Afdaling van afkomst - Symptomen, oorzaken en therapie

De psychische waan van een beroemd persoon daalt af
Een waanidee vervormt de werkelijkheid pathologisch, en de getroffenen houden zich vast aan hun verwrongen visie met absolute overtuiging, ook al is hun perceptie in strijd met de objectieve realiteit, met hun eigen levenservaring en met het oordeel van vrienden en kennissen..

inhoud

• De waan van hoge afkomst
• Identiteit en angst
• symptomen
• Het Wahner-leven
• diagnose
• therapie

Boze volwassenen weigeren vaak hun oordelen überhaupt te testen. Ze hebben geen rechtvaardiging nodig en willen ze en kijken vaak verachtelijk neer op degenen die 'de waarheid' niet hebben begrepen. "Het is zo", en degenen die er met de beste redenen aan twijfelen, het waanidee is dom of als een leugenaar.

In het geval van een waanidee van waanidee, geloven de getroffenen dat ze b. afstammen van edelen en dit feit is verborgen. (Afbeelding: lassedesignen / fotolia.com)

De getroffenen relateren externe gebeurtenissen aan zichzelf, zelfs natuurlijke fenomenen zoals regen of zonneschijn, maar ook gesprekken waarvan het onderwerp compleet anders is, blikken of stukjes woorden, teksten op billboards, citaten in televisieprogramma's enz ...

Afdaling tot misleiding beschrijft een psychische stoornis waarbij de patiënten zichzelf beschouwen als afstammelingen van beroemde figuren in de wereldgeschiedenis. Iemand manipuleerde, volgens de waanideeën, hun stamboom en presenteerde hun verwanten in de echte wereld als een waanidee. Deze vorm van waan is geen onafhankelijke classificatie, maar een uitdrukking van psychose en verschijnt meestal bij schizofrene patiënten.

De waan van hoge afkomst

Eugen Bleuler beschreef in 1916 het "waanidee van hoge afkomst". Volgens Bleuler dachten de getroffenen dat ze van koninklijke afkomst waren; en iemand legde haar onder haar dagelijkse ouders.

Bleuler besefte dat deze waan in de moderne tijd minder werd omdat de kapitalistische maatschappij minder populair werd door de aristocratie. Tegenwoordig wordt deze vorm van waanidee in Duitsland beschouwd als een zeldzaam fenomeen tijdens schizofrenie, terwijl het veel vaker voorkomt in culturen waar afstamming een rol speelt.

Of fantasie in de esoterische scène, een belangrijk persoon in een vorig leven is geweest, tot de begoocheling van afkomst behoort, is niet voldoende onderzocht.

Bovendien kan de begoocheling alleen worden omschreven als een waanidee als het tegen wijdverspreide ideeën is, zelfs als ze wetenschappelijk niet kunnen worden vastgehouden. Veel moslims bijvoorbeeld, ver van historische feiten, beweren in vele hoeken familie van Mohammed te zijn. Maar dit hoeft niet noodzakelijkerwijs waanachtige functies te bevatten, vooral als deze 'kennis' wordt doorgegeven als 'familiegeheim'.

Fraudepogingen vallen niet onder de begoocheling: politici bijvoorbeeld die, om zichzelf te verheffen, verwijzen naar een verzonnen afstamming, maar weten dat ze liegen, geen schizofrenen zijn, maar leugenaars.

De afdaling waan wordt beschouwd als een vorm van megalomanie. Het komt niet alleen voor bij schizofrene patiënten, maar ook bij bipolaire patiënten. Deze geloven in hun manische fasen, hebben een speciale betekenis, en dat omvat meer zijn dan andere mensen terecht toegeven: een katholiek gesocialiseerde Bipolarer, bijvoorbeeld, in een manie richtte de inwoners van een Noord-Duitse stad tot hen om te zetten en geloofde dat hij St. Franciscus was.

Nog steeds gangbaar vandaag, en gezien in de esoterische scène als "hogere cognitie", is de waanidee dat het niet afstamt van beroemde figuren uit de geschiedenis, maar behoort tot een geheime cirkel van goochelaars, heksen of priesters. "Reïncarnatie Seminars", "Contacten met het Hiernamaals" etc. bevestigen ze in deze fantasieën.

