Verhoogde (slechte) leverwaarden

Slechte leverwaarden

Op basis van de zogenaamde leverwaarden kunnen mogelijke overbelastingen, ziekten of leverbeschadiging worden gelezen. Verhoogde leverwaarden worden meestal aangetroffen in routinematige bloedtesten. Bij de proeven de concentratie van de metaboliet van bilirubine en leverenzymen glutamaat pyruvaat transaminase (GPT of ALT), glutamaat oxalaat transaminase (GOT of AST) en gamma glutamyl transferase (GGT) bepaald in het laboratorium. De leverspecifieke enzymen worden normaal alleen in de lever aangetroffen.

Dode levercellen

Verhoogde niveaus in het bloed suggereren dat levercellen onlangs zijn gestorven. Ter vergelijking: standaardwaarden, die staan ​​voor een gebalanceerde metabole toestand. Overschrijdingen worden aangeduid als verhoogde leverwaarden. In vele vormen van leverschade, bijvoorbeeld door leverontsteking, leverkanker, alcoholmisbruik, het vergiftigen van de bloedspiegels van leverenzymen verhoogd op karakteristieke wijze.

Oorzaken van verhoogde leverwaarden

Waarschijnlijk de meest bekende oorzaak van verhoogde leverenzymen is overmatig alcoholgebruik. Maar in feite treden tal van factoren in het spel als triggers van overschrijdingen van de normale waarde. In aanvulling op alcohol, kan drugs en medicijnen infecties met parasieten, bacteriën of virussen hier worden vermeld, evenals een bijzonder vet dieet of vernauwingen van de galwegen. Als verhoogde leverenzymen in het bloedonderzoek, deze dringend noodzakelijke verdere medische controle, in het ergste geval een levercirrose of leverkanker aanleiding van de normale waarde overschreden.

Infecties als een oorzaak van leverontsteking

Verschillende infecties met virussen, bacteriën, schimmels of parasieten kunnen schade aan de lever en daarmee geassocieerde verhoogde leverwaarden veroorzaken. Virale infecties die uiteindelijk leiden tot ontsteking van de lever, bijvoorbeeld, bof, rubella (rodehond) en gele koorts. Verschillende herpes virussen (bijvoorbeeld het varicella zoster-virus verantwoordelijk is voor waterpokken, gordelroos) en alle hepatitis-virussen (hepatitis A, hepatitis B, hepatitis C, hepatitis D, hepatitis E) zijn ook mogelijk geacht triggers leverontsteking en de toegenomen Om leverenzymen te benoemen. Terwijl de leverontsteking met de meeste virale infecties optreden als acute bijwerking, ga een infectie met hepatitis virussen vaak in een chronische fase boven.

De oorzaak van een leververvetting is niet zelden een verhoogd alcoholgebruik. (Afbeelding: designua / fotolia.com)

Lever bacteriële infecties, die kunnen leiden tot verhoogde lever-waarden worden veroorzaakt onder meer door tuberkelbacillen (Mycobacterium tuberculosis), syfilis pathogeen (Treponema pallidum) (syfilis), bepaalde darmbacteriën (Salmonella, Shigella) en Borrelia (triggers van de ziekte). In de regel is het al lang voordat de verhoogde leverwaarden kenmerkend zijn voor bacteriële ziekten. Salmonella-infectie gaat bijvoorbeeld vaak gepaard met buikpijn, diarree, misselijkheid en braken. Tuberculose wordt meestal geassocieerd met meer niet-specifieke symptomen zoals vermoeidheid, verlies van eetlust, koorts en hoest. Syfilis wordt vooral gekenmerkt door de vorming van zweren in de schaamstreek en griep-achtige symptomen zoals koorts, hoofdpijn en spierpijn. In het latere verloop van de ziekte kan vaak een matig jeukende jeukende uitslag worden waargenomen. Als verhoogde leverwaarden worden gedetecteerd, helpt een exacte beschrijving van de begeleidende symptomen de therapeut om de oorzakelijke ziekte te bepalen.

