Jeukende uitslag

Jeukende uitslag /

Huiduitslag: dermatitis en eczeem

Jeukende uitslag is een veel voorkomend symptoom dat veroorzaakt kan worden door een verscheidenheid aan ziekten, allergische reacties of psychische problemen. De uitslag treedt op als een acute en chronische symptomen, waarbij patiënten afhankelijk van de oorzaak, de duur en de lokalisatie van de symptomen soms last hebben van significante beperkingen in het dagelijks leven. Patiënten hebben vaak ook een verminderde zelfwaardering, vooral als het gezichtsuitbarsting is. De huidirritatie moet het best worden onderzocht door een specialist (dermatoloog of dermatoloog) om de oorzaken vast te stellen en meer ernstige ziekten uit te sluiten.


inhoud

  • Huiduitslag: dermatitis en eczeem
  • definitie
  • Symptomen van jeukende uitslag
  • Typische tekenen van eczeem
  • Symptomen in geval van acute huiduitslag
  • Diagnose van jeukende huidlaesies
  • Diagnose van eczeem en psoriasis

definitie

De jeukende uitslag verwijst naar een oppervlakkige irritatie van de huid, die in de medische gemeenschap wordt beschreven onder de termen dermatitis en eczeem. Afhankelijk van de duur van de symptomen, moet een onderscheid worden gemaakt tussen acute en chronische huiduitslag, waarbij de term uitslag ook wordt gebruikt voor het acute geval.

Jeukende huiduitslag kan zich bijvoorbeeld manifesteren in de vorm van striemen of blaasjes. (Afbeelding: Jürgen Fälchle / fotolia.com)

Verder treedt er een onderverdeling op gebaseerd op de zichtbare huidveranderingen, de zogenaamde uitbloeiingen. In dit geval wordt een onderscheid gemaakt tussen primaire sclerose en secundaire sclerose. De primaire laesies zoals blaren, blaren, wortels, puisten, knobbeltjes of zogenaamde macula en plaque worden direct veroorzaakt door de pathologische laesies.

De secundaire laesies zoals huidschilfers, korstvorming, schaafwonden, zweren en littekens komen echter alleen voor als gevolg van de primaire laesies of de menselijke reacties daarop. Hier worden bijvoorbeeld verwondingen van het huidoppervlak door de vingernagels tijdens het krabben in overweging genomen.

Symptomen van jeukende uitslag

De beschreven huiduitslag wordt meestal gekenmerkt door ernstige jeuk en veranderingen in de kleur en textuur van de huid. De uitslag beperkt zich vaak tot specifieke delen van het lichaam, zoals het gezicht, de oksels, oksels, holten van de knie of de rug, maar kan ook over het hele lichaam of oppervlak voorkomen. Afhankelijk van de oorzaken van de huidverandering neemt dit verschillende vormen aan, met een uitbreiding van het aangetaste huidoppervlak is niet ongewoon.

Vaak is de uitslag beperkt tot bepaalde delen van het lichaam, zoals de rug, buik of oksels. (Afbeelding: chaphot / fotolia.com)

Typische tekenen van eczeem

Bij eczeem vertoont de jeukende uitslag gewoonlijk, ondanks verschillende oorzaken, een typische reeks symptomen die begint in de acute fase met een licht erytheem (erytheem), veroorzaakt door een verhoogde bloedstroom. Voor ernstigere reacties zal het bellen met heldere vloeistof produceren. Deze barsten gemakkelijk en laten vervolgens de vloeistof los. Bij het drogen van de barsten ontwikkelt zich een korst, die oplost als schilfers van de huid.

Het stadium van blaarvorming wordt in de techniek aangeduid als het stadium vesicolosum. Als de bubbels barsten en beginnen te bevochtigen, is het stadion madidans bereikt. De daaropvolgende korstvorming kenmerkt de stadiumcrustosum, gevolgd door het stadium squamosum, waarin de schalen oplossen. In een cursus voor chronisch eczeem kunnen de afzonderlijke stadia worden herhaald of tegelijkertijd plaatsvinden. De huid heeft ook de neiging te zwellen en vertoont vaak een grovere huidtextuur.

