Transseksualiteit - Transseksuele oriëntatie

Gevangen in het verkeerde lichaam? Transsexuelen en transgender
Transseksualiteit is de wens om te leven en geaccepteerd te worden als een persoon van het andere geslacht als de biologische. Meestal voelen de getroffenen zich ongemakkelijk in hun mannelijke of vrouwelijke lichaam en willen ze een lichaam met operaties en hormonen krijgen zo dicht mogelijk bij hun gewenste geslacht.

inhoud

• Hoe vaak is transseksualiteit?
• Transseksueel of transgender?
• Oorzaken van transseksualiteit
• Transseksualiteit in de kindertijd
• Lichaamsbeeld en transseksualiteit
• depressie
• Transseksuelen onder islamitische wetgeving met het voorbeeld van Iran
• Transseksualiteit als een spiritueel fenomeen
• Transseksualiteit in culturen
• hormoontherapie
• travestiet
• Links naar transgenders in verschillende culturen

Deze definitie gold ook historisch en vandaag staat voor een mogelijk gebruik van het concept van mensen die zichzelf als transseksueel definiëren. Anderen die nog steeds aan het concept, de zogenaamde grijpen zodat een ieder sociaal leven als een lid van het andere geslacht, ongeacht of de individuen medische procedures hebben ondergaan of dit willen ondergaan.

Transseksueel. Afbeelding: visivasnc - fotolia

De getroffen persoon lijkt soms alsof hij fysiek voldoet aan zijn aangeboren genderidentiteit. Alleen in zijn gedachten, gevoelens en percepties voelt hij een krachtige druk om misplaatst te zijn.

Tot op heden is er geen sluitende theorie over de vraag waarom deze situatie zich voordoet, maar de huidige hypothesen van het onderzoek sterk richten op een biologische basis, is vorm aan te nemen vóór de geboorte in de zich ontwikkelende foetus.

Hoe vaak is transseksualiteit?

In 1983 onthulde een onderzoek in de toenmalige BRD ongeveer 6.000 tot 8.000 trans-personen in Duitsland. Maar deze aantallen bestreken alleen degenen die werden behandeld met chirugics. Ze houden geen rekening met mensen die in het buitenland hebben gewerkt of mensen die andere manieren dan een operatie hebben gevonden.

De schattingen van vandaag gaan ervan uit dat ongeveer 170.000 mensen in Duitsland een transgenderidentiteit hebben. Omdat veel van de getroffenen in anonimiteit leven, is het aantal niet-gemelde gevallen waarschijnlijk veel groter.

Transseksueel of transgender?

John Olives bedacht de term transgender in 1965. In de jaren negentig had transseksualiteit de overhand, maar transgender komt vaker voor, en velen die zichzelf transgender noemen, verwerpen de term transseksueel.

Transseksuelen zijn nog steeds in gebruik, vooral als het gaat om biologische definitie. Mensen die hun geslacht willen veranderen door chirurgie, verwerpen vaak de term transgender, maar gender kan ook verwijzen naar het sociale geslacht.

Velen die een operatie hebben ondergaan, verwerpen ook de term transgender omdat ze hun biologische geslacht hebben veranderd, maar hun sociale geslacht is hetzelfde gebleven.

liever noem dat sommige patiënten aan transseksueel dan als transgender zijn, zijn historische redenen heeft: Vanaf de jaren 1950 tot de jaren 1980, besprak de medische gemeenschap, het verschil tussen Transsxuellen dat hun geslacht te zetten door middel van chirurgie en anderen die niet wilden dit twill unie interventie Beide groepen zijn compleet anders.

Deze mening is nog steeds controversieel en tegenwoordig gaan veel artsen ervan uit dat er geen duidelijk onderscheid bestaat tussen diegenen die hun lichaam medisch willen veranderen en anderen die niet geïnteresseerd zijn.

Veel patiënten verwerpen de term transseksueel omdat ze zich niet bezighouden met seksualiteit, maar met hun genderidentiteit.

