Wilskracht is niet genoeg om verslaving te bestrijden

Verslaafden kunnen hun afhankelijkheid van de wil alleen niet overwinnen

14/10/2011

Tot op heden is er een wijdverspreid geloof dat succesvolle verslavingsbehandeling in de eerste plaats een kwestie van wil is. Maar deze opvatting doet geen recht aan het feit dat de meeste verslavingen een chronische hersenziekte zijn, zeggen Michael Miller en collega's van de American Society of Addiction Medicine (ASAM)..

De verslavingen vereisen meestal een uitgebreide behandeling om ze met succes te bestrijden. Hoewel de wilskracht van de getroffenen een belangrijke rol speelt, maar er moet ook rekening worden gehouden met andere factoren, legden de Amerikaanse artsen uit. Michael Miller benadrukte dat succesvolle verslavingsbehandeling gaat om veel meer dan slechte gewoonten.

De American Society of Addiction Medicine pleit daarom voor de ontwikkeling van effectievere behandelingen die ook verslaving als een chronische ziekte beschouwen. Bovendien, de Amerikaanse artsen voor een veranderde perceptie van verslavingen in het openbaar sterk. De samenleving moet begrijpen dat verslavingen een serieus medisch probleem zijn, waarvan de oplossing veel geduld vereist, zelfs bij de getroffenen. De verslavingen moeten met dezelfde ernst worden aangepakt als diabetes of hart- en vaatziekten, aldus Miller en collega's. De Amerikaanse artsen verwijzen niet alleen naar afhankelijkheden van alcohol en drugs, maar ook naar dwangmatige eetgewoonten en gokken. Elke verslavingsbehandeling moet op de lange termijn worden behandeld en altijd worden voorbereid op mogelijke recidive, aldus de ASAM-experts.

23 miljoen Amerikanen hebben een verslavingsbehandeling nodig
Het nationale Amerikaanse instituut voor drugsmisbruik. „Nationaal Instituut voor drugsmisbruik“ / NIDA) is ingenomen met de toewijding van ASAM en is er altijd op gebrand meer artsen bewust te maken van het routinematig zoeken naar tekenen van verslaving in de dagelijkse medische routines van hun patiënten. De NIDA-expert Nora Volkow benadrukte dat de verslavingen als „Gedragsstoornissen Resultaat van een storing in de hersenen“ zijn. De therapie moet dit aspect dienovereenkomstig in overweging nemen. Volgens het Amerikaanse Institute for Drug Abuse vereisen ongeveer 23 miljoen mensen in de VS momenteel een behandeling voor het misbruik van verschillende verslavende middelen. Slechts ongeveer twee miljoen patiënten krijgen echter professionele ondersteuning bij het bestrijden van hun verslaving. Bovendien heeft deelname aan een therapie niet automatisch invloed op de verslaving. vormen een bijzonder hoog risico voor het succes van de behandeling in dit geval volgens de verklaring van NIDA mogelijke terugval. Dit is niet alleen een ontmoeting met de familieleden vaak een gebrek aan begrip, maar zijn vooral frustrerend voor de verslaafde, beklemtoonde Nora Volkow. Als een typische verklaring van familieleden noemde Volkow de zin: „U was in een opname-kliniek en nu neemt u weer medicijnen.“ Dit heeft vaak een fataal effect op de motivatie van de getroffenen.

Verslaving als een chronische hersenstoornis
Het gebrek aan begrip van de problemen van verslaafden doet geen recht aan de status van verslavingen als een chronische aandoening, zei de NIDA-expert. De omgeving van de verslaafden ontbreekt vaak aan het besef dat mogelijke terugval in de behandeling van een chronische ziekte er gewoon bij hoort, aldus de verklaring van Nora Volkow. De aanleg in de hersenen blijft vaak jaren nadat de patiënten hun verslaving met succes hebben bestreden, legde Volkow uit. Onder de processen die plaatsvinden in het brein van de verslaafde, legde de expert uit dat verslavingen een complex samenspel zijn tussen emotionele, cognitieve en gedragsfactoren. Daarnaast speelt de genetische aanleg een essentiële rol. Dus sommige mensen zijn in principe meer vatbaar voor de ontwikkeling van verslaving dan anderen. Daarom heeft het experimenteren met tienermedicijnen of het toedienen van sterke pijnstillers na een blessure heel verschillende individuele effecten.

