Afasie - spraakstoornis en communicatiestoornis

Centrale spraakstoornis en communicatiefout

Als afasie worden verworven, centrale spraakstoornissen genoemd, die voornamelijk optreden als gevolg van schade aan beperkte hersengebieden, vooral na beroertes. Afhankelijk van het aangedane gebied worden motorisch, sensorisch, mondiaal en amnestisch afasie verdeeld in typische symptoomcomplexen, hoewel het verloop van de spraakstoornis zeer individueel is bij nader onderzoek. Minder vaak komen kinderafasie voor, wat vaak de oorzaak is van een ongeluk.

inhoud

• Centrale spraakstoornis en communicatiefout
• Beroerte wordt beschouwd als de hoofdoorzaak van afica-aandoeningen
• Afasie als een communicatiestoornis

Beroerte wordt beschouwd als de hoofdoorzaak van afica-aandoeningen

Afasie betekent letterlijk "zonder taal" en kan in principe van invloed zijn op mensen van alle leeftijden. De aanwezigheid van afasie is numeriek gespecificeerd niet uniform, kon worden verwacht in Duitsland met ongeveer 50.000 behoefte behandeling afasie alleen door slagen (Springer, Schrey-Dern 2006). De door leken als "beroerte" herseninfarct (CVA), die komt vooral door de afsluiting van bloedvaten in een (meestal links) hemisfeer, instelling maakt 80% van de massa van de totale oorzaken. Mannen zijn meer getroffen dan vrouwen. Bij kinderen is de frequentie volgens een schatting van de Duitse Vereniging van afasie e.V. tot ongeveer 3000 afasie bedraagt ​​elk jaar, met name als gevolg van cranio-trauma. Verder komen als oorzaak hersenontsteking of hersentumoren in kwestie.

Afasie als een communicatiestoornis

Afasie set met twee derde van de meest voorkomende neuropsychologische ziektebeelden. Met het oog op het belang van taal in interpersoonlijke interactie, zij het voor zaken of plezier, kan afasie een gebrekkige communicatie met verstrekkende psychosociale gevolgen worden genoemd. Naast de eigenlijke spraakstoornis wordt veroorzaakt door een hersenbeschadiging vaak leiden tot andere problemen en beperkingen, namelijk cognitieve stoornissen en verlamming gezichts- en romphelft (hemiparese, Fazialparese) en spraakorganen (tong, lippen, keel, strottenhoofd).

De coördinatie van bewegingen, b.v. voor het spreken evenementen, zoals stemgebruik en de ademhaling (dysartrie; dysarthrophonia) kan worden verstoord. Dysfagie kan optreden en ook concentratie en geheugen worden beïnvloed. Bij elke verdere van de genoemde verstoringen neemt de competentie af, linguïstisch en niet-linguïstisch, b.v. met gebaren en gezichtsuitdrukkingen, om te communiceren. Vaak melden familieleden van stemmingswisselingen en veranderingen in de persoonlijkheid van de betrokkene, dat is niet altijd duidelijk of ze zijn een rechtstreeks gevolg van hersenbeschadiging of secundaire reactie op de daaruit voortvloeiende handicap te evalueren. In elk geval is afasie een min of meer grote verandering voor zowel de patiënt als zijn omgeving die moet worden aangepakt. Van belang voor het dagelijks leven en logopedie is het feit dat bij meertalige afasie de moedertaal het best bewaard blijft. (Dipl.Pad Jeanette Viñals Stein, niet-medisch beoefenaar)

Bronnen en verdere informatie:
L. Springer, D. Schrey-Dern (red.): Kliniek en revalidatie van afasie, Georg Thieme Verlag KG 2006
Online aanwezigheid van de federale vereniging voor de rehabilitatie van de Aphasiker e.V. www.aphasiker.de
Masuhr, Neumann: Neurology, Thieme 2007

Lees meer:
Afasie: vormen en symptomen
Afasie: behandelingsopties