Hoofd jeuk - Jeukende hoofdhuid oorzaken, behandeling en huismiddeltjes

Snelle hulp met jeuk op het hoofd

Jeuk aan het hoofd is meestal een uiting van huidirritaties veroorzaakt door ziekten, mentale stress of chemisch-cosmetische of mechanische irritatie van de hoofdhuid. Frequent haarwassen, haarspray en haargel, evenals hoofdluis of schimmelinfecties kunnen een jeukende hoofdhuid veroorzaken. Vaak verschijnt jeuk als een ongevaarlijk bij-symptoom van een droge hoofdhuid, maar onder bepaalde omstandigheden kan het ook een ernstige ziekte zijn. Daarom moet bij dringende klachten dringend een arts worden geraadpleegd. Hieronder leggen we mogelijke oorzaken, huismiddeltjes en tips tegen jeukende hoofdhuid.

inhoud

• Snelle hulp met jeuk op het hoofd
• Symptoom Hoofdhuid jeuk
• Oorzaken van jeukende hoofdhuid
• Sensorische aandoeningen van de hoofdhuid
• Hoofd jeuk door parasieten
• Seborrheic dermatitis
• Dermatomykose
• psoriasis
• Andere oorzaken van jeuk aan de hoofdhuid
• Hoofdpijnbehandelingen
• Therapie voor trichodynie
• Wat helpt bij parasitaire besmetting?
• Behandeling voor seborrheic dermatitis
• Natuurlijke hulp bij seborrheic dermatitis
• Therapie voor dermatomycosis
• Behandeling psoriasis
• Het verlichten van jeukende hoofdhuid
• Natuurgeneeswijze voor jeukende hoofdhuid

Symptoom Hoofdhuid jeuk

Jeuk van de hoofdhuid wordt veroorzaakt door bepaalde boodschapperstoffen, zoals histamine, die via de zenuwvezels van de huid naar het hersensignaal sturen. De natuurlijke reactie is krassen, wat schade aan de huid kan veroorzaken en dus de symptomen kan verhogen. Het is belangrijk om de jeuk van de hoofdhuid te onderscheiden op basis van de mogelijke oorzaken van de klachten. Grofweg kan er een onderverdeling zijn in hoofdhuid jeuk als gevolg van huidziekten, parasitaire besmetting, allergische reacties, externe irritatie van de huid en psychosomatische klachten.

Als de hoofdhuid jeukt, kan dit bijvoorbeeld te wijten zijn aan een allergie of huidaandoening. (Afbeelding: highwaystarz / fotolia.com)

Oorzaken van jeukende hoofdhuid

Mogelijke oorzaken van jeuk op de hoofdhuid zijn verschillende (huid) ziekten, allergieën, evenals een infectie met mijten, hoofdluizen of vlooien. Haarverlies kan ook gepaard gaan met een verhoogde jeuk. De algemene huidziekten, die worden beschouwd als oorzaken van jeuk van de hoofdhuid in kwestie, kunt u lezen in het artikel "jeukende uitslag". Op dit moment ligt de focus echter eerder op de ziekten die een jeuk tot de hoofdhuid veroorzaken.

Sensorische aandoeningen van de hoofdhuid

Een tot voor kort grotendeels onverkende oorzaak van hoofdpijn is de zogenaamde trichodynia. De term is gebaseerd op de Griekse termen "trichos" (haar) en "dynê" (pijn). De jeuk is te wijten aan sensorische stoornissen op de hoofdhuid. De ziekte wordt waarschijnlijk veroorzaakt door stress en de bijbehorende spanning van de hoofdhuid. Het gevoel kan variëren van milde tintelingen tot een pijnlijk brandend gevoel. De verhoogde gevoeligheid van de hoofdhuid gaat meestal gepaard met haaruitval en spanningshoofdpijn (hoofdpijn).

Als gevolg van het ongemak hebben velen te kampen met groeiende geestelijke gezondheidsproblemen die zich in het ergste geval in depressie voordoen. In het geval van trichodynie zijn er gewoonlijk geen veranderingen in het uiterlijk van de huid, behalve de effecten van krassen als gevolg van de jeuk. Zelfs microscopisch kunnen geen tekenen van ziekte op de hoofdhuid worden gedetecteerd. Ongeveer 30 procent van de vrouwen en 10 procent van de mannen met haarverlies lijden volgens de huidige kennis van trichodynie - de zogenaamde haarpijn.

