschap en werden steeds meer mensen ziek. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is het aantal doden nu gestegen tot meer dan 4.500. Andere Afrikaanse landen, zoals Nigeria en Senegal, hadden ook meerdere infecties. De medische omstandigheden in de getroffen West-Afrikaanse landen vormen een enorme uitdaging voor de assistenten en de gezondheidswerkers in hun dagelijkse werk worden vaak blootgesteld aan een enorm risico op infectie als gevolg van de ontoereikende uitrusting.

Hoog risico op infectie van gezondheidswerkers
Het grote risico op besmetting van gezondheidswerkers wordt ook weerspiegeld in het aantal geïnfecteerde medische hulpverleners. Volgens de WHO zijn 427 vrijwilligers al besmet met Ebola en zijn er 236 overleden als gevolg van de infectie. Het zou relatief efficiënt zijn om overdracht van de dodelijke pathogenen te vermijden met behulp van moderne medische standaarden. Zelfs deze bieden echter geen 100% zekerheid, zoals het geval is bij de eerste overdracht van mens op mens naar buiten Afrika, in een Spaanse verpleegster. Ze raakte besmet met een patiënt uit Sierra Leone, die in Spanje werd behandeld. Gezien de dramatische omstandigheden ter plaatse en de reservecapaciteit van speciale klinieken in Spanje, de VS, Duitsland en andere Europese landen, lijkt het overbrengen van individuele patiënten nog steeds aangewezen, hoewel dit gepaard kan gaan met een infectierisico, vooral voor medisch personeel. Voor on-site voorwaarden zijn aanzienlijk slechter en het risico op infectie is overeenkomstig hoger.

West-Afrikaanse staten zijn afhankelijk van hulp
Zelfs Duitse klinieken hebben te maken gehad met de moeilijke taak om verschillende ebolapatiënten op te nemen, hoewel ze niet allemaal konden worden gered. Duitse artsen zijn ook lokaal actief in de West-Afrikaanse landen om de geïnfecteerde te helpen en de verspreiding van de ziekte te beteugelen. Terwijl de onbaatzuchtige vrijwilligers zich vrijwillig blootstellen aan een risico dat niet moet worden onderschat, wordt het op sommige plaatsen ook in dit land besproken - in plaats van via ondersteuning - over mogelijke risico's van de introductie van de ziekte in Duitsland. Er zijn veel diffuse angsten in de kamer die geen recht doen aan de moeilijke situatie in de omgang met de epidemie. De getroffen West-Afrikaanse landen zijn duidelijk overbelast met de situatie en hebben dringend internationale steun nodig. Duizenden zijn hier al gestorven en een einde aan de epidemie is nog niet te voorzien. Hoewel individuele infecties van medische helpers kunnen voorkomen bij de behandeling van Ebola-patiënten in andere landen, is het uiterst onwaarschijnlijk dat de ziekte zal worden doorgegeven aan Europa of de VS, bijvoorbeeld.

Welk overdrachtsrisico bestaat?
De angst van mensen voor een oncontroleerbare verspreiding van de Ebola-epidemie houdt vaak verband met een gebrek aan kennis over het Ebola-virus. Het wordt bijvoorbeeld algemeen aangenomen dat de virussen via de lucht kunnen worden overgedragen, of op zijn minst bedreigingen kunnen bedreigen die een dergelijke overdracht mogelijk maken. Er zijn echter geen tekenen voor, meldt het persbureau „AFP“ onder verwijzing naar de Wereldgezondheidsorganisatie. Iedereen die niet in contact komt met lichaamsvloeistoffen van de geïnfecteerde (direct of indirect via besmette voorwerpen), is daarom niet bang voor infectie. Wanneer het echter om de lijders gaat, is er het probleem dat de typische Ebola-symptomen naast koorts diarree, misselijkheid en braken omvatten, alsook bloeden uit de slijmvliezen en lichaamsopeningen. Daarom kan het contact met de lichaamsvloeistoffen nauwelijks worden vermeden en moet het medische personeel geschikte beschermende kleding dragen om zichzelf tegen infecties te beschermen. Het instellen van quarantainestations is ook essentieel.

Vaccins tegen Ebola in het proces
Volgens de experts van het Robert Koch Institute (RKI), al dan niet na contact met een geïnfecteerde persoon, is een ziekte ook afhankelijk van het aantal ziekteverwekkers dat is opgenomen, volgens de aankondiging van de „AFP“. De incubatietijd hangt ook af van deze beïnvloedende variabele. In de meeste gevallen wordt de ziekte-uitbraak geregistreerd na acht tot tien dagen, maar het kan tot drie weken duren voordat de eerste symptomen optreden. In het algemeen kan worden gezegd dat in de late fase van de ziekte de virale lading en dus het transmissierisico het grootst is. De medische mogelijkheden om preventief te beschermen tegen de ziekte zijn tot nu toe echter beperkt gebleven tot uitrusting en hygiëne. Een vaccin is momenteel niet beschikbaar, hoewel aanvankelijke successen met proefvaccins al zijn gemeld. Hier zijn twee vaccins van de WHO als „veelbelovend“ De eerste testresultaten worden verwacht in november of december „AFP“. De inzet zou mogelijk vanaf begin 2015 kunnen beginnen.

Ebola-risico voor Duitsland extreem laag
Over het algemeen blijft de waarschijnlijkheid van mens-tot-mens overdracht van de Ebola-virussen in Duitsland extreem laag, zelfs als aanzienlijk meer patiënten in de komende maanden in Duitse ziekenhuizen zouden worden opgenomen. Het risico van de introductie van de epidemie door reizigers wordt ook als onwaarschijnlijk beschouwd, maar de RKI kan hier bedenken dat op luchtreizen in het ergste geval mogelijk een infectie is. Het ministerie van Buitenlandse Zaken maakt het echter duidelijk dat „door vluchtig contact in het openbaar met mensen die niet ziek werken, wordt Ebola niet overgedragen.“ Ook is het niet „de aanraking van geld, lokaal gekocht voedsel of tijdens het baden in het zwembad“ om een ​​infectie te vrezen. Het overbrengen van het ebolavirus door muggen blijft eveneens uitgesloten. Over het algemeen kan de verspreiding van de epidemie in zo'n drastische mate als in West-Afrika alleen worden verklaard door de combinatie van extreem slechte medische infrastructuur, een gebrek aan kennis over de ziekte in de bevolking en de sociale rituelen in de omgang met zieken en doden. In Duitsland is er echter hooguit het risico van geïsoleerde infecties, bijvoorbeeld tijdens het reizen of bij de behandeling van Ebola-patiënten in Duitse ziekenhuizen. (Fp)