Het waandenkbeeldelement lijkt hier vaak niet puur, maar wordt bevestigd door een groep gelijkgestemde mensen. De grens tussen religieuze waan, grootheidswaan en afdaling van afkomst kan alleen in theorie worden getrokken. Net als waanideeën van afkomst, religieuze misleiding komt ook vooral voor bij paranoïde schizofrenie.

Identiteit en angst

Aan de ene kant kunnen waanvoorstellingen van afkomst cultureel worden verklaard: in bijna alle samenlevingen speelt afkomst een essentiële rol in de status die iemand geniet. In veel culturen is het tegenwoordig nog steeds onmogelijk om bepaalde beroepen te kunnen uitoefenen zonder de juiste afkomst.

Het sprookjesachtige karakter van de prinses, die opgroeit onder arme mensen, is daarom ook een klassiek motief van het verhaal, omdat het de hoop van de kansarmen voor een beter leven weerspiegelt.

Voor paranoïde schizofrenen is echter een andere oorzaak duidelijk. Hun identiteit is verstoord en ze weten niet dat de stemmen die ze horen hun hallucinaties zijn, geuren, geluiden en beelden van hun eigen psyche. De veronderstelde afkomst weerspiegelt afsplitsingsaspecten van haar emotionele landschappen.

Geloven om tot een geheime priesterlijke kaste te behoren, deel uit te maken van een innerlijke cirkel of een extreme kennis te dragen, dient ook om de werkelijke machteloosheid te compenseren en een verloren controle over het eigen leven terug te krijgen. Tegenwoordig zijn bijvoorbeeld subculturen van vampieren wijdverbreid, waarbij toegewijden zichzelf voorstellen als machtige wezens uit een andere wereld. Dit gaat gepaard met psychische stoornissen die ook wijdverspreid zijn in deze scène: borderline, traumatisering, hechtingsstoornissen of bipolariteit.

Hoewel de obsessie van een individu met afkomst in strijd is met zijn omgeving, kan dezelfde misleiding in een groep angst verlichten. De getroffenen voelen dan dat ze deel uitmaken van een elite die hen bescherming belooft en ze tegelijkertijd uitsluit van de buitenwereld.

Bij schizofrenie wordt de isolatie toegevoegd. Vanwege hun ziekte vallen hun sociale contacten uiteen en voldoet de fictieve afstamming, zoals (zelf-) gesprekken met de voorouders, aan de behoefte deel uit te maken van een groep.

symptomen

Als iemand er volledig van overtuigd is dat ze afstammen van iemand anders dan van zijn ouders, zonder dat er echt bewijs is, is het waarschijnlijk dat hij of zij last heeft van afdaling van afkomst. Als de slachtoffers bijvoorbeeld beweren dat hun paspoort nep is of dat ze bizarre 'tekenen' voor hun 'echte oorsprong' vinden, wordt het vermoeden intenser.

Hoe meer mensen dichtbij hen hun waanidee een waanidee noemen, hoe meer de betrokken persoon ervan overtuigd is dat ze gelijk hebben. Analoog aan de samenzwering van samenzwering, waarin alle critici deel uitmaken van de samenzwering, ook hier degenen die de zieken op hun poten willen zetten, als vijanden of onwetend.

Als ouders bijvoorbeeld de waanzin van constructie demonstreren, dan denken de getroffenen dat ze hun ware identiteit geheim willen houden of zelfs zichzelf willen beschouwen als degene die het kind van de ware ouder heeft weggerukt..

Zieke mensen vermoeden meestal dat een bepaalde gebeurtenis achter hun 'verborgen identiteit' zit. Op een gegeven moment vermeed ze een rivaal voor de troon, maar durfde haar niet te doden, ooit, als een kind, vertrouwden ze haar in veiligheid voor vreselijke dingen - bijvoorbeeld, patiënten kunnen geloven dat ze afstamden van de familie van de Russische tsaar. Dienaren verborgen vervolgens hun voorouders zodat de communisten hen niet zouden vermoorden.

