acidose

Hyperaciditeit betekent niet zure reflux of brandend maagzuur, maar te veel zuur in het bloed. Het menselijk organisme heeft voortdurend energie nodig. Hij wint deze van het eten. Vetten, koolhydraten en eiwitten spelen een belangrijke rol bij de productie van energie. Ook betrokken is de zuurstof die we inademen. Het proces van energieproductie is een verbrandingsproces, dat ook metabole eindproducten produceert. Dit zijn stoffen die het lichaam niet nodig heeft en daarom moet worden uitgescheiden. Uitscheidingsorganen in dit geval zijn de nieren, de darmen, de huid en de longen. Veel van deze afvalproducten zijn zuur. Om ze terug te kunnen trekken, moeten ze van tevoren worden geneutraliseerd.

Het is van vitaal belang dat de waterstofionenconcentratie, dat wil zeggen de zuurgraad gekenmerkt door de pH, niet afwijkt. Het lichaam heeft daarom verschillende mechanismen om hyperaciditeit tegen te gaan. De regulatie vindt plaats door buffering, door de nieractiviteit en de taken van de long. Dit gebeurt één keer door de zuren in het bloed te bufferen, door basismineralen. In de maag wordt bicarbonaat gevormd, gebonden aan het zuur. De nier maakt het bicarbonaat uit de verbinding en geeft het terug aan het lichaam. Het zuur wordt uitgescheiden. Evenzo zijn de longen betrokken bij het regulerende mechanisme. Daar worden zuren vrijgegeven met de uitgeademde lucht.

Zowel zure als alkalische mineralen zijn aanwezig in het lichaam om alkaliën en zuren te balanceren. Zure mineralen zijn zwavel, fosfor, chloor, fluor, jodium en silicium. Basismineralen omvatten natrium, kalium, calcium, magnesium en ijzer. Deze basismineralen worden ook ontzuringsmineralen genoemd. Ze zijn componenten van een natuurlijk dieet en moeten in elke cel aanwezig zijn omdat ze nodig zijn voor de neutralisatie van zuren. Verzuring verwijdert mineralen uit het lichaam, zoals zure regen op de grond. Dit veroorzaakt langzaam uitloging van het lichaam en het mineraalgehalte neemt gestaag af.

Klachten over hyperaciditeit

Verzuring leidt in de loop van de tijd niet tot de uitputting van de buffercapaciteit van het bloed. Dit resulteert in stofwisselingsstoornissen en verschillende klachten om ziektes te manifesteren.

symptomen:
Bleke huid
Gevoelige ogen
Droge ogen, ontsteking van de ogen
vermoeidheid
Poliepen (mucosale gezwellen)
Vergrote amandelen
Fijne tanden
gevoelig tandvlees
gingivitis
Hoek van de mond (tranen in de mondhoeken)
gebrek aan rijden
Hoofdpijn zonder duidelijke oorzaak
indigestie
misselijkheid
gevoeligheid voor infecties
Aandoeningen in het bewegingsapparaat
spanning
anorexia
Verbrijzelende nagels
haaruitval
Algemene malaise
galstenen
darmkrampen
prikkelbare blaas
Nier- en blaasstenen
osteoporose
Vertraagde wondgenezing
Myogeloses (spierverharding)
Droge huid
voetschimmel
slapeloosheid

Organen worden zuur

Tijdens hyperaciditeit ligt de pH van het bloed normaal binnen het normale bereik. De buffercapaciteit van het bloed neemt langzaam af. Maar om de bloed-pH constant te houden, worden basische stoffen uit het weefsel verwijderd. Dus zelfs het calcium wordt uit de botten gehaald om als buffer te dienen. Het metabolisme vindt meer en meer plaats onder moeilijke omstandigheden. Deze omvatten vooral organen zoals nieren, lever, huid en darmen.