Hoofd jeuk door parasieten

Vooral bij kinderen in dit land is het vaak een plaag met hoofdluizen die leiden tot vervelende hoofdpijn. Hoofdluis is de meest voorkomende parasitaire infectieziekte bij kinderen in Duitsland en veroorzaakt intense jeuk in het gebied van het haar op het hoofd.

De kleine parasieten voeden zich met menselijk bloed. Ze krabben de hoofdhuid, zuigen het bloed en voorkomen met hun speeksel het bloed. Elke twee tot vier uur herhalen de hoofdluizen dit zuigproces. Als de voorraad een dag onderbroken wordt, overleven de dieren het meestal niet. De levensverwachting van de hoofdluis ligt met maximaal 30 dagen. De dieren vermenigvuldigen zich echter extreem snel, omdat elk vrouwtje tijdens zijn korte leven honderden eieren kan leggen. Hun eieren, de zogenaamde Nissen, steken de kleine insecten op de haren van het menselijk hoofd.

De jeuk in het geval van hoofdluizen wordt veroorzaakt door de kleine verwondingen die de dieren produceren tijdens bloedzuigen of door de immuunrespons op het speeksel van de luizen. Ook wordt de beweging van de dieren op de hoofdhuid soms als jeuk waargenomen.

De hoofdhuid vertoont een hoofdluizenplaag, een typische Efflorescentie (pathologische huidverandering) in de vorm van kleine, jeukende, rode zwellingen. Als de prikkel van krassen wordt afgegeven, kunnen bacteriën de bijbehorende verwondingen van de huid binnendringen en de symptomen verder verergeren. In het ergste geval vormen zich zweren en hardnekkige ontstekingen.

Naast de hoofdluizen kunnen andere ectoparasieten (buitenparasieten) de menselijke hoofdhuid koloniseren en hier een significante jeuk veroorzaken. De meest bekende zijn vlooien, maar ook mijten, die bijvoorbeeld een schurftziekte veroorzaken.

Gewelddadige hoofdpijn kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een aanval met hoofdluis. (Afbeelding: fotoliaxrender / fotolia.com)

Seborrheic dermatitis

Huiduitslag die zich op het gezicht en de hoofdhuid concentreert, wordt seborrheic dermatitis genoemd. Zoals alle eczeem, wordt dit gekenmerkt door huidreacties zoals roodheid, blaarvorming, daaropvolgende sijpeling wanneer de blaren barsten, evenals schurft en roos. De ziekte gaat vaak gepaard met een sterke jeuk. Vooral pasgeborenen en mensen met immunodeficiëntie worden vaker getroffen door seborrheic dermatitis. Bij zuigelingen wordt de ziekte vaak verward met de zogenaamde melkschurft.

In de loop van de ziekte vormt zich een schilferige uitslag op de harige hoofdhuid en mogelijk op gebieden van de neus, kin, wenkbrauwen, oogleden en oren. Als de jeuk bezwijkt, dreigen huidverwondingen, die extra ontstekingsprocessen bevorderen. Seborrheic dermatitis wordt begunstigd door een genetische aanleg, maar is volgens de huidige kennis ook geassocieerd met andere risicofactoren. Dus, vanwege het toegenomen voorkomen bij Parkinson en AIDS-patiënten, wordt een verband met het centrale zenuwstelsel en het immuunsysteem vermoed.

Symptomen die zweten bevorderen, maar ook kleding die niet ademend is, en de zogenaamde occlusie (lucht- en waterondoorlatende bedekking van de huid, bijvoorbeeld met vette huidverzorgingsproducten). De manier waarop de uitslag en de bijbehorende jeuk van de hoofdhuid precies worden geactiveerd, is tot nu toe onduidelijk. Vermoedelijk is er een verband met de pathologische voortplanting van specifieke gistschimmels, die voorkomen als natuurlijke kolonisten van de huid in elk mens.

