Delen:
Huid lichen symptomen en behandeling
inhoud
- risicofactoren
- Soorten huid korstmossen
- Knötchenflechte
- Huidlichaampjes / uitslag op het gezicht
- pityriasis rosea
- psoriasis
- huidpaddestoel
- Behandel huidvlechten: medicijnen
- Home remedie voor huid korstmossen
risicofactoren
Er zijn een aantal risicofactoren die z. B. in het geval van algemene psoriasis kan het ontstaan of de verergering van de ziekte bevorderd worden. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, stress, onjuist dieet, roken, alcoholgebruik, bepaalde medicijnen of externe mechanische stimuli zoals druk of letsel. Als korstmos op de huid vroeg wordt ontdekt, kan het meestal goed worden behandeld met een lokale behandeling met cortisonbevattende preparaten of antischimmelmiddelen (antimycotica). Sommige ziekten, zoals De psoriasis verloopt echter vaak chronisch en gebeurt in partijen. Daarom is het hier van bijzonder belang om risicofactoren te vermijden en goed voor de gestreste huid te zorgen, waarbij natuurgeneeskunde nuttige ondersteuning kan bieden.
Huidmos kan worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan factoren, variërend van psychologische invloeden tot bestaande infecties. Afbeelding: casi / fotolia.com Soorten huid korstmossen
De term "korstmos" verwijst naar verschillende soorten inflammatoire huidziekten, die allemaal worden gekenmerkt door huiduitslag met een fijn geschubd oppervlak, dat duidelijk verschilt van de gezonde huid. De naam verwijst naar de gelijkenis met de structuur van korstmossen (bijvoorbeeld op boomschors) uit de plantenwereld, hoewel het in biologische zin helemaal geen planten is, maar schimmels (schimmels).
Een gebruikelijke variant van dermaal korstmos is b.v. de lichen (lichen planus) vertegenwoordigen andere vormen zijn psoriasis (psoriasis), pityriasis rosea (pityriasis rosea) en andere schimmelinfecties huidinfecties (dermatomycose), zoals de zogenaamde "oude man baard" of gordelroos.
Tot op zekere hoogte is kolonisatie van schimmels op de huid vrij normaal en onschadelijk, omdat het lichaam meestal in staat is om ongehinderde proliferatie met succes te bestrijden door zijn natuurlijke afweersysteem. Schimmels worden alleen gevaarlijk als ze zich oncontroleerbaar kunnen vermenigvuldigen, wat b.v. kan worden veroorzaakt door overmatig zweten of verzwakte afweer als gevolg van een chronische ziekte, reguliere medicatie of ondervoeding.
Knötchenflechte
Een relatief veel voorkomende vorm van huidlijk korstmos is het zogenaamde "lichen korstmos" ("Lichen planus planus"). Deze inflammatoire huidaandoening komt meestal tussen 30 en 60 jaar en manifesteert zich door een opeenstapeling van (oorspronkelijk) roodachtig (weg) paarsbruine, sterk jeukende, platte huidknobbels (papels) die of matte hebben wasachtige glans en zijn scherp afgebakend.
De papels zijn enigszins verhoogd en afgeplat in het bovenste gedeelte, vertonen vaak na enkele weken ook fijne witachtige, netachtige lijnen op het oppervlak (Wickham-strips). In de meeste gevallen verschijnen de knobbeltjes aan de flexorzijde van de onderarmen en polsen, maar ook in het gebied van de enkels, de lendenen en in het sacrale gebied en op het onderbeen. Zelden, de romp is ook aangetast, kan ook in een ernstige geschiedenis zijn, het hele lichaam met de puntige knobbeltjes "bezaaid".
De ernstig jeukende huiduitslag vertegenwoordigt meestal een grote last voor de getroffenen, naast mechanische spanningen zoals. Krassen op de huid irriteren bovendien en leiden daardoor snel tot een toename van de symptomen en de vorming van nieuwe knobbeltjes op tot nu toe onaangetaste delen van de huid. Naast de huid kan de lichen planus ook de slijmvliezen (lichen planus mucosae) aantasten, wat resulteert in witachtige verkleuring of pijnlijke open plekken. Hier worden meestal de wangen en de zijvlakken van de tong aangetast, maar mogelijk zijn ook witte knobbeltjes in de mond, het tandvlees of op de achterkant van de tong.