Transgender betekent dat deze persoon zich niet identificeert met het geslacht waarmee hij is geboren, als een vrouw of een man. Iemand die zichzelf als transgender ziet, werd bijvoorbeeld geboren met een vagina, maar voelt zich een man.

Oorzaken van transseksualiteit

Veel transseksuelen, therapeuten, seksuologen en anderen denken dat transseksualiteit aangeboren is. Sommigen suggereren dat het concept is vervat in het DNA van de getroffenen, maar tot nu toe zijn er geen studies. Anderen zeggen dat schommelingen in het niveau van het foetale hormoon het bijzonder maken.

De wortel van transseksualiteit is nog niet gevonden. Vergelijkbaar met andere staten lijkt het een verscheidenheid aan factoren te zijn die samenwerken, hetgeen onderzoek bemoeilijkt. Bij transseksualiteit spelen genetische factoren waarschijnlijk een rol, evenals prenatale hormonen en aanvullende omgevingsomstandigheden.

Momenteel zijn er veel mogelijke verklaringen voor het fenomeen, zoals de hersenstructuur, de functies, psychologische oorzaken en gedragspatronen.

Een postmortemonderzoek uit Nederland identificeerde een regio in de hypothalamus die aanzienlijk kleiner is bij vrouwen dan bij mannen. De hersenen van transseksuelen die van mannen op vrouwen overgingen, vertoonden een hersenontwikkeling vergelijkbaar met die van andere vrouwen. Dit heeft geleid tot de theorie dat dit deel van de hersenen verantwoordelijk is voor de genderidentiteit die vóór de geboorte wordt gevormd op een manier die niet noodzakelijkerwijs verband houdt met de fysieke vorm van het lichaam.

Deze cerebrale gevolgtrekking is onherkenbaar wanneer de baby wordt geboren, en dus krijgt het kind zijn genderidentiteit toegewezen aan zijn geslachtsdelen. Spreekt tot de hypothalamus stelling dat veel transseksuelen melden dat ze in een zeer vroege leeftijd in de "verkeerde lichaam" hebben gevoeld, niet alleen met de zoektocht naar een seksuele identiteit.

Het gevoel van het leven in het verkeerde lichaam eerder ingesteld in de tijd waarin peuters zich bewust worden dat ze een zelf hebben dat hen van anderen onderscheidt. Omdat op deze leeftijd de sociale afdruk op sociale en genderrollen nog steeds geen rol speelt, wint de these van de aangeboren transseksualiteit.

Transseksualiteit in de kindertijd

De meeste volwassen patiënten herinneren zich dat ze elkaar in hun jeugd anders begrepen dan hun leeftijdsgenoten. Lang voordat ze enige seksuele ervaring hadden, wisten ze dat ze in het 'andere kamp' thuishoorden. Zulke kennis kan vreselijk zijn als de omgeving conformiteit vereist en diversiteit verwerpt.

"Atypisch" gedrag van kinderen is niet ongewoon. Meisjes die de rol van een jongere spelen, worden meestal vaker getolereerd dan jongens die de meisjesrol op zich nemen. Veel jongens die spelen met meisjesspeelgoed groeien op als heteroseksuele mannen; sommigen worden homo; en enkelen beschouwen zichzelf nooit als mannen, maar zijn vaak bang voor hun veiligheid wanneer andere kinderen ze als 'fags' bestempelen..

Naleving van de kindertijd en groepsdruk zijn de eerste problemen die transgenders ervaren tijdens hun reis naar de transitie.

Lichaamsbeeld en transseksualiteit

Het lichaamsbeeld is de innerlijke weergave van het fysieke uiterlijk van een persoon. Mensen met een genderidentiteitsstoornis die zich transseksueel noemen, kunnen geen bevredigend lichaamsbeeld ontwikkelen omdat hun biologisch geslacht en hun genderidentiteit uiteenlopen.

