Hypertensie veroorzaakt en behandeling

Al meer dan 30 jaar is hypertensie een van de meest gemelde aandoeningen in westerse geïndustrialiseerde landen en kan daarom ook in Duitsland als een wijdverbreide ziekte worden beschouwd. Terwijl een tijdelijke hoge bloeddruk een symptoom van verschillende stoornissen of bijwerking van bepaalde geneesmiddelen kan een chronische verhoging van de bloeddruk in de arteriële bloedvaten wordt geëvalueerd als een ziekte, die op zijn beurt talrijke latere klachten met zich meebrengen. Hoge bloeddruk wordt bijvoorbeeld beschouwd als een belangrijke risicofactor voor mogelijk fatale hart- en vaatziekten, zoals een hartaanval of beroerte.

inhoud

• definitie
• Bloeddruk en hoge bloeddruk
• Verspreiding van de klacht
• Hypertensie blijft vaak onopgemerkt
• oorzaken
• Onduidelijke oorzaken van primaire hypertensie
• Mogelijke oorzaken van secundaire hypertensie
• diagnose
• Diagnostische opties in de natuurgeneeskundige praktijk
• therapie
• Natuurgeneeswijze bij hoge bloeddruk

definitie

de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) definieert de "normale" bloeddruk met een systolische waarde van 120 mmHg en een diastolische waarde van 80 mmHg. Als de systolische bloeddruk 140 mmHg bereikt en de diastolische bloeddruk 90 mmHg of hoger bereikt, wordt dit door de WHO gedefinieerd als arteriële hypertensie. Tijdelijke afwijkingen van de bloeddruk, bijvoorbeeld door inname van geneesmiddelen, vallen niet onder deze definitie. Daarnaast wordt een onderscheid gemaakt tussen primaire (zonder herkenbare fysieke oorzaak) en secundaire hypertensie (onmiddellijk gevolg van onderliggende ziekten). Bovendien, speciale vormen van hypertensie, zoals pulmonale hypertensie (verhoogde bloed jerk in de pulmonale circulatie, bijvoorbeeld als gevolg van rokershoest, of hart-en vaatziekten) en portal hypertensie (hoge bloeddruk in de poortader van de lever, vaak een gevolg van levercirrose), beschouwd als een afzonderlijk hoger beroep afbeeldingen.

Bloeddruk en hoge bloeddruk

Het hart pompt het bloed dat zuurstof uit de longen komt door de slagaders richting vertakken altijd goed naar de extremiteiten en uiteindelijk overgaan in het veneuze systeem om - het opnemen van het "weg terug" - met een omweg via de lever. Het forceren uitoefent op de bloedvatwanden van slagaders en aders heet bloeddruk. De bovenste, zogenaamde systolische waarde geeft de druk aan waarmee het bloed wordt gepompt door een grotere slagader (meestal de bovenarm) tijdens samentrekking van de hartspier. De lagere, zogenaamde diastolische waarde geeft de druk in dezelfde ader in rust aan. De meeteenheid mmHg is afkomstig van de eerdere meetinstrumenten, waarbij de drukwaarden op het niveau van de kwikkolom werden afgelezen. Waarden rond 120/80 mmHg (systolisch / diastolisch) worden als optimaal beschouwd. Aangezien een verband tussen het optreden van hoge bloeddruk en leeftijd, eerder is gebruikt, de vuistregel "age plus 100" voor de systolische bloeddruk ter bepaling van de individuele optimale bloeddruk, die echter al lang achterhaald beschouwd toepassing. Tegenwoordig is er, door internationale overeenstemming, hypertensie boven 140/90 mmHg. Het ernstigste stadium van hypertensie wordt bereikt bij waarden van meer dan 180/110 mmHg.

