Sulcus ulnaire of cubitale tunnel syndroom

Sulcus Ulnaris-syndroom, cubitaal-tunnelsyndroom, ulnaird-dalsyndroom

Gevoelloosheid en tintelingen in de vingers worden vaak veroorzaakt door zenuwcompressie hoger in de arm. Dit geldt ook voor het zogenaamde cubital-tunnelsyndroom, dat te wijten is aan een compressie van de nervus ulnaris in de elleboogtunnel bij de elleboog. Vaak wordt dit veroorzaakt door lange of frequente ondersteuning van de elleboog (elleboogpijn).

inhoud

• Sulcus Ulnaris-syndroom, cubitaal-tunnelsyndroom, ulnaird-dalsyndroom
• definitie
• Symptomen en distributie
• oorzaken
• diagnose
• Behandeling van het cubital-tunnelsyndroom

definitie

Het cubitale tunnelsyndroom beschrijft een compressie van de nervus ulnaris in de elleboogtunnel bij de elleboog, wat gepaard gaat met overeenkomstige stoornissen in de aanvoer van de nervus ulnaris. In het verleden werden de symptomen meestal aangeduid met "sulcus nervi ulnaris syndrome" of "sulcus ulnar syndrome", maar de lokalisatie van zenuwcompressie is onvoldoende. Andere namen zijn ulnaire neuropathie op de elleboog en het Ulnarisrinnen-syndroom. Daarnaast wordt soms een onderscheid gemaakt tussen een primaire vorm en een secundaire vorm, de laatste kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een arthrose in het ellebooggewricht..

Het cubitale tunnelsyndroom wordt veroorzaakt door een compressie van de nervus ulnaris en wordt geassocieerd met ongemak in het bevoorradingsgebied van de zenuw. (Afbeelding: bilderzwerg / otolia.com)

Symptomen en distributie

Cubitale tunnelsyndroom wordt beschouwd als het op een na meest voorkomende compressiesyndroom van een perifere zenuw. Volgens een studie gepubliceerd in het "Deutscher Ärztblatt" bedraagt ​​de incidentie 24,7 per 100.000 inwoners, waarbij mannen ongeveer tweemaal zo vaak worden getroffen als vrouwen. Ook komen de klachten in de linkerarm veel vaker voor dan in de rechter.

Het syndroom wordt gekenmerkt door terugkerende emotionele stoornissen in het leveringsgebied van de nervus ulnaris. Dit toont vaak ongemak (tintelingen, gevoelloosheid) in de pink en de ringvinger. Met toenemende schade aan de zenuw worden aanhoudende sensorische stoornissen en pijn toegevoegd, die kunnen variëren van de hand tot de onderarm en de elleboog. Bovendien zijn spierzwakte en atrofie van het toegediende spierstelsel niet ongebruikelijk. De kracht neemt in sommige handspieren aanzienlijk af. Zelfs eenvoudige taken, zoals het vasthouden van een pen tijdens het schrijven, kunnen een probleem vormen.

De klachten in het cubitale tunnelsyndroom komen vooral voor in het gebied van de ringvinger en de pink. (Afbeelding: fosupaksorn / fotolia.com)

oorzaken

Bij de elleboog loopt de nervus ulnaris (nervus ulnaris), die hoofdzakelijk de buitenkant van de hand verzorgt, in een groef, de zogenaamde cubitale tunnel. Terwijl we onze arm buigen, wordt de zenuw automatisch tegen de middenwand van de tunnel getrokken. Bovendien wordt de middelste kop van de triceps, die hier vastzit, naar het zenuwkanaal getrokken. Een ligament (collaterale ulnaire ligament) dat over het kanaal loopt en lateraal voorkomt dat de zenuw ontwijkt en dus druk uitoefent. Onder deze initiële omstandigheden kan compressie van de zenuw gemakkelijk optreden, bijvoorbeeld wanneer externe belastingen of overbelastingen worden toegevoegd.