Getroffen mensen hebben een slecht lichaamsbeeld, omdat vastzitten in het verkeerde lichaam hun basale gevoel is. Lichaamsbeeld betekent niet alleen hoe iemand zijn lichaam waarneemt, maar ook hoe die persoon zich voelt bij die waarneming. Daarom is het lichaamsbeeld een belangrijk onderdeel van het zelfconcept dat een persoon heeft.

De transseksueel is niet in staat om een ​​lichaam te ontwikkelen dat aan hem voldoet vanwege de dissonantie tussen zijn of haar anatomische gender- en genderidentiteit. De realiteit van het lichaam van de transseksueel voldoet niet aan het gewenste lichaamsbeeld. Het resultaat is een chronische aandoening in de ontwikkeling van een consistent zelfconcept.

Getroffen personen proberen deze dissonantie te verminderen door hun uiterlijk te laten overeenstemmen met het gewenste genderconcept. Man transseksuelen dragen vrouwenkleren, verwijder de gezichtsbeharing of bedek ze met make-up, gebruik gevulde bh's of verf hun nagels in om het beeld onbevredigend lichaam te veranderen.

Buitenstaanders verwarren hen vaak met homoseksuelen, wat niet klopt. Dus de meestal negatieve termen "Tunte" en "Transe" zijn bijna onderling uitwisselbaar.

Je clichématige oproep homoseksuele mannen die geaffecteerd vrouwelijke jurk schrille vrouwelijke gedragen, gedragen zich overdreven ladylike, dus bijvoorbeeld ontvoeren de pink, terwijl het drinken van koffie, praten in een hoge stem en gemakkelijk schrikken als Miss in oude films en dit met geluiden als "Huh "Of" Ui "express. Tunieken wegen de heupen, giechelen en gebruiken obscene termen, dus het cliché.

Drag queens hebben deze saaiheid tot een kunstvorm ontwikkeld. Toen homoseksualiteit werd onderdrukt, was Tuntigkeit een vorm van protest. Zo schreef Rosa von Praunheim in 1971: "De meerderheid van homoseksuelen lijkt op het soort onopvallende zoon van een goed gezin, dat het grootste belang hecht aan het verschijnen van een man. Zijn grootste vijand is de opzichtige Tunte. Tunten zijn niet zo leugenachtig als de verstopte homo's. Tunten overdrijven hun homoseksuele kwaliteiten en lachen ze uit. Ze stellen de normen van onze samenleving ter discussie en laten zien wat het betekent om homo te zijn. '

Overdreven of niet, de "melodie" staat voor een homoseksuele man die de rol op zich neemt in de relatie, de "vrouwelijke", passieve rol. Hun tegenhanger is de macho lederen kerel, vaak met een snor, lederen harnas en een bodybuilding center body die de "mannelijke" rol vervult.

Het aannemen van een genderrol is echter niet hetzelfde als de noodzaak voor transseksuelen om van geslacht te veranderen. Een homoseksuele man is een man die naar mannen verlangt, een transseksuele man is een man die zich als een vrouw voelt.

Omgekeerd dragen gekwelde vrouwen herenkleding, knippen hun haar bijvoorbeeld kort, maken hun borsten plat en plaatsen hun kruis zodat het lijkt alsof ze een penis hebben. Uiteindelijk proberen ze hun geslacht te transformeren, hetzij door medische of chirurgische methoden, om het lichaam in harmonie te brengen met het voorkeursbeeld van het lichaam..

Getroffen personen treffen al snel leken als lesbiennes die de mannelijke rol in relaties op zich nemen. Hier, analoog aan homoseksuele mannen: een lesbienne is een vrouw die naar vrouwen verlangt, een transseksuele vrouw een vrouw die een man wil zijn.

depressie

De situatie dat mensen in het verkeerde lichaam worden opgesloten, leidt tot fysiek en mentaal ongemak. Veel problemen verschijnen bij het uitkomen. De stress van het verbergen van een waarheid die levens verandert, is een factor in stressgerelateerde ziekten zoals hoge bloeddruk of migraine.

