Delen:
Duodenitis - Symptomen, Behandeling en Home Remedies
inhoud
- anatomie
- Taken van de twaalfvingerige darm
- Ontsteking - acuut of chronisch
- oorzaken
- vorm
- symptomen
- Diagnose, onderzoeksmogelijkheden
- Helicobacter pylori
- Therapie Helicobacter
- Therapie voor duodenitis
- Hulp van de natuurgeneeswijze
- complicaties
anatomie
De maag wordt gevolgd door het bovenste deel van de dunne darm. Dit is de twaalfvingerige darm. Het is C-vormig en omsluit de kop van de alvleesklier. Hun uitscheidingskanaal en ook de galwegen eindigen samen in de zogenaamde papilla vateri in de twaalfvingerige darm..
Een duodenitis is vaak te wijten aan infecties met de bacterie Helicobacter pylori, maar kan ook worden veroorzaakt door tal van andere factoren. (Afbeelding: Kateryna_Kon / fotolia.com) Taken van de twaalfvingerige darm
Spijsvertering begint in de mond en gaat dan verder in de maag. De volgende fase is dan de dunne darm en eerst de twaalfvingerige darm. Hier geeft de galblaas zijn secreties en de pancreas zijn enzymen af. Vanuit de alvleesklier wordt een alkalische vloeistof toegevoegd om de chymus te neutraliseren, omdat het vrij zuur is vanwege het maagzuur. De spijsvertering zet zijn gang.
Ontsteking - acuut of chronisch
Een duodenitis kan zowel acuut als chronisch zijn. Vaak wordt ze niet opgemerkt door de getroffenen. De ontsteking komt voornamelijk of secundair voor. Primair betekent dat bijvoorbeeld een pathogeen (vaak Helicobacter pylori) hiervoor verantwoordelijk is. Secundaire staten stellen dat ontsteking van de twaalfvingerige darm een bijkomende ziekte is voor andere reeds bestaande ziekten in het spijsverteringskanaal.
oorzaken
Oorzaken van zich ontwikkelende duodenitis omvatten infecties van het maag-darmkanaal door virussen, bacteriën en andere middelen. De belangrijkste boosdoener hier is, zoals reeds vermeld, de bacterie Helicobacter pylori. Andere triggers van een duodenitis zijn medicijnen - met name het langere gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals acetylsalicylzuur, diclofenac, naproxen en ibuprofen. Voor secundaire duodenitis, oorzaken zoals een Duodenalulcus (darmzweer), galwegen en maagaandoeningen in aanmerking.
vorm
In de geneeskunde is duodenitis onderverdeeld in verschillende vormen. Er is bijvoorbeeld een erosieve duodenitis, wat betekent dat de ontsteking geassocieerd is met een oppervlakkig weefselverlies. In de fibrineuze vorm wordt de zogenaamde fibrine-afzettingen gevormd. Deze worden veroorzaakt door de adhesie van bloedplaatjes (bloedplaatjes) tijdens wondgenezing. De oedemateuze vorm is geassocieerd met gezwollen slijmvlies, de phlegmonous met pusvorming, in de polypoïde vorm ontwikkelen poliepen en de stenose vorm vertoont vernauwde gebieden.
symptomen
Vaak is een duodenitis niet merkbaar bij de getroffenen. Hier brengt een willekeurige diagnose het hele ding aan het licht. Typische symptomen van duodenitis kunnen echter zijn
- stekende of onderdrukkende pijn onder de juiste ribbenboog,
- anorexia,
- Misselijkheid en braken,
- algemene malaise,
- oprispingen,
- opgeblazen gevoel,
- Diarree en obstipatie (beide kunnen afwisselend zijn).
Voor klachten zoals bloed in de ontlasting, overgeven van bloed en / of ernstige pijn, moet u zo snel mogelijk een arts raadplegen.
Pijn in het gebied van de lagere ribboog is een typisch teken van duodenitis. (Afbeelding: Adiano / fotolia.com) Diagnose, onderzoeksmogelijkheden
Als een verdenking van een duodenitis wordt vermoed, maakt de arts eerst een algemeen beeld van de patiënt door middel van een gedetailleerde medische geschiedenis. Reeds bestaande aandoeningen, medicatie, voedingsgewoonten, soort pijn en andere klachten worden bevraagd. Dit wordt gevolgd door een palpatie van de buik, een echografie, mogelijk röntgenonderzoek en / of een duodenale endoscopie met biopsie.
Bij de endoscopie passeert een dunne buis met een camera de slokdarm en de maag in de twaalfvingerige darm. Dus worden opnames gemaakt en tegelijkertijd, met behulp van een klein instrument, dat ook aan de buis is bevestigd, indien nodig (bijvoorbeeld als poliepen aanwezig zijn), kan wat weefsel worden verwijderd. Patiënten kunnen tijdens het onderzoek wakker blijven. Meestal gebeurt dit echter onder een korte verdoving.