Zelden kan de lichen planus zich ook ontwikkelen in het genitale gebied, bij mannen vaak in het gebied van de eikel en bij vrouwen aan de binnenkant van de grote of kleine schaamlippen. Daarnaast is het mogelijk dat de reticulaire, witachtige lijnen of kleine knobbeltjes - ongeacht geslacht - ook voorkomen in het anale gebied, wat in het geval van verhoogde ontsteking ook kan leiden tot vloeiende oppervlakkige verwondingen van de huid (erosies). Door de lichenplanus in het genitale en / of anale gebied, lijden veel aan zeer onaangename symptomen, zoals een jeukende vagina, Afterjucken of ernstige verbranding, deze symptomen komen vaak voor in combinatie.
Bovendien is een besmetting van het haar mogelijk (lichen planus follicularis of planopilaris), wat leidt tot het afpellen van de huid en soms tot haaruitval. Bovendien vertonen sommige patiënten veranderingen in de vingernagels en teennagels, b.v. Er treden longitudinale groeven, putten, splitsingen of groeistoornissen op. Minder gebruikelijk zijn dunnere of broze nagels, die in sommige gevallen ervoor zorgen dat ze permanent worden beschadigd en uiteindelijk falen.
De trigger voor de typische huidveranderingen in een lichen planus is de ontsteking van de huid, die wordt veroorzaakt door het feit dat bepaalde cellen van het immuunsysteem de onderste laag van de epidermis aanvallen en de onderste cellaag vernietigen. De oorzaak van dit proces is echter nog onbekend, maar er wordt vaak gesuggereerd dat het een auto-immuunziekte is die ervoor zorgt dat het immuunsysteem zijn eigen huidcellen valselijk aanvalt.
Naast de genetische oorzaken evenals chemische stoffen of geneesmiddelen komen (bijvoorbeeld antibiotica, diuretica of geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk) als een mogelijke oorzaak, alsook virale ziekten van de lever (virale hepatitis), comorbiditeiten zoals diabetes, verhoogd cholesterol of urinezuur, contactallergieën (indien letsels van het mondslijmvlies ), vergelijkbaar met goud, amalgaam ingrediënten van tandpasta en psychologische factoren, zoals langdurige stress, conflicten, etc. mogelijk.
Huidlichaampjes / uitslag op het gezicht
Join rode, schilferende plekken op het gebied van gezichtshaar op, deze kunnen (medische "baardschurft") wijzen op een kapper jeuk, een huidziekte veroorzaakt door bepaalde schimmels (schimmelinfecties), die alleen van invloed op mannen. De schimmel wordt genoemd "draadschimmels" (dermatofyten) die leiden tot een specifieke infectie van de huid en, in tegenstelling tot andere paddestoelen alleen koolhydraten en keratine eten. Dienovereenkomstig aangetaste dermatofyten uitsluitend keratine gebieden van het lichaam zoals huid, haar of nagels en veroorzaken daar de typische ronde, licht schilferende rode vlekken die gedeeltelijk uittrekken en leiden vaak tot ernstige jeuk.
Sinds de eerste ronde vlekken vaak meedoen in het verdere verloop van de haarzakjes op de haarlijn, het komt in veel mannen aan knooppunten of puisten klein, die al snel omgezet in een abces of zelfs een etterige ontsteking van de haarfollikel en omliggende weefsels (steenpuisten en karbonkels ) kan zich verder ontwikkelen. Hoewel de huidziekte "oude man baard" is, de baard zelf is geen voorwaarde voor het ontstaan en de rest, zelfs niet één plaats aanwezig in veel getroffen is.
In de meeste gevallen zijn de filamenteuze schimmels de soort "Trichophyton mentagrophytes" of "Trichophyton verrucosum", die voornamelijk worden overgedragen door knaagdieren of runderen. Daarom worden mannen vaak getroffen door een baardmos, die op het platteland wonen of die nauw contact hebben met de juiste dieren. Gewoonlijk genoeg voor een besmetting b.v. al het krabben op de wang, nadat eerder een besmet dier kort met de hand werd aangeraakt.
