Ulnaire tunnelsyndroom

Net zoals bij het carpale tunnelsyndroom, is het Loge-de-Guyonsyndroom ook gebaseerd op het vastklemmen van een zenuw om de pols. Mogelijke gevolgen zijn abnormale sensatie, spierzwakte en verlamming, vooral in de ringvinger en de pink.

inhoud

• definitie
• Symptomen en oorzaken
• diagnose
• behandeling

definitie

Het Loge-de-Guyonsyndroom beschrijft een zenuwcompressie van de zenuw aan de kleine vingerzijde, de nervus ulnaris. Het passeert aan de pols tussen twee carpale botten - de erwt en het haakbeen (Os pisiforme en Os hamatum). Dit knelpunt is genoemd naar zijn ontdekker als "Loge de Guyon". Daar kan de zenuw gemakkelijk worden losgekoppeld, waardoor verstoringen van het gevoel en soms zelfs verlammingsverschijnselen worden veroorzaakt. Het ziektebeeld wordt in dit geval gedefinieerd als "Loge-de-Guyon-syndroom". Voor het eerst beschreven de symptomen van de Franse uroloog en chirurg Jean Casimir Felix Guyon (1831-1920).

Het Loge de Guyon-syndroom is vernoemd naar zijn ontdekker, de Franse uroloog en chirurg Jean Casimir Felix Guyon. (Afbeelding credits: sokaeiko / pixelio.de)

Symptomen en oorzaken

Beïnvloed aanvankelijk klagen meestal een lichte tintelend gevoel of gevoelloosheid in de pink en eventueel de ringvinger. Het wordt vaak geassocieerd met acute polsstammen zoals langdurig fietsen of motorrijden, maar andere triggers zoals een overbonus, een ganglioncyste, een trombose of een tumor kunnen achter het ongemak zitten. Als de compressie van de zenuw lang aanhoudt, is het vaak mogelijk om een ​​atrofie van de spieren waar te nemen en dus een vernauwing van het weefselreliëf aan de pinkzijde. In meer uitgesproken vormen variëren de beperkingen tot verlamming in de vingers en de hand.

Vaak zijn ongemak en spierzwakte in de pink de eerste indicaties van het Loge-de-Guyonsyndroom. (Afbeelding: black_jik / fotolia.com)

diagnose

Als er een verdenking is van een Loge-de-Guyon-syndroom met het oog op de symptomen, wordt de zenuwgeleidingssnelheid eerst gemeten op de nervus ulnaris of op zijn takken (Ramus superficialis, Ramus profundus). Als er vertragingen zijn in de loop van een elektroneurografie, wordt dit beschouwd als bewijs van schade aan de zenuw. Met behulp van een zogenaamde MR-neurografie (speciale magnetische resonantietomografie), zoals deze bijvoorbeeld wordt aangeboden in het Universitair Ziekenhuis Heidelberg, kan de oorzaak van de klachten verder worden beperkt. Volgens het Universitair Ziekenhuis, MR neurografie "maakt ook nauwkeurige visualisatie van fijne zenuw takken op de hand" zodat "de verschillende vormen van het Loge-de-Guyon-syndroom en de exacte locaties van de schade van verschillende zenuwtakken" kan worden bepaald.

Opgemerkt moet worden dat er bij de elleboog een andere vernauwing van de ellepijpzenuw is, waarbij de zenuw in een groef loopt en ook gemakkelijk kan worden geperst. Er zijn ook drie vernauwingen in de nek, onder het sleutelbeen en de kleine borstspier. Als er geen compressie van de zenuw kan worden gedetecteerd in de lodge-de-guyon, kan de oorzaak van de klachten daarom hier worden gevonden. Het is zinvol om deze knelpunten in elk geval te bekijken en te bepalen of hier problemen zijn die mogelijk bijdragen aan het behoud van het Loge de Guyon-syndroom en dus therapeutisch relevant kunnen zijn.

De nervus ulnaris kan ook worden geknepen bij andere knelpunten in zijn loop, resulterend in soortgelijke klachten als bij het Loge-de-Guyonsyndroom. (Afbeelding: bilderzwerg / fotolia.com)

behandeling

De behandeling van het Loge-de-Guyonsyndroom is in principe gebaseerd op de gedetecteerde triggers. Bijvoorbeeld met een Gangliom (Überbein), een Ganglienzyste of een tumor, niet voorbij een chirurgische ingreep. Als de oorzaak echter een acute overbelasting is, kunnen immobilisatie en bescherming van de pols meestal een volledige oplossing van de symptomen bereiken. (tf, fp, laatste update op 03.01.2017)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)