Schimmelinfecties veroorzaken ook af en toe een ontsteking van de lever, die zich vervolgens manifesteert in verhoogde leverwaarden. Hier zijn voornamelijk pathologische voortplanting van gistschimmels (Candida) om op te noemen. Parasiet die leverontsteking kan veroorzaken, zijn bijvoorbeeld zogenaamde leverbot en andere Saugwurmarten, plasmodia (eencellige parasieten, ziekteverwekkers van malaria), amoeben, rondwormen, lintwormen en Leishmania (intracellulaire parasieten). De parasitaire infectie van de lever kan levensbedreigende gevolgen hebben, dat is de reden waarom de verdachte met spoed moet worden beoordeeld of uitgesloten door een arts.

Verhoogde leverwaarden als gevolg van ongezond voedsel

Vettig voedsel belast de lever en kan uiteindelijk leiden tot de zogenaamde vette leverziekte. Dit wordt vaak weerspiegeld in verhoogde leverwaarden, vooral op het gebied van transaminasen (GPT, GOT) en gamma-glutamyltransferase. Een vette leverziekte is echter moeilijk te diagnosticeren op basis van verhoogde leverwaarden. Dit vereist meestal een echografie (echografie) of een tomografie met magnetische resonantie. Normaal gesproken is een vetverandering veroorzaakt door vetrijk dieet omkeerbaar of kan dit worden verholpen door het dieet te veranderen. Het is niet zo ernstig medische aandoening geclassificeerd, maar in een inflammatoire toestand, een zogenaamde steatohepatitis (ook leververvetting hepatitis), voorbij dat, bijvoorbeeld, verhoogde drukgevoeligheid van het lichaam, verminderde eetlust, misselijkheid, een significant gewichtsverlies (ondergewicht) en koorts kan uiten. In het ergste geval ontwikkelt levercirrose zich van steatohepatitis, omdat het het eindstadium van de meeste chronische leverziekten bedreigt. Cirrose van de lever kan levensbedreigende gevolgen hebben voor de patiënt.

Toxische schade aan de lever

De lever is significant betrokken bij het metabolisme van glucose, vet en eiwit en levert ook een belangrijke bijdrage aan de reductie van toxines. In het laatste geval moet een onderscheid worden gemaakt tussen de ingenomen toxines en die van het organisme zelf (afvalstoffen van het metabolisme). De meest bekende extern toegediende toxines, die leverschade en overeenkomstig verhoogde leverwaarden kunnen veroorzaken, is alcohol. Bij langdurige hoge alcoholconsumptie is het orgel overweldigd in zijn afbraakfunctie en ontwikkelt het een zogenaamde alcoholische leververvettinghepatitis.

Net als bij normale leververvetting kan hepatitis, levercirrose en mogelijk leverkanker zich ontwikkelen. Een vergelijkbare ontwikkeling dreigt door het langdurig gebruik van bepaalde drugs en drugs. Vergiftiging door het eten van giftige paddenstoelen kan ook leiden tot verhoogde leverenzymen. De schimmelvergiftiging is meestal pas na tien dagen voorbij, maar kan in het ergste geval ook leiden tot de dood van de patiënt. Overmatig gebruik van de lever en overeenkomstig verhoogde leverwaarden zijn ook te verwachten in andere gevallen van acute intoxicatie. Deze kunnen worden veroorzaakt door toxines zoals fosfor, chloroform, tetrachloorkoolstof, arseen en vele andere milieutoxines.

Ziekten van de galwegen als trigger

Als de uitstroom van gal wordt verstoord door vernauwing van de galwegen of andere galblaasaandoeningen, kan dit ook leiden tot een ontsteking van de lever en verhoogde leverwaarden. Mogelijke oorzaken zijn bijvoorbeeld galstenen of galblaasontsteking. Als begeleidende symptomen bij aandoeningen van de galwegen treden gewoonlijk pijn in het gebied van de rechter bovenbuik, koorts, koude rillingen en geelzucht op. De verhoogde leverwaarden hebben voornamelijk invloed op de bilirubine-concentratie. Ernstige galblaasontsteking kan aandoeningen van het centrale zenuwstelsel en de nierfunctie veroorzaken, evenals shock in het slechtste geval. Daarom moeten dringende medische onderzoeken worden uitgevoerd.