Verspreiding van de klacht

Meer dan een derde van de volwassenen wereldwijd heeft een hoge bloeddruk, volgens de WHO. Hoge bloeddruk veroorzaakt "ongeveer de helft van alle sterfgevallen door beroertes en hartziekten". In 2004 waren 7,5 miljoen sterfgevallen direct toe te schrijven aan hypertensie, vervolgde de WHO. Bijna de helft van de bevolking in Duitsland lijdt aan hypertensie, meldt de Duitse Hypertension League (DHL), waarbij hij naar cijfers van het Robert Koch Institute (RKI) verwijst. Slechts een op de twee wist echter van de ziekte en "van de mensen die hiervan op de hoogte zijn, wordt slechts ongeveer 40% behandeld", legt DHL uit. Volgens de WHO heeft de aanzienlijk verbeterde diagnose en behandeling met goedkope geneesmiddelen in de afgelopen jaren echter geleid tot een aanzienlijke daling van het aantal sterfgevallen onder hoge bloeddruk.

Hoewel de kans op het ontwikkelen van hypertensie toeneemt met de leeftijd, kunnen jonge mensen in het algemeen ook aan hypertensie lijden. Alle leeftijdsgroepen en beide geslachten worden beïnvloed en er is een hoog risico op gevaarlijke gevolgen. Omdat in de meeste gevallen er lange tijd geen klachten optreden, worden noodzakelijke tegenmaatregelen vaak laat genomen.

Hypertensie blijft vaak onopgemerkt

De meeste hoge bloeddrukpatiënten vertonen aanvankelijk geen merkbare symptomen. De vertraging in de diagnose is meestal vertraagd. In een vroeg stadium kunnen echter nogal wat klachten wijzen op hypertensie. De Duitse hogedrukcompetitie noemt hier slaapproblemen, interne rusteloosheid, bloedneuzen, oorsuizen, hoofdpijn en warmtegevoel als mogelijke waarschuwingssignalen. Bovendien kunnen duizeligheid, misselijkheid, een algemene zwakte in de prestaties, kortademigheid bij lichamelijke inspanning en wazig zicht in verband worden gebracht met hoge bloeddruk. Als, naast de bovengenoemde symptomen, een sterke palpitatie merkbaar is, kan er zich al een hogedrukcrisis hebben voorgedaan die onmiddellijke medische noodhulp vereist.

Afhankelijk van de oorzaken van hypertensie, kan secundaire hypertensie gepaard gaan met een verscheidenheid aan bijkomende symptomen, die hieronder in meer detail worden beschreven in verband met de onderliggende stoornissen. Primaire en secundaire arteriële hypertensie kunnen echter ook complicaties veroorzaken of veroorzaken die extra ongemak veroorzaken. "Hoe hoger de bloeddruk, hoe groter het risico op beschadiging van het hart en de bloedvaten in belangrijke organen zoals de hersenen en de nieren," verklaart de Wereldgezondheidsorganisatie. Een ongecontroleerde bloeddruk kan bijvoorbeeld leiden tot een abnormale vergroting van het hart, congestief hartfalen, aneurysma (uitpuilen van de bloedvaten) of een hartaanval, aldus de WHO. Ook bedreigen de bloedvaten door de verhoogde druk nogal barstens. Bovendien kan de "druk in de bloedvaten bloedlekkage in de hersenen en een beroerte veroorzaken", waarschuwt de WHO. Daarnaast worden nierfalen en cognitieve stoornissen of bewustzijnsstoornissen genoemd als mogelijke gevolgen van hypertensie.

De verhoogde bloeddruk verhoogt ook het risico op arteriosclerose, coronaire hartziekte (CHD) en permanente schade aan de hartspier. De laatste veroorzaakt op zijn beurt een verminderde hartfunctie, die bijvoorbeeld kan worden geassocieerd met hartritmestoornissen of atriale fibrillatie. Ten wordt ook wel hypertensie crisis (hypertensieve crisis), waarbij een plotselinge stijging van de bloeddruk tot waarden 230/130 mmHg of hoger optreedt, vaak geassocieerd met acute schade aan het hart, hersenen en longen. Hier moet onmiddellijk actie worden ondernomen om mogelijk dodelijke gevolgschade te voorkomen.

oorzaken

Bij veel patiënten is arteriële hypertensie niet te wijten aan directe fysieke oorzaken, dus de medische diagnose is "primaire" of "essentiële" hypertensie. Volgens de Duitse Hypertension League heeft meer dan 90 procent van de patiënten last van primaire hypertensie, terwijl secundaire hypertensie verantwoordelijk is voor een relatief klein deel van de totale ziekte. "De bloeddruk in het menselijk lichaam wordt geregeld door een zeer complex mechanisme", waarbij "biochemische boodschappers, organen, bloedvaten en het zenuwstelsel met elkaar interageren", vervolgt de hogedrukcompetitie. Tot op heden is het onderliggende mechanisme echter slechts gedeeltelijk onderzocht.

