Arteriosclerose - tekenen, oorzaken en therapie

Arteriosclerose (arteriosclerose) is een wijdverspreide ziekte in moderne industriële landen, waarin de slagaders permanent worden beschadigd door afzettingen op de binnenwanden van het vat. De aderverkalking ontstaat meestal in de loop van de jaren, voordat de eerste symptomen optreden. De gevolgen voor het cardiovasculaire systeem zijn dramatisch en veroorzaken vaak de dood van patiënten op de lange termijn.

inhoud

• definitie
• symptomen
• Oorzaken van aderverkalking
• diagnose
• behandeling
• Medicinale arteriosclerose therapie
• Invasieve behandelingsopties
• Natuurgeneeswijze bij aderverkalking
• Homeopathie bij arteriosclerose
• het voorkomen

definitie

Atherosclerose betrekking op een systemische ziekte van de slagaders veroorzaakt door afzetting van bloedvetten (cholesterol), vetzuren, kleine hoeveelheden kalk, collageen (bindweefsel) en proteoglycanen (speciale eiwitten) en wordt geproduceerd in de cellen van de vasculaire binnenwanden van de bloedvaten. De aderen worden vernauwd door de afzettingen en lijden door de verkalking ook in hun elasticiteit. Arteriosclerose beschrijft daarom chronische progressieve degeneratie van de slagaders.

In principe kan de atherosclerotische gebeurtenis optreden in alle arteriële vaten van het lichaam. Als alleen kleine bloedvaten worden aangetast, wordt dit microangiopathie genoemd, terwijl grotere bloedvaten worden aangeduid als macroangiopathie. Als een speciale vorm is de mediasclerose bekend. De spierlaag van de media (middelste vaatwand) verkalken bijzonder sterk.

Atherosclerose veroorzaakt verhoogde schade aan de bloedvaten en ernstige gevolgen voor de gezondheid. Afbeelding: www.fotolia.com © pixelcomet

symptomen

Als een ziekte van het slagaderstelsel ontwikkelt aderverkalking zich meestal jarenlang asymptomatisch en veroorzaakt geen klachten. Echter, zodra de bloedstroom door de vernauwde slagaders aanzienlijk wordt verminderd of geblokkeerd, worden duidelijke tekenen van de ziekte duidelijk. De herkenbare symptomen hangen af ​​van welke bloedvaten in het lichaam de bloedstroom blokkeren. Als bijvoorbeeld slagaders die de hersenen van bloed voorzien, betrokken zijn, kan een beroerte met symptomen zoals hoofdpijn, wazig zien, duizeligheid en hemiplegie het gevolg zijn van aderverkalking.

Als de verkalking de bloedstroom in het hart van het hart belemmert, kan dit een lek in de borst, hartpijn of pijn op de borst en angina pectoris (druk en beklemd gevoel in de borst) als symptomen veroorzaken. Een veel voorkomende consequentie van aderverkalking in het hart is coronaire hartziekte, waarbij de functie van de kransslagaders wordt aangetast en de circulatie van de hartspier niet langer gegarandeerd is. Op de lange termijn zijn hartritmestoornissen, hartinsufficiëntie en in het ergste geval een hartaanval bedreigend als gevolg van verkalking in het hart.

In de loop van de verkalking, als de bloedvaten in het gebied van de nieren vernauwd of geblokkeerd raken, kan hoge bloeddruk als een typisch symptoom worden waargenomen. In het ergste geval is er een risico op levensbedreigende nierinsufficiëntie (nierfalen) als gevolg van de lagere bloedtoevoer naar het orgaan. Daarnaast zijn arteriële calcificaties in de dij slagaders onder belasting, maar soms zelfs bij het lopen van korte afstanden, pijn in de benen opgenomen. De verkalking van de beenslagaders kan ook zwelling van de benen of dikke benen veroorzaken. In het ergste geval sterft het weefsel in de benen en is amputatie vereist. Vergelijkbare stoornissen dreigen met vasculaire calcificatie in de bloedvaten. Versmalling van de bekkenslagaders wordt beschouwd als een mogelijke trigger voor mannelijke impotentie.

Versmalling en occlusie (trombi) van de slagaders kan ook leiden tot de dood van het weefsel elders in het organisme, waardoor mogelijk levensbedreigende bloedvergiftiging wordt veroorzaakt. Vanwege de verharding van de slagaders vormen zich ook zogenaamde aneurysmata (arteriële dilataties) op de bloedvaten, die op hun beurt de bloedstroom verstoren en mogelijk eindigen in een scheuring van de slagaders. Als een dergelijke vergroting optreedt in het gebied van de abdominale aorta (abdominaal aorta-aneurysma), vertonen de patiënten niet-specifieke symptomen zoals buikpijn, rugpijn en een sterk gevoel van duizeligheid. Als een ruptuur van de aorta levensbedreigende bloedingen bedreigt. In dergelijke gevallen ervaren patiënten extreme pijn en niet zelden een zogenaamd schoksymptoom met een duidelijke daling van de bloeddruk, een gevoel van ernstige ademnood en angst voor de dood.

