Rusteloosheid - oorzaak, symptomen en therapie

Rusteloosheid - Gedreven en Depressief

De handen trillen, het zweet breekt uit, de spieren trillen en de ogen knipogen. We kunnen en concentreren ons niet en het hart racet. Iedereen kent rusteloosheid, nervositeit en innerlijke rusteloosheid - af en toe.

inhoud

• Rusteloosheid - Gedreven en Depressief
• Lichaam, psyche, omgeving
• De omgeving
• Eigen gedrag
• Interne rusteloosheid en de gevolgen
• Oorzaken van rusteloosheid
• therapie
• De "dringende ziekte"
• Rusteloosheid en depressie
• Wanneer is de dokter veelgevraagd??
• Soothing thee en baden
• Sport werkt

Maar als deze toestand chronisch wordt, dan lijdt onze kwaliteit van leven enorm. Fysieke ziekte, psychische problemen en overbelasting van het werk kunnen de oorzaak zijn.

Om altijd rusteloos en ingesteld te zijn. Afbeelding: Bits and Splits - fotolia

Rusteloze mensen zijn constant onder de macht, ze voelen zich gehaast. Wat ze ook doen, het lijkt altijd te weinig. De innerlijke druk zorgt ervoor dat ze geen betere taken doen - integendeel, ze raken uit balans bij de geringste trigger. Ze zijn gemakkelijk geïrriteerd, emotionele uitbarstingen zijn het gevolg.

Sommigen tonen deze emotionele chaos niet openlijk. De getroffenen investeren dan enorme energie om hun onrust te verbergen. Hoewel ze de buitenkant van de gevel beschermen, maar hun klachten verdichten omdat ze geen hulp accepteren.

Meestal, zenuwachtig maar onthullen: ze snel spreken en met een hogere stem dan normaal, kunnen ze niet stil handen te houden, kijk rond, schudden of uitvoeren van uw vingers door je haren, roken keten en adem snel.

In het geval van onschadelijke triggers kan innerlijke rusteloosheid goed worden gecontroleerd. Vaak ontstaat het juist omdat de getroffenen simpele handelingen negeren die hen laten settelen.

Dit omvat vooral voldoende slaap en beweging in de frisse lucht. Slapeloosheid is een belangrijke oorzaak van innerlijke rusteloosheid. Als u het slachtoffer bent van een organische ziekte of een ernstige geestelijke gezondheidstoestand, moeten patiënten onmiddellijk medische hulp inroepen.

Lichaam, psyche, omgeving

Interne rusteloosheid in combinatie met gebrek aan slaap is vaak een uiting van arbeidsomstandigheden. Degenen die langer werken en meer werk doen en minder verdienen, proberen hun natuurlijke slaap te verkorten, zij het met koffie of zelfs cocaïne, die naast het gebrek aan slaap nervositeit veroorzaakt.

Geestelijke ziekten worden ook geassocieerd met innerlijke rusteloosheid, in het bijzonder angststoornissen, depressie en obsessief-compulsieve stoornis. Vrees niet alleen verdrietig worden in de triggerende situatie, maar al wanneer ze alleen maar aan hen denken. Alleen al het denken aan katten in een persoon met een fobie van katten, de gedachte aan testen bij een persoon met angstgevoelens, veroorzaakt de innerlijke onrust. De lijders spannen zich innerlijk aan totdat ze lichamelijk ongemak of zelfs paniekaanvallen krijgen. Ze blozen, ze worden ziek, ze beuken en hun hart klopt.

Rusteloosheid kan ook een organische achtergrond hebben: een lage bloedsuikerspiegel en een overactieve schildklier zijn de gebruikelijke verdachten - en hypertensie.

Je moet zeker naar de dokter gaan als ze altijd nerveus, zonder het te weten een externe trigger en lijden aan andere aandoeningen: maag, zoals rugpijn, diarree, hartritmestoornissen of depressie en angst.

De omgeving

Rusteloosheid wordt vaak bepaald door de sociale omgeving. Wie wordt blootgesteld aan voortdurende stress, zowel in het gezin of van werkdruk, die permanent loopt dateert achter haar, die wil altijd meer schandalig claims van zijn medemensen te ontmoeten die in de alluviale virtuele aanbiedingen overstroming stimuli zijn, of die vragen hebben van het leven te wegen - dat is bijna automatisch rusteloos.