Als gevolg van verwondingen is het huidoppervlak gevoeliger voor bacteriële infecties bij eczeem. Deze kunnen op hun beurt een verdere verslechtering van de huidaandoening veroorzaken, die een wederzijds versterkende ontwikkeling van de ziekteprocessen bedreigt.

Bovendien worden schimmelinfecties begunstigd door het eczeem, waarbij zelfs de van nature voorkomende schimmel op de huidgist een overeenkomstige infectie kan veroorzaken. In zeldzame gevallen ontwikkelt zich een zogenaamd eczeemherpeticatum van de huidziekte in combinatie met herpes simplex-virussen. Dit kan mogelijk leiden tot levensbedreigende bloedvergiftiging en moet vaak worden behandeld met infusies in het ziekenhuis.

Symptomen in geval van acute huiduitslag

Een acute, jeukende huiduitslag (exantheem) kan worden veroorzaakt door verschillende infectieziekten zoals mazelen, rode hond, roodvonk of waterpokken. De uitslag neemt meestal een ziektespecifieke vorm aan en wordt geassocieerd met verschillende begeleidende symptomen zoals koorts en koude rillingen.

Andere typische symptomen zijn problemen met de bloedsomloop, zoals duizeligheid, hoofdpijn, keelpijn, lichaamspijn, misselijkheid en braken..

Als een acute allergische reactie van de huid op voedsel of medicatie, treedt de uitslag op als onderdeel van de zogenaamde netelroos (hives). Histamine verhoogt de doorlaatbaarheid (permeabiliteit) van de bloedvaten in de huid als gevolg van de verhoogde afgifte van de boodschappersubstantie. Het resultaat is vochtretentie in de dermis die leidt tot de vorming van zichtbare wangen, geassocieerd met roodheid en jeuk.

De netelroos kan niet alleen worden veroorzaakt door allergische reacties, maar kan ook te wijten zijn aan fysieke effecten zoals hitte, kou, druk, contact met water of zonnestralen, de symptomen zijn vergelijkbaar met de allergieën.

Over het algemeen kunnen de verschillende begeleidende symptomen en de uitbloeiingen belangrijke informatie opleveren over de oorzaken van de huiduitslag en daarom dienovereenkomstig in aanmerking nemen bij de diagnose.

Diagnose van jeukende huidlaesies

De diagnose is te wijten aan het grote aantal mogelijke triggers soms extreem duur, maar soms kan worden gebaseerd op een eenvoudige inspectie bepalen de oorzaak van de symptomen. Bij de infectieziekten biedt de uitbloeiing in combinatie met de bijbehorende symptomen vaak al relatief betrouwbare indicaties voor de diagnose. Een bloedtest voor overeenkomstige antilichamen dient alleen om de bevindingen te beveiligen.

Door een priktest kan de dermatoloog detecteren of er een allergie is. (Afbeelding: Gerhard Seybert / fotolia.com)

Als wordt vermoed dat een allergische reactie de jeukende uitslag veroorzaakt, kan een geschikte allergietest informatie verstrekken. Het extract van verschillende allergenen wordt op de huid aangebracht als onderdeel van een zogenaamde provocatietest of geïntroduceerd (priktest, intracutane test, krastest) en observeerde de reactie na een bepaalde tijdsperiode.

Verder kunnen bloedtesten informatie verschaffen over bestaande IgE-antilichamen (immunoglobuline E), die typisch optreden bij allergische reacties. Hier moet echter onderscheid worden gemaakt tussen verhoogde IgE-waarden in het geval van een allergie en de verhoogde waarden als gevolg van andere ziekten of parasitaire infestaties.

