Obesitas - behandeling en oorzaken

Obesitas: wat zijn de oorzaken van obesitas en welke therapieën zijn er?
Een overmatige toename van vetweefsel in het lichaam wordt obesitas genoemd. Obesitas is geen normaal overgewicht, maar een gezondheidsstoornis die verschillende ziektes kan veroorzaken. Obesitas kan optreden als het lichaam veel meer energie wordt gegeven over een langere periode dan het echt nodig heeft.

inhoud

• Body mass index
• volgen klachten
• Oorzaak van veel gevolgen
• oorzaken
• Goede eters hebben de neiging om obesitas te ontwikkelen
• Goed vet - slecht vet
• Dieet verandering en sport
• natuurgeneeskunde

Body mass index

De Body Mass Index (BMI) maakt een nauwkeurigere evaluatie van het lichaamsgewicht mogelijk. Het quotiënt van het gewicht en de kwadraathoogte wordt bepaald. Een BMI van minder dan 18,5 wijst op ondergewicht, een BMI lager dan 24,9 geeft het normale gewicht aan, obesitas wordt genoemd tot een BMI van 29,9, meer dan 30 betekent obesitas klasse I, meer dan 35 is obesitas Graad II en hoger extreme zwaarlijvigheid.

Om obesitas en obesitas te overwinnen, is meestal een verandering in het dieet nodig. (Afbeelding: Stasique / fotolia.com)

Naast de verhoogde body mass index, bevat de definitie van obesitas nu een andere waarde, THV, de taille-tot-heup ratio. Hiervoor wordt de omtrek van de taille gemeten op navelhoogte en de omtrek van de heup op het dikste punt. De tailleomtrek gedeeld door de middelomtrek geeft een waarde die des te schadelijker is voor de gezondheid. Voor een vrouw is de limiet 0,8, voor een man 1,0. Zo is obesitas, waarbij het vetweefsel zich voornamelijk op plaatsen zoals dijen en billen bevindt, gewoonlijk minder gevaarlijk dan de zwaarlijvigheid met veel buikvet, dat niet alleen uitwendig zichtbaar is, maar ook de inwendige organen beïnvloedt. De lichaamsvorm van een appeltype heeft meer een grote buikomtrek, terwijl in een peertype de ponden worden verdeeld, zittend op dijen, buik en billen..

Dit zijn de mogelijke gezondheidsgevolgen van obesitas. Afbeelding: www.fotolia.com © bilderzwerg

volgen klachten

Het steeds groter wordende lichaamsgewicht bij obesitas belast het metabolisme en het bewegingsapparaat, wat tot verschillende gevolgen kan leiden. Deze omvatten insulineresistentie, die vaak type II diabetes, hypertensie (hoge bloeddruk), leververvetting, gewrichtspijn, ademhalingsproblemen, atherosclerose (arteriosclerose) en stoornissen van het lipidenmetabolisme veroorzaakt. Ook lijden sommige zwaarlijvige patiënten al aan verschillende genoemde gevolgen. Obesitas verhoogt het risico op hart- en vaatziekten, zoals een hartaanval of beroerte, vooral als het gewicht toeneemt.

Oorzaak van veel gevolgen

Bij diabetes type II is het lichaam niet meer in staat de geaccumuleerde suiker in de cellen te transporteren. Voor het gebruik van de suiker is insuline nodig, dat aan het begin van de ziekte ook in voldoende hoeveelheid wordt geproduceerd. Wanneer insulineresistentie optreedt, reageren de lichaamscellen niet meer goed op insuline, wat betekent dat de bloedsuikerspiegel stijgt en de glucose niet de plaats bereikt waar deze nodig is. Dientengevolge produceert het lichaam meer en meer insuline en op langere termijn bereikt de pancreas zijn grenzen en neemt de insulineproductie meer en meer af. Diabetes type II treedt op. De oorzaak van deze ziekte is vaak in een te hoog lichaamsgewicht, dat wil zeggen obesitas, samen met een onjuist dieet en gebrek aan lichaamsbeweging.