De hersenen kunnen slechts een bepaalde hoeveelheid stimuli, eisen en prestaties verwerken - wanneer de grenzen van deze taak worden overschreden, schakelt het over naar de stress-modus.

Eigen gedrag

Niet alleen de omgevingsstimuli zelf zijn het probleem, maar ook de reactie daarop. Wie perfect wil zijn, wat onmogelijk is, stelt zichzelf onder constante druk. Hij wordt innerlijk gedreven. Hij kan niet rusten omdat hij eisen aan zichzelf stelt die hij niet kan vervullen.

Mensen die spreekwoordelijk "niet in zichzelf rusten" zijn te gevoelig voor kritiek van anderen. Ze proberen hun stempel op de buitenwereld te drukken, maar ze voelen zich altijd onzeker omdat ze niet tevreden zijn met zichzelf. Omdat hun zelfbeeld fragiel is, komen ze niet tot rust.

Ook wie niet kan uitschakelen, zal uiteindelijk rusteloos zijn. Om te zeggen "nu is het tijd om te vertrekken", is de smartphone uitgeschakeld en zijn de e-mails vandaag niet geopend, deze eindslag is voor velen moeilijk. De gemoedsrust blijft als we 's avonds in bed over problemen op het werk piekeren, of twee uur later nog steeds van streek zijn over de fietser die ons recht op weg heeft genomen.

Niet alleen hoe lang iemand boos wordt, maar ook wat leidt tot innerlijke onrust. De buurman maakt zijn trappen niet schoon, op het trottoir zit een plastic zak, in de koffiekop zit een bruine rand? Als je zo enthousiast bent over zulke kleinigheden, kun je er zeker van zijn dat je nooit tot rust komt.

Interne rusteloosheid en de gevolgen

Wanneer we gespannen zijn, ontspant het lichaam achteraf. We ademen rustig, de hartslag daalt, de bloedsomloop kalmeert. Degenen die voortdurend lijden aan innerlijke onrust, het lichaam neemt schade op: ziektekiemen zijn gemakkelijker te penetreren, het immuunsysteem doet minder.

Psychische stoornissen veroorzaken niet alleen innerlijke rusteloosheid, maar rusteloosheid kan ook deze aandoeningen teweegbrengen: Chronische nervositeit kan in klinische depressie afglijden.

Oorzaken van rusteloosheid

De oorzaken van rusteloosheid zijn veelvuldig. Deze omvatten:

1) Hypoglykemie: als het lichaam te weinig suiker krijgt, komt het naar boven in hunkeren, zweten, tremoren, tachycardie en innerlijke rusteloosheid.

Een te laag glucosegehalte kan rusteloosheid veroorzaken. Afbeelding: TwilightArtPictures - fotolia

2) Lage bloeddruk veroorzaakt ook innerlijke rusteloosheid. Dit gaat in dergelijke gevallen gepaard met duizeligheid, slaapproblemen, vermoeidheid, hoofdpijn, tinnitus, depressie, koude ledematen en concentreer het onvermogen. Maar hoge bloeddruk leidt tot aanzienlijke onrust.

3) Hyperthyreoïdie wordt gekenmerkt door diarree, gewichtsverlies, bevende vingers, hartritmestoornissen en slapeloosheid. De getroffenen zijn chronisch nerveus.

4) Alcohol, cafeïne en nicotine, alleen of samen, leiden tot nerveus gedrag. Als algemene regel geldt dat hoe meer koffie en Red Bull we consumeren, hoe meer sigaretten we roken of hoe meer schnapps we drinken, hoe onrustiger we worden.

5) Interne rusteloosheid is een belangrijk symptoom in Attention Deficit Disorder.

6) Persoonlijkheidsstoornissen worden over het algemeen gekenmerkt door innerlijke rusteloosheid geassocieerd met verslavingsproblemen, massale angstgevoelens, negatieve stemmingen die ook fluctueren en vermoeidheid.