Tot overmaat van ramp, dat de schimmels niet alleen erg besmettelijk zijn, maar ook jarenlang overleven en invloeden van buitenaf zoals. bestand tegen hoge temperaturen. Dienovereenkomstig eigen immuunsysteem van het lichaam een centrale rol spelen bij de verdediging van ziekteverwekkers tijdens een infectie door een immunodeficiëntievirus als gevolg van diabetes, stoornissen van de bloedsomloop, bepaalde medicijnen of "immunosuppressieve middelen" (bijvoorbeeld cortison), etc. wordt aldus vergemakkelijkt komt,.
pityriasis rosea
Een andere veel voorkomende vorm van dermale korstmos is de zogenaamde "rosenflechte" (pityriasis rosea), die een ongevaarlijke, maar meestal zeer onaangename, inflammatoire huidziekte is. Kenmerkend hierbij is een initieel enkele ovale roodheid, b.v. op het bovenste deel van het lichaam, dat ongeveer de grootte van een munt is, enigszins verhoogd en scherp afgebakend en licht schilferig ("primair medaillon"). Van deze verspreiding meestal in de periode van 7-14 dagen tal van andere roodheid, meestal op het bovenlichaam, maar ook op de bovenarmen en dijen, gezicht - handen en voeten, zijn meestal echter niet beïnvloed.
Vaak wordt het bovenlichaam uiteindelijk bijna "bezaaid" door vlekken, waardoor deze meestal nauwelijks of helemaal niet jeuken en veel kleiner zijn dan het primaire medaillon. Een jeuk treedt niet op totdat de huid b.v. vocht wordt verwijderd door frequent douchen of overmatig zweten. Bovendien zijn er in zeldzame gevallen andere symptomen, zoals algemene malaise, constante vermoeidheid en vermoeidheid, hoofdpijn en / of verlies van eetlust..
Zelfs met de rosacea pityriasis zijn de precieze oorzaken nog niet duidelijk, maar veel deskundigen vermoeden een infectie met bepaalde herpesvirussen (HHV-6, HHV-7) en een genetische aanleg. Ook worden stress en allergieën soms als gunstige factoren beschouwd, maar dit is ook niet bewezen. Het is echter duidelijk dat de Röschenflechte zowel bij kinderen als volwassenen kan voorkomen, waarbij kinderen en adolescenten en jonge volwassenen het vaakst worden getroffen tussen de leeftijd van 10 en 35 jaar.
psoriasis
Bovendien, in het geval van lichen-achtige laesies, wordt psoriasis beschouwd, wat een veel voorkomende niet-infectieuze ziekte is die in de meeste gevallen chronisch is. Kenmerkend zijn hier de rode, verheven huid, die bedekt is met glanzende, zilverachtige witte schubben. De koppels psoriasis ("plaques") kunnen in sommige gevallen erg klein zijn, maar ze zijn meestal ten minste een muntaanduiding en kunnen zowel geïsoleerd als scherp beperkt voorkomen en ook samen groeien over een groot gebied (Psoriasis geographica).
Typerend is een sterke jeuk, bovendien is de huid meestal erg droog en gebarsten. In het algemeen, de ziekte komt vooral op de extensor oppervlakken van armen (elleboog) en benen (scheenbeen, knieschijf) en de hoofdhuid, kan ook billen, borst, rug, oksels, de navel of het gebied van de geslachtsorganen of de anus beïnvloed zijn. In veel gevallen, de nagels aangetast (nagelpsoriasis), die weer leiden tot symptomen, zoals kleine ronde indrukkingen ( "pit"), verdikte nagels subcutaan en brokkelig en uiterst broze nagels op de huid resultaten.
Psoriasis is een zogenaamde "auto-immuunreactie" waarbij de lichaamseigen verdediging zich richt tegen zijn eigen lichaamscellen. Wat eigenlijk tot deze reactie leidt, is tot nu toe slechts gedeeltelijk onderzocht. Het is echter zeker dat de gevoeligheid voor de huidziekte erfelijk is. Het neemt echter niet het kenmerk over, waardoor beide ouders geen symptomen kunnen vertonen, terwijl de psoriasis wel in het kind voorkomt..
Dienovereenkomstig is het erfelijke systeem alleen blijkbaar niet voldoende om psoriasis te veroorzaken, maar moeten er extra risicofactoren worden toegevoegd zodat het voor de eerste keer optreedt of, in het geval van een reeds bestaande ziekte, wordt geïntensiveerd. Deze omvatten externe mechanische stimuli (zoals druk, huidverwondingen) evenals "interne" factoren zoals stress, alcohol, roken, onjuist dieet of medicijnen zoals interferon of bètablokkers.