Vasculaire vernauwingen kunnen een oorzaak van hypertensie zijn. Afbeelding: www.fotolia.com © psdesign1

Onduidelijke oorzaken van primaire hypertensie

Met name bij primaire hypertensie blijven de interacties in het organisme grotendeels onduidelijk. Er is echter duidelijk een verband met het genetische materiaal of genen. Daarnaast zijn verschillende belangrijke risicofactoren voor primaire hypertensie geïdentificeerd in verschillende onderzoeken. De Duitse hypertensieliga noemt het bijvoorbeeld gebrek aan lichaamsbeweging, ongezond voedsel, zwaarlijvigheid en stress als belangrijke factoren. Bovendien wordt tabaksconsumptie beschouwd als een belangrijke risicofactor voor primaire hypertensie. Bovendien worden diabetes mellitus en lipidemetabolismestoornissen, evenals een hoog zout en vetrijk dieet, verschillende medicijnen (zoals de pil) en alcohol als gunstige factoren beoordeeld. Daarnaast houdt de natuurgeneeswijze ook rekening met mogelijke interferentievelden die de natuurlijke regulatiemechanismen van het cardiovasculaire systeem irriteren en aantasten als de oorzaak van hypertensie..

Mogelijke oorzaken van secundaire hypertensie

Bij secundaire hypertensie kunnen bepaalde fysieke oorzaken van hypertensie per definitie worden bepaald. Dit kunnen bijvoorbeeld zijn aandoeningen van de nieren, bepaalde aandoeningen van het cardiovasculaire systeem, hormonale aandoeningen of het zogenaamde slaapapnoesyndroom.

Nierziekten die secundaire hypertensie kunnen veroorzaken, omvatten chronische nierziekte, nierbeschadiging door diabetes en cystische nierziekte. Versmalling van de nierslagader kan ook secundaire hypertensie veroorzaken. In aanvulling op de verhoogde bloeddruk lijden hier symptomen zoals nierpijn of flankpijn, bloed in de urine en de ontwikkeling van oedeem (vochtretentie in het weefsel).

Cardiovasculaire bijwerkingen zoals een vernauwing van de aorta (aorta coarctatio, voornamelijk als gevolg van een aangeboren hartafwijking), of vasculitis (ontsteking van de bloedvaten) ook bij potentiële oorzaken van secundaire hypertensie. Daarnaast, de zogenaamde endocriene ziekten (ziekten van de endocriene klieren), die leiden tot verstoringen in de hormoonhuishouding en op deze manier de bloeddruk uit balans brengen. Bijvoorbeeld een zogenaamde primaire hyperaldosteronisme (Conn syndroom gekenmerkt door een verhoogde aldosteron in het bloed), het syndroom van Cushing (verhoogde cortisol-concentratie in het bloed) en een overactieve bijschildklieren (hyperparathyroïdie) mogelijk endocriene stoornissen, wat leidt tot een secundaire hypertensie. Het slaapapneusyndroom ademt onderbrekingen tijdens de slaap vertonen geassocieerd met een drastische daling van het zuurstofgehalte in het bloed, na arousals en derhalve een stijging van de bloeddruk.