Depressie is heel gebruikelijk. Afbeelding: fizkes-fotolia

Langdurige stress manifesteert zich vaak in chronische angst en depressie. Het niveau van mentale overbelasting kan zo slecht zijn dat degenen die getroffen zijn door werk en school niet meer werken.

Depressie tot op zekere hoogte komt zeer vaak voor bij transseksuelen, vooral wanneer ze hebben geleden onder afwijzing of verlies. Sommige religieuze, culturele en etnische groepen accepteren geen jonge transgenders. Jongeren in deze gemeenschappen zijn gevoeliger voor stress en dit leidt uiteindelijk tot zelfmoordgedachten.

Suïcidaal gedrag bschäftigt Transseksuele continu. Er zijn drie fasen waarin transseksuelen lopen het grootste risico op het plegen van zelfmoord: De eerste is de kindertijd toen de jonge man wanhopige omdat zijn collega's hem niet willen en niet wanneer het proberen aan te passen aan het geslacht belangen.

De tweede fase is wanneer mensen hun transseksualiteit accepteren maar proberen een "normaal" leven te leiden. Meer en meer voelt hij zich nu als iemand die een masker draagt. Om hem nu te accepteren neemt de zelfmoordgedachten van hun scherpte.

De derde fase van het hoge zelfmoordrisico begint met de geslachtsverandering. De mens kan nu een hoge verwachting hebben van succes in het gekozen geslacht, en een deel daarvan zal bitter teleurgesteld zijn.

De meeste "veranderingen" vinden hun plaats in de samenleving, zetten hun carrière voort of beginnen nieuw. Sommigen verliezen echter hun baan en kunnen geen nieuwe baan vinden waar ze genoeg verdienen om hun kosten te betalen.

Familie en vrienden kunnen transseksualiteit blijven afwijzen totdat ze familieleden breken. Het meest frustrerend is echter dat het slachtoffer geen partner vindt die hem liefheeft en accepteert.

is niet per se een reden voor suïcidale gedachten, maar waarschijnlijk voor depressie wanneer het leven gevoel na omzetting naar het gewenste geslacht is niet echt beter, dat wil zeggen, wanneer de mens behoudt de problemen die hij eerder had als man en als vrouw.

Psychologische counseling zou al deze hindernissen moeten overwegen en het overgangsproces met de getroffenen goed plannen. Vooral psychologen moeten problemen aanpakken die zich kunnen voordoen, en de transseksuelen kunnen er beter mee omgaan in geval van nood.

Transseksuelen onder islamitische wetgeving met het voorbeeld van Iran

In Iran valt homoseksualiteit onder de doodstraf onder de islamitische wet. Ironisch genoeg zijn geslachtsveranderingen door middel van operaties niet alleen legaal, ze worden zelfs geëist door een samenleving die mannen of vrouwen accepteert, maar niets daartussenin. De sekse-veranderende industrie in Iran is booming.

Aangetrokken door leden van hetzelfde geslacht, maar gedwongen om hun seksuele identiteit te ontkennen, kiest een jonge generatie mannen en vrouwen de enige identiteit die ze mogen hebben - homoseksuelen worden transseksueel door operatie.

Transseksualiteit werd voor het eerst besproken door de Iraanse overheid in het midden van de jaren tachtig. Vóór de islamitische revolutie van 1979 was het fenomeen nooit een probleem voor de regering geweest. In 1963 schreef Ayatollah Khomeini dat er geen religieuze verbodsbepalingen waren voor chirurgische correcties door hermafrodieten of intersekse-mensen.

Aan de andere kant is het stigma voor travestie in de Iraanse samenleving een van de belangrijkste redenen voor sociale beperkingen. In 2008 had Iran meer sex-changing operaties dan enig ander land in de wereld behalve Thailand. De overheid betaalt de helft van de kosten voor mensen die financiële hulp nodig hebben, en een geslachtsverandering is duidelijk zichtbaar in de geboorteakte.