Openlijk zichtbaar nervositeit is bij bipolaire als ze in een manische fase: Deze mensen dan rond te rennen onrustig over zichzelf in hun drang dagen, zonder dat enige gedachte om een ​​einde, ze zijn voortdurend "on the run" te praten, zonder slaap - ze komen niet tot rust.

Mensen met een onstabiele aandoening worden inwendig rusteloos als hun humeur toeslaat - dit gebeurt heel vaak, en dus zijn ze constant in een Hab-Eight-modus.

Rusteloos zijn is ook een uitdrukking van klinische depressie, plus hopeloosheid, druk op de borst, apathie, het onvermogen om genot te voelen, lusteloosheid en in het algemeen depressieve stemming.

Schizofrenen lijden aan sterke spanning, ze kunnen zich niet concentreren, ze zijn gevoelig voor geluid, licht en geluid - en ze kalmeren niet intern.

7) longembolie. Verstopte een longslagader, hetzij door een bloedstolsel, vreemd lichaam, of door de lucht, voedt dan de volgende pijnlijke ademhaling, hoesten en angst, koud zweet en hartkloppingen tot interne onrust.

8) Alcoholisten kennen zowel negatieve stemmingen als ongegronde angsten. Interne rusteloosheid is in de eerste plaats een permanente conditie bij alcoholisten, buitensporige nervositeit maar ten tweede een ontwenningsverschijnsel, als ze van de verslaving af willen..

9) Veel medicijnen leiden tot rusteloosheid. Deze omvatten hallucinogenen zoals LSD, doornappel, vliegenzwam of psylocibin en mescaline, maar ook cannabis.

10) Wat van toepassing is op illegale drugs, geldt ook voor legale drugs. Nervositeit is een bijwerking van amantadine, theofylline en bupropion, evenals een ontwenningsverschijnsel van benzodiazepinen.

11) Een zonnesteek leidt ook tot rusteloosheid, gecombineerd met rillingen en duizeligheid. Dit geldt ook voor brandwonden.

therapie

1) Raadpleeg een arts als u een ernstige ziekte heeft. Zelfs dan helpen de eigen acties om de onrust te verminderen.

2) Houd eerst een dagboek bij wanneer de nervositeit uitbreekt. Werk je te veel? Zorg dan voor verlichting als dat mogelijk is. Vertel medewerkers over hun probleem, hun partner, familieleden en vrienden.

3) Analyseer wat de reden is voor het overschot aan werk. Brengt je baas je onder druk of jezelf? Probeert u uw "vingers naar binnen te krijgen" in alle gebieden? Dan is het de taak om te vertrouwen en anderen die activiteiten te laten doen die je niet noodzakelijkerwijs hoeft te doen en die anderen beter kunnen doen.

4) Heeft je baas snelle resultaten nodig? Of jij jezelf? Leun dan achterover. Ontspan. Stress levert geen goede resultaten op. Ze hebben tijd nodig om hun gedachten te ordenen. Dat komt zelfs het werk ten goede.

5) Blijf uit de buurt van mensen die in paniek raken. Als je zelf te nerveus bent, heb je geen 'dramakoningen' nodig in je hechte omgeving om de onrust te voeden.

6) Bepaal en respecteer de alternatieven voor dit besluit. De reclamebranche biedt ons de hele dag door suggesties over wat we nodig hebben, zouden moeten hebben en zouden moeten bereiken. Daarom, wanneer we besluiten iets te doen, voelen we onvermijdelijk dat we iets missen. Maar we hebben niet de vrede om van het moment te genieten.

7) Lijdt u onder tijdsdruk? Maak vervolgens een lijst met essentiële, belangrijke en onnodige datums. Dit lijkt misschien moeilijk, vooral als u te veel betrokken bent of uzelf van werk afhoudt.

Moet de oosterse dansles echt zo zijn, ook al vind je de regisseur niet leuk? Moet je echt je kinderen 's morgens naar school brengen, zelfs als ze met de bus zouden kunnen reizen? Als zo'n activiteit stressvol voor haar is, laat haar dan blijven.