Besmettelijke ziekten, obesitas, hormonale veranderingen (puberteit, zwangerschap, menopauze enz.) Of klimatologische omstandigheden kunnen de trigger zijn. In principe kan iedereen die genetisch is gepredisponeerd psoriasis ontwikkelen, wat in principe op elke leeftijd kan gebeuren. Niettemin heeft de meerderheid van de getroffenen last van "type I" of "vroege vorm" van psoriasis vulgaris, dat optreedt vóór de leeftijd van 40 jaar en zijn hoogtepunt heeft tussen de leeftijd van 15 en 25 jaar. Een eerste uitbraak in de vroege kindertijd en bij ouderen is echter vrij zeldzaam.
Het verloop van psoriasis is individueel verschillend, meestal treedt het korstmos chronisch op in de vorm van terugkerende spurts. Als gevolg hiervan ervaren veel patiënten periodes van ernstige symptomen met symptomen die (bijna) symptoomvrij zijn, waarbij de onvoorspelbare cursus vaak leidt tot enorme mentale problemen. Vaak verbetert het korstmos in de warme maanden als gevolg van zonnestraling, terwijl b.v. Obesitas (obesitas) kan de symptomen verergeren.
huidpaddestoel
Cirkelvormige, bruinachtige vlekken op de huid, die voornamelijk op de rug en borst voorkomen, kunnen ook wijzen op een zogenaamde "zemelenpaddestoel" (medisch: "Pityriasis versicolor"). Dit is een niet-besmettelijke schimmelziekte van de huid, die voornamelijk wordt veroorzaakt door de schimmel "Malassezia furfur". Door infectie pijnloos plekken die in mensen met een vrij donkere teint helderder (tinea versicolor alba) en in lichtere personen donkerder (tinea versicolor rubra) dan de huid optreden in deze vorm van korstmos.
De grootte van de vlekken kan sterk variëren, zodat ze alleen zo groot lijken als een lens, maar ze kunnen ook de huid bedekken als een kaart. Bovendien, een lichte jeuk komt minder vaak voor, wordt dan gekrast op het aangetaste gebied, lost meestal op het oppervlak van fijne, zemelenachtige roos op, wat de reden is dat deze huidziekte "galschimmel" wordt genoemd.
De gistzwam Malassezia furfur is van vrijwel alle mensen de natuurlijke huidflora, met de hoofdhuid als het belangrijkste pathogeenreservoir. Hier voedt de schimmel zich voornamelijk op de vetachtige stoffen in de talg en meestal leidt dit niet tot veranderingen in de huid. In sommige gevallen leidt het echter tot een pathologische (pathogene) proliferatie van schimmels, wat leidt tot het uitbreken van zemelen..
De redenen voor deze ontwikkeling zijn nog niet volledig bekend, maar er zijn een aantal risicofactoren bekend die een pityriasis versicolor kunnen bevorderen. Deze omvatten bijvoorbeeld een vochtig, warm klimaat, zwaar zweten, een vette huid vanwege de conditie en vetrijke crèmes en lotions, omdat hier de schimmel ideale groeicondities vindt vanwege het hoge vetgehalte en de vochtige, warme omgeving..
In aanvulling op de één tinea versicolor kan worden veroorzaakt door stress, het dragen van synthetische kleding, slechte hygiëne of bepaalde medicijnen (geboortebeperking pillen, antibiotica, enz.), Alsmede door een verzwakt immuunsysteem en bepaalde onderliggende medische aandoeningen zoals diabetes mellitus. net als een vochtig-warm klimaat bevordert de verspreiding van de schimmel Malassezia, de tinea komt vooral veel voor in tropische gebieden, waar, volgens de informatie van het Instituut voor kwaliteit en efficiëntie in de gezondheidszorg (IQWiG) in sommige gevallen tot 40% van de mensen zijn getroffen. In gematigde landen, de huid schimmel echter ontwikkeld volgens de IQWiG naar schatting slechts één procent van de bevolking, met een totaal van vooral jongere volwassenen last heeft van de huid tags.
Als de pityriasis versicolor wordt behandeld met antischimmelmiddelen (antimycotica), neemt deze meestal een gunstig verloop, omdat de symptomen verdwijnen en de donkere of lichtgekleurde huid opnieuw uitgelijnd is met de normale huidskleur. Aangezien het korstmos vaak terugkeert, zelfs na een geslaagde behandeling, wordt een permanente behandeling van de hoofdhuid aanbevolen om herhaling te voorkomen, wat met name vaak de ziekteverwekker Malassezia furfur is..