Helicobacter pylori
Helicobacter pylori is een bacterie die het maag-darmkanaal koloniseert en een verscheidenheid aan ziekten kan veroorzaken. Bijvoorbeeld een chronische gastritis (gastritis) of een duodenitis. Hoe deze bacterie in het lichaam terechtkomt, wordt nog steeds niet volledig begrepen. De discussie heeft betrekking op fecaal besmet voedsel en vervuild water. Tot nu toe blijft het onzeker of een mond-op-mond-infectie mogelijk is.
Wie rookt, drinkt vaak alcohol, heeft een immunodeficiëntie en / of staat onder enorme stress, kan gemakkelijker worden geïnfecteerd met Helicobacter pylori. Ook kunnen medicijnen zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (zie Oorzaken) het risico verhogen dat deze bacterie koloniseert. Een infectie wordt gedetecteerd, bijvoorbeeld in de context van een gastroscopie, duodenale endoscopie, bloedonderzoek of ontlastingonderzoek en met behulp van een zogenaamde ademtest.
Therapie Helicobacter
De gebruikelijke therapie voor Helicobacter-infectie is als volgt: een combinatie van antibiotica en maagbescherming wordt toegediend. Deze therapie wordt vaak uitgeroepen tot uitroeiingstherapie, wat betekent "uitroeien, volledig elimineren" betekent. Dit duurt maximaal veertien dagen. Het wordt vervolgens opnieuw onderzocht om te zien of de bacterie echt is verdwenen.
In geval van duodenitis is het dringend noodzakelijk om af te zien van onverteerbaar, vetrijk en te zoet voedsel. (Afbeelding: happy_lark / fotolia.com) Therapie voor duodenitis
Als geneesmiddelen verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van duodenitis, moeten ze natuurlijk worden stopgezet of worden vervangen door andere medicijnen. Als een Helicobacter pylori-infectie de oorzaak is, wordt de bacterie bestreden (zie Therapie Helicobacter). In sommige gevallen is zelfs een maagzuurblokker voldoende, die korte tijd wordt voorgeschreven. Het dieet is zeker om te heroverwegen. Moeilijk te verteren, rijk aan vet en te zoet voedsel moet worden vermeden.
Het dieet moet in elk geval eenvoudig zijn. Pittige kruiden, een opgeblazen gevoel en rauw voedsel staan niet op het menu. Home remedies zoals pap of lijnzaad afkooksel hebben een genezende component. Voor de lijnzaadsoep worden twee tot drie eetlepels gemalen lijnzaad 's nachts gedrenkt in een halve liter water, de volgende dag kort gekookt en vervolgens gespannen. De slijmerige vloeistof wordt de hele dag door gedronken.
Geweldige maaltijden zijn absoluut te vermijden. Kauw elke hap uitgebreid en neem de tijd om te eten. Koude dranken zijn verboden. Beter is lauw water of kruidenthee.
Omdat stress wordt beschouwd als een oorzaak van duodenitis, worden relaxatietechnieken zoals yoga, meditatie of autogene training aanbevolen.
Bittere kruiden zoals paardenbloem, alsem, galangal, kaneel en gember kunnen de behandeling van duodenitis helpen. (Afbeelding: creativefamily / fotolia.com) Hulp van de natuurgeneeswijze
Zelfs als de duodenitis wordt behandeld door de conventionele geneeskunde, kan natuurgeneeskunde ook goed van pas komen. Planten zoals kamille, zoethout, mirre of weegbree, als thee of als tinctuur, worden hier aanbevolen. Wat een positief effect op het slijmvlies heeft, is sint-janskruidolie. Niet elke olie is hier echter geschikt. Dit moet zeker bedoeld zijn voor orale toediening. Sint-janskruidolie kleedt het slijmvlies, geneest en beschermt.
Ook bittere kruiden zoals alsem, galangal, kaneel, gember, paardebloem, anjer, duizendblad, calamus kunnen helpen. Ze zijn basaal en neutraliseren dus hyperaciditeit. Bovendien helpt de inname van een basispoeder.
Van de Schuessler-zouten worden nr. 3 Ferrum phosphoricum, nr. 4 kaliumchloratum, nr. 5 kaliumfosforicum, nr. 9 natriumfosforicum, nr. 10 natriumzwavelicum en nr. 20 kaliumaluminium sulfuricum aanbevolen.
Acupunctuur en voetreflexologie zijn ook vormen van therapie die verlichting kunnen bieden bij duodenitis. Bovendien wordt aardappelsap vaak voorgeschreven voor gastritis en maagzweren. Dit wordt hier ook aanbevolen. Je kunt het aardappelsap kopen in een reformwinkel. De inname van grapefruitzaadextract, aloë vera, manukahoning en cistusthee heeft een antibacterieel effect.
Op basis van een Zwöffingerdarmentzündung kunnen zweren ontstaan en ook een verspreiding van de ontsteking op andere organen bedreigen. (Afbeelding: Henrie / fotolia.com) complicaties
Onbehandelde duodenitis kan leiden tot zweren aan de twaalfvingerige darm (zweer in de twaalfvingerige darm). Bovendien is het mogelijk om de ontsteking naar andere organen te verspreiden. In het geval van de bovengenoemde klachten, moet een arts absoluut worden geraadpleegd en de ziekte genezen en behandeld. (Sw)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)