Het Wahner-leven

Parenting waan komt op verschillende manieren tot uiting: het begint meestal met een waandenkbeeld. De getroffenen voelen dat iets "niet klopt". Hun ouders lijken iets voor hen te verbergen, er gebeuren vreemde dingen die patiënten niet begrijpen. De patiënten voelen dat er 'iets' gebeurt, maar ze weten niet wat het is.

De betrokkenen verwachten van angst dat er iets zal gebeuren, ze gedragen zich achterdochtig, ze zijn snel geïrriteerd en angstig, ze lijken onderdrukt, sommigen worden agressief.

Vervolgens volgen in de regel misleidende waarnemingen. Betrokkenen interpreteren gebeurtenissen in het dagelijks leven op hun eigen manier, wat voor niemand anders duidelijk is. Ze zien de realiteit, maar interpreteren het verkeerd, bijvoorbeeld een rapport over Hillary Clinton kan het gevoel vergroten dat je familie van haar bent. Buren vertellen elkaar iets, en voor het waanidee praten ze over hoe ze hun ware identiteit geheim hielden.

De waan is de plotselinge "verlichting". Nu valt het voor de getroffenen als schalen uit de ogen van wie ze werkelijk zijn. Dit litteken op de kin, dat altijd aangaf dat het afstamde van Karel de Grote. Waarom merkte de patiënt dit niet eerder op?.

Het waanidee gaat hand in hand met een toenemende arrogantie jegens de 'anderen' die dit perspectief gewoon niet hebben, en hun 'ellendige leven' voortzetten.

Objectieve realiteit en waan kunnen ook naast elkaar staan. Degenen die afstammen, kunnen bijvoorbeeld gemakkelijk in de psychiatrie werken, tuinieren en tegelijkertijd overtuigd zijn dat ze afstammen van Napoleon.

Er is een bijzonder gevaar wanneer waanidee en werkelijkheid in elkaar overvloeien, bijvoorbeeld wanneer de slachtoffers 's nachts naar feestjes gaan en geloven dat ze een afstammeling zijn van christelijke martelaren en dienovereenkomstig handelen. Als de club bijvoorbeeld eigendom is van de Hell's Angels, kan dit ernstige gevolgen hebben.

In het dagelijks leven verwart het de patiënten. Ze vechten voor wat echt is. Sterker nog, sommige mensen zijn bevroren van angst, sommigen doen zelfs pijn.

Dan zijn er patiënten die gemakkelijk hun dagelijks leven beheersen, maar toch overtuigd zijn van hun grootse afkomst.

diagnose

Eenmaal getroffen door de therapeut of psychiater, maken ze de diagnose door waan-symptomen te onderzoeken en de wanen van waanideeën af te bakenen van andere waanideeën. Je ziet dan welke onderliggende ziekte ten grondslag ligt aan de symptomen. De meesten van hen zijn paranoïde schizofrenie en zelden verschijnt de waan van de ouders als een geïsoleerd symptoom.

therapie

Patiënten met waanideeën van afkomst zijn buitengewoon moeilijk te behandelen. Ten eerste geloven ze in hun fantasieën en ten tweede heeft het idee om afstammeling te zijn van een hogere orde familie een identiteitsopbouwend effect.

Een psychotherapie kan uitwerken en aan de onderliggende redenen voldoen. Afbeelding: WavebreakmediaMicro - fotolia

De waan is subjectief deel van hun persoonlijkheid, en zonder begoocheling verliezen ze het. Conventionele psychotherapie blijkt meestal nutteloos te zijn omdat het inzicht van de getroffenen en hun toelating tot ziek zijn vereist.

Medicijnen zijn nuttig omdat ze de symptomen van de onderliggende ziekte verminderen. Vooral antipsychotica dienen dit doel. Hoewel deze alleen individuele symptomen verzachten, verbetert tegelijkertijd het gehele klinische beeld.

Het is niet mogelijk om het waanidee van afkomst volledig te genezen als het op schizofrenie is gebaseerd, omdat schizofrenie ook genetische oorzaken heeft.

Therapeuten moeten zich bezighouden met de specifieke perceptie van het waanidee en nooit hun constructie van de werkelijkheid in twijfel trekken. Dan trekken ze zich terug uit elk gesprek. (Dr. Utz Anhalt)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)