Keelpijn Pijn in de keel

Keelpijn Pijn in de keel / symptomen
Keelpijn wordt meestal veroorzaakt door een ontsteking van de keelholte mucosa, die op zijn beurt verschillende oorzaken kan hebben. Soms zijn de klachten echter ook gebaseerd op neuralgie van de glossofaryngeus (tong-pharynx zenuw), epiglottis of farynxcarcinoom (keelholte kanker).


inhoud

definitie
Symptomen bij keelpijn
Oorzaken van keelpijn
diagnose
Therapie voor keelpijn
Natuurgeneeswijze voor keelpijn

definitie

Faryngeale pijn beschrijft klachten die beperkt zijn tot het gebied van de farynx of de bovenste luchtwegen. Meestal een synonieme gebruik van de termen "pharyngeal pain" en "zere keel". Faryngeale pijn wordt hier echter gedefinieerd als onderdeel van het brede scala van keelpijn, waaronder kwalen die niet gerelateerd zijn aan de keel..

Symptomen bij keelpijn

Keelpijn wordt gekenmerkt door een prikkende, brandende, soms ook drukachtige pijn in het keelgebied. Typische bijkomende symptomen zijn moeite met slikken en een over het algemeen dikke nek, maar kunnen worden toegevoegd op basis van de mogelijke oorzaken van keelpijn, ook tal van andere klachten. De oorzaak van faryngeale pijn bepaalt ook de intensiteit van de symptomen en hun tijdelijke manifestaties. Hier varieert het spectrum van relatief plotseling begin, snel terugkerende keelpijn, bijvoorbeeld bij het slikken, tot permanente pijn in het keelgebied.

Ontsteking van de epiglottis veroorzaakt enorme faryngeale pijn. (Afbeelding: joshya / fotolia.com)

Oorzaken van keelpijn

Mogelijke oorzaken van keelpijn, naast acute en chronische keelontsteking, ziekten zoals epiglottis, een glossopharyngeus of keelkanker. Andere ziekten, zoals amandelontsteking (tonsillitis) of de meer zeldzame acute ontsteking van de schildklier (thyroiditis) zijn bekend als oorzaken van keelpijn, maar niet de triggers van de smallere begrip keelpijn wordt op dit moment toegewezen.

Ontsteking van de keelholte mucosa
De meest voorkomende oorzaak van keelpijn is een acute faryngitis (ontsteking van de keelholte). Dit gaat meestal terug naar een virale of bacteriële infectie, worden de bacteriën in verband keelinfecties meestal geassocieerd met bredere gezondheidsrisico's dan virale infecties. Bijvoorbeeld, influenzavirussen van de virussen die keelontsteking kan veroorzaken omvatten (griepvirussen), de zogenaamde para-influenzavirussen en menselijke adenovirussen, maar ook virussen van het geslacht herpes simplex en bijzondere vormen van enterovirus (Coxsackievirus) erkend als het veroorzaken van keelontsteking. Bovendien gaan virale ziekten zoals rodehond of mazelen soms gepaard met een ontsteking van de keelholte mucosa. Vaak griepachtige symptomen zoals koorts, hoofdpijn en spierpijn zijn waargenomen bij virale gerelateerde keelontsteking naast keelpijn. Bovendien kunnen aanzienlijk ernstiger gezondheidsproblemen worden toegevoegd. Zoals die tot uitdrukking, bijvoorbeeld infectie met Coxsackievirus eerste meestal als een koud, met symptomen zoals hoesten, verkoudheid en keelpijn, maar ze kunnen ook leiden tot levensbedreigende encefalitis of ontsteking van de hartspier in zeldzamer gevallen.

Faryngeale slijmvliesontsteking als gevolg van bacteriële infectie komt veel minder vaak voor dan virale infecties. Ze veroorzaken vergelijkbare symptomen, vooral bij kinderen, maar vaak worden buikpijn en misselijkheid toegevoegd. Klachten die mogelijk in de virale infectie voorkomen, maar die minder typisch zijn. Een bacteriële faryngitis wordt meestal veroorzaakt door specifieke streptokokken, soms echter ook een gevolg van infectie met Corynebacterium difterie (difterie-timer), Treponema pallidum (syfilis) of andere bacteriële species.

