Afterburn branden op de anus

Wanneer de anus brandt: Afterburn

Afterburning is een zeer ongemakkelijke, maar in de meeste gevallen eerder onschadelijke symptomen. Niet zelden leidt het branden op de anus veroorzaakt door een valse reiniging of hygiëne, met meer dan een gebrek aan hygiëne tot huidirritatie in het anale gebied. Ziektes als hemorrhoidal disease (hemorrhoidal disease), pinworm-infectie (enterobiasis) of zelfs anale kanker kunnen echter de oorzaak zijn van anale verbranding. Een medische controle is daarom dringend vereist, vooral in het geval van aanhoudende of terugkerende verbranding van de anus.

inhoud

• Wanneer de anus brandt: Afterburn
• Symptoom na het branden
• oorzaken
• diagnose
• Behandeling van naverbranding
• Behandeling van aambeien
• Natuurgeneeswijze met na het branden

Symptoom na het branden

Afterburn beschrijft een brandende pijn in het gebied van de anale regio, die vaak gepaard gaat met zichtbare veranderingen in het uiterlijk van de huid. Zoals te zien is, bijvoorbeeld irritatie veroorzaakt door overmatige of onjuiste roodheid hygiëne van de huid, in de Hämorridenleiden aambeien verschijnen soms zichtbaar gezwollen en zogenaamde anale kloven zijn tranen dan op het gebied van anoderm (anale slijmvlies) op te sporen. Als de betrokkenen aan de jeuk toegeven, kunnen eczeem en abcessen het gevolg zijn van huidbeschadigingen. Afhankelijk van de triggers kunnen zeer verschillende concomitante symptomen worden waargenomen, die vervolgens in meer detail worden beschreven in verband met de oorzaken.

Pijnlijke verbranding aan de anus is uiterst onaangenaam, maar zelden te wijten aan meer ernstige ziekten. (Afbeelding: absolutimages / fotolia.com)

oorzaken

Het potentieel bij de brandende veroorzaakt pruritus ani bereik van bepaalde voedingsmiddelen door mechanische irritatie (bijvoorbeeld door het ruige wc-papier) en allergische reacties (bijvoorbeeld zeep of crème) om schimmelinfecties, Hämorridenleiden, anale kloven en pinworm infectie. Ziekten die nauw verwant zijn aan het metabolisme, zoals diabetes mellitus of nierziekte, veroorzaken soms ook een branderige jeuk in het anale gebied. In het ergste geval kan verbranding aan de anus ook gepaard gaan met een kankergezwel (colorectaal carcinoom, anale kanker).

Slechte hygiëne als oorzaak van nabranding
Zowel inadequate als overdreven hygiëne moet worden genoemd als een mogelijke oorzaak van huidirritatie in het anale gebied, hoewel de klachten in dit land veel vaker worden geassocieerd met overmatige anale hygiëne dan met te weinig reinheid. Overmatig contact met de ingrediënten van zeep en crèmes, evenals bedrukt, geurig toiletpapier, veroorzaakt vaak dat het gevoelige anale slijmvlies reageert met zichtbare veranderingen en toegenomen jeuk. Meestal spelen allergische processen een beslissende rol (contactallergische analgesie).

Branden op de anus kan erg ongemakkelijk zijn. Meestal zijn er onschadelijke redenen, zoals onvoldoende reiniging van de anus na een stoelgang, wat kan leiden tot ernstige jeuk en verbranding. (Afbeelding: absolutimages - fotolia)

Ook kan mechanische irritatie, bijvoorbeeld ruw toiletpapier, brand veroorzaken. Sommige fabrikanten bieden vochtig toiletpapier aan, wat een bijzonder zachte en tegelijkertijd grondige reiniging belooft. Zelfs natte doekjes worden echter alleen voorwaardelijk aanbevolen, omdat ze vaak conserveermiddelen en reukstoffen bevatten die kunnen leiden tot een allergische reactie van de huid.