Dermatomykose

Talrijke verschillende gevallen van huidschimmel kunnen de hoofdhuid aantasten en een ernstige jeuk veroorzaken. De samengevat onder de algemene term Dermatomykose schimmelziekten meestal een aanval op de geile stof zoals (Hoorn) huid, haar, nagels en teennagels, maar kan ook dieper doordringen in het lichaam en hier ernstige ziekten waaronder sepsis (bloedvergiftiging).

Op de hoofdhuid wordt een schimmelinfectie meestal gekenmerkt door een verhoogde jeuk, roodheid, roos en blaarvorming merkbaar. Om verder huidletsel te voorkomen, dient de jeuk bij voorkeur niet te worden gegeven. Vooral omdat de schimmelsporen dieper in huidlaesies kunnen doordringen. De sporen houden zich ook vast aan het krabben onder de vingernagels en kunnen worden overgedragen op andere delen van het lichaam of mensen. Bovendien geven krabblessures de voorkeur aan het optreden van secundaire bacteriële infecties.

Stoornissen van de huidschimmel die hoofdpijn veroorzaken, kunnen worden veroorzaakt door schimmels die al op het menselijk lichaam voorkomen en door schimmels die afkomstig zijn van huisdieren of landbouwhuisdieren. Ze zijn relatief vaak een oorzaak van toegenomen roos en moeten worden behandeld door een specialist, met een consistente therapie biedt behoorlijk hoge slaagkansen.

Psoriasis kan zich uitbreiden naar de hoofdhuid en enorme jeuk veroorzaken. (Afbeelding: elena / fotolia.com)

psoriasis

Psoriasis kan de hoofdhuid aantasten en ernstige jeuk veroorzaken. Typische kenmerken van psoriasis zijn rondachtige, roodachtige, sterk geschubde huidirritaties. In het geval van de ziekte is het vernieuwingsproces van de huid permanent verstoord. De vorming van huidcellen wordt enorm versneld. Als gevolg daarvan lost meer roos op en wordt de onderliggende, sterk doorbloedde, roodachtige grens naar de dermis zichtbaar. Af en toe lossen de diepere cellagen op en veroorzaken een lichte punctaatbloeding.

Hoewel psoriasis niet besmettelijk is, kan het zich verspreiden naar andere organen van de getroffen patiënten. Door de duidelijk herkenbare roos veroorzaakt dit ook vaak een aanzienlijk verminderd gevoel van eigenwaarde en geestelijke gezondheidsproblemen van patiënten. Zelfs met psoriasis is het beter dat de jeuk niet wordt gegeven om een ​​verslechtering van de symptomen te voorkomen.

Andere oorzaken van jeuk aan de hoofdhuid

In de mogelijke triggers van de klachten zijn ook externe irritaties van de hoofdhuid of haarwortels te noemen. Zowel mechanische beperkingen, bijvoorbeeld door het dragen van hoeden, petten of helmen, als chemisch-cosmetische beschadigingen kunnen een verhoogde jeuk veroorzaken. In de meeste gevallen zijn lichte ontstekingsprocessen de directe oorzaak van jeuk. De huid kan ook allergische reacties en verschijnselen van netelroos vertonen (brandnetkoorts).

Shampoos en haarkleurmiddelen zijn de meest voorkomende chemisch-cosmetische triggers van de hoofdpijn. Maar ook haarlak, haargel en Co. veroorzaken allergische reacties bij sommige mensen, wat kan worden geassocieerd met een ernstige jeuk van de hoofdhuid. In de externe invloeden, die kunnen leiden tot ongemak van de hoofdhuid of het haarzakje, in verband met de bijbehorende jeuk, is te heet föhnen vermelden.

Hoofdpijnbehandelingen

De behandeling is in principe gebaseerd op de oorzaken van de klachten. Daarom is een grondige medische diagnose vereist voordat de therapie wordt gestart. Als de hoofdpijn wordt veroorzaakt door een in het algemeen droge huid, worden vochtinbrengende behandelingen aanbevolen, waarbij speciale emulsies worden gebruikt die, ondanks het haar, gemakkelijk de hoofdhuid bereiken.