Ondanks de steun van de overheid de kosten van de operatie zijn de belangrijkste probleem voor mensen die willen hun geslacht te veranderen: Een sex operatie in Iran is ongeveer 7000 dollar, en de meeste van de betrokkenen hebben dit geld is niet: Ten eerste is er geen hulp van de families en aan de andere kant hebben ze problemen met het vinden van banen.

Iraniërs met een transseksuele neiging krijgen de noodzakelijke medische behandeling en nieuwe paspoorten. Om een ​​vergunning voor een plastische chirurgie te verkrijgen, moeten aanvragers een medische verklaring voor een genderidentiteitsstoornis overleggen.

Iran is een islamitische samenleving waarin sekseverschil niet gemakkelijk wordt geaccepteerd. Families van homo's en transseksuelen zijn meestal bang gezicht te verliezen en transseksuelen in hun familie te verwerpen.

Een patiënten die was van vrouw naar man, zegt: "Mijn moeder zei dat ik kon doen wat ik wilde - ik zou gewoon gaan uit van het land" Een ander probleem kan optreden hoorde: "Mijn moeder zei, als je je geslacht te veranderen ik hoop dat je sterft. "

Zelfs broers en zussen hebben problemen met het veranderde geslacht. De 15-jarige broer van een slachtoffer zegt: "Al 15 jaar noem ik hem broer. Hoe moet ik hem nu zuster noemen? '

Het derde geslacht - Afbeelding: Karen Roach Fotolia

Ali Askar is een 24-jarige man die andere mannen gemolesteerd hebben omdat hij zich kleedde en zich vrouwelijk gedroeg. Hij wil geen vrouw biologisch zijn, maar ziet geen andere opties voor hem in de Iraanse samenleving. Hij besluit zijn operatie aan te pakken, hoewel zijn vader hem met de dood bedreigde.

Al sag: "Toen mijn vader thuis het leven voor mij ondraaglijk maakte, rende ik weg en door de stad - in vrouwenkleren. Iedereen dacht dat ik gek was. Mijn vader schreeuwde: "Waarom wil je je geboortebewijs veranderen?" Hij wilde me vermoorden, hij probeerde me thuis te houden, zodat hij me daar kon doden. Dat is waarom ik weggelopen ben. "

Op de dag dat hij ontdekte dat ik geopereerd was, probeerde hij me te vergiftigen met rattengif in thee.

De 20-jarige Mehran vertelt over zijn ervaringen toen een jongen was: "Ik had toen veel problemen. Als ik niet naar school reed maar door de straat liep, arresteerde de politie, de Revolutionaire Garde of de religieuze politie me. Ze hebben me vernederd. Er was geen manier om mijn rechten te verdedigen.

Transseksualiteit als een spiritueel fenomeen

Transseksualiteit is door de geschiedenis heen doorgegeven. In Rome, Kanaän, Turkije, India, Noord-Afrika, veranderde hun geslacht in aanbidding van goden. In de literatuur over dit fenomeen wordt meestal "castratie" vermeld. Getuigenissen tonen echter aan dat dit een verandering in seksuele identiteit was.

In India leeft deze rituele praktijk nog steeds door. De hijras opereren niet alleen, maar hebben een lokale goeroe die ze zowel verachten als respecteren. Ze behandelen deze "eunuch" als een vrouw.

De Griekse mythologie was ook gewijd aan transseksualiteit: Teiresias kreeg zijn bovennatuurlijke kracht omdat hij op magische wijze transformeerde van man op vrouw. Aphrodite, de godin van de liefde, de meest vrouwelijke van alle godinnen, stond op toen Kronos mannelijke genitaliën offerde aan de hemelgod en hen in de zee gooide.

Een edelman diende Lodewijk XV van Frankrijk en bespied als zijn niet-bestaande zuster in Rusland. Toen hij terugkeerde, beval Lodewijk dat de edelman zich als een vrouw moest kleden en tot zijn dood in die rol woonde.

De meeste christenen en moslims beschouwen transseksualiteit als verwerpelijk, maar sommige religies omhelzen transseksuelen met open armen.