Voor alle bovenstaande symptomen wordt een bezoek aan de arts sterk aanbevolen, omdat er ernstige gezondheidsproblemen dreigen die in veel gevallen kunnen leiden tot de dood van de patiënt..

Oorzaken van aderverkalking

De directe oorzaak van aderverkalking (letterlijk: verharding van de slagader) is de ophoping van cholesterol, vetzuren en calcium in en rond de vasculaire cellen. Gevolgd door bindweefselgroei, een verharding en verdikking van de vaten evenals overeenkomstige vernauwingen en een verlies aan elasticiteit. Het onderliggende mechanisme is echter nog niet volledig onderzocht.

Arteriosclerose is een van de belangrijkste oorzaken van een hartaanval. Afbeelding: www.fotolia.com © psdesign1

De verschillende theorieën betreffende de ontwikkeling van atherosclerose zijn in overeenstemming dat in de loop van de ziekte de cellen van de binnenwand van het vat (intima) en gedeeltelijk ook van de middelste vaatwand (media) onderhevig zijn aan chronische kudde-achtige veranderingen. De ophoping van LDL-cholesterol veroorzaakt zogenaamde schuimcellen in het gebied van de intima, die een ontstekingsreactie veroorzaken die ook kan worden overgedragen naar de cellen van de media. De weefselveranderingen in de vorm van zogenaamde arteriosclerotische plaques en de stervende schuimcellen worden bedekt met bindweefsel. Dit vermindert de dwarsdoorsnede van de slagader, die de bloedstroom al aanzienlijk kan belemmeren. Als de arteriosclerotische plaques openbreken, treden bloedstollingsreacties op hun oppervlak op, waardoor de diameter van de slagaders verder afneemt en in het slechtste geval een trombus de slagader volledig afsluit. Ook, als gevolg van de weefselverandering, neemt de elasticiteit van de slagader af en wordt deze ronduit broos.

Tal van risicofactoren voor het ontwikkelen zijn geïdentificeerd in epidemiologische en klinische studies, met arteriële hypertensie, obesitas, hyperlipidemie (hoog vetgehalte van het bloed), hypercholesterolemie (hoge cholesterol) en diabetes mellitus is een van de meest voorkomende oorzaken van arteriosclerose. Aanzienlijke invloed op de ontwikkeling van arteriosclerose wordt ook toegeschreven aan voeding en levensstijl. Hoogcalorisch en vetrijk voedsel, gebrek aan lichaamsbeweging, stress en tabaksgebruik bevorderen vaatverkalking. Bepaalde ziekten zoals jicht, hyperthyroïdie, reumatoïde artritis en chronische polyartritis zijn ook geassocieerd met de ontwikkeling van atherosclerose. Bovendien neemt het risico op atherosclerose significant toe bij patiënten met chronisch nierfalen. Hoewel vrouwen lijden minder vaak aderverkalking dan mannen, maar het risico neemt toe tijdens de menopauze als gevolg van oestrogeen ontbering.

Een bijzondere invloed op de ontwikkeling wordt algemeen toegeschreven aan het cholesterol moeten verhoogde LDL cholesterol (low density lipoprotein) en triglyceriden bevorderen atherosclerose, zoals verminderde concentratie van HDL-cholesterol (high density lipoprotein). Een bijzonder belangrijke rol van cholesterolgehaltes in het risico van atherosclerose is echter niet wetenschappelijk bewezen. De vaak impliciete relatie met het cholesterolgehalte en de relevante inname van dierlijke vetten in de voeding blijft tot op heden controversieel.

diagnose

Bij verdenking op een atherosclerose, het individuele risico van de ziekte van de patiënten paar eenvoudige vragen over voeding, de beweging profiel, tabak en er zijn reeds bestaande voorwaarden (bv, diabetes, verleden hartaanvallen en beroertes) wordt eerst geschat. Hier zijn de eerste fysieke onderzoeken zoals een Gehprobe (pijn bij het lopen zijn een indicatie van aderverkalking) of Ratschow'sche opslag monster waarin de patiënt lag op zijn rug te houden zijn benen en (maximaal twee minuten of totdat Begin van de pijn) beweeg hun voeten. De benen worden vervolgens in de normale zitpositie gelaten om te rusten en de tijd om de veneuze vulling te bereiken wordt gemeten. Deze tijden zijn significant verlengd bij arteriosclerose. Bijvoorbeeld, zet bij gezonde patiënten na vijf seconden een lichte diffuse roodheid van de voeten is, dit duurt bij patiënten met arteriosclerose tot een minuut.

