Prikkelbare blaas - symptomen, oorzaken, natuurlijke behandeling

Cystalgie, overactieve blaas: wat helpt bij een overactieve blaas?

Er zijn vooral twee symptomen die het concept van prikkelbare blaas beschrijven: een constante drang om te urineren met slechts een kleine hoeveelheid urine, later gevolgd door onvrijwillige afgifte uit de urine, vooral tijdens lichamelijke inspanning. Zelden, pijn of brandend gevoel bij urineren en aanhoudend diffuus gevoel van pijn in de onderbuik. Zoveel als de symptomen van cystitis vergelijkbaar zijn, kunnen noch bacteriën noch andere tekenen van infectie in de urine worden gedetecteerd.

inhoud

• Cystalgie, overactieve blaas: wat helpt bij een overactieve blaas?
• Een kort overzicht
• De primaire prikkelbare blaas
• De secundaire prikkelbare blaas
• Prikkelbare blaasjes symptomen
• diagnose
• therapie
• Natuurgeneeswijze bij de primair prikkelbare blaas

Een kort overzicht

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen de primair prikkelbare blaas zonder tastbare organische achtergrond en de secundaire, die zich kan ontwikkelen in de context van organische aandoeningen of als een resultaat van andere ziekten zoals tumoren, ontstekingen of stenen. Hier is een kort overzicht van de symptomen van een overactieve blaas:

• Synoniemen: Cystalgie, overactieve blaas, blaasirritatie, overactieve blaas (OAB).
• symptomen: Constant urineren, frequent plassen met kleine hoeveelheden (pollakisurie), aandrangincontinentie, af en toe urinaire symptomen (strangurie), diffuus tot krampachtige bekkenpijn.
• oorzaken: De oorzaken zijn deels nog onduidelijk. Van primaire cystalgie wordt gedacht dat dit de oorzaak is van het zenuwstelsel. De secundaire vorm komt meestal voor als gevolg van andere ziekten zoals ontstekingen, tumoren of urinestenen.
• Therapie voor primaire cystalgie: Medicamenteuze behandeling meestal met anticholinergica, gedragstraining, psychosomatische behandeling, elektromusculaire stimulatie, sacrale neuromodulatie (implantatie van een sonde), injecties van botulinumtoxine A.
• natuurgeneeskundeStressvermindering (bijv. Door autogene training, progressieve spierontspanning), bekkenbodemtraining, neurale therapie, acupunctuur, homeopathie, fytotherapie, Schuessler-zouten.

Personen die lijden aan een blaas voelen een constante drang om te urineren, maar geven slechts kleine hoeveelheden bij het urineren. (Afbeelding: highwaystarz / fotolia.com)

De primaire prikkelbare blaas

Verschillende miljoen mensen in Duitsland lijden aan een overactieve blaas. Vrouwen zijn meer getroffen dan mannen. De primaire prikkelbare blaas moet worden opgevat als een symptoom van een verstoorde regulatie van het autonome zenuwstelsel en neemt als zodanig toe bij fysieke verkoeling (in het algemeen of bij koude voeten), na het eten van koude dranken, na geslachtsgemeenschap en bij geestelijke opwinding. Vooral bij vrouwen worden aangetroffen naast insufficiëntie van de bloedsomloop, vermoeidheid, seksuele stoornissen, migraine of gastro-intestinale klachten. Evenzo wordt aangenomen dat hormonale veranderingen en hormonale onevenwichtigheden tijdens de zwangerschap of menopauze de oorzaak zijn bij vrouwen.

Andere mogelijke oorzaken zijn psychische en psychologische stress zoals stress, nervositeit en angst onder verdenking.

Geestelijke invloeden

De psychische aspecten van het ontstaan ​​in de psychosomatiek omvatten het seksueel beïnvloede conflict tussen de ouder wordende vrouw en onderdrukte woede, die, als een overactieve blaas, een tastbare uitdrukking vindt. Dit betekent een grote sociale last voor de uitsluiting van de getroffenen, omdat de constante urinaire urgentie, de vreugde van activiteiten (theater, opnames, wandelingen) duurt en de incontinentie als gênant wordt ervaren. Veel patiënten verminderen hun drinkvolume drastisch, wat op zijn beurt de capaciteit van de blaas vermindert en de symptomen verergert.