Sjamanisme wordt geassocieerd met transseksualiteit, en de meeste sjamanistische religies zien een transseksueel als iemand met het potentieel om een ​​sjamaan te worden. De inwijding van een sjamaan houdt een verandering van geslacht in; een sjamaan wordt beschouwd als een zwerver tussen de werelden - de mensen en geesten, mensen en dieren, mannen en vrouwen.

Wanneer een sjamaan visioenen heeft, bedoelt hij vaak dat geesten hem zouden bevelen om zijn identiteit op te geven en het andere geslacht te accepteren. Sjamanen melden dat deze ervaring hen bang maakt, dat ze zich er gemakkelijk tegen kunnen verzetten. Dit doet denken aan veel transseksuelen die zich overweldigd voelen door de transseksuele impuls.

Bijna alle Amerikaanse Indianen kenden een "derde geslacht". De Ojibwa noemde het nisomanito, de twijg. De getroffenen moeten twee zielen dragen, één vrouw en één man.

Jongens en meisjes die vóór de adolescentie het gedrag van 'tegenovergestelde sekse' verkozen, werden als twee geesten beschouwd. De seksuele aantrekkingskracht had er niets mee te maken. Een man die zich als een vrouw kleedde, nam een ​​speciale positie in en werd vaak als een genezer beschouwd. Ze trouwden vervolgens met mannen en namen de rol van de vrouw op zich.

Ze waren echter meestal geen homoseksuelen. In tegenstelling tot de transformatie van het lichaam door operaties zoals transseksuelen, veranderden ze hun geslacht niet biologisch. Twee geesten in een mannelijk lichaam die seks hadden met een man, werden niet als homoseksueel beschouwd. Ze waren een derde geslacht.

Transseksualiteit in culturen

Thailand wordt beschouwd als het land met de meeste geslachtsveranderingen. Kathoey verwijst naar biologische mannen die kenmerken van vrouwen hebben. Dit varieert van travestie tot de identificatie van het zijn van een "vrouw van de tweede soort".

Homoseksuelen kunnen ook Kathoeys zijn, net als mensen die hun geslacht veranderen met hormonen of operaties.

Veel Kathoeys zien echter geen tegenstrijdigheid tussen hun genderidentiteit en hun lichaam, en sommigen verwijzen zelfs bewust naar zichzelf als shemales of ladyboys.

Japan heeft een overvloedige traditie van genderoverschrijding in mythen en literatuur. Goden, de Dosojon waren zo mannelijk als vrouwelijk, en mensen zouden in staat moeten zijn om hun geslacht te veranderen in de maanstanden. Zulke genderconverters heetten Crescent.

Japanse kleding maakte geen duidelijk onderscheid tussen mannen en vrouwen en het oversteken van geslachten was gemakkelijker dan in Europese culturen.

In de Middeleeuwen dansten mannen gekleed als vrouwen aan het keizerlijk hof om de vorst te amuseren.

In Oman is er de Chanidh. Het zijn biologische mannen, maar nemen de rol van de vrouw op zich. Ze worden traditioneel behandeld als vrouwen, maar worden niet als vrouwen beschouwd.

Ze dragen heren- en dameskleding, maar de dameskleding heeft ongebruikelijke kleuren. Deze transgender bedekt hun hoofd niet en draagt ​​halflang haar, in tegenstelling tot de vrouwen en mannen.

Ze gedragen zich als drag queens, gebruiken sterke parfum, spreken met een overdreven hoge stem en gaan overdreven vrouwelijk.

De Omanis zien deze transgender niet als de derde sekse, maar meer als gecastreerde mannen. Wanneer de stem van de getroffenen dieper wordt, kunnen ze als mannen worden geaccepteerd.

hormoontherapie

Sekshormonen zijn verantwoordelijk voor de veranderingen in menselijke lichamen die mannelijke en vrouwelijke kenmerken produceren, namelijk het mannelijk hormoon testosteron en het vrouwelijke hormoon oestrogeen.