Elk orgaan reageert anders op hyperaciditeit. Ontkalk de botten en veroorzaak een zogenaamde osteoporose. In de spieropbouwende verharding, de zogenaamde myogelosis, die zeer pijnlijk kan zijn. Het hart ontwikkelt aritmieën en cariës ontwikkelt zich in de zure mondflora. In organen zoals nieren en gal kunnen zich stenen vormen.

Hoe verzuring zich ontwikkelt

Verzuring begint langzaam, aanvankelijk zonder enige symptomen. Een dieet met te veel dierlijke eiwitten, suiker, verzadigd vet en alcohol is de hoofdoorzaak. Toegevoegd aan deze zijn milieu-toxines, competitieve sporten, medicijnen, nicotine en stress. Te weinig beweging, te weinig frisse lucht en een gebrek aan vocht, in de vorm van zuiver water, kan ook leiden tot hyperaciditeit. Een gestoorde darmflora kan geen mineralen uit het dieet opnemen. Dit resulteert in een tekort aan mineralen. Dit beïnvloedt ook de zuur-base balans en kan een overmaat aan zuur veroorzaken. Als er te veel zuur in het lichaam wordt opgehoopt en het vermogen om te bufferen wordt geëlimineerd, worden de zuren opgeslagen in verschillende weefsels en wordt het metabolisme massaal belemmerd. Dit leidt tot de meest uiteenlopende klachten.

Therapie bij hyperaciditeit

In de eerste plaats om hyperaciditeit te voorkomen is het dieet. In de dagelijkse voeding moet de verhouding van basen tot zuren drie tot één zijn, of bij voorkeur vier tegen één. Dierlijke eiwitten, vervat in zuivelproducten, vlees, worst en vis worden zuur, gemetaboliseerd. Aan de andere kant dragen groenten en fruit bij aan een basisdieet. Bijvoorbeeld, een overmaat van 200 gram rundvlees vereist 250 gram koolrabi of 400 gram bloemkool voor neutralisatie. Een overvloedige toevoer van vloeistof, in de vorm van niet-koolzuurhoudend water, regelt ook de hyperaciditeit.

Veel kruiden hebben een hoog alkalisch effect, zoals kaneel, laurier, maanzaad, witte peper, vanille, marjolein, dille, ui, witte mosterd, komijn, zwarte mosterd, zwarte peper en paprika. Deze lijst wordt gesorteerd op basisimpactgraad, te beginnen met de specerij die de hoogste basishoeveelheid heeft. Droge borstels, natriumbicarbonaatbaden en wekelijkse saunasessies helpen het lichaam om zuren vrij te maken. Ook worden verschillende basispoeders en basistabletten commercieel aangeboden. Hierbij worden basen oraal toegediend, wat zou moeten helpen om de zuren in het lichaam te bufferen. Deze zijn echter niet voor permanente medicatie. Belangrijker hierbij is een consistente verandering in het dieet, die vanaf het begin kan worden ondersteund met basisbereidingen.
Een remedie met brooddrink werkt eveneens tegen de hyperaciditeit. Hoewel brooddrank smaakt, maar in het lichaam wordt gemetaboliseerd, werkt het ook door zijn gehalte aan melkzuurbacteriën bijzonder goed op de darmflora. (Zie: Basisvoedsel)

Naast een gezond dieet met weinig proteïnen, kan Schüssler-zouttherapie ook helpen bij hyperaciditeit. Basismengsels maken het geheel compleet. Deze omvatten bijvoorbeeld venkel, anijs, komijn, koriander, frambozenblaadjes, paardenbloem en brandnetel. De dagelijkse verrijking van het voedsel met bitterstoffen wordt aanbevolen voor een verstoring van de zuur-base balans. Bittere stoffen worden gevonden in bittere groenten zoals cichorei, raket, andijvie en paardenbloem. Het dagelijkse genot van groene thee of rooibosthee draagt ​​bij aan het herstel. (Susanne C. Waschke, alternatief arts)