Andere mogelijke oorzaken zijn het gebruik van geneesmiddelen met geneesmiddelen zoals epinefrine, corticosteroïden of methylfenidaat. Geneesmiddelen zoals cocaïne kunnen ook de bloeddruk verhogen. Bovendien stijgt de bloeddruk vaak aanzienlijk tijdens de zwangerschap. Deze voorbijgaande verstoringen van de bloeddruk moeten echter worden onderscheiden van de bovengenoemde pathologische vormen van hypertensie. Al met al moet nog worden vermeld: zo complex als ons buisvormige bloedvatsysteem is, is het ook gevoelig voor externe invloeden. Acute bloeddrukstijgingen gaan ook gepaard met lichamelijke inspanning, woede en angst, waarbij de bloeddruk in rust snel daalt. Hier is het ook duidelijk waarom constante stress en angststoornissen geassocieerd zijn met een chronische verhoging van de bloeddruk.

diagnose

Bloeddrukmetingen zijn de basis diagnostische tool voor het detecteren van hypertensie. Een hogere waarde met een enkele meting zegt echter weinig. Om hypertensie te bepalen, moet de bloeddruk drie keer per dag gedurende minimaal één week worden gemeten en moet een tabel worden bewaard. Metingen moeten altijd op dezelfde tijdstippen worden gedaan, zodat vergelijkbare waarden worden gecreëerd en het circadiane ritme zichtbaar is, omdat het dagelijkse ritme typische fluctuaties in de bloeddruk kan veroorzaken. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de meting in rust wordt genomen. Patiënten moeten daarom ongeveer vijf minuten gaan zitten en pauzeren voordat ze de meting uitvoeren. Volgens de Duitse Hypertension League moet er bovendien op worden gelet dat de meettoestellen op ongeveer het hartniveau worden geplaatst. Omdat "als het meetpunt onder het hartniveau ligt, de gemeten waarden te hoog zijn. Als het meetpunt boven het hartniveau ligt, zijn de waarden te laag ", legt DHL uit.

Tot op heden is de bloeddruk gewoonlijk bepaald met behulp van een opblaasbare manchet, die volgens de Duitse Hypertensie verzekerd dat het opblaasbare element zich aan de binnenzijde van de bovenarm, de sluiting aan de buitenkant en de buis naar beneden bij de hand. De juiste hoogte voor bevestiging is 'twee vingers boven de elleboog'.

Bij het aantrekken moet de manchet niet te strak worden aangedraaid om vervalsing van de resultaten te voorkomen. Voor mensen met bijzonder sterke of zeer dunne bovenarmen zijn speciale manchetten hier verkrijgbaar. Hoewel sommige bloeddrukmeters ook meting mogelijk op de pols, kan deze maatregel luide verklaring van hypertensie "maar vaker fouten maken, omdat de arm positie op grotere schaal kan variëren." Nieuwe apparaten zou dus pas beginnen wanneer het meetpunt hoogte van het hart en de arm positie is waar , Indien het bloed schok gemeten bij de arts, wordt deze vaak gepaard met een zekere nervositeit van de patiënt, wat kan leiden tot een verhoging van de bloeddruk en vervalste resultaten per se. Als er een vermoeden bestaat van dit zogenaamde "white coat-effect", worden onafhankelijke metingen door de patiënten in hun thuisomgeving geadviseerd.

Als onderdeel van de diagnose, is het noodzakelijk om een ​​bevestiging van hypertensie door bloeddrukmetingen ook mogelijke oorzaken van secundaire hypertensie identificeren en cardiovasculaire risico's te beoordelen en eindorgaanschade en bijkomende ziekten, de vermelding in de "Richtlijnen voor het beheer van arteriële hypertensie te identificeren ", Gepubliceerd door de Europese Vereniging van Cardiolgy, de Europen
ociety of hypertension, de German Society of Cardiology en de German Hypertension League. De "persoonlijke geschiedenis, familiegeschiedenis, lichamelijk onderzoek, laboratoriumdiagnostiek en andere speciale diagnostische tests" zijn belangrijke stappen op weg naar een betrouwbare diagnose.

Overzicht van mogelijke hartziekten. Afbeelding: www.fotolia.com © Henrie

Als er een vermoeden van hypertensie bestaat, omvat de geschiedenis het interviewen van de patiënten over eerdere stijgingen van de bloeddruk bij de patiënten en bekende secundaire hypertensie in de familieomgeving. Het is ook belangrijk om de inname van medicijnen en medicijnen te controleren. Bovendien begeleidende symptomen zoals zweten, hoofdpijn, duizeligheid, wazig zien, angst, spierzwakte en zogenaamde tetanie worden opgevraagd (bewegingsstoornissen en ongemak als gevolg van hyperexciteerbaarheid van de spieren en zenuwen). Daarnaast moeten risicofactoren zoals voedingsgewoonten, gebrek aan lichaamsbeweging of tabaksgebruik worden herzien.