Andere complicaties omvatten stoornissen in het lipidemetabolisme, ook wel hyperlipidemie of hyperlipoproteïnemie genoemd. Jaren van vetrijke diëten kunnen het cholesterolgehalte in het bloed en / of triglyceriden verhogen. Het overschot kan niet meer worden verwijderd door het lichaam en de vetafzettingen in de bloedvaten, wat uiteindelijk kan leiden tot een hartaanval of een beroerte.

Hypertensie, ook bekend als hypertensie, is een van de mogelijke gevolgen van obesitas. Vanwege het sterke overgewicht moet het lichaam ook worden voorzien van meer bloed, zodat het hart de prestaties kan verhogen. Deze verhoogde prestaties verhogen ook de bloeddruk in de loop van de tijd. Er is echter hier de mogelijkheid om door gewichtsverlies de bloeddruk weer in de normale waarden te brengen.

Ademhalingsproblemen zijn ook enkele van de mogelijke gevolgen van massaal overgewicht. Door de vetafzettingen in het gebied van de ribben wordt het ademend vermogen verminderd. Bovendien is er een verhoogde druk in de buik, wat kan resulteren in een diafragmatische verhoging, die bovendien het ademvolume vermindert. De slachtoffers zijn kortademig. Een groot deel van de obese patiënten heeft ook last van een zogenaamd slaapapnoesyndroom. Tijdens de slaap worden korte adempauzes gecreëerd, die leiden tot overdag moeheid met verminderde prestaties, tot het punt dat je in slaap valt.

Evenzo kan het bewegingsapparaat te lijden hebben van het zware lichaamsgewicht. Dit beïnvloedt pezen, ligamenten, spieren en gewrichten. Rugpijn komt binnen. Pijnlijke artrose ontwikkelt zich, vooral bij de knie en heup (zie kniepijn en heuppijn). De slachtoffers zinken en / of spreiden de voeten.

Vanwege aanleg, maar ook door obesitas, kan een purinerijk dieet en een verhoogd alcoholgebruik jicht veroorzaken. Urinezuur is het afbraakproduct van purines. Deze stoffen zijn voornamelijk aanwezig in dierlijke producten, zoals vlees, worst, maar ook in sommige peulvruchten, zoals linzen, bonen en ook in alcohol. Bij normale, gebalanceerde voeding kan het lichaam meestal goed samenkomen met de purines en het uitscheiden als urinezuur. Als het voedsel echter erg rijk aan purine is, kan het leiden tot een teveel aan urinezuur in het bloed en een jichtaanval veroorzaken. Dit is een ontstekingsreactie, vooral in gewrichten, die gepaard gaat met enorme pijn.

Vrouwelijke patiënten klagen vaak over menstruatiekrampen. Vruchtbaarheid kan ook lijden aan een hoog lichaamsgewicht.

oorzaken

Meestal is niet alleen één oorzaak de trigger, maar verschillende factoren leiden tegelijkertijd tot massaal overgewicht. De aanleg voor obesitas kan genetisch zijn, maar dit is niet de enige oorzaak. Vaak is er nog steeds een gebrek aan lichaamsbeweging en een slecht voedingspatroon. Er is soms ook een genetisch defect, waardoor de getroffenen geen gevoel van verzadiging hebben. Obesitas kan al in de kindertijd beginnen, wanneer stress wordt bestreden door te eten en de beloningen altijd bestaan ​​uit hoeveelheden snoep. Bovendien kunnen enorme slaapproblemen leiden tot dergelijke ernstige metabole stoornissen dat patiënten altijd honger hebben en hun eetlust niet kunnen stoppen, ook al is het lichaam niet gebrekkig.