Huidirritaties in het gebied van het anoderm kunnen ook het gevolg zijn van ontoereikende anale hygiëne. De overgebleven ontlastingsresten veroorzaken ontstekingsveranderingen in de huid, wat gepaard kan gaan met een pijnlijke verbranding in het anale gebied.

Hämorridenleiden
Een van de meest voorkomende oorzaken zijn aambeien. De aambeien (ook aambeien) zijn een sterk doorbloed, ringvormig vaatkussen, dat de (fijne) sluiting van de anus dient of het per ongeluk lekken van ontlasting of secreties voorkomt. Naarmate de leeftijd stijgt, wordt het weefsel vaak verzwakt, de aambeien zien er uitvergroot uit en de zogenaamde Hämorrhoidalknoten vorm is zichtbaar aan de buitenkant. Hoewel het klinische beeld van aambeien relatief wijdverspreid is en de behandeling goed is onderzocht, zijn de exacte oorzaken van de ziekte nog steeds onduidelijk. In het algemeen zijn hemorrhoidale knobbeltjes onderverdeeld in verschillende graden van ernst, variërend van uitwendig onzichtbare, volledig omkeerbare hemorrhoidale knobbeltjes tot niet-omkeerbare, permanent naar buiten toe lopende knopen.

In het geval van aambeien is de naverbranding het gevolg van de afnemende occlusiefunctie van het vaatblok of de als gevolg daarvan permanent exsuderende uitscheiding. Dit leidt tot inflammatoire huidveranderingen en de vorming van Analekzems, wat op zijn beurt een brandende jeuk in het anale gebied veroorzaakt.

Het meest opvallende kenmerk van aambeien is anale bloeding, die zichtbaar wordt na stoelgang op het toiletpapier. Ook kunnen heldere rode sporen van bloed op het oppervlak van de stoel zichtbaar zijn. De kleur van het bloed is cruciaal. Terwijl felrood een relatie met hemorroïdale ziekte suggereert, zijn donkerrode bloedcellen vaak het resultaat van een ernstige ziekte van de interne organen of het spijsverteringskanaal. Bij ernstige aambei-aandoeningen worden de hemorrhoidale knobbeltjes duidelijk zichtbaar in het gebied van de anus.

Branden op de anus kan ook een polyetiologische vorm van hemorroïdale ziekte zijn - een symptoom van verschillende factoren. Aldus aanvankelijk waardoor de uittredende secretie anale eczeem, deze wordt vervolgens behandeld met standaard Hämorridenmitteln waarbij een allergische reactie op allergenen aanwezig zijn beurt, wat leidt tot een verhoogde jeuken en branden van de anus kan veroorzaken.

anale kloven
Anale kloven zijn tranen van het anale slijmvlies, wat zeer pijnlijk kan zijn voor de getroffenen. Vooral tijdens en na een stoelgang, wordt een sterke verbranding van de anus vaak gezien met een anale fissuur. De symptomen worden meestal veroorzaakt door extreem harde ontlasting, waardoor het anoderm al verzwakt was door een verlies aan elasticiteit. Ook bepaalde seksuele handelingen zoals anale geslachtsgemeenschap of de anale introductie van vibrators kunnen scheuren van het anale slijmvlies en overeenkomstige naverbranding veroorzaken. Vanwege de pijn hebben de getroffenen aanzienlijke moeite om de stoel te verlaten zoals gewoonlijk tijdens de ontlasting. Niet zelden verschijnt de ontlasting als gevolg van de spasmen van de sluitspier in een ongewoon kleine diameter. Af en toe moeten ook heldere rode bloedresten op de stoel of het toiletpapier worden waargenomen.