Naast de bloeddrukmetingen, het lichamelijk onderzoek omvat het scannen van de nieren, een auscultatie van de buik en borst, controleren van de toestand huid en het zoeken naar mogelijke indicaties van het syndroom van Cushing. In het proces worden laboratoriumonderzoeken ook gebruikt voor diagnostiek. Hier raden de "Richtlijnen voor het beheer van arteriële hypertensie" voor het eerst met een relatief eenvoudig te basisexamen beginnen en, indien nodig - indien aangegeven - om over te gaan tot meer complexe onderzoeken. Voor basisonderzoek naar Volgens behandelingsrichtsnoeren de waarden van tellingen te bepalen "hemoglobine en / of hematocriet, nuchtere glucose, totaal cholesterol, LDL-cholesterol, HDL-cholesterol, Nüchterntriglyceride, kalium en natrium in serum en serumurinezuur." Een zogenaamde GFR bepaling van Serumcreatinine, urine-analyse en een 12-afleidingen ECG worden verstrekt. Als er vermoedens causale ziekten, zoals verder onderzoek, bijvoorbeeld een echocardiogram, een langdurige of stress ECG, echografie van de halsslagaders, perifere vaten en de borst en een funduscopie verschaft. Kort gezegd, als onderdeel van het lichamelijk onderzoek, een bepaling van de body mass index en de middelomtrek.

Diagnostische opties in de natuurgeneeskundige praktijk

Zelfs manieren om te diagnosticeren zijn in de natuurlijke geneeskunde uit te oefenen, afhankelijk van de oriëntatie, wordt gebruikt om de causale bewijs al voor klinisch een pathologische verandering kan worden gedetecteerd in te voeren. Wanneer Anlitzdiagnose werd rood conjunctiva toegankelijk kronkelige temporele slagaders en blozende teint, bijvoorbeeld als bewijs van hypertensie toegepast, kan deze tekens constitutioneel gevoerd. Een onderliggende zwakte van het hart of de nieren wordt soms gekenmerkt door vroege vochtophopingen op de oogleden. Bij oogdiagnose worden de hart- en niersectoren onderzocht op tekenen van zwakte met de irismicroscoop. Bovendien kunnen de zogenaamde arcuslipoïden of "vetring" een aanwijzing zijn voor aandoeningen met een hoog cholesterol- en lipidemetabolisme. Vooral bij een plotseling optredende hoge bloeddruk en bij jonge hypertensiepatiënten is er een hoge frequentie van interferentie, vooral in de vorm van met wortel behandelde tanden, amandelen, neusbijholten en littekens als gevolg van een verwonding of een operatie. De levensstijl, met name op het gebied van voedingsgedrag, wordt uitgebreid onderzocht en geanalyseerd om een ​​geschikt dieet voor de betrokken persoon te ontwerpen..

Het interview identificeert ook mogelijke conflict- en stressfactoren - bijvoorbeeld op de werkplek, in relaties of in de persoonlijke geschiedenis van de persoon in kwestie - die de symptomen zou kunnen verergeren of veroorzaken. Uit de verzamelde hints en gegevens kan een individueel aangepast behandelplan worden gemaakt en geïmplementeerd.

therapie

De vereiste therapeutische maatregelen bij secundaire hypertensie zijn hoofdzakelijk gebaseerd op de mogelijke onderliggende ziekten, maar ze moeten in het algemeen rekening houden met de ernst van hypertensie en het algehele gezondheidsrisico.

Gematigde vorm van primaire hypertensie zijn vandaag behandeld in de conventionele geneeskunde meestal zonder het gebruik van drugs, maar alleen op basis van veranderingen in de levensstijl (gezonde voeding, voldoende lichaamsbeweging, vermindering van overgewicht, het opgeven van tabak en alcohol). Als cardiovasculaire risicofactoren zoals obesitas of diabetes optreden naast hypertensie, is het meestal niet meer mogelijk om alleen met veranderingen in levensstijl om te gaan. Hier zijn antihypertensiva een belangrijk hulpmiddel om het risico op levensbedreigende cardiovasculaire schade te minimaliseren. Bereikt de bloeddrukwaarden van meer dan 180/110 mmHg Onmiddellijk gebruik van bloeddrukmedicatie is vereist, ook als er geen andere risicofactoren zijn toegevoegd.