Af en toe nemen de keelontstekingen ook een chronische loop, de oorzaak hier zijn vaak aanhoudende irritatie, bijvoorbeeld door tabaks- of alcoholgebruik. Ook worden speciale milieutoxines en allergieën overwogen bij de chronische ontsteking van de keelholte mucosa als mogelijke trigger van de symptomen.

strotklepje ontsteking
Faryngeale pijn, vooral bij het slikken, kan een teken zijn van mogelijk levensbedreigende epiglottitis. Deze ontsteking van de epiglottis is in de meeste gevallen te wijten aan een bacteriële infectie met Haemophilus influenzae type B. De getroffenen hebben het gevoel van een brok in de keel, lijden aan ademnood en produceren duidelijk hoorbare ademgeluiden. In de loop van de ontsteking kan de epiglottis zo sterk opzwellen dat de luchtwegen extreem versmald zijn en sterven de getroffenen in het slechtste geval aan verstikking. Door het gebrek aan zuurstoftoevoer kunnen soms blauwachtige verkleuring van de lippen, huid en vingernagels worden waargenomen.

glossopharyngeus
Neuralgie veroorzaakt ongemak en pijn in het leveringsgebied van de aangetaste zenuwbanen. neuralgie blijkt in het gebied van de tong en keel zenuwen Patiënten lijden vaak aan een plotseling ontstaan ​​van pijn in de keel, die voornamelijk gebruikt met slikken, kauwen of spreken. De pijn kan ook uitstralen naar het gebied van de tongbasis, amandelen of oren. Soms heeft de neuralgie van de negende hersenzenuw (glossopharyngeus) beïnvloeden ook de vegetatieve functies of het autonome zenuwstelsel, wat resulteert in een vertraging van de hartslag (bradycardie), hypotensie of zelfs voor korte termijn circulatoire collaps (syncope) en levensbedreigende onderbrekingen van de hartslag (asystolie kan leiden).

farynxcarcinoom
Op de pharyngeale mucosa kunnen ook kwaadaardige weefselgroei in de vorm van een farynxcarcinoom ontstaan ​​door een tot nu toe onbekende oorzaak. Afhankelijk van de locatie en de grootte van de zweer, kunnen verschillende symptomen worden waargenomen, variërend van nasale ademhaling, het gevoel van een brok in de keel en ongemak tijdens het slikken tot massale faryngeale pijn. Ook meer niet-specifieke symptomen zoals een onaangename slechte adem, herhaalde neusbloedingen of keelholte bloeding zijn soms het gevolg van farynxcarcinoom. Bijzonder gevaarlijk in het geval van farynxkanker is het vaak relatief vroege begin van metastasen, die zich in eerste instantie vooral in de cervicale lymfeklieren manifesteren.

diagnose

Na een gedetailleerd overzicht van de patiënt om het optreden van keelpijn, eventuele bijbehorende symptomen, medische voorgeschiedenis en potentiële risicofactoren zoals roken of alcoholgebruik, gevolgd door een visuele inspectie van de mond en keel met behulp van een zogenaamde houten spatel. De spleet wordt gebruikt om de tong iets naar beneden te duwen en zo in de farynx te kunnen kijken. Eventueel aanwezige ontstekingen van het pharyngeale mucosa of de epiglottis kunnen op deze manier meestal duidelijk worden herkend. In een epiglottis ontsteking bestaat het gevaar dat de reeds vernauwde luchtwegen volledig gesloten door de druk met de houten spatel, zodat een onderzoek worden uitgevoerd wanneer de luchttoevoer gewaarborgd door een ingebracht in de endotracheale tube.

Als er pijn wordt gevoeld op de amandelen tijdens onderzoek of druk met de spatel en er geen ontsteking van de pharyngeale mucosa kan worden gedetecteerd, kan dit duiden op een mogelijk bestaande glossofaryngeale neuralgie.

Als een faryngeale ontsteking wordt gedetecteerd, dient een uitstrijkje gevolgd door een laboratoriumonderzoek om de pathogenen te identificeren. Bloedonderzoek geeft bewijs van een mogelijke ontsteking en kan helpen bij het identificeren van andere aandoeningen zoals rodehond of mazelen.

Ook kan farynxkanker vaak al duidelijk worden herkend tijdens het onderzoek van de keelholte. Het onderzoek met behulp van een zogenaamde endoscoop, die in de nasopharynx wordt ingebracht en een zicht op de binnenkant van het lichaam mogelijk maakt, vindt plaats in moeilijker gevallen van de diagnose. Een biopsie (verwijdering van een weefselmonster) kan gelijktijdig met de endoscoop worden uitgevoerd om de diagnose definitief te beveiligen. Maar niet alle vormen van farynxkanker kunnen met de endoscoop worden gedetecteerd. In geval van twijfel helpen moderne beeldvormingstechnieken zoals ultrageluid, computertomografie of tomografie met behulp van magnetische resonantie om kwaadaardige zweren te detecteren. Voor de definitieve bevestiging van de diagnose is het echter noodzakelijk om een ​​weefselmonster te onderzoeken.