Lagere verhoogde leverwaarden

De mogelijke therapeutische benaderingen bij verhoogde lever-waarden variëren sterk Lies in overeenstemming met het aantal verschillende oorzakelijke ziekten veroorzaken in de voeding, eerst een verandering in dieet en zorgvuldige gewichtsvermindering aanbevolen. Virale hepatitisinfecties kunnen echter worden behandeld met antivirale geneesmiddelen. Bij bacteriële leverontsteking is de toediening van antibiotica meestal veelbelovend. In het algemeen is het echter belangrijk om zoveel mogelijk verdere stress op het orgel te voorkomen. Dit betekent: geen alcohol, geen drugs en bij voorkeur geen giftige stoffen of drugs. Bij medicijnen kan dit echter problematisch zijn als ze moeten worden ingenomen vanwege ernstige andere ziekten. Gemakkelijk spenen is vaak niet mogelijk. Hier moet de behandelende arts alternatieven zoeken in de zin van de patiënt. Als specialisten kunnen hepatologen of gastro-enterologen worden ingeschakeld als dat nodig is.

Als de verhoogde leverwaarden te wijten zijn aan ziekten van de galwegen, is een operatie vaak nodig. Dit geldt bijvoorbeeld vaker voor ontsteking van de galwegen, die een terugstroming van gal vereisen. Galstenen kunnen ook worden geëlimineerd als een oorzaak van verhoogde leverfunctie tijdens chirurgie. In cholesterol-galstenen is echter meestal een medicijnlyse (dissolutie) mogelijk.

Als de leverontsteking wordt veroorzaakt door zuigende wormen of andere soorten wormen, zijn er verschillende medicijnen beschikbaar, die echter mogelijk verdere stress op de lever kunnen veroorzaken. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het kiezen van medicijnen. Andere parasieten, die leverontsteking kunnen veroorzaken en bijbehorende verhoogde leverenzymen, kunnen in de meeste gevallen ook met medicijnen worden behandeld. Dit geldt ook voor de Leishmania, waar een volledige genezing van de ziekte relatief vaak niet succesvol is. De therapie richt zich - net als bij de meeste andere parasitaire infecties - voornamelijk op het elimineren van de parasieten. Bovendien zijn maatregelen die in het algemeen het immuunsysteem versterken vaak een onderdeel van de behandeling. Er is echter geen weg rond een medicamenteuze behandeling in de regen. In de meeste gevallen worden actieve stoffen gebruikt die tussenkomen in het metabolisme van de parasieten en hun dood veroorzaken. Medicinale versterking van cellulaire afweer met recombinant interferon kan ook worden overwogen.

Naturopathie bij verhoogde leverwaarden

Bij de genoemde behandelingsbenaderingen naturopathic werkwijzen kunnen worden gebruikt om het lichaam te ontdoen van giftige stoffen en het lichaam overeenkomen met de respectievelijke onderliggende ziekten ondersteunende verlichten. Mogelijkheden om de lever te ontgiften, bieden onder andere kruidengeneeskunde. Hier zijn de positieve effecten van paardenbloem, artisjokken en mariadistel. Echter, het gebruik van artisjok gecontraïndiceerd voor leverontgifting met stricturen van de galwegen, omdat de gal activiteit wordt gestimuleerd, waardoor de toegenomen achterstand van gal koliek of in het slechtste geval een verdeling van de galblaas kan.

Andere manieren om de lever te ontgiften, zijn speciaal vasten, ontgifting en zogenaamd vasten. Glauber's sap wordt ook gebruikt in de natuurgeneeskunde voor leverontgifting, maar kan heftig overgeven en massale diarree veroorzaken. Meer zorgvuldige mogelijkheden voor leverontgifting worden aangeboden op basis van homeopathie en het gebruik van Schüssler-zouten. Omdat de natuurgeneeskundige behandelmethode ook gecontraïndiceerd kan zijn, vooral in het geval van verhoogde leverwaarden, moet de keuze worden overgelaten aan hoog ervaren therapeuten. (Fp)

Afbeelding 1: Gerd Altmann