De secundaire prikkelbare blaas

De secundaire vorm kan vele oorzaken hebben, bijvoorbeeld:

• Terugkomende infecties van de blaas of urethra,
• ook verergert oestrogeen de blaas in de menopauze,
• neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson,
• Multiple sclerose,
• een slag,
• Vreemd lichaam in de blaas,
• blaasstenen,
• tumoren,
• bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld diuretica).

Een prikkelbare blaas kan worden geassocieerd met incontinentie en is daarom uiterst onplezierig voor de getroffenen. (Afbeelding: tibanna79 / fotolia.com)

Verschillende oorzaken

Een vernauwing van de uitlaat van de blaas, bijvoorbeeld veroorzaakt door prostaatvergroting bij mannen of een urethrale vernauwing bij vrouwen, bevordert de vorming van blaasstenen, die op hun beurt kunnen leiden tot een prikkelbare blaas. Ook tumoren in de blaas of in het bekken, eerdere bestraling of medicijnbijwerkingen komen in vraag. De interstitiële cystitis, een ontsteking van de blaaswand met onbekende oorzaak, leidt tot een vermindering van de capaciteit en dus ook tot de typische symptomen van prikkelbare blaas.

Prikkelbare blaasjes symptomen

Cystalgia manifesteert zich voornamelijk door een plotselinge en extreem urgente urinaire urgentie. Ondanks de intense aandrang komen er echter slechts kleine hoeveelheden urine vrij, die ook oncontroleerbaar kunnen ontsnappen, als de getroffenen niet meteen naar het toilet gaan. Er is sprake van overactiviteit van de blaas als de persoon regelmatig meer dan tien keer per dag moet plassen (meer dan acht keer per dag en meer dan tweemaal per nacht). Bovendien kan stressincontinentie ertoe leiden dat de blaas ongecontroleerd leegloopt als gevolg van plotselinge beweging of fysieke inspanning, zoals hoesten, niezen, lachen, tillen of dragen. Andere mogelijke symptomen zijn verbranding of pijn bij het urineren (strangurie) en diffuse tot krampachtige pijn in de onderbuik.

diagnose

Als er een fysieke of organische oorzaak is, wordt dit een secundaire prikkelbare blaas genoemd. De primaire vorm wordt gediagnosticeerd als alle fysieke en organische oorzaken zijn uitgesloten. Mogelijke methoden voor het bepalen van fysieke oorzaken zijn:

• Urologische of gynaecologische onderzoeken,
• Bloed- en urinetest,
• urethrale uitstrijkjes,
• ultrageluid,
• Röntgenfoto's van de blaas en urinewegen,
• Meet de beldruk.

Als de prikkelbare blaas is gebaseerd op fysieke of organische oorzaken, is de diagnose irritatie van de secundaire blaas. Als dit niet het geval is, wordt dit primaire cystalgie genoemd. (Afbeelding: Coloures-Pic / fotolia.com)

therapie

Het eerste dat u moet bepalen, is of het een primaire of secundaire vorm is. De secundaire vorm richt zich op de behandeling van de onderliggende ziekte. In de primaire vorm is een verscheidenheid aan orthodoxe medische en natuurgeneeskundige behandelingen beschikbaar, die individueel aan de aangedane persoon moeten worden aangepast. De meest voorkomende maatregelen zijn onder meer:

• Op de juiste manier toegepaste bekkenbodemtraining,
• continentie training,
• psychotherapie,
• Medicijnen (bijv. Anticholinergica, spasmolytica, kruidensupplementen),
• ontspanningsoefeningen,
• warme sitz-baden,
• Vermindering van overgewicht en obesitas,
• stoppen met roken,
• Verlating van overmatig gebruik van alcohol en koffie.

Medicamenteuze behandeling

Er zijn een aantal medicijnen die de symptomen van een overactieve blaas kunnen verminderen. Deze omvatten met name zogenaamde anticholinergica of spasmolytica. De anticholinergica werken op de blaasspieren en het zenuwstelsel en moeten dus de blaasspieren ontspannen. De spasmolytica verminderen het vermogen van de blaasspier om te samentrekken wat resulteert in minder vaak legen. Bij vrouwen biedt een hormoontherapie met oestrogeenbevattende geneesmiddelen. Zelfs kruidengeneesmiddelen verlichten de urinefrequentie. Dit zijn voorbereidingen met ingrediënten van cranberry of pompoenen. Bovendien werkt het beredruifblad-extract bijvoorbeeld tegen de symptomen van een urineweginfectie.