Schimmelinfecties kunnen meestal betrouwbaar worden gediagnosticeerd door het laboratoriumonderzoek van een microscopisch uitstrijkje. In veel gevallen biedt het uiterlijk van de huid echter al relatief betrouwbare tekenen van de schimmelziekte. Als het vermoeden bestaat dat de infectie zich ook naar de organen heeft verspreid, moet meestal een weefselmonster worden genomen voor de diagnose. Echografisch onderzoek, gastroscopie en computertomografie (CT) bieden ook mogelijke diagnostische hulp.

Als parasitaire besmetting de oorzaak van de klachten is, kan dit vaak worden bepaald op basis van het uiterlijk van de huid en microscopisch onderzoek. Met een speciaal vergrootglas, de zogenaamde dermatoscoop, is het bijvoorbeeld mogelijk om de boringen van de schimmel in het geval van schurft te identificeren. Af en toe zijn zelfs de kleine spinachtigen direct zichtbaar.

Het microscopisch onderzoek van een huidmonster uit de getroffen gebieden dient om de diagnose veilig te stellen. Als er een verdenking is van cercaria, kan, naast huidonderzoek, een onderzoek van het zwemwater nuttig zijn bij de diagnose. Veiligheid biedt hier de controle van het bloed op antistoffen tegen de larvale componenten.

Aangezien metabole stoornissen zoals diabetes en hyperthyreoïdie en leverziekte tot chronische jeuk kunnen leiden, moet ook de aanwezigheid van deze symptomen in de diagnose in geval van twijfel worden gecontroleerd.

Als er geen fysieke oorzaken voor de jeukende uitslag kunnen worden vastgesteld, is een psychologisch onderzoek van de aangedane persoon een goede optie, omdat de huidirritaties ook te wijten kunnen zijn aan psychische problemen. In gedetailleerde besprekingen met de patiënten proberen de therapeuten mogelijke psychische gezondheidsproblemen van de getroffenen te identificeren, om methoden af ​​te leiden die geschikt kunnen zijn voor een behandeling.

Diagnose van eczeem en psoriasis

Eczeem wordt gediagnosticeerd op basis van verschillende hoofd- en secundaire criteria, waarbij de jeukende uitslag een van de kenmerkende externe kenmerken is. Een droge huid is ook een typisch symptoom van atopische dermatitis.

Omdat deze huidproblemen echter ook bij verschillende andere ziekten kunnen voorkomen, is de differentiaaldiagnose hier essentieel. De jeukende uitslag van atopische dermatitis moet worden onderscheiden van allergische huidreacties, metabole ziekten, ziekten van het immuunsysteem, psoriasis en schurft.

Tekenen van psoriasis zijn scherp gedefinieerde roodheid met zilverachtig witte schubben. (Afbeelding: Milan Lipowski / fotolia.com)

De belangrijkste aanwijzing bij de diagnose van psoriasis is efflorescentie. Bij het krabben met een houten spatel vormen zich heldere schubben op de aangetaste gebieden, die in hun consistentie doen denken aan kaarsvet. Bij het verwijderen van de huidschilfers lost soms de laatste dunne cuticula, die de grens vormt met de dermis. Dientengevolge wordt punctaatbloeden vaak gezien.

Zowel de wasachtige schubbenkaarsen en de afpelbare dunne cuticula en de punctate bloeding worden beschouwd als typische tekenen van deze vorm van huidlijk korstmos. Het microscopisch onderzoek van verwijderde huidmonsters kan dienen om de diagnose te beveiligen. Omdat veel (huid) ziekten qua uiterlijk lijken op psoriasis, is de differentiële diagnose ook van bijzonder belang voor de huidziekte.
(fp, nr, voor het laatst bijgewerkt op 15.05.2018)

Ga door met lezen:
Veroorzaakt uitslag
Behandeling jeukende uitslag

Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)