Daarnaast kan leeftijd ook een significante invloed hebben op de ontwikkeling van een verslaving, omdat de neurale structuren in het gebied van de zogenaamde frontale kwab relatief laat worden geconsolideerd. De frontale kwab bemiddelt tussen de meer rationele en de meer emotionele kanten van de hersenen, en dit speelt ook een cruciale rol bij het uitschakelen van ongezond gedrag, aldus de NIDA-expert. Omdat de voorhoofdskwabben niet volledig zijn ontwikkeld bij jongere mensen, heeft dit meer moeite om externe invloeden af ​​te weren en het ongezonde gedrag uit te schakelen, vervolgde Volkow. Echter, een verhoogd risico op verslaving, maar ook als slachtoffers proberen te compenseren voor emotionele problemen zoals stress of verdriet door alcohol, zei dat er niet alleen bij jongere mensen en genetisch meest kwetsbare NIDA expert.

Inzicht in de vereiste neurologische processen
De chronische hersenziekte die ten grondslag ligt aan de meeste verslavingen wordt door Amerikaanse artsen beschreven als aandoeningen van het beloningssysteem voor de hersenen. Vanwege de grotere verspreiding van de zogenaamde „gelukshormoon“ Dopamine, dat een neurotransmitter in de getroffenen een tevreden gevoel na het voldoen aan hun verslaving triggers, een conditioning in de hersenen plaats, wat tot gevolg heeft dat, maar ook comfortabel routines en rituelen stollen toegelicht Volkow heeft. Of het nu gaat om roken, alcohol drinken, te veel eten of gokken, de expert gaat verder. De verslaafden de vervormde beloningssysteem betekent dat dit probleem ook doorgaan als de hersenen al wordt gebruikt om de tevredenheid van verslaving en de originele aangename effecten niet meer voorkomen, Volkow op. Om de verslaving te overwinnen, het vereist daarom, volgens Michael Miller niet alleen de wilskracht van de patiënt, maar ook een therapeutische begeleiding met een dieper inzicht in de onderliggende causale neurologische processen. Het moest ook „de schaamte die verband houdt met het onderwerp“ worden verminderd. Veel verslaafden zouden volgens Miller al geholpen zijn als het stigma, dat nog steeds gebruikelijk is, niet wordt gehaald.

Natuurlijke genezing tegen verslavingen
In het belang van de getroffenen kan het de moeite waard zijn om nieuwe wegen in de verslavingszorg te volgen. Zo werden sinds 2009 ongeveer 500 verslaafden behandeld in de dubbele kliniek van Salzburg in Oostenrijk met behulp van natuurlijke geneeswijzen en genezing. Deze nieuwe aanpak heeft eind vorig jaar het gebruik van medicijnen, gerapporteerde projectmanager en psychiater Stefan Brunnuber sterk verminderd. Bovendien werden de behandelmethoden zoals acupunctuur, leverpakking voor het ontgiften van het lichaam of ademhalingsoefeningen voor angst en paniekaanvallen door de patiënten zeer goed ontvangen. Hoewel de behandeling van patiënten gebaseerd was op dagelijkse medicatie en psychotherapie, konden ze leren om hun leven in eigen handen te nemen na de introductie van natuurgeneeskundige behandelingen, benadrukte Brunnuber. Het feit dat de getroffenen nu meer verantwoordelijkheid voor zichzelf moeten nemen, ze hebben ook hun passieve innerlijke houding tegenover de therapie, zegt de expert. (Fp)

Lees ook:
Te veel snoep kan verslaving veroorzaken
Natuurgeneeswijze nuttig bij verslavingsbehandelingen
560.000 Duitsers zijn verslaafd aan internet

Afbeelding: Paul-Georg Meister