Natuurgeneeswijze bij de primair prikkelbare blaas

Natuurgenezers en niet-medische beoefenaars hebben een groot arsenaal aan behandelingsmogelijkheden, vooral als het een primaire cystalgie is, die meestal goed reageert op natuurgeneeskundige maatregelen. Dit geldt met name wanneer psycho-counseling-elementen in de behandeling worden geïntegreerd. De volgende opties worden alleen bij wijze van voorbeeld gegeven en moeten voorafgaand aan de implementatie worden besproken met een natuurgeneeskundige deskundige.

Als de prikkelbare blaas geen fysieke of organische oorzaken heeft, bereikt de natuurgeneeswijze vaak goede resultaten in de therapie. (Afbeelding: heilpraxis.de/WoGi/fotolia.com)

gedragstraining

Als eerste algemene maatregel moet het avonddrinken tot een minimum worden beperkt en ongeveer 2 uur voor het naar bed gaan moet elke vochtinname worden vermeden. Drankjes met diuretisch effect (koffie, alcohol, diuretische thee) moeten helemaal worden vermeden. In geen geval mag echter over het algemeen weinig worden gedronken. Omdat het drinken van veel prikkelbare blaas de urinaire urgentie kan verminderen, omdat de nieren een sterk geconcentreerde urine produceren in een uitdroging, die de blaas irriteert en de urinaire urgentie verhoogt. Over het algemeen moet aandacht worden besteed aan een goed gereguleerde dagelijkse routine en workflow.

Mentale en fysieke training

Passende technieken voor stressvermindering zoals autogene training, yoga, meditatie of progressieve spierontspanning kunnen de ziekte ten goede komen. Regelmatige bekkenbodemtraining, aangevuld met een "zindelijkheidstraining" waarbij water op gezette tijden wordt achtergelaten, kan in het bijzonder urgency en incontinentie verminderen of zelfs elimineren.

Schüßler-zouten

Tijdens de behandeling zijn Schüßler-zouten bij sommige mensen bewezen. De exacte dosering moet worden besproken met een gespecialiseerde natuurgeneeskundige. Bij het begin van de inname wordt vaak alleen het Schuessler zout nummer 6 kalium sulfuricum aanbevolen. In het verdere verloop kunnen andere zouten worden toegevoegd. Geschikt hiervoor zijn:

• Schüßler-zout nummer 1 - Calciumfluoratum,
• Schüßler-zout nummer 3 - Ferrum phosphoricum,
• Schüßler-zout nummer 8 - natriumchloratum,
• Schüßler-zout nummer 9 - natriumfosforicum.

Neurale therapie en acupunctuur

In de natuurgeneeskundige praktijk wordt de neurale therapie gebruikt. Dit wordt veroorzaakt door een plaatselijke verdoving (meestal procaïne) direct een relaxatie van de blaasspieren. Behandeling met ooracupunctuur, worden geïntegreerd in de vegetatieve organen-gerelateerde en psychotrope punten, kan ook een ontspannend effect op het hele lichaam en de spieren van de blaas.

Een ooracupunctuur kan ontspannend werken op de spieren van de blaas. (Afbeelding: tankist276 / fotolia.com)

Homeopathie en fytotherapie

Als alternatieve genezingsmethode komt homeopathie in vraag. Hier is vaak een complex middel van de "Winter Lovers" (Chimaphila umbellata), wordt "American aspen" (Populus tremuloides) en "Zwergsägepalme" (Serona repens) die worden gebruikt voor het genezen van de steun, zo niet een homeopathische constitutionele behandeling wordt gedaan. In fytotherapie Geneeskrachtige kruiden worden gebruikt die psychovegetatively zijn, effectief, een versterking van de blaas weefsel, het verbeteren van de stofwisseling en krampstillend. Veel gebruikt:

• St. John's Wort,
• Bloemen van lavendel,
• Saw palmetto vruchten,
• Goldenrod,
• paardestaart,
• duizendblad.

hypnotherapie

Hypnotherapie wordt ook soms gebruikt in cystalgia. Hypnose kan zeer nuttig zijn bij regelmatig gebruik. Zelfs met aandoeningen zoals hoge bloeddruk, slapeloosheid, prikkelbare darm syndroom, angst en andere nerveuze stoornis gerelateerd verbetering kan worden bereikt met hun hulp. Met neiging tot rusteloosheid en voortdurende stress perceptie ook het regelmatig gebruik van zelf-hypnose kan het genezingsproces helpen. (jvs, vb; bijgewerkt op 12 juni 2018)