De hoofdhuid kan ook worden ingewreven met olijfolie om jeuk te minimaliseren. Hetzelfde geldt voor tincturen van jeneverbessenolie, rozemarijnolie en teunisbloemolie. Bovendien wordt in het geval van een droge hoofdhuid het gebruik van bijzonder zachte shampoos en haarverzorgingsproducten aanbevolen om onnodige belasting van de hoofdhuid te voorkomen..

Spanning van de hoofdhuid kan worden opgelost door een massage. (Afbeelding: Daniel Nimmervoll / fotolia.com)

Therapie voor trichodynie

Aangezien de oorzaak van trichodynie wordt verondersteld de spanning in de hoofdhuid te zijn, ligt de nadruk bij de behandeling voornamelijk op spierontspanningsmethoden. (Hoofdhuid) massages en de injectie van spierverslappende medicijnen worden hier vaker gebruikt. De spierontspannende medicijnen remmen de overdracht van signalen tussen de zenuw en spieren, waardoor de permanente samentrekking van de spieren wordt onderbroken. De injectie van de spierverslapper vindt direct plaats in de gespannen hoofdhuidspieren. Vaak is er relatief snel na de behandeling een duidelijke verlichting van de symptomen en jeuk. De injectie van spierontspannende geneesmiddelen mag alleen worden uitgevoerd door een ervaren specialist.

Vanwege het vermoedelijke verband tussen de hoofdhuidspanning en de bijbehorende haarpijn met mentale stress en stress, komen relaxatiemethoden ook vaker voor bij de behandeling van trichodynie. Een van de meest voorkomende ontspanningsoefeningen om te leren is autogene training, maar de zogenaamde progressieve spierontspanning, hypnose, yoga en meditatie kunnen helpen om de mentale spanning te overwinnen en daarmee de oorzaak van de hoofd jeuk.

Biofeedback is een andere benadering van ontspanningstechnieken, evenals bewegingsoefeningen op het gebied van qigong of tai chi. Sommige natuurgeneeskundige therapeuten vertrouwen ook op acupunctuur om de spanning van de hoofdhuid te behandelen bij de behandeling van trichodynie. Daarnaast kunnen homeopathische middelen helpen om de hoofdhuid te ontspannen, waarbij de keuze van geschikte stoffen wordt overgelaten aan ervaren natuurgenezers..

Wat helpt bij parasitaire besmetting?

Afhankelijk van het feit of vlooien, hoofdluizen of mijten de oorzaak zijn van hoofdpijn, kunnen verschillende behandelmethoden worden overwogen. De desinfestatie (verwijdering van dieren in de omgeving van mensen) is echter in ieder geval een cruciaal onderdeel van de therapie.

Vlooien springen in dit land meestal van huisdieren zoals honden of katten naar mensen, zodat de verwijdering van de kleine bloedzuiger de huisdieren of hun slaap- en ligplaatsen zou moeten omvatten. De vacht van het dier kan worden behandeld met speciale anti-vlo-shampoos en -sprays om de vlooien te elimineren. Chemische agentia zijn ook beschikbaar voor gebruik in huis, bijvoorbeeld op tapijten.

Regelmatig stofzuigen blijkt vaak tegen de verspreiding van de kleine plagen, maar al een significant effect. Als de plaag in de leefomgeving groot is, kan een verdelger worden ingeschakeld om insecticiden tegen de parasieten te bestrijden. Naast het verwijderen van de vlooieninfestatie, is een behandeling van de symptomen mogelijk. Bijvoorbeeld, de ontstekingen van de steken veroorzaakt door allergische reacties op het vlooienspeeksel worden gewreven met anti-allergische of ontstekingsremmende zalven. Dit bevordert het genezingsproces en helpt ook de jeuk te verlichten. Als de steken bekrast zijn, bedreigt u bacteriële ontsteking, die ook kan worden behandeld met ontstekingsremmende maar ook antibacteriële middelen.

Hoofdluis is veel moeilijker te elimineren dan een vlooieninfestatie, niet in de laatste plaats omdat de kleine eieren (neten) relatief goed aan het haar van het hoofd zijn bevestigd. Door simpelweg shamponeren kan de neten niet worden verwijderd. Er is echter de mogelijkheid om ze te scheiden met behulp van een speciale Läusekamms van het hoofdhaar, waarbij echter onder bepaalde omstandigheden niet alle eieren worden ingenomen en een hernieuwde verspreiding van de hoofdluizen dreigt. Daarom maakt de lokale toepassing van hoofdluis vaak deel uit van de therapie.