8) Ben je rusteloos omdat je verstrikt raakt in het dagelijks leven? Noteer vervolgens een dagschema. Noteer precies welke taken u nodig heeft voor hoe lang en wanneer u ze kunt doen. Er zijn geen korte en lange pauzes op school. U plant bewust dergelijke pauzes in uw werkstructuur.

9) Iedereen die populair en ook behulpzaam is, heeft niet alleen veel vrienden, maar kent ook veel mensen met behoeften. Als u rusteloos bent, zorg er dan voor dat de behoeften van anderen niet boven die van henzelf uitstijgen. Echte vrienden kunnen er tegen als je alleen naar het antwoordapparaat luistert als je gemoedsrust hebt.

Opmerkingen en argumenten in de sociale media kunnen leiden tot rusteloosheid. Afbeelding: laten we ontwerpen - fotolia

10) Ben je vaak nerveus en voortdurend actief op sociale netwerken? Regels instellen voor e-mails, Whatś-app, Facebook, Twitter, Instagram etc. Anders kunt u 24 uur niets anders doen, omdat er voortdurend nieuwe links en opmerkingen verschijnen. Maak er ook een gewoonte van niet te reageren op elk verzoek, zelfs en vooral wanneer het moeilijk voor hen is.

11) Ontdek waar je het meest nerveus van bent. In het appartement? Op het werk? Zoek bewust afstand tot deze plaatsen. Ga wandelen in de natuur of fietsen.

12) Maak de dag af. Thuiskantoor, laptop en internet kunnen dag en nacht, werk en vrije tijd vervaagd zijn. Stel een tijd in waarop u uw dagelijkse routine hebt voltooid. Je kunt deze tijd ook vastmaken aan solide acts: om 20.00 uur is het avondeten, dan accepteer ik geen oproepen meer. Of: om 19.00 uur zet ik de laptop uit en maak ik een wandeling over de rivier.

13) Kun je niet uitschakelen? Leer technieken om te ontspannen, yoga of autogene training, meditatie of gymnastiek. Je kunt ook cursussen bijwonen die worden aangeboden door elk centrum voor volwasseneneducatie.

Vergeet niet: de beste ontspanningsoefening is om op de bank te zitten en niets te doen.

14) Verwen uzelf met hete baden, een bezoek aan de sauna, lavendelolie-massages of geurlampen met essentiële oliën. Drink rustgevende thee.

De "dringende ziekte"

De psychologieën Diane Ulmer en haar collega Leonhard Schwartzburd 1996 beschreven de haastziekte. De ziekte is niet officieel erkend; Ulmer en Schwartzburd schetsten symptomen die typisch zijn voor rusteloze mensen.

De 'urgente ziekte' verwijst naar een staat van innerlijk-gedrevenheid. De getroffenen staan ​​onder constante druk, ze denken dat ze moeten opschieten of te laat komen, wat dan ook. Het is typerend dat er geen echte tijdsdruk is of dat daadwerkelijke deadlines de symptomen niet verklaren.

De psychologen vroegen bijvoorbeeld of de proefpersonen nerveus waren bij een rood verkeerslicht, niet in staat waren om in de rij te staan ​​of vertoonden stresssymptomen in de congestie op de snelweg.

Een gemeenschappelijkheid van de betrokken personen was dat ze alleen geïnteresseerd waren in aspecten van het leven waarvoor ze doelen moesten bereiken. De kwaliteit van de ervaring die ze speelde voor een kleine rol.

Bovendien werd een dwang tot tellen uitgesproken. Niet alleen hebben "on-the-fly" mensen constant de klok in de gaten gehouden, ze registreerden ook minimale veranderingen op de beurs of de cijfers van de bloeddrukmeter.

De getroffenen rapporteerden een grasmat van gedachten die hen van de slaap beroofden en hun concentratie verzwakten. Dit veranderde in een dwangmatige piekering over het verleden en de toekomst, waarbij fictieve gebeurtenissen van de toekomst tot in het kleinste detail werden verbeeld. Tegelijkertijd konden ze het heden niet waarnemen en niet van het moment genieten. De herinneringen van de getroffenen waren alleen maar negatief, ze leken te sluiten na eerdere catastrofes van de afgelopen ramp van de toekomst.