Voor dit doel, bijvoorbeeld speciale shampoos met fungicide actieve ingrediënten die worden gebruikt als conventionele verzorgingsproducten voor dagelijks haarwassen. Bovendien moeten patiënten aandacht besteden aan groeibevorderende factoren zoals Vermijd luchtdichte kleding, zweterige activiteiten of lichaamsvet met een hoog vetgehalte. Als de therapie van de zemelenpaddenstoel uitblijft, wordt de versicolor van Pityriasis meestal chronisch, waardoor hij steeds weer opnieuw voorkomt in de warme zomermaanden.
Behandel huidvlechten: medicijnen
Het is belangrijk voor een huid korstmos eerst, de schilferige vlekken als waarschuwingssignalen van het lichaam zo vroeg mogelijk waargenomen en te worden onderzocht door een dermatoloog voor de oorzaak. Het bezoek van de specialist moet zo snel mogelijk plaatsvinden, omdat een korstmos zich snel kan verspreiden en daardoor een enorme last voor de betrokkene wordt. De behandeling van een dermale maligniteit in een normale loop meestal aanvankelijk door een lokale behandeling van de aangetaste huid. Afhankelijk van de oorzaak van het korstmos worden speciale crèmes, lotions en zalven met verschillende actieve ingrediënten gebruikt, zoals Cortison, ureum, clotrimazol of methotrexaat.
Er kunnen ook andere lokale vormen van behandeling zijn, zoals. B. het licht (bad PUVA-therapie), koude (cryotherapie) of lasertherapie gebruikt. In het geval van zeer ernstige progressies kan een interne (systemische) behandeling noodzakelijk zijn, waarbij de actieve ingrediënten via tabletten of injecties in het lichaam worden opgenomen en daardoor hun effect in het gehele organisme ontvouwen..
In uitzonderlijke gevallen kan een combinatie van lokale en systemische therapie aangewezen zijn, terwijl andere vormen van huidlikstof vaak geen speciale behandeling vereisen. Als het b.v. rond een lichen planus (nodulair korstmos), geneest het in de meeste gevallen na een paar weken of maanden vanzelf.
Daarnaast zijn er ook verschillende therapeutische opties, die kunnen worden gebruikt afhankelijk van de aard en de ernst van de ziekte. Voor de behandeling van afzonderlijke, kleinere huidgebieden, b.v. Cortison-zalven of cortisone-pleisters kunnen op korte termijn worden overwogen In het geval van uitgebreide of huiduitslag, kan behandeling met cortisone-pillen het genezingsproces positief beïnvloeden. Men moet er echter over het algemeen voor zorgen dat de ontstekingsremmende middelen niet lang worden gebruikt en alleen in overleg met de arts om bijwerkingen van cortisone zoals een dunne huid of rode Gesichtsäderchen te voorkomen..
Naast andere lokale vormen van behandeling, zoals. Als een speciale vorm van licht (PUVA-therapie) of cryotherapie (cryotherapie) wordt gebruikt tegen de sterke jeuk, hebben vaak verkoelende enveloppen, ijsblokjes of gelpads een rustgevend effect. In sommige gevallen kunnen antihistaminica ook helpen, maar bovenal is het belangrijk om de getroffen delen van de huid niet te krassen, ondanks de intense jeuk om de symptomen niet te verergeren..
Als het mondslijmvlies (orale lichen planus) wordt aangetast, kunnen ook speciale cortisone-preparaten worden gebruikt, en het is bijzonder belangrijk om extra irritatie te voorkomen. Dienovereenkomstig moet de consumptie van zure, warme en pittige of pittige voedingsmiddelen en dranken, evenals nicotine en alcohol worden vermeden en moet zorgvuldige tandheelkundige en mondverzorging worden verzekerd. Daarnaast is het raadzaam om een kunstgebit te laten controleren door een arts en zo nodig te vervangen, omdat deze, zoals cariës, ook nodulair lichen kan bevorderen of verergeren ("Köbner-fenomeen")..
Als de symptomen het gevolg zijn van een korstmossenmos, smelt het schilferende korstmossel gewoonlijk binnen 8-10 weken zonder verdere behandeling, waardoor er geen littekens en dergelijke achterblijven. Ondersteunend moeten hier echter luchtondoorlatende kleding en zwaar zweten door sport, sauna, warm bad en douche, enz. Worden vermeden om warmteaccumulatie te voorkomen, wat kan leiden tot extra irritatie van het korstmos en dus massale jeuk en ernstige ontsteking.