Virussen, bacteriën en schimmels als oorzaak van nabranding
Als oorzaak moeten ook infecties met virussen, bacteriën of schimmels worden overwogen, waarbij met name de schimmelinfecties (meestal met Candida albicans) een vrij veel voorkomende oorzaak van het klachtbeeld vormen. De infecties treffen meestal de bovenste lagen van de huid en de pijnigingen van de patiënt - ongeacht de locatie - een hevige jeukende uitslag. De huid lijkt veranderd, bijvoorbeeld met roodheid, puisten, blaren of roos. Tot de bacteriën die frequentere overeenkomstige infecties in het anale gebied veroorzaken, behoren streptokokken en stafylokokken. Als een van de meest voorkomende virale infectieziekten die kunnen leiden tot naverbranding, moet calli wratten (veroorzaakt door humaan papillomavirus, HPV) worden genoemd. Onder bepaalde omstandigheden kunnen virale, bacteriële en mycogene infecties zich ontwikkelen tot ernstige ontstekingen, die in het ergste geval leiden tot bloedvergiftiging.

Aarsmade infecties
Een infectie met parasitaire draadwormen leidt meestal tot ernstige jeuk in de anus, die het gevolg is van de ovipositie van de vrouwelijke pinworm in de buurt van de anus. De dieren die in de darm leven laten het over om hun eieren in het anusgebied te leggen.

De sterke jeuk leidt tot intens krabben, wat verschillende nadelen heeft: aan de ene kant blijven de zeer besmettelijke eieren aan de vingers kleven en kunnen ze aan andere mensen worden doorgegeven of door de getroffenen zelf worden ingenomen. Aan de andere kant veroorzaakt krassen verwondingen aan het anoderm, die op hun beurt leiden tot ontstekingsprocessen en een verhoogde naverbranding. Begeleidende symptomen in een zware pinworm infectie buikpijn, chronische diarree, rectale bloeden en symptomen van appendicitis zijn koorts, verlies van eetlust, misselijkheid en braken kan worden waargenomen.

Andere oorzaken
Verschillende andere factoren, zoals ernstig zweten van anale steenbolk of de inname van bepaalde voedingsmiddelen, kunnen ook een rol spelen bij het naverbrandingsproces. Zelfs lang fietsen of wandelen veroorzaakt soms een mechanische irritatie van de gevoelige huid in het anale gebied, wat kan leiden tot huidirritatie en verbranding na. Langdurige diarree is ook een mogelijke trigger van de klacht. Anatomische kenmerken zoals een zogenaamde Mariske (Analfalte) vormen een andere mogelijke oorzaak van nabranding.

Bovendien moeten erfelijke huidziekten, zoals de ziekte van Darier en niet-erfelijke huidziekten (bijvoorbeeld lichen sclerosus) als een trigger van brandende jeuk in het anale gebied worden overwogen. De meest ernstige mogelijke oorzaak van naverbranding is kanker, zoals anorectaal melanoom of anaal carcinoom.

diagnose

Op basis van een gedetailleerd overzicht van de patiënt om de symptomen, kan het optreden en de mogelijke banden met de persoonlijke verzorging en voedsel, evenals een grondig extern onderzoek al duidelijk diagnose van de oorzaken van de na het branden als een Hämorridenleiden, valse anale hygiëne of anale kloven gewoonlijk. Een uitstrijkje gevolgd door een laboratoriumonderzoek kan worden gebruikt om bacteriële, virale of mycogene infecties te detecteren. In geval van twijfel biedt een bloedtest belangrijke informatie voor de diagnose van oorzakelijke systemische ziekten. Op basis van het onderzoek van een ontlastingsmonster kan een mogelijk aanwezige Madenwurminfektie worden bepaald. Als kanker wordt vermoed, kan een rectoscopie worden uitgevoerd en een weefselmonster worden genomen voor laboratoriumdiagnostiek. De kanker is in een vergevorderd stadium en vormde metastasen, echografie, computertomografie en magnetische resonantie afbeeldingen kunnen worden voorzien om dit te verduidelijken.