Bevestigen de initiële fysieke onderzoeken vermoeden onderstaande nader onderzoek naar de resultaten, dergelijke voorbeelden, een sonografie (ultrasoon), magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) van de slagaders controleren. Speciale angiografieprocedures kunnen worden gebruikt om complete vasculaire structuren in beeld te brengen. Bovendien meestal een bloedtest komt in het laboratorium, waarbij het cholesterolgehalte, het bloedglucoseniveau, urinezuur waarden, de concentratie van asymmetrisch dimethylarginine (ADMA), het aminozuur homocysteïne en glycohemoglobin gemeten. Controleer of de follow-up studie van de verdenking van aderverkalking, moeten passende therapeutische tegenmaatregelen onmiddellijk worden genomen en het wordt aanbevolen de betrokkenheid van vasculaire specialisten.

behandeling

Een essentieel onderdeel van de therapie is de verandering van een gezond dieet en voldoende beweging. Tot aan de vorming van de schuimcellen in het bloedvat is de arteriosclerose zelfs vrij reversibel of geneesbaar met deze eenvoudige maatregelen. Duursporten worden speciaal aanbevolen als oefening, maar zelfs lichte fysieke activiteiten, zoals een wandeling, kunnen al een aanzienlijk positief effect hebben. Joggen, fietsen en zwemmen zijn andere typische sporten die worden aanbevolen door experts in de behandeling van arteriosclerose.

Het dieet heeft een bijzonder duurzaam effect. In de context van de therapie wordt daarom de conversie naar een zogenaamd mediterraan dieet met het hoogst mogelijke aandeel groenten, fruit en volkorenproducten aanbevolen. Patiënten moeten op de hoogte zijn van een adequate vezelinname omdat deze het LDL-cholesterolgehalte verlaagt. Een tegenovergesteld effect produceert verzadigde vetzuren, die daarom zoveel mogelijk moeten worden vermeden. Echter, mono-onverzadigde vetzuren worden ten zeerste aanbevolen omdat ze het LDL-cholesterolgehalte verlagen zonder gunstig HDL-cholesterol te beïnvloeden. Meervoudig onverzadigde vetzuren, zoals omega-6 vetzuren of omega-3 vetzuren, verlagen het totale cholesterol. Ze zitten bijvoorbeeld in verschillende soorten vis en noten. Een positief effect wordt ook toegeschreven aan antioxidanten, zoals vitamine E of vitamine C, die in veel soorten fruit worden aangetroffen. Vooral het sap van de granaatappel wordt beschouwd als bijzonder gezond voor de schepen.

Medicinale arteriosclerose therapie

Ook zijn geneesmiddelen die worden gebruikt als onderdeel van de behandeling, maar deze vasculaire afzettingen niet oplossen zodanig, maar slechts dienen om de symptomen te verlichten of te treden tegen het risico van ziekte atherosclerose dyslipidemie, hypertensie en diabetes. Als de bloedstroom reeds door de verharding van de slagaders aangetast, bloed dunner geneesmiddelen of anticoagulantia zoals aspirine, clopidogrel of dipyridamol zijn vaak onderdeel van atherosclerose therapie. Deze zijn bedoeld om de doorbloeding te vergemakkelijken en ernstiger gevolgen van aderverkalking te voorkomen, zoals een hartaanval of beroerte.

Hypertensie als een risicofactor voor atherosclerose wordt vaak gebruikt om de bloeddruk te verlagen, zoals ACE-remmers, bètablokkers, diuretica of AT1-receptorblokkers. Als er problemen zijn met het cholesterolgehalte, is het voorschrijven van cholesterolverlagende medicijnen onderdeel van conventionele arteriële sclerose. Ook kan het bloed worden bevrijd door een zogenaamde aferese van het schadelijke LDL-cholesterol, dat echter meestal alleen voorkomt bij patiënten met genetisch bepaald extreem hoog LDL-cholesterol in kwestie. In de procedure wordt het bloed via een ader van de arm afgevoerd, ontdaan van vetten en via een tweede ader in de bloedbaan teruggebracht. Op regelmatige tijdstippen moet de aferese worden herhaald. De medicamenteuze behandeling van een bestaande diabetes mellitus is ook belangrijk voor atherosclerose, omdat diabetes wordt beschouwd als een van de belangrijkste risicofactoren voor aderverkalking. De optimale aanpassing van de suikerspiegel met antidiabetica en een overeenkomstig aangepast dieet kan daarom een ​​belangrijke bijdrage leveren aan het verminderen van het risico op atherosclerose.