Een speciale luizenkam helpt om de kleine parasieten kwijt te raken. (Afbeelding: SENTELLO / fotolia.com)

De uitloogmiddelen voor de kop kunnen op chemische of fysische wijze werken. De chemische hoofdluizen zijn meestal insecticiden die zowel de eieren als de volwassen dieren vernietigen. De fysische agentia omringen de hoofdluizen tijdens het aanbrengen en kunnen, vanwege hun speciale vloei-eigenschappen, ook de kleine ademhalingsopeningen van de dieren binnendringen, waardoor ze sterven. Hun effect op de neten varieert echter sterk afhankelijk van de voorbereiding.

Ook kruidenpreparaten tegen hoofdluizen zijn een zeer effectief wapen tegen de onaangename parasieten en de gerelateerde jeuk aan het hoofd. De op planten gebaseerde remedies bestaan ​​meestal uit een combinatie van verschillende plantenextracten, waarbij zowel chemische als fysische werkingsmechanismen worden verondersteld. Essentiële oliën van kokos en ylang-ylang worden hier genoemd als mogelijke ingrediënten, evenals het van chrysant afgeleide insecticide pyrethrum.

Zelfs met de behandeling van hoofdluis, wordt de eliminatie van dieren uit de omgeving van patiënten geadviseerd. Kussens, petten en andere kleding die met luizen kan worden besmet, moeten grondig worden gewassen. De luizen overleven het menselijk lichaam echter slechts relatief kort, en daarom speelt het ontsmetting hier slechts een ondergeschikte rol.

Als een effectieve home remedie voor luizen, is onder andere de Australische tea tree olie bewezen. Het heeft een mild desinfecterend en kiemdodend effect, remt ontstekingen en vermindert jeuk. De olie kan worden gebruikt als toevoeging aan shampoo, haarlotions en / of detergentia als onderdeel van de behandeling, maar mag onder geen enkele voorwaarde in contact komen met de ogen en slijmvliezen.

Mijten veroorzaken de zogenaamde schurft, die ook op de hoofdhuid kan voorkomen als een jeukende uitslag. Aan het begin van de behandeling moet hier ook een desinfestatie worden uitgevoerd, zodat er een omgeving ontstaat die vrij is van mijten. Kleding en beddengoed moeten ten minste 60 graden worden gewassen. Als alternatief kunnen mogelijk besmette artikelen worden verpakt in een plastic zak en ingevroren in de vriezer. Bij vorst sterven de mijten. Als de plastic zakken lang genoeg gesloten blijven, zullen ze natuurlijk worden vernietigd, zelfs zonder vorst.

De directe controle van de kleine spinachtigen vindt plaats met behulp van zalven of emulsies (bijvoorbeeld permethrin zalf) met anti-mijtmiddelen. Nadat de parasitaire besmetting is opgelost, verdwijnt de hoofddoeming meestal relatief snel.

Behandeling voor seborrheic dermatitis

Omdat Seborrheic Dermatitis hoofdzakelijk wordt veroorzaakt door genetische dispositie, is een remedie gebaseerd op de huidige staat van medische behandeling niet mogelijk. De symptomen, waaronder hoofdpijn, kunnen echter worden verlicht met behulp van verschillende procedures en patiënten kunnen genieten van lange symptoomvrije perioden. Vanwege de vermoedelijke associatie met een verhoogde verspreiding van gistschimmels, worden antimycotica (bijv. Ketoconazol, ciclopirox of octopirox) vaker gebruikt in de therapie.

Daarnaast het gebruik van ontstekingsremmende geneesmiddelen (bijvoorbeeld de immuunmodulatoren tacrolimus of pimecrolimus), die ook een vrij positief effect kunnen hebben bij de behandeling van seborroïsch eczeem. Schimmeldodende haarshampoos die de werkzame stof seleendisulfide bevatten, worden ook met succes gebruikt. Zelfs simpele anti-roos haarshampoos kunnen helpen bij het verlichten van symptomen bij milde vormen van de aandoening.