Het is onduidelijk of de term 'snelle ziekte' zijn eigen verschijnsel vertoont, omdat de negatieve gedachten, de mentale onrust en het nadenken ook worden gekenmerkt door angststoornissen en depressieve ziekten.

Rusteloosheid en depressie

Klinische depressie die met antidepressiva kan worden behandeld, wordt gekenmerkt door de volgende hoofdsymptomen: remming van de drift, die paradoxaal lijkt te worden geassocieerd met een rusteloos fysiek gevoel - maar niet met externe rusteloosheid. De geagiteerde depressie manifesteert zich echter ook in stereotiepe bewegingen die typisch in de leegte terechtkomen. Bovendien is er een beperktere stemming, depressieven voelen geen vreugde noch verdriet.

Achter constante onrust kan een depressie verbergen. Afbeelding: kichigin19 - fotolia

De getroffen mensen struikelen, ze worstelen met hun handen, ze lopen doelloos heen en weer, ze klagen vaak in een monotoon "gezang". Er is ook een extreme, maar ongerichte angst. Zelfs als je lichaam extreem onrustig is, kun je geen langere activiteiten meer uitvoeren. De externe rusteloosheid is een symptoom van een manifeste depressie.

Subklinisch depressief, echter, voelt de rusteloosheid (alleen) in het lichaam. Dit gevoel is een zeker teken voor de arts dat er een depressie is. Hij moet de getroffenen vragen, omdat het gevoel niet extern kan worden gezien. Interne angst onderscheidt depressie van depressie.

Depressieve stemmingen worden gekenmerkt door algemene depressie en een negatief beeld van de wereld en het eigen leven, maar niet door rusteloosheid. Om depressie te diagnosticeren, is innerlijke rusteloosheid zelfs belangrijker dan het onvermogen om te voelen.

Het lijdt geen twijfel dat het een depressie is, als bovendien de volgende symptomen aanwezig zijn:

1) gedachte remming. Depressieve mensen zijn minder ontvankelijk en verliezen concentratie. De innerlijke rusteloosheid laat zien dat dit geen dementie is.

2) Gebrek aan interesse: patiënten verliezen interesse in hobby's, sociale en professionele doelen. Ze geven niet om hun relaties en vriendschappen. Depressie heeft hier geen uniek verkoopargument: schizofrenen ondergaan vergelijkbare fasen en diepe rouw kan ook een effect hebben.

3) verlies van zelfvertrouwen. Depressie betekent dat je niet anders kunt dan willen.

4) zelfbeschuldiging. Depressiva maken zich verantwoordelijk voor hun toestand en folteren zichzelf ook met verwijten, die meestal geen objectieve basis hebben.

5) Verminderde expressie. Depressieve mensen nemen niet deel aan gesprekken, hun gezichtsuitdrukkingen 'bevriezen', net als hun gebaren.

6) Verlies van creativiteit: de remming remt de intuïtieve ideeën, de lusteloosheid verslaat de creatieve kracht van de spijker in de kist.

7) Minderwaardigheid: Depressieve mensen voelen zich nutteloos, minderwaardig en geloven dat ze een last zijn voor hun medemensen.

8) hopeloosheid. De getroffenen verliezen de hoop dat het ook in slechte fases doorgaat.

9) Besluitzwakte: als drive en denken geremd worden, is het resultaat dat de patiënten niet geactiveerd worden om te handelen. Je kunt niet beslissen iets te doen.

10) pessimisme. Depressieve mensen maken zich vooral zorgen over wat er in het dagelijks leven nodig is, of het nu gaat om een ​​bezoek aan de tandarts, een bankoverschrijving of winkelen in de supermarkt.

11) Isolatie: Depressiva trekken zich terug uit sociale relaties omdat ze zelfs communicatie besparen als een last.

12) Dwangmatig broeden. De gedachten draaien zonder een richting en martelen de getroffenen.

13) Zelfmoordrisico is erg hoog bij depressieve patiënten.

Rusteloosheid en gelijktijdige passiviteit zijn typisch voor stoornissen van het depressieve type. Een verklaring geeft het gevoel van de tijd van de depressieve mensen: de tijd dat ze zich bevroren voelen, de toekomst lijkt voor hen verloren te zijn. Er is geen verband tussen het verleden en de toekomst, omdat de toekomst verschijnt als een zwart gat.