Behandeling van naverbranding

Ten eerste is het belangrijk, ongeacht de triggers dat getroffenen niet krabben, anders kunnen de symptomen aanzienlijk slechter zijn. Daarna moet de behandeling altijd gericht zijn op de oorzaken. Irritatie van het gebruik van zeep, crèmes en andere toiletartikelen kunnen worden ondervangen door het vermijden van de overeenkomstige producten of een verandering van anale hygiëne. Van acute ontsteking van de huid met zogenaamde glucocorticoïden, in de conventionele geneeskunde vaak lokaal (informeel cortisone) procedure, maar deze brengen in het bijzonder bij langdurig gebruik van een significant neveneffect risico. Ze moeten daarom worden vervangen door zachtere remedies, zoals zalven op basis van ammoniumbituminosulfonaat voor langetermijnbehandelingsbehoeften.

Behandeling van aambeien

Onder (specialistische) medische begeleiding zijn aambeien meestal goed te behandelen, waarbij verschillende behandelingsmogelijkheden kunnen worden gebruikt. Deze variëren van een verandering in dieet (voor een zachtere stoelconsistentie), tot de toepassing van bepaalde hemorrhoidale remedies (aambeien) voor poliklinische of zelfs klinische interventies. Als een elementaire therapeutische zorg worden hygiënemaatregelen ter vermindering van de huidirritatie in het anale gebied en de vermindering van mogelijk aanwezig overgewicht verschaft. Bovendien moeten de getroffenen sterk persen vermijden bij het poepen zo veel mogelijk.

Veel voorkomende oorzaken van verbranding en jeuk zijn aambeien. Hier zijn de verschillende graden weergegeven. Afbeelding: Foto Dwerg - fotolia

Tijdens de klinische en poliklinische maatregelen (sclerotherapie, rubber band ligatie en de werking van aambeien) werkzaamheid tegen Hämorridenleiden is er duidelijk bewijs tot op heden zijn er geen klinische studies die wetenschappelijk het effect van de beschikbare Hämorridenmittel bevestigen. Ook kunnen de preparaten op zijn best bijdragen aan het verlichten van de symptomen en tot geen genezing. Toch is het gebruik van aambei remedies heel gewoon. Deze zijn verkrijgbaar in verschillende vormen, zoals zetpillen, zalven, crèmes, mullein of anale tampons, vrij verkrijgbaar in de apotheek. Zelftherapie zonder medische ondersteuning wordt echter sterk afgeraden. Naverbranding neemt vaak aanzienlijk af na gebruik van de hemorroïdalia, althans op korte termijn.

Behandeling anale fissuren
Ten eerste staat een aanpassing van het dieet ook op het programma voor anale fissuren om een ​​consistente consistentie van de ontlasting te verkrijgen en om verdere stress op het gescheurde weefsel tijdens de stoelgang te voorkomen. Een hoog vezelgehalte en voldoende vloeistofinname zijn hier bijzonder belangrijk. Voor acute pijn kunnen zalven met lokaal anestheticum worden gebruikt.

Vergelijkbare aanbevelingen zijn van toepassing op zachte maar grondige anale hygiëne, evenals aambeienaandoeningen. Hoewel anale fissuren een zeer vervelende symptomen zijn, maar ze genezen met de juiste zorg meestal na maximaal acht weken volledig, zodat het branden op de anus dan is verdwenen. In sommige gevallen echter, met de huidige behandelmethoden, geen genezing, zodat chirurgie onder bepaalde omstandigheden de laatste optie blijft.

Behandeling van virale, bacteriële en mycogene infecties
De behandeling van bacteriële huidaandoeningen vindt meestal plaats door de externe toepassing van antibiotica op de aangetaste gebieden. Als deze niet het gewenste succes laten zien, wordt ook het oraal gebruik van antibiotica voor systemische behandeling overwogen. Bij schimmelinfecties is ook een externe behandeling, maar hier op basis van zogenaamde antimycotica. De behandeling van virale infecties is echter meestal veel moeilijker, omdat de hier gebruikte geneesmiddelen (antivirale middelen, cytostatica, chemische branders en geneesmiddelen om het immuunsysteem te versterken) vaak niet de vereiste effectiviteit vertonen. Ondanks toegenomen vertragingen in het genezingsproces, zijn de virale oorzaken van naverbranding meestal met succes te behandelen of kunnen ze zo ver verlicht worden dat er geen symptomen meer optreden.