Voor gematigde vormen van primaire hypertensie, bevelen de behandelingsrichtlijnen in eerste instantie aan om enkele maanden door te gaan met de hulp van een verandering van levensstijl naar hypertensie. "Veranderingen in levensstijl zijn essentieel in de preventie van hoge bloeddruk, maar zijn net zo belangrijk in hun behandeling," schrijven de experts in de "Richtsnoeren voor het beheer van arteriële hypertensie." Als belangrijkste maatregelen, de behandeling richtsnoer genaamd de "beperking van de zoutinname tot en met 5 tot 6 gram per dag", "de beperking van alcoholgebruik tot niet meer dan 20 tot 30 gram alcohol per dag voor mannen en niet meer dan 10 tot 20 gram per dag voor vrouwen . verhoogde consumptie van groenten, fruit en zuivelproducten "in Daarnaast is er een" aanbevolen vetarm. "Bovendien, regelmatige lichaamsbeweging, zoals" gematigde dynamische training, aanbevolen voor tenminste 30 minuten tot 5 tot 7 dagen per week "en de richtsnoeren gewichtsvermindering tot een BMI van 25 eerder. De tailleomtrek moet minder zijn dan 102 centimeter bij mannen en 88 centimeter bij vrouwen, zolang er geen contra-indicaties zijn, bevelen de behandelingsrichtlijnen verder aan. Roken met hypertensie wordt geadviseerd om te stoppen met roken en om therapeutische ondersteuning te zoeken in geval van twijfel.

Onder de beschikbare bloeddruk medicijnen uitleggen van de behandeling richtlijnen die vijf grote klassen van geneesmiddelen zijn hier beschikbaar, werden er geen klinisch relevante verschillen in een aantal van gerandomiseerde gecontroleerde studies tussen hen waargenomen. De "Richtlijnen voor de behandeling van arteriële hypertensie" volgens zijn diuretica, bètablokkers, calciumkanaal-blokkers, ACE-remmers en angiotensine receptor blokkers "gelijkelijk geschikt zijn voor de eerste en onderhoudsbehandeling, hetzij als monotherapie of combinatietherapie." Maar uiteraard de absolute en Relatieve contra-indicaties moeten worden overwogen en gebruik moet worden gemaakt op basis van specifieke indicaties. Giese is bijvoorbeeld een absolute contra-indicatie voor het gebruik van diuretica en astma, een contra-indicatie voor bètablokkers.

Natuurgeneeswijze bij hoge bloeddruk

Veel aspecten van naturopathie worden al weerspiegeld in de bovengenoemde veranderingen in levensstijl, hoewel de holistische benadering van natuurgeneeskundige therapie veel meer op de voorgrond staat. De interactie van voedingstherapie, oefentherapie, ontspanningstechnieken, medicinale kruiden, homeopathische middelen en andere natuurgeneeskundige procedures is de sleutel tot succes hier. De behandeling moet op maat van de patiënt worden gemaakt.

In het dieet, als alternatief voor bepaalde kruiden (bijvoorbeeld basilicum en lavas), uien en knoflook. Ze geven het voedsel een pittige smaak en kunnen ook helpen de bloeddruk te verlagen. Groenten en fruit moeten sowieso een groot deel van de dagelijkse voedselinname vormen vanwege de aanwezige mineralen.

Verschillende geneeskrachtige planten kunnen ook tegen hypertensie worden gebruikt, in het bijzonder zijn kruidenthee-mengsels van meidoorn, melisse, maretak en valeriaan vele malen bewezen. Ook zijn de theemengsels - afhankelijk van de individuele symptomen - extra geneeskrachtige planten gehecht. Diuretische planten zoals guldenroede, paardenstaart of brandnetels dragen bijvoorbeeld bij aan een verlaging van de bloeddruk. Voorzichtigheid is echter geboden, omdat deze gecontra-indiceerd kunnen zijn bij verschillende medische aandoeningen, zoals nieraandoeningen.