Veel mensen die op de pc werken, hebben bijvoorbeeld last van het syndroom omdat ze zichzelf langdurig ondersteunen met de elleboog, waardoor een situatie ontstaat waarbij de zenuw permanent wordt afgetrokken met de hierboven beschreven mechanismen. Een gekneusde elleboog kan ook de druk op de nervus ulnaris verhogen. Veranderingen in het weefsel, zoals botuitsteeksels of tumoren, vormen verdere mogelijke oorzaken. Last but not least, bij mensen met een zogenaamde polyneuropathie, zoals bijvoorbeeld bij diabetes, zijn de zenuwen vaak bijzonder kwetsbaar voor externe druk. Obesitas en ziekten van het reumatische type behoren ook tot de risicofactor. Last but not least, blessures kunnen het risico van het cubitale tunnel syndroom vergroten.

Als de ellebogen regelmatig worden ondersteund tijdens het werken op een pc of notebook, kan dit de symptomen van een cubitaal-tunnelsyndroom veroorzaken. (Afbeelding: undrey / fotolia.com)

diagnose

In de regel veroorzaakt de incidentie van de symptomen verdenking van zenuwcompressie, maar het moet nog worden bepaald welke zenuw wordt beïnvloed en op welk moment de compressie aanwezig is. Een elektrofysiologisch onderzoek van de zenuw, bijvoorbeeld met behulp van een elektroneurografie, blijft onmisbaar om de schade objectief te bepalen. Echter, de lokalisatie van zenuwcompressie veroorzaakt soms problemen op de weg. Echografisch onderzoek en de procedure van zogenaamde MR-neurografie kunnen hier informatie verschaffen. De MR-neurografie maakt ook een classificatie van het cubitale tunnelsyndroom in verschillende graden van ernst mogelijk.

Naast de vernauwing aan de elleboog moet rekening worden gehouden bij de diagnose van de loge van Guyon met hun symptomen (Loge-de-Guyon-syndroom). Hetzelfde geldt voor mogelijke knelpunten van de zenuw boven de elleboog.

Behandeling van het cubital-tunnelsyndroom

Kortom, het is zinvol in termen van preventie - maar ook tijdens therapie - om de positie van de arm vaker te veranderen en om de arm te bewegen om eenzijdige stress te voorkomen, wat een zenuwcompressie kan bevorderen. Een padding van de Ellenbiogens kan hier handig zijn. Anders, wanneer de symptomen optreden, is allereerst bescherming vereist. Ook kunnen fysiotherapeutische behandelingen worden gebruikt om te ondersteunen.

Als de klachten niet verdwijnen, moet volgens de aanbeveling van het Universitair Ziekenhuis Sleeswijk-Holstein (USH) zo snel mogelijk worden besloten in hoeverre een operatie noodzakelijk is. Te lang wachten kan de kans op een succesvolle behandeling aanzienlijk verslechteren. Een operatieve procedure richt zich primair op de decompressie van de zenuw, maar dit kan verschillende maatregelen vereisen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen endoscopische decompressie en open chirurgie.

Niet zelden is een operatie de enige optie om de nervus ulnaris te verlichten. (Afbeelding: Ratthaphon Bunmi / fotolia.com)

Volgens de USH is endoscopische decompressie meestal mogelijk, waarbij een kleine endoscopische elleboog kan worden gebruikt om een ​​speciale endoscoop in de loop van de zenuw te duwen. Hierdoor kan de zenuw visueel controleren en, indien nodig, kleinere knelpunten worden gecorrigeerd. Gewoonlijk kan de procedure poliklinisch worden uitgevoerd en kunnen de betrokkenen dezelfde dag thuiskomen.

De open decompressie is echter iets uitgebreider. Hier wordt de bedekkende band over de cubitale tunnel van de buitenkant gescheiden, bestuurt de loop van de zenuw en vindt zonodig plaats, een verwijdering van het vernauwende weefsel. Optioneel kan hier ook een verschuiving van de nervus ulnaris plaatsvinden. (tf, fp; laatste update 24.01.2017)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)