Verder zijn er verschillende cosmetische crèmes beschikbaar die het werkzame bestanddeel ureum bevatten, wat kan helpen bij de behandeling van de acute symptomen. Crèmes en zalven op basis van glucocorticoïden (meestal cortisol) worden soms ook overwogen, de toepassing kan gepaard gaan met aanzienlijke bijwerkingen.

Patiënten moeten ook worden geadviseerd om het getroffen gebied regelmatig met water en zachte peeling te wassen. Het schoonmaken moet worden gedaan met een washandje. Soms kan het gebruik van zoutoplossing voor extra verlichting zorgen.

Om seborrheic dermatitis te voorkomen, adviseren de experts regelmatige blootstelling aan de zon, wat ook kan helpen bij de genezing van bestaand eczeem. Van kunstmatig UV-licht wordt ook gezegd dat het hier een positief effect heeft, omdat het de groei van de schimmel Malassezia furfur, die waarschijnlijk een belangrijke rol speelt bij het optreden van huidirritatie, remt. Ook wordt aan het frequent haarspoelen en korte haarstijlen een preventief effect toegeschreven.

Viooltjeskruid wordt beschouwd als een effectieve medicinale plant bij seborrheic dermatitis. (Afbeelding: Heike Rau / fotolia.com)

Natuurlijke hulp bij seborrheic dermatitis

Fytotherapie (kruidengeneeskunde) biedt verschillende benaderingen voor de behandeling van seborrheic eczeem. In het bijzonder wordt het viooltje-kruid (Viola tricolor) hier een zeer positief effect toegekend. Dit heeft antiflogistische (ontstekingsremmende) en heeft een soortgelijk effect als het gebruik van cortisone - maar zonder vergelijkbare bijwerkingen.

Het positieve effect van viooltjeonkruid is duidelijk wetenschappelijk bewezen, althans voor milde vormen van seborroïsch eczeem. De geneeskrachtige plant wordt gebruikt als een thee-infuus, zowel intern als extern. Bovendien zijn shampoos, crèmes en huidolie op basis van de medicinale plant beschikbaar als afgewerkte geneesmiddelen.

Therapie voor dermatomycosis

Als een schimmelziekte een onaangename hoofdpijn veroorzaakt, is de behandeling meestal gebaseerd op het gebruik van zogenaamde antimycotica, zoals miconazol, bifonazol, naftifine of benzoëzuur. Ook lavendelolie kan helpen tegen verschillende gist- en filamenteuze schimmels. Naast de selectie van geschikte antischimmelmiddelen, is de consistente toepassing voor het succes van de therapie van bijzonder belang.

Op de hoofdhuid is te wijten aan de haargroei eerder behandeld met vloeibare middelen zoals bifonazol, zoals bij conventionele zalven. Omdat de schimmelinfecties meestal zeer persistent zijn, duurt de behandeling gewoonlijk enkele weken of zelfs maanden. Zelfs nadat de voor de hand liggende symptomen verdwenen zijn, zal het nog een tijdje worden behandeld, omdat anders een hernieuwde opflakkering van de infectie op handen is.

Bij het begeleiden van de behandeling wordt vaak een verandering in het dieet aanbevolen, dat extra voedsel met een hoog gehalte aan sporenelementen silicium, zoals gierst, verschaft. Als de antimycotica consequent worden gebruikt, geneest de ziekte meestal zonder enige verandering in het dieet.

De schimmelinfectie kan van cruciaal belang zijn als de behandeling wordt overgeslagen, omdat complicaties zoals extra infectie met bacteriën of verspreiding van de schimmelziekte voor andere organen een bedreiging vormen. In het ergste geval kan zich potentieel levensbedreigende sepsis ontwikkelen. Daarom moet bij een vermoedelijke mycose altijd een arts worden geraadpleegd.

Behandeling psoriasis

Als je terugkeert naar psoriasis, kunnen verschillende therapeutische benaderingen worden overwogen om de symptomen te verlichten. Veel therapeuten vertrouwen op alternatieve medische procedures, bijvoorbeeld op het gebied van de traditionele Chinese geneeskunde (met name acupunctuur) of homeopathie. Voedingstherapieën worden ook vaker gebruikt om psoriasis te behandelen.