Eetstoornissen zijn ook een van de oorzaken van hormonale ziekten, bijvoorbeeld in de vorm van het syndroom van Cushing (hormonale ziekte, veroorzaakt door een overmaat aan cortisol). Ook worden medicijnen als glucocorticoïden, neuroleptica, sommige antidepressiva en antidiabetica verantwoordelijk voor de ontwikkeling van obesitas.

Bovendien kan de eerste steen al in de kindertijd worden gelegd. Overerfde ziekten, zoals aandoeningen van de hypofyse (hypofyse), schildklier of bijnierschors kunnen leiden tot een verscheidenheid aan symptomen en een verhoogd lichaamsgewicht. Maar kindervoeding speelt ook een sleutelrol. Zittend uren achter de computer zitten, voor de tv, gebrek aan lichaamsbeweging en daarnaast is verkeerd, te vet en te zoet eten meestal niet zonder gevolgen.

Vaak wordt minstens één persoon met overgewicht gevonden in gezinnen met kinderen met obesitas. Het belang van eten is een belangrijk onderdeel in het leven van een kind. Mogelijke beloningsrituelen met snoep en de samenstelling van het voedsel in verband met gebrek aan lichaamsbeweging ondersteunen de ontwikkeling van overmatig lichaamsgewicht. Stress situaties zoals een scheiding van de ouders of het gevoel "niet geliefd te zijn" kunnen echter leiden tot een verkeerd calorierijk dieet.

Goede eters hebben de neiging om obesitas te ontwikkelen

Niet iedereen die te veel voedt heeft problemen met zijn kilo's. Goede feeders echter al. Bij deze soort neemt bijna elke plak cake toe, terwijl arme feeders meer energie verbruiken en geneigd zijn om mager te blijven. Maar bepaalde enzymen spelen ook hier een grote rol. Onderzoekers hebben dus vastgesteld dat het enzym LPL (lipoproteïne lipase) meer voorkomt bij mensen die vatbaar zijn voor obesitas en dus meer vet opslaan. Dit enzym heeft ook de schuld voor het zogenaamde "jojo-effect", waarbij het gewicht na een dieet meestal snel stijgt, vaak zelfs hoger dan voor het dieet.

Goed vet - slecht vet

Vet is een belangrijk onderdeel van het dieet: vet is een energiebron, is belangrijk voor het celmembraan en is nodig voor de productie van bepaalde hormonen. Vooral essentiële vetzuren zijn van vitaal belang, omdat ze niet door het lichaam zelf kunnen worden geproduceerd, maar moeten worden voorzien van voedsel. Echter, niet meer dan 30 procent van de dagelijkse calorie-inname moet vet zijn. Ook hier is het type vetleverancier belangrijk. Vet bevat tweemaal zoveel calorieën als koolhydraten en kan zich ophopen in het lichaam en op lange termijn leiden tot obesitas. Vetten kunnen ook het risico op hart- en vaatziekten verhogen, vooral als ze de bloedlipideniveaus verhogen. Maar vet is niet hetzelfde vet - een belangrijk aspect dat in het dieet moet worden overwogen.

Verzadigde vetzuren, die voornamelijk worden aangetroffen in vlees, worst, kaas, boter en room, kunnen lipoproteïne met lage dichtheid (LDL), het zogenaamde "slechte" cholesterol, verhogen. Ook zijn deze verzadigde vetzuren "verborgen" in snacks, zoals chips of gebakken goederen. Onverzadigde vetten worden aanbevolen. Deze zouden hoofdzakelijk in de vorm van plantaardige oliën moeten worden geconsumeerd. Voorbeelden zijn olijfolie, koolzaadolie of lijnzaadolie. Evenzo zijn deze "goede" vetten vervat in avocado's, noten en zaden. De onverzadigde vetzuren zijn in staat het LDL te verlagen, wat schadelijk kan zijn voor het lichaam, en tegelijkertijd het "goede" cholesterol verhogen, de HDL (High Density Lipoprotein).

