Sterke dorst; sterk gevoel van dorst (polydipsie)
Extreme dorst - waarom is dat??
Veel mensen voelen een sterke dorst, ze hebben altijd dorst en moeten iets drinken. Wat kan dit zijn? Dorst wordt gevoeld als er behoefte is aan waterinname. In deze zin regelt de dorst de vochtbalans om tekorten te voorkomen of te compenseren en aldus uitdroging te voorkomen. Constante zware dorst kan ook een teken zijn van ernstige disfuncties en ziektes, die te herkennen zijn aan verdere symptomen, die hieronder in meer detail worden uitgelegd.
inhoud
- Extreme dorst - waarom is dat??
- Polydipsia - Een snel overzicht
- Dorst reguleert de vochtbalans van het lichaam
- Tekenen van uitdroging
- Lage vochtinname is ongezond
- Een abnormaal sterk gevoel van dorst als een symptoom
- Diabetes als een oorzaak van sterke dorst
- Abnormale dorst als gevolg van een psychische aandoening
- Water hamming leidt tot polydipsie
- Medicatie als trigger voor polydipsie
- Andere oorzaken van verhoogde dorst
- Wanneer moet een arts worden geraadpleegd??
Polydipsia - Een snel overzicht
Dorst is een normaal en belangrijk gevoel om de waterhuishouding in het lichaam te reguleren. Bepaalde dagelijkse schommelingen in het dorstgevoel zijn normaal en afhankelijk van dagelijkse voeding, temperatuur, activiteit, leeftijd en conditie. Dus het kan zelfs komen met volledig gezonde personen om te dorsten. Als dit echter gedurende een langere periode gebeurt, kan dit een ziektesymptoom zijn. Hier is een kort overzicht:
- Tekenen van polydipsie: Onstabiele dorst, vaak plassen, dorst blijft enkele dagen aanhouden, gewichtsverlies.
- Niet-ziektegerelateerde oorzakenAlcoholgebruik, zout voedsel, hitte, zweten, diuretische medicatie, fysieke activiteit, lichamelijke inspanning.
- Ziektegerelateerde oorzaken: Diabetes mellitus, diabetes insipidus (waterhindering), bepaalde psychische aandoeningen, metabole stoornissen, nierziekte, koorts, braken, diarree.
Dorst reguleert de vochtbalans van het lichaam
Om het watergehalte in het organisme constant te houden, hebben we dorst wanneer ons lichaam meer dan 0,5 procent van zijn gewicht in water heeft verloren. De waterbalans bij gezonde mensen wordt beïnvloed door de buitentemperatuur, het dieet, de luchtvochtigheid en fysieke activiteit. Ons brein bewaakt constant het juiste niveau. Als bepaalde stoffen te veel in het bloed aanwezig zijn, triggeren de hersenen het gevoel van dorst om de waterbalans op het best mogelijke niveau te houden.
Tekenen van uitdroging
Het gevoel van dorst waarschuwt daarom in een vroeg stadium van het gevaar van uitdroging (uitdroging). Maar ouderen en kinderen negeren vaak hun dorst en drinken te weinig. Als er geen nieuwe vloeistof wordt ingenomen of nog steeds in grote hoeveelheden vrijkomt (bijvoorbeeld door overmatig zweten, braken of diarree), kan dit typische ongemak veroorzaken door uitdroging. Het gebrek aan vloeistof manifesteert zich tot op zekere hoogte door droge slijmvliezen, een droge keel, een gebarsten tong met een schorsachtige coating en stagnerende huidplooien. Typische symptomen van uitdroging zijn:
- Lage bloeddruk (hypotensie),
- hartkloppingen,
- lage en hoge concentratie urine niveaus,
- vermoeidheid,
- zwakte,
- misselijkheid,
- moeite met concentreren,
- Vertroebeling van het bewustzijn,
- uitputting,
- hoofdpijn,
- duizeligheid.
Lage vochtinname is ongezond
Hoeveel water moet je dagelijks drinken? Zorg er in de eerste plaats voor dat je altijd genoeg drinkt. Door te zweten, te ademen en te urineren, gaat gedurende de dag ongeveer twee tot drie liter water verloren, wat moet worden gecompenseerd door voedsel en met name door opnieuw vochtinname. Algemene aanbevelingen variëren van twee tot drie liter per dag. Over het algemeen is het voldoende om naar zijn dorst te luisteren en altijd te drinken als je dorst hebt. Maar deze regel is niet van toepassing op alle mensen. Ouderen en kinderen ontwikkelen vaak geen echte dorst. Bovendien leiden bepaalde ziekten zoals diabetes vaak tot een abnormaal verhoogde dorst.
