Psychosomatose

Geestelijke stress kan zich manifesteren in fysiologische stoornissen, die vervolgens een onafhankelijke klacht vertegenwoordigen en overeenkomstig aangepaste therapeutische maatregelen vereisen. Patiënten ervaren vaak een aanzienlijke hoeveelheid leed, niet in het minst omdat de context tussen de psychische gezondheidsproblemen en hun ziekte vaak lang onopgemerkt blijft.

inhoud

definitie
symptomen
oorzaken
diagnose
behandeling
Natuurgeneeswijze bij psychosomatosen

definitie

Zoals psychosomatose fysiek wordt verwezen naar ziekten die teruggaan in hun ontwikkeling op mentale beperkingen. In de herfst en lichamelijke aandoeningen op het gebied van psychosomatische geneesmiddel dat weliswaar als gevolg van emotionele stress, maar louter functioneel karakter (somatoforme stoornissen), de term "Psychosomatose" enger betrekking heeft op het mentaal-gerelateerde orgaanziekten en. Ze worden ook afgebakend door psychosomatische problemen die kunnen optreden als gevolg van ziekte. Een goed overzicht van de psychosomatische geeft de indeling van de psychoanalyticus Franz Gabriel Alexander uit het jaar 1950. De gepubliceerde als "Holy Seven" klassieke psychosomatische ziekten vormen daardoor gegevens:

• Bronchiale astma
• Hypertensie (essentiële hypertensie)
• Inflammatoire darmaandoening (bijvoorbeeld de ziekte van Crohn)
• eczeem
• Reumatoïde artritis (chronische polyartritis)
• Hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie)
• Maagzweren (Ulcus Ventriculi) en Duodenumzweren (Ulcer Duodeni)

In het geval van hypertensie is het waar dat in eerste instantie een zuiver functionele klacht moet worden aangenomen, die zou spreken tegen een classificatie als psychosomatose, maar in het verdere verloop kunnen stoornissen van de vaatstructuren en andere organen worden toegevoegd. In aanvulling op de "Heilige Zeven" is er een mogelijke correlatie met mentale stress bij veel andere lichamelijke ziekten, maar in de meeste gevallen is dit aanzienlijk minder uitgesproken dan in de "Heilige Zeven". In de breedste zin moeten organische stoornissen als gevolg van eetstoornissen zoals boulimia of anorexia nervosa ook worden begrepen als psychosomatosen. Deze worden echter vaak gedefinieerd als een psychische stoornis met fysieke gevolgen. De internationale statistische classificatie van ziekten en gerelateerde gezondheidsproblemen spreekt van "gedragsproblemen met fysieke stoornissen en factoren".

De definitie van "psychosomatosis" suggereert een relatief eenvoudige causaliteit van de fysiologische klachten. Dit is echter niet consistent met de benaderingen van de moderne psychosomatiek, die uitgaan van een complexe interactie tussen fysieke en psychologische factoren. Hoewel de bovengenoemde symptomen over het algemeen kunnen worden beschouwd als een significante invloed hebben op de ontwikkeling en het verloop van psychologische stress, komt eenzijdige causaliteit, aangezien het de basis is van het psychosomatose model, niet langer overeen met de huidige staat van onderzoek.

symptomen

De symptomen van psychosomatosen kunnen sterk variëren, afhankelijk van hun manifestatie. Ze variëren van onmerkbaar verhogingen van de bloeddruk van de veranderingen in de huid verschijning in atopische dermatitis, ademhalingsproblemen en hoesten in astma, buikpijn, druk op de maag, diarree, misselijkheid en braken maagzweren en chronische darmziekten om gewrichten en ledematen pijn bij artritis. Elke vorm van psychosomatose wordt gekenmerkt door een eigen specifiek klinisch beeld, dat meestal niet vooraf de verbinding met mentale stress voorafschaduwt. De getroffenen kunnen echter vaststellen dat bij toenemende stress en lijden de intensiteit van de symptomen toeneemt. Bij de eetstoornissen is de beginsituatie iets anders, omdat hier het verband tussen de optredende symptomen en de eetstoornissen meestal ook voor leken duidelijk herkenbaar is..

Psychosomatosen worden vaak geassocieerd met ongemak in het spijsverteringskanaal, zoals buikpijn, maagdruk, diarree of misselijkheid en braken. Afbeelding: gpointstudio / fotolia.com

oorzaken

De oorzaken van psychosomatosen zijn per definitie te vinden in psychologische stress. Het kan echter worden gedifferentieerd hier gediagnosticeerd psychische stoornissen (bijvoorbeeld depressie of angststoornissen) en algemene psychische problemen, zoals langdurige stress of intens verdriet. De manier waarop het lijden van de ziel het fysieke ongemak veroorzaakt, is in de meeste gevallen nog steeds niet volledig begrepen. Ook is gebleken dat sommige van de zogenaamd psychosomatische ziektes veel belangrijker zijn dan oorspronkelijk werd gedacht. Het is bijvoorbeeld tegenwoordig bekend dat de meerderheid van maagzweren en ulcera van de twaalfvingerige darm veroorzaakt worden door de bacterie Helicobacter pylori en dat mentale stress hier slechts een ondergeschikte rol speelt. Men kan echter veronderstellen dat stress en mentale conflicten in het algemeen een nadelig effect hebben op de afweer van het immuunsysteem en daarom de pathologische voortplanting van de bacteriën bevorderen. Hier wordt de wisselwerking tussen fysieke en psychologische oorzaken van de ziekten duidelijk.