Het lichaam is in staat om zijn eigen vetzuren te produceren, met één uitzondering - de meervoudig onverzadigde vetzuren. Deze zijn van vitaal belang, dat is essentieel en moet door voedsel worden gevoerd. Bevat zijn de essentiële vetzuren, ook wel omega-3 en omega-6 vetzuren genoemd, in noten, zonnebloemolie en vetrijke vissoorten.

Van gezonde vetten produceert het lichaam celmembranen en hormonen. De sinaasappel is ingebed in vet dat moet worden beschermd en de zenuwen worden geïsoleerd door een laag vet. Dit is voornamelijk verantwoordelijk voor de essentiële vetzuren. Dierlijke vetten bevatten echter verzadigd vet. Als het teveel over een langere tijdsperiode wordt gevoed, kan het bovenmatige vet in het lichaam in de vorm van overtollige ponden accumuleren. Niet alleen is het gewicht gevaarlijk voor de gezondheid, maar ook het feit dat de meeste mensen met overgewicht te veel eten en het eten te dik en te zoet is. Het cholesterolgehalte stijgt, de vetten hechten zich vast aan de vaatwanden en er ontstaat een zogenaamde arteriosclerose. Als gevolg hiervan kan het vasculaire volume steeds smaller worden en kan het risico op een hartaanval of epileptische aanval aanzienlijk toenemen.

Dieet verandering en sport

Om het enorme overgewicht onder controle te krijgen, is een verandering in het dieet meestal onmisbaar. Maar dit zou niet zomaar van de ene dag op de andere moeten gebeuren. Vooral bij massale obesitas is het essentieel om een ​​arts te raadplegen die toeziet op het dieet of de verandering in dieet.

Als stress een oorzaak is, worden psychosomatische counseling en zorg aanbevolen. Ontspanningsoefeningen (zoals autogene training) en omgaan met stress kunnen zeker worden geleerd. Voor bestaande ziekten wordt een gedetailleerd voedingsplan opgesteld zodat er geen tekorten ontstaan. Om gewicht te verliezen bij zwaarlijvigheid, moet de consumptie van vlees en worst aanzienlijk worden verminderd. Het eiwit dat nodig is voor het lichaam kan ook worden geleverd via zuivelproducten of vis. De hoeveelheid dagelijkse vetinname mag niet hoger zijn dan één gram per kilogram lichaamsgewicht. Het is ook belangrijk om te zorgen voor verborgen vetten, zoals in fastfood of eindproducten. De bereiding van het voedsel moet vetarm zijn, de vetopname kan het best gebeuren in de vorm van enkelvoudig onverzadigde en meervoudig onverzadigde vetzuren. Bovendien moeten de portiegroottes veranderen, zodat het energieverbruik de energie-input overschrijdt.

natuurgeneeskunde

Bij obesitas kan natuurgeneeswijze nuttig zijn. Verschillende Schüssler-zouten, zoals # 9 natriumfosforicum en # 10 natriumzwavelzuur, worden bijvoorbeeld gebruikt om het metabolisme te stimuleren. Kruiden uit fytotherapie, zoals paardenbloem, brandnetel en gember, kunnen hier ook goed van pas komen. Om de psyche te stabiliseren, worden Bach-bloemen en theemengsels met zenuwversterkende planten gebruikt. Er zijn punten in het lichaam of ooracupunctuur die, wanneer genaaid, het gevoel van honger enigszins kunnen temperen en het metabolisme kunnen stimuleren.

Natuurlijk zijn dit alleen begeleidende maatregelen. Een uitgebalanceerd, geïndividualiseerd dieet dat gezond, vitaminerijk, vetarm, caloriearm en alkalisch rijk voedsel omvat, is essentieel. Regelmatige lichaamsbeweging, overeengekomen met de arts, is belangrijk. (Sw)