Diverticulum van de slokdarm (esophageal diverticulum)

Esophageal diverticulum verwijst naar sacculaire uitsteeksels in afgesloten delen van de slokdarmwand. Slokdarm diverticulum kan aangeboren of verworven zijn, evenals onderscheid maken tussen echte divertikels en pseudodiverticula. Er zijn typische symptomen die niet noodzakelijkerwijs voorkomen. Mannen van hogere leeftijd worden vaker getroffen en divertikels in de voedingssonde zijn zeldzamer bij mensen jonger dan 40 jaar. Diverticula komen vaak voor in de dikke darm naast de slokdarm, het zogenaamde colon diverticulum of diverticulosis. In principe kan echter het gehele spijsverteringskanaal worden aangetast.

inhoud

• De slokdarm
• "Echte" en "verkeerde" divertikels
• Symptomen en complicaties van Zenker's diverticulum
• diagnose
• Symptoomverlichting en therapie

De slokdarm

De slokdarm is de duimdikte, ongeveer 25 cm lange slangachtige verbinding tussen keel en maag. De spierbuis bevindt zich tussen de wervelkolom en de luchtpijp en leidt door de zogenaamde Larray-kolom naar beneden door het diafragma, waar het in de maag stroomt. De slokdarm bestaat uit drie muurlagen:

• de buitenste spierlaag,
• een bindweefselverschuivingslaag en
• het slijmvlies in het orgel.

In deze lagen komt het van binnen naar buiten naar de Aussackungen, die kan worden beschouwd als "inkepingen" in het slijmvlies.

Het diverticulum van de Zenker is de meest voorkomende diverticulumziekte in de slokdarm (afbeelding: ellepigrafica / fotolia.com;

"Echte" en "verkeerde" divertikels

Bij het voeden van buisdiverticula wordt onderscheid gemaakt tussen twee verschillende vormen van uitsteeksel in de slokdarm. In pulserend diverticulum wordt het uitsteeksel gecreëerd door een mismatch van interne druk en wandstabiliteit. Als het divertikel ontstaat door een uitwendige spanning, bijvoorbeeld door een litteken na een ontsteking, is het een tractie-divertikel.

Er wordt ook een onderscheid gemaakt tussen echte divertikels waarbij alle wandlagen worden beïnvloed door de uitsteeksels en pseudodiversen, die slechts mucosale uitstulpingen zijn door spierleemtes.

Symptomen en complicaties van Zenker's diverticulum

Meestal (in ongeveer 70 procent van de getroffenen) treden zogenaamde Zenker-pulsdiverticula op, wat betekent dat pseudodiverticulen zich in het bovenste deel van de slokdarm hebben gevormd. Typische symptomen van Zenker Pulsion diverticula zijn:

• Dysfagie met druksensatie achter het borstbeen en
• Dit triggert een vreemd lichaamsgevoel in de keel,
• slechte adem (foetor ex erts) evenals
• Hoestirritatie die direct na inname optreedt.

In het geval van een slokdarm diverticulum zijn typische kardinale symptomen echter een gorgelend geluid bij het drinken en restjes op het kussen die af en toe in de ochtend toeslaan.

Complicaties kunnen optreden wanneer terugkerende voedseldeeltjes de luchtwegen binnendringen. Dan kan het tot een longontsteking komen (aspiratiepneumonie). Bovendien kan ontsteking (diverticulitis) het gevolg zijn, leidend tot perforatie, i. leiden tot de doorbraak van de slokdarmwand.

diagnose

Er zijn drie verschillende methoden om een ​​diverticulum in de slokdarm te diagnosticeren en om de aard en omvang van de uitstulping te verduidelijken en zo de behandelmethode te bepalen:

• Esophageal Bliss Luck, een beeldvormende techniek met contrastmiddelen,
• Manometrie om een ​​drukmeting uit te voeren in de slokdarm of
• een endoscopisch onderzoek (maar wordt zelden gebruikt vanwege mogelijk letsel).

Esophageale endoscopie wordt zelden gebruikt bij de diagnose, maar vaak bij chirurgische verwijdering van het diverticulum (Afbeelding: romaset / fotolia.com)

Symptoomverlichting en therapie

Tot dusverre is conventionele therapie chirurgische verwijdering van het esophageale divertikel geweest. Afhankelijk van de ernst van de ziekte en de locatie van het diverticulum is open chirurgie noodzakelijk of endoscopisch.

Om de symptomen te verlichten tot de operatie, is het raadzaam om gedurende de dag verschillende kleine maaltijden te eten en om voedingsmiddelen te vermijden die kunnen leiden tot maagzuurreflux in de slokdarm, zoals:

• alcohol,
• zuur voedsel,
• vettig eten en
• snoepgoed.

(fp, ok, bijgewerkt op 26.04.2018)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)