Een abnormaal sterk gevoel van dorst als een symptoom
Wanneer mensen een constant dorstgevoel ontwikkelen, wordt dit medisch als polydipsie aangeduid. Dit is vaak een bijkomend symptoom van een lichamelijke ziekte en wordt geassocieerd met veel patiënten met frequent urineren (polyurie). Het verhoogde urineren is dan de oorzaak van het vloeistofverlies. Polydipsie is ook een belangrijk symptoom in het zeldzame geval van diabetes insipidus (waterhooi), een hormonale stoornis die de reabsorptie van water in de nieren verstoort. De ziekten die op polydipsie kunnen wijzen, worden hieronder besproken.
Diabetes als een oorzaak van sterke dorst
Als het sterke gevoel van dorst gepaard gaat met een verhoogde hoeveelheid urine (polyurie) en leidt tot polydipsie, andersom, moet diabetes mellitus worden overwogen. Als ernstige dorst, polyurie en gewichtsverlies bij diabetes type 2 in latere stadia optreden, kunnen dit typische symptomen zijn van diabetes mellitus type 1, die zich in de eerste paar uur tot weken ontwikkelen. Andere symptomen kunnen betrekking hebben op het verlangen naar schatten, misselijkheid, flauwvallen en bewustzijnsverlies.
Ernstige dorst kan op diabetes duiden. (Afbeelding: nandyphotos / fotolia.com)Abnormale dorst als gevolg van een psychische aandoening
Als gevolg van bepaalde psychische aandoeningen en psychosen hebben de lijders soms de neiging veel vocht op te nemen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij schizofrenie, gedragsstoornissen of anorexia (anorexia).
Water hamming leidt tot polydipsie
In de zeldzame ziekte diabetes is insipidus (Wasserharnruhr) het zogenaamde antidiuretisch hormoon (ADH) in de hypofyse in het centrum. Normaal gesproken wordt dit hormoon alleen gebruikt bij uitdroging en dorst. ADH bindt zich aan de nieren en leidt tot een verminderde uitscheiding van urine om vocht in het lichaam te houden. Bij patiënten met diabetes insipidus wordt ADH noch in de hersenen uitgescheiden (centrale vorm), noch worden de aanmeerplaatsen in de nieren gestoord (niervorm). De gevolgen zijn veelvuldig urineren, sterke polydipsie en snelle uitdroging. De getroffenen moeten veel vocht drinken om de waterbalans te handhaven. Het kan voorkomen dat een patiënt elke dag meer dan 20 liter water moet drinken.
Medicatie als trigger voor polydipsie
Bepaalde medicijnen kunnen een sterke dorst veroorzaken. Diuretica, laxantia, cisplatine, rifampicine, aminoglycosiden, glucocorticoïden en anti-epileptica zoals carbamazepine kunnen hier worden overwogen. Zelfs het antidepressieve lithium kan in de eerste plaats polydipsie veroorzaken.
Andere oorzaken van verhoogde dorst
Als bijproduct kan koorts of verhoogd alcoholgebruik ernstige dorst veroorzaken. Bepaalde stofwisselingsstoornissen kunnen ook polydipsie veroorzaken. Deze omvatten bijvoorbeeld hypokaliëmie (kaliumgebrek) of hyperparathyreoïdie. Bovendien zijn nierziekten de oorzaak in kwestie.
Gemiddeld drink je ongeveer twee tot drie liter water per dag. Volgens deskundigen is het nog belangrijker om altijd aandacht te besteden aan zijn dorst en drinken wanneer het lichaam signalen geeft. (Afbeelding: heilpraxis.de/lenkaserbina/fotolia.com)Wanneer moet een arts worden geraadpleegd??
Er zijn veel normale omstandigheden die tijdelijk meer dorst veroorzaken dan normaal. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als gevolg van lichaamsbeweging, het drinken van alcohol, veel gezouten voedsel, zweten of hoge buitentemperaturen. Dit is in de regel geen reden tot bezorgdheid en vereist geen doktersbezoek. Echter, als de sterke dorst enkele dagen aanhoudt en bijna onverzadigbaar is, voeg dan aan abnormaliteiten toe zoals ongewenst gewichtsverlies en verhoogd plassen, dan moet een medisch onderzoek worden gedaan. (jvs, vb; bijgewerkt 18 juni 2018)