Behandeling van pinworm-infectie
De standaardbehandeling voor infectie met ascarides berust op de toediening van zogenaamde anthelmintica (anthelmintica) tot de dood van de wormen en de hechting aan strenge hygiënische vereisten veroorzaken om een ​​nieuwe opname te voorkomen. zie de hygiënische maatregelen dat bijvoorbeeld meerdere malen het ondergoed wordt veranderd op de dag, het aanraken van de anus mogelijk vermeden, en de handen zijn zeer grondig gereinigd na gebruik van het toilet en voor elke maaltijd.

De vingernagels moeten ook zo kort mogelijk worden gesneden, zodat hier geen eieren van pinworm hechten. Het wordt ook aanbevolen na een stoelgang een grondige reiniging met de handborstel. Idealiter wordt bovendien het bedlinnen dagelijks verwisseld en het reinigen van het bed of ondergoed moet ten minste 60 graden zijn, om het risico van overdracht van draadwormen op deze manier te voorkomen.

Behandeling benaderingen tegen verdere triggers van naverbranding
Ontstekingsremmende en helende-bevorderende zalven kunnen over het algemeen een zeer positief effect hebben op (erfelijke) huidziekten en bijdragen aan de verlichting van naverbranding. Dit geldt ook voor anaal eczeem, veroorzaakt door mechanische irritatie veroorzaakt door langdurig fietsen of lopen. Andere oorzaken van naverbranding, zoals anatomische kenmerken in de vorm van een Mariske, moeten echter chirurgisch worden verwijderd in een noodgeval, dit geldt ook voor kankers zoals anorectaal melanoom of anale kanker. Als de kanker niet met succes kan worden verwijderd door een operatie, wordt hier ook radiotherapie gegeven.

Natuurgeneeswijze met na het branden

De natuurlijke geneeskunde biedt verschillende benaderingen van de behandeling, hoewel ook hier de therapie wordt altijd afgestemd op de oorzaken van de klachten ... Dus zet de natuurgeneeskundige behandeling voor aambeien bijvoorbeeld Ringelblumensalbe, extracten van toverhazelaar (Hamamelis) en zitbaden eikenschors extract, kamille of paardestaart. Maar volgens de holistische benadering andere symptomen zoals constipatie of kunnen vormen verzuring van het organisme worden beschouwd als een mogelijke oorzaak van aambeien als onderdeel van de behandeling. Homeopathie gebruikt voor aambeien terug naar actieve ingrediënten zoals toverhazelaar, aloë, Aesculus, en Nux. Als begeleidende anale fissuren worden waargenomen, wordt Ratanhia gebruikt als een homeopathisch middel. Zwavel wordt ook op de homeopathische basis aangebracht tegen de jeuk en het branden van de anus.

Naturopathie of, in het bijzonder, kruidengeneeskunde houdt een groot aantal andere opties klaar, die een positief effect hebben op huidirritaties in het anale gebied en overeenkomstige naverbranding. Zo kunnen zalven met een combinatie van arnica, paardenkastanjes en calendula verlichting bieden bij dergelijke klachten.

Verdenking verbinding van de na het bakken een eventueel aanwezige Vitaminegebrek Orthomoleculaire geneeskunde wordt ook steeds gebruikt die het klinische beeld via de toediening van hoge doses vitaminesupplementen te corrigeren probeert. Om de geschikte methode meteen uit de veelheid van natuurgeneeskundige benaderingen voor de behandeling van de te selecteren na het branden, moet aan het begin van natuurgeneeskundige therapie een gedetailleerde medische geschiedenis die rekening houdt met schijnbaar ongerelateerde verschijnselen neemt, om zijn holistische benadering te voldoen. Vaak naturopathie, zoals in de anatomische kenmerken of kankers, maar alleen de mogelijkheid van een bijbehorende therapie. (Fp)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)