diagnose

Het is vaak relatief eenvoudig om de fysieke symptomen van de verschillende vormen van psychosomatose te diagnosticeren. Elke dermatoloog zal bijvoorbeeld atopische dermatitis herkennen. Een maagzweer of duodenumzweer kan worden gedetecteerd door gastroscopie en, indien nodig, de verwijdering van een weefselmonster (biopsie). Een longfunctietest wordt gebruikt voor het diagnosticeren van astma en bloedtesten leveren bewijs voor mogelijk bestaande hyperthyreoïdie, polyartritis en inflammatoire darmaandoening. Om dit laatste te diagnosticeren, wordt vaak een echografie van de buik uitgevoerd. Bovendien kunnen andere beeldvormingstechnieken zoals op contrastmiddel gebaseerde röntgen- of magnetische resonantiebeeldvorming bij chronische inflammatoire darmaandoeningen dienen om de diagnose te beveiligen. Verder is er de mogelijkheid van een colonoscopie met verwijdering van een weefselmonster, ook om tumorziekte in het darmkanaal uit te sluiten.

Hoewel de verschillende klinische beelden van psychosomatosen betrouwbaar kunnen worden gediagnosticeerd, maar dit is meestal niet duidelijk, is het verband met de psychische gezondheidsproblemen van de getroffenen. Dienovereenkomstig kunnen er aanzienlijke moeilijkheden optreden in de loop van de therapie, aangezien de werkelijke oorzaak van de klachten niet wordt herkend.

behandeling

Om de fysieke symptomen te verlichten, zijn effectieve remedies beschikbaar voor de verschillende psychosomatische aandoeningen, maar ze houden geen rekening met de oorzaak van het ongemak. Zo kan jeukende huiduitslag, zoals die voorkomt bij atopische dermatitis, relatief betrouwbaar worden verlicht met ontstekingsremmende en antiseptische zalven. De zeer effectieve zalven op basis van glucocorticoïden (meestal "cortisonzalven") hebben echter een hoog risico op bijwerkingen, zodat ze slechts over een beperkte periode kunnen worden gebruikt. Na het staken van de voorbereidingen keren de klachten echter vaak terug. De situatie is vergelijkbaar in de meeste andere psychosomatosen. Hoewel er verschillende therapeutische - meestal op geneesmiddelen gebaseerde - benaderingen zijn om de symptomen te verlichten, maar na het einde van de behandeling een hernieuwde uitbraak bedreigt.

Gezien de invloed van psychologische factoren op de ontwikkeling van psychosomatische de conclusie ligt voor de hand dat met de hulp van psychotherapeutische behandeling een behandeling kan worden bereikt. Maar hoewel de psychotherapie in de meeste gevallen, heeft bewezen een positief effect op de progressie van de ziekte hebben, kunnen alleen met hun hulp, meestal ook geen volledige genezing te bereiken omdat de fysieke uitingen van psychisch lijden vereist ook een fysieke behandeling. De beste resultaten kunnen daarom meestal worden bereikt met de combinatie van medische en psychotherapeutische behandeling. Zo kan bijvoorbeeld acute vormen van niet-bacteriën gerelateerde maagzweer op basis van de zogenaamde protonpompremmers worden behandeld, terwijl de betrokkenen om te leren in een begeleidend psychotherapie, de beste manier om te gaan met of stress en andere mentale stress te voorkomen. Speciale ontspanningsmethoden zoals autogene training, yoga of progressieve spierontspanning zijn bijvoorbeeld heel nuttig.

Bij psychosomatisch astma is een relatief betrouwbare verlichting van de acute symptomen door middel van zogenaamde inhalers mogelijk, maar met behulp van psychotherapie kan het ziektebeloop op lange termijn eerder positief worden beïnvloed. Bij atopische dermatitis is psychotherapie ook een goede gelijktijdige therapie, omdat stress een nadelig effect heeft op de ziekte en de getroffenen ook leren in de context van psychotherapie om beter om te gaan met de constante jeuk. Ten slotte biedt psychotherapie in alle psychosomatosen ten minste een zinvolle aanvulling op de conventionele therapie, in sommige gevallen kan het zelfs een volledige oplossing van de symptomen in combinatie met een conventionele behandeling tot stand brengen..

Natuurgeneeswijze bij psychosomatosen

Afgezien van de hiervoor genoemde benaderingen van psychotherapie, natuurgeneeskunde houdt een aantal andere behandelingen voor de verschillende vormen van psychosomatische klaar, met name groente op dit moment voorbereidingen (valeriaan, hop, Bach bloemen) en homeopathische middelen (vooral Nux) zijn het vermelden waard voor stress. Ook kan een verandering in dieet of een voedingstherapie zeker een positief effect hebben. Dit geldt met name voor de psychosomatische ziekten in het spijsverteringskanaal. Natuurgeneeskunde is gebaseerd op alle klacht beelden van een complexe wisselwerking tussen lichaam en geest, die ook bij de behandeling moet worden beschouwd. Dit is echter niet alleen het effect van psychologische stress op het lichaam dient te worden opgemerkt, maar het is ook onderzoek verricht in zogenaamd puur geestelijk lijden voor mogelijke fysieke oorzaken. Dus in bepaalde psychosomatische een begeleidende fysieke behandeling in de vorm van acupunctuur, massage en manuele therapie kan heel goed plaatsvinden. Welke maatregelen komen uit het brede spectrum van de natuurgeneeskunde toegepast, hangt uiteindelijk af van de individuele klinische beeld van de getroffenen. (Fp)