Begeleidende psychotherapeutische methoden worden vaak gebruikt, omdat wordt vermoed dat psoriasis verband houdt met psychologische invloeden zoals stress. Dienovereenkomstig worden relaxatiemethoden zoals autogene training of yoga gebruikt om de ziekte te behandelen.

Als de psoriasis minder uitgesproken is bij een externe behandeling, kan meestal al een significante verlichting van de symptomen worden bereikt. Crèmes, zalven en tincturen met verschillende ingrediënten worden hier gebruikt. In de reguliere geneeskunde maken corticosteroïden (cortison) meestal deel uit van de gebruikte medicijnen.

De externe behandeling met crèmes en zalven zorgt vaak voor psoriasis voor verlichting van de symptomen. (Afbeelding: Ilia / fotolia.com)

Naturopathie is meer afhankelijk van plantaardige ingrediënten zoals sandelhoutextract of teunisbloemolie. Bij ernstige vormen van conventionele geneeskunde is meestal gebruik gemaakt van het interne gebruik van speciale geneesmiddelen, zoals methotrexaat, retinoïden, corticosteroïden of bepaalde immunosuppressiva. Hier zijn echter aanzienlijke bijwerkingen bedreigd, zodat de toepassing slechts voor een beperkte tijd mogelijk is.

Fumaarzuur is te wijten aan de lagere bijwerkingen meer geschikt voor langdurige therapie, maar slechts in 50 procent van de gevallen, een verbetering van het uiterlijk van de huid. Bovendien kunnen hier ook milde bijwerkingen zoals buikpijn of diarree optreden.

Bij psoriasis kunnen ook goede behandelingsresultaten worden bereikt op basis van lichttherapie. Bestraling met UV-licht heeft een ontstekingsremmende werking die symptomen kan helpen verlichten en tijdelijk kan genezen. Vanwege mogelijke negatieve effecten in verband met huidveroudering is het gebruik van lichttherapie echter slechts in beperkte mate mogelijk. Het haar bemoeilijkt ook een applicatie in de hoofdhuid. Als een verdere alternatieve psoriasisbehandeling dient de zogenaamde badtherapie te worden vermeld, waarbij de patiënten baden in zwavelhoudende natuurlijke Fango en vulkanisch water.

Het verlichten van jeukende hoofdhuid

Verschillende huismiddeltjes kunnen bijdragen grotendeels onafhankelijk van de oorzaken voor de verlichting van de hoofd jeuk. Zo krijgt zout water bijvoorbeeld een positief effect. Baden in de zee kan de jeuk tegengaan. Als de zee niet voor de deur staat, is het mogelijk om een ​​oplossing met zout uit de Dode Zee in de apotheek te kopen en er twee keer per week in te baden. Na het zoutwaterbad wordt het aanbevolen om St. Janskruidolie toe te passen. Maar zelfs een oppervlakkige toepassing van teunisbloemzaadolie kan een positief effect hebben. Op geparfumeerde shampoo of douchegel moeten patiënten zich zo mogelijk onthouden.

Natuurgeneeswijze voor jeukende hoofdhuid

Als een effectief huismiddeltje voor naturopathie om de symptomen te verlichten, is olijfolie bewezen jeukende hoofdhuid. Als andere oorzaken, zoals schimmelaanvallen of hoofdluis, zijn uitgesloten, is de kans groot dat de hoofdhuid droog en geïrriteerd is. De olijfolie wordt één keer per week 's avonds op de hoofdhuid aangebracht met een pipet of een kleine spuit. De volgende ochtend wordt de olie uitgewassen met een milde natuurlijke cosmetische shampoo. Voordat de natuurlijke remedie wordt gebruikt, moeten ernstige huidaandoeningen worden uitgesloten door een dermatoloog.

Gezien de verscheidenheid aan oorzaken die de oorzaak van de hoofdpijn kunnen zijn, moeten patiënten zo mogelijk een specialist of dermatoloog raadplegen voor aanhoudende symptomen om een ​​duidelijke diagnose te verkrijgen. (fp, laatste update op 20.2.2018)