Aldus voelen depressieve mensen zich verbannen uit sociale relaties, omdat het transformeren van de toekomst naar het heden, leren van het verleden voor het heden, en nemen wat in het verleden is bereikt als basis voor het vormgeven van de toekomst, onderdeel is van het leven.

Innerlijke onrust is onafscheidelijk van deze "verloren tijd". Waar moet de depressieve omkeren? In het donkere en tijdloze verleden, in de toekomst, wat niet meer zal brengen dan vandaag? Degenen die geen positief referentiepunt vinden, kunnen geen structuur ontwikkelen - depressieven vinden geen vrede in de maat van de tijd, en hun psyche dwaalt rusteloos door een lege ruimte waar verleden en toekomst samen krimpen in een tijdloze zwartheid.

De leegte die depressieve mensen voelen is rusteloos, zonder te stoppen. Het zijn zwervers in de leegte die geen pauze kunnen nemen.

Wanneer is de dokter veelgevraagd??

Als de innerlijke rusteloosheid aanhoudt en gepaard gaat met ander lijden, duizeligheid of misselijkheid, ga dan naar de dokter.

Hij onderzoekt hun medische geschiedenis, vraagt ​​naar de duur van de nervositeit, eventuele medicijnen en andere klachten.

De arts onderzoekt eerst het lichaam, meet de bloeddruk en onderzoekt het bloed bij een vermoeden van hypoglykemie, problemen met de schildklier of longembolie.

Een röntgenfoto geeft zekerheid als er een longembolie is.

Tests laten zien of psychische stoornissen zoals schizofrenie een rol spelen.

Soothing thee en baden

Een kalmerende thee kan bijvoorbeeld pepermunt, passiebloem, valeriaan en lavendel bevatten. Ze laten de verse of gedroogde planten infunderen met water en drinken 's morgens wat kopjes, zoals in de vroege namiddag. Tip: Koffiedrinkers die last hebben van rusteloosheid doen zichzelf een plezier bij het vervangen van het koffieritueel door een dergelijke thee.

Voor baden worden hop, citroenmelisse, hooibloemen of lavendel aanbevolen. Badzout dat ontspanning dient, is te vinden in elke drogisterij en apotheek.

Sport werkt

Sport gaat innerlijke spanning tegen. Het bevordert de bloedcirculatie en geeft de hersenen meer zuurstof. Hij stimuleert de stofwisseling en hij verspilt de endorfines. Het laatste punt is vooral belangrijk omdat de endorfines welzijn veroorzaken en dus de nervositeit verminderen, wat zijn oorzaak heeft bij mentaal ongemak.

Sport leidt ook af: perfectionisten twijfelen om hun ideaal waar te maken; Angstgevoelige mensen fixeren op wat hen bang maakt en depressieve mensen zetten hun zwarte gedachten in een cirkel. Degenen die sporten beoefenen, richten zich op hardlopen, zwemmen of klimmen, waardoor negatieve emoties en gedachten in een andere richting worden gestuurd.

Let op: sport tegen innerlijke rusteloosheid helpt stress te verminderen en niet op te bouwen. Zenuwachtig moet zo meetbaar zijn. Iedereen die voortdurend bezig is met overwerken en daarom niet in slaap kan vallen, moet deze prestatie niet op zijn lichaam laten rusten. Het gaat erom rustiger te worden, niet om het wereldrecord in de marathon te breken.

Overigens is het tegenovergestelde ook waar: competitieve atleten die om welke reden dan ook abrupt stoppen met trainen, worden vaak prikkelbaar en worden innerlijk gedreven.

De opwinding van het sympathische zenuwstelsel wordt getemperd door de sport, als deze eerder op volle snelheid draaide.

Over het algemeen is nervositeit alleen geen ziekte. Verhoogde rusteloosheid veroorzaakt door sociale stress kan met eenvoudige middelen worden verlicht. Bovenal omvat dit de moed om af en toe nee te zeggen.

Als nervositeit verband houdt met psychische problemen en organische ziekten, moet u zeker een arts raadplegen. (Dr. Utz Anhalt)