Invasieve behandelingsopties

Naast de farmacologische arteriosclerose-therapie bestaan ​​ook invasieve behandelingsopties zoals een bypass-operatie of een uitbreiding van de slagaders met behulp van een kleine ballon. De invasieve procedures worden bijna uitsluitend gebruikt in bijzonder ernstige gevallen van arteriosclerose, waarbij verdere complicaties, zoals een hartaanval, dreigen. Het doel van chirurgische ingrepen is meestal de eliminatie van vasculaire vernauwingen, met een dilatatie met daaropvolgende hechting (de zogenaamde stent) of een verwijdering van het weefsel moeten als opties worden genoemd. Thrombendarterectomie, die de bloedvaten blootlegt en vervolgens bestaande trombi verwijdert, is een andere optie in invasieve arteriosclerosebehandeling. Bovendien kunnen in geval van nood de gesloten schepen ook worden overbrugd door middel van een bypass. De vernauwing wordt meestal overbrugd door een ingevoegd aderstuk. De mogelijkheden van vasculaire chirurgie voor de behandeling van arteriosclerose zijn zeer uitgebreid, maar uiteindelijk kan de oorspronkelijke functionele kwaliteit slechts in beperkte mate worden hersteld.

Natuurgeneeswijze bij aderverkalking

Zoals hierboven vermeld, speelt voeding een essentiële rol. De voedingstherapie is daarom van het allergrootste belang in de context van de behandeling van arteriosclerose. Hier biedt vasten bijvoorbeeld een opmerkelijke naturopathische benadering om de therapie te ondersteunen. Kruidengeneeskunde (fytotherapie) krijgt vaak speciale aandacht in natuurgeneeskundige arteriosclerose-therapie. Extracten van planten zoals ginko, wilde knoflook, meidoorn, maretak, artisjok of rozemarijn worden hier gebruikt. Bereid en ingenomen als zogenaamde moedertincturen, ze worden geacht de bloedcirculatie te verbeteren, de bloeddruk te verlagen of de lipidenspiegels in het bloed hoog te houden.

Omdat de natuurlijke geneeskunde een correlatie tussen het zuur-base-evenwicht en het optreden van verharding van de slagaders wordt vermoed, sommige therapeuten ook op maatregelen te nemen om de zuurgraad van het organisme en dus de afzettingen in de vaten tegen te gaan. Bovendien kan orthomoleculaire geneeskunde met hoge doseringen van vitaminen en mineralen worden gebruikt. Er wordt bijvoorbeeld gedacht dat vitamine C en vitamine E bloedlipiden reguleren en de vorming van bloedstolsels remmen. Een vergelijkbaar positief effect wordt toegeschreven aan magnesium, vitamine B6 en co-enzym Q10. Hoewel de verschillende natuurgeneeskundige behandeling opties, in het bijzonder bij atherosclerose significante genezing resultaten kunnen veroorzaken in de vroege stadia goed, kan de hoogste verlichting van de symptomen te bereiken met hun hulp in een vergevorderd stadium. Als er geen behandelingssuccessen zijn of de symptomen nog erger worden, wordt het consult met een vaatspecialist dringend aanbevolen.

Homeopathie bij arteriosclerose

Homeopathie kent een aantal remedies die een bijdrage kunnen leveren aan de behandeling. Aurum jodatum, Aurum metalum, Barium carbonicum en Barium iodatum worden hier bij wijze van voorbeeld genoemd. De aanvraag moet echter altijd onder begeleiding van een ervaren homeopaat plaatsvinden. Zouten zijn andere naturopathic behandelingsoptie voor arteriosclerose gebruiken, bijvoorbeeld de zouten nr. 1 Calcium Fluoratum, nr. 9 natrium Phosphoricum, nr. 22 Calcarea en nr. 25, Aurum vondst chloratum Natronatum toepassing. Nogmaals, een gids door een ervaren therapeut is vereist.

het voorkomen

Met het oog op preventie moeten de bekende risicofactoren zoals tabaksconsumptie, overmatige stress of de verhoogde inname van verzadigde vetzuren zoveel mogelijk worden vermeden. Ook op bijzonder zout voedsel moet als voorzorgsmaatregel worden vermeden. In plaats daarvan een dieet rijk aan vezels en onverzadigde Fettsäuren.Darüber beveelt bovendien de antioxidanten zoals vitamine E of vitamine C, die in verschillende groenten en fruit, waarbij een preventieve werking tegen atherosclerose. Over het algemeen is voeding een van de pijlers van de preventie van atherosclerose. Een andere is de fysieke activiteit. Adequate lichaamsbeweging of sport vermindert het risico aanzienlijk. Degenen die goed eten en regelmatig bewegen, leveren al een belangrijke bijdrage aan het verminderen van het risico op individuele atherosclerose. Om het hart te versterken, wordt algemeen aanbevolen een regelmatig uitgevoerde harttraining. (Fp)