Andere huismiddeltjes voor hoge bloeddruk uit de voedingssector zijn appelciderazijn, honing, rode bessen of granaatappels. Als voedingssupplement in de natuurgeneeskunde wordt soms ook zwarte komijnolie toegepast. Bovendien kunnen verschillende etherische oliën die via een zogenaamde armomale lamp in de kamerlucht vrijkomen, bijdragen aan het verlagen van de bloeddruk. Essentiële oliën van lavendel, marjolein of citroenmelisse zijn hier goed geschikt.

Als een naturopathische methode is de zogenaamde hydrotherapie bewezen bij de behandeling van hypertensie. De watertoepassingen waren bekend bij pastor Sebastian Kneipp, die ze al in de 19e eeuw gebruikte om een ​​breed scala aan klachten te behandelen. De externe toepassingen in de vorm van wassen, baden, douches en winden handelingen volgens de Duitse Hypertensie Society "als een stimulatie therapie die het lichaam kan zwaaien." In hypertensieve patiënten passen aan hun hydrotherapie stimuli eerst noodzakelijk. Vervolgens worden ze op een lichaamsdeel uitgevoerd en wordt het water altijd geleid vanaf de hartafstand tot het hart. Voor entry low-heat castings zijn geschikt, later zal worden overgeschakeld naar koude lettertypen, de hogedrukcompetitie blijft. Extreme koude toepassingen moeten echter worden vermeden, omdat deze de bloeddruk soms drastisch kunnen verhogen. "Grootschalige koude stimuli zoals zwemmen in koud water, koude douches of een koude douche na het sporten of een sauna kan de bloeddruk verlagen in de drive up", waarschuwt de Duitse Hypertension Society. Aan de andere kant zouden regelmatige ochtenddouches, stijgende armbaden of stijgende voetenbaden in de avond een positief effect hebben op de matig verhoogde bloeddruk. De zogenaamde Kneipp met hun combinatie van hydrotherapie, dieet therapie, oefentherapie, fytotherapie (kruidengeneeskunde) en orde therapie (voor ontspanning en stressvermindering) heeft in totaal een van de meest veelbelovende natuurgeneeskundige benaderingen tegen de arteriële hypertensie.

Vanwege de negatieve effecten van stress en psychische belasting arteriële hypertensie, zijn psychotherapeutische elementen, zoals het gebruik van ontspanningstechnieken in natuurlijke geneeskunde is een essentieel onderdeel van de bloeddruk hogedruk therapie. Autogene training, yoga, tai chi of Qigong zijn goede manieren om stress te verminderen of het ontstaan ​​van stress te voorkomen. Ze dienen dus ook vaak voor het normaliseren van de bloeddruk.

Verdere natuurgeneeskundige uitgangspunten bieden bijvoorbeeld de homeopathie en de zouttherapie Schüssler. Als een homeopathisch middel, bijvoorbeeld, is Glonoinum bewezen bij acute hypertensie en kan Rauwolfia worden gebruikt tegen mildere vormen van hypertensie. Uit het gebied van Schüssler-zouttherapie, onder andere de Schüssler-zouten nr. 7 (magnesiumfosforicum) en nr. 8 (natriumchloratum) voor de behandeling van hypertensie in overweging. Gebruik echter alleen in overleg met ervaren therapeuten of een arts.

Over het algemeen biedt natuurgeneeskunde een enorm breed scala aan verschillende methoden voor de verlichting van hoge bloeddruk, waarbij slechts een deel van de mogelijkheden is samengesteld. Welke methoden uiteindelijk worden gebruikt, moet op maat worden gemaakt tussen therapeuten en patiënten. Het is echter altijd nodig om naar de dokter te gaan voor tekenen van hoge bloeddruk om ernstige oorzaken van de symptomen uit te sluiten en om een ​​betrouwbare diagnose te krijgen. (Jvs / fp)

Afbeelding: Philipp Flury / pixelio.de