Tegen de jeuk kan b.v. Daarnaast kan lichttherapie (fototherapie) in sommige gevallen een ondersteunend effect hebben op het genezingsproces. Voordat de rode vlekken 'op zichzelf' worden behandeld, moeten ze echter altijd medisch worden opgehelderd, vanwege geschubde roodheid op het bovenlichaam, komen tal van oorzaken in aanmerking, dus niet altijd aanwezig in een Röschenflechte.
Home remedie voor huid korstmossen
Naast de traditionele medische benaderingen en procedures, zijn een aantal nuttige huismiddeltjes beschikbaar om een huidprobleem op natuurlijke wijze te behandelen en om symptomen zoals jeuk of roodheid te verlichten. In veel gevallen, bijvoorbeeld, kan het wassen van de aangetaste gebieden meerdere keren per dag met kamille thee helpen, evenals lauwe enveloppen met teerzemelen of helende klei kan helpen de huid te kalmeren en de jeuk te verlichten. Koelkompressen (ijsblokjes, vochtige kompressen, enz.) Zijn ook effectief gebleken tegen de jeuk, evenals een pasta van honing en kaneel of honing en gehakte knoflook, die dun op het jeukende gebied wordt aangebracht.
Een bekend huismiddeltje voor psoriasis vertegenwoordigt karnemelkkompressen, waarvoor eenvoudigweg een in karnemelk gedrenkte doek wordt geplaatst en ongeveer 20 minuten op de aangetaste huid wordt geplaatst. Net als bij atopische dermatitis, kan een zalf of olie-mengsel met echte lavendelolie ook een voedend en verzachtend effect hebben.Tevens kunnen andere medicinale planten en kruiden zoals bijvoorbeeld lichen-achtige huidproblemen worden gebruikt. Berkenbomen, hooibloemen, salie, tijm of jeneverbes.
Tijm voor de behandeling van de huid. Afbeelding: spline_x - fotolia Het wilde viooltje is zeer geschikt voor de behandeling van huidkorstmos of acute en chronische huidziekten, omdat het flavonoïden en saponinen bevat, die zowel het metabolisme als het ontstekingsremmende effect bevorderen. Voor externe toepassing wordt hier bijvoorbeeld aanbevolen een infusie die wordt gebruikt voor enveloppen. Hiervoor wordt 1,5 gram gedroogde viooltjeskruid (van de apotheek) gekookt met 150 milliliter water en laat men het gedurende vijf minuten weken. Voor een inwendige behandeling kan een theekuur ook een effectief hulpmiddel zijn bij dermale korstmossen. Hier worden 2 theelepels gedroogd viooltjeskruid (bij kinderen 1 theelepel) overgoten met 250 ml kokend water en uitgegoten na tien minuten zettijd. Volwassenen drinken dagelijks acht tot tien weken dagelijks 3 tot 4 koppen van de afgewerkte thee en kinderen ontvangen elke ochtend en avond ongeveer acht weken een kop..
Om huidaandoeningen op de best mogelijke manier te voorkomen, is vooral een intact, sterk immuunsysteem belangrijk, dat als een "beschermend schild" fungeert en pathogenen succesvol kan bestrijden. Dienovereenkomstig moet te allen tijde rekening worden gehouden met een gezond, uitgebalanceerd dieet met veel volle granen, fruit en groenten en voldoende slaap- en lichaamsbeweging of fysieke activiteit. Stress kan ook het immuunsysteem beïnvloeden, omdat wanneer stresshormonen vrijkomen, het lichaam automatisch de productie van immuuncellen vermindert. Als gevolg hiervan neemt de gevoeligheid voor pathogenen toe, die onder normale omstandigheden "geen kans" zouden hebben gehad..
Zelfs als hectische, innerlijke rusteloosheid, druk en spanning niet volledig kunnen worden vermeden in het dagelijkse leven, kunnen bewust gebruikte ontspanningsoefeningen helpen om stress te verminderen en daardoor evenwicht en een gevoel van innerlijke balans te ondersteunen. Hier zijn verschillende methoden en technieken zoals b.v. progressieve spierontspanning, meditatie, autogene training of yoga; psychotherapie kan in sommige gevallen ook nuttig zijn, b. Begrijp de oorzaken van chronische stress en leer coping-strategieën. (NR)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)