Therapie voor keelpijn

Als de diagnose wordt bevestigd, vindt een oorzaakgerichte therapie van de faryngeale pijn plaats. Wordt bijvoorbeeld gebruikt tegen virale ontsteking van de keelholte, gewoonlijk met verschillende ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen, desinfecterende mondspoelingen en pijnstillende en desinfecterende zuigtabletten. Het gebruik is meestal gericht op het verlichten van de symptomen en het voorkomen van secundaire bacteriële infecties. Een medicamenteuze controle van de virussen is nauwelijks mogelijk, maar in de meeste gevallen niet nodig, omdat de virale faryngitis meestal met succes kan worden gecontroleerd door het immuunsysteem alleen.

Als de keelpijn veroorzaakt wordt door een bacteriële faryngitis, belooft het gebruik van antibiotica een succesvolle behandeling. Ook tegen de levensbedreigende ontsteking van de epiglottis, die in de meeste gevallen veroorzaakt wordt door bacteriën van het geslacht Haemophilus influenzae type B, worden speciale antibiotica gebruikt. Allereerst is het echter belangrijk om de luchttoevoer te waarborgen. In geval van twijfel vereist dit kunstmatige beademing via een slang. In acute noodsituaties in geval van dreigende verstikking, kan ook een zogenaamde tracheotomie worden uitgevoerd. Het is niet ongebruikelijk om de zwelling van de epiglottis tijdens cortisontherapie te behandelen.

In het geval van glossofaryngeale neuralgie is allereerst een medicamenteuze behandeling op basis van speciale anti-epileptica gepland. Als dit echter niet het gewenste succes laat zien, blijft de mogelijkheid van chirurgische ingreep bestaan. Het doel van de microchirurgische operatie is om mogelijke compressies van de zenuwbanen te elimineren, zoals in het geval van glossofaryngeale neuralgie, bijvoorbeeld vaker in de vorm van pulserende vasculaire lussen..

In veel gevallen kan farynxcarcinoom volledig worden geëlimineerd tijdens een chirurgische procedure als de diagnose vroeg genoeg wordt gesteld. Tegenwoordig wordt hier vaak de zogenaamde transorale laserchirurgie gebruikt, waardoor de tumor kan worden verwijderd met behulp van een endoscoop en een speciale CO2-laser. Meer ernstige ziekten worden meestal behandeld met een combinatie van radiotherapie en chirurgie. Niet zelden, op het moment van diagnose, zijn reeds omliggende weefselstructuren aangetast, dus worden ze ook verwijderd in de context van operaties. Dit geldt ook voor de cervicale lymfeklieren, omdat hier vaak sprake is van uitzaaiingen. Als de farynxkanker al ver gevorderd is, zal een combinatie van radiotherapie en chemotherapie worden gebruikt. In het geval van keelkanker met uitzaaiingen, echter, richt de therapie zich vaak op een palliatieve zorg voor de patiënten, omdat een genezing niet langer mogelijk is.

Natuurgeneeswijze voor keelpijn

Natuurgeneeskunde richt zich op ontsteking van de pharyngeale mucosa en bijbehorende faryngeale pijn voornamelijk op kruideningrediënten. Volgens de Duitse Centrale Vereniging van Homeopathische Artsen (DZVhÄ) bijvoorbeeld, zijn preparaten gemaakt van salieblaadjes of kamillebloemen effectief gebleken tegen pharyngeale slijmvliesontstekingen. Bereid als medicinale thee, deze zijn ook geschikt om meerdere keren per dag na afkoeling te gorgelen. Bovendien worden mondspoelingen met mirre mirre aanbevolen door de DZVhÄ, omdat ze een "desinfecterend en slijmvlies" -effect hebben. In het geval van een ontsteking van de pharyngeale mucosa, focust de kruidengeneeskunde zich ook op de effecten van tincturen van de wortel van de Ratanhia-struik, die wordt gebruikt voor gorgelen.

Tegen de ontsteking van de pharyngeale mucosa zijn ook tal van homeopathische middelen zoals Hepar sulfuris, Mercurius solubilis of kalium bichromicum beschikbaar. De selectie moet echter in nauwe afhankelijkheid van de symptomen worden gemaakt en alleen aan ervaren therapeuten worden overgelaten. Uit het gebied van de Schüssler-zouten heeft vooral het Schüssler-zout nr. 9 (natriumfosforicum) tegen pharyngeale slijmvliesontsteking zich bewezen. (Fp)