Hormoontherapie is een belangrijk onderdeel van de transitie voor sommige transseksuelen. Mannelijke transseksuelen gebruiken oestrogeen om het lichaam te voeden, terwijl hormoonremmers mannelijke hormonen terugdringen. Bij vrouwelijke transseksuelen brengt testosteron veel van de secundaire mannelijke geslachtskenmerken.

Het veranderen van de lichaamsvorm is een serieuze beslissing, en het vereist veel voorbereiding. De meeste artsen adviseren 3 maanden tot 2 jaar levenservaring in het gekozen geslacht voordat de getroffenen hun lichaam biologisch zouden moeten veranderen.

Zoals met elke medicatie die een leven lang meegaan, een gezonde levensstijl, fysieke training en een evenwichtige voeding is belangrijk dat individuen moet niet overmatig alcohol drinken, noch drugs of roken. Gerenommeerde artsen zullen hormoontherapie niet starten als de betrokkenen in een slechte lichamelijke conditie.

Testosteron kan worden toegediend door injectie of gel. Als de therapie begint, zijn fysieke veranderingen het resultaat: de stem wordt dieper, de clitoris groeit, de gezichts- en haargroei groeit.

De hormonen voor mannelijke transseksuelen veroorzaken vrouwelijke puberteit, maar zonder menstruatie verminderen de hormonen de haargroei, maar stoppen dit niet. De volgende veranderingen zijn te verwachten in een therapie met vrouwelijke hormonen: de borst groeit, de erectie van de penis vermindert, de testikels krimpen en het aandeel lichaamsvet groeit in vergelijking met de spiermassa.

Transseksuele operaties zijn mogelijk sinds de jaren 1930. De hormonale en chirurgische technieken zijn echter pas sinds de jaren vijftig besproken. Dankzij instellingen zoals de Erickson Educational Foundation is transseksuele behandeling en chirurgie een erkend medisch veld geworden.

travestiet

Travestieten dragen de kleding van een ander geslacht, zowel heteroseksuelen als homoseksuelen.

Magnus Hirschfeld bedacht de term in 1910. Hij schreef over "alle mensen die om wat voor reden dan ook, draag kleding optioneel, die meestal niet worden gedragen door seks, ze zijn fysiek toegewezen; zowel mannen als vrouwen. "

Het transvestivisme en de transseksuele behoeften van het andere geslacht zijn niet identiek. Maar er zijn vloeiende overgangen.

Travestieten zijn onder andere dameswasdragers, dwz mannen die onder hun zichtbare kleding damesondergoed dragen. Wasdragers voor dames zijn vaak fetisjisten.

Drag queens en sleep koningen vertegenwoordigen het andere geslacht, maar in een overdreven manier te vertegenwoordigen. Man drag queens make-up extreem, bijvoorbeeld, dragen ver in het buitenland jurken, en vrouwelijke drag queens zitten cilinders en slijtage banden.

Tot slot verwijst travestie naar een kunstvorm waarin acteurs de rol spelen van mensen van het andere geslacht.

Travestiet fetisjisme wordt beschouwd als een psychische stoornis, maar alleen als de getroffenen er in hoge mate last van hebben.

Maar de meeste travestieten lijden helemaal niet onder hun neiging en zijn dus geen voorbeeld voor de psychiater.

bronnen:

http://www.apa.org/news/press/releases/gender-variant-2.pdf

http://www.ucdenver.edu/life/services/studentlife/WRC/Fact%20Sheets/trans.pdf

https://books.google.de/books?id=UHymAgAAQBAJ&pg=PA593&lpg=PA593&dq=body+image+for+transsexual&source=bl&ots=VB6rVJgX9b&sig=87pfNwjydrkYh6POgCmocM3mldM&hl=de&sa=X&ved=0ahUKEwjzw-C0nILNAhVCEywKHXJtCo04ChDoAQggMAA#v=onepage&q=body%20image% 20for% 20transsexual & f = false

https://books.google.de/books?id=E20HsuKHxaEC&pg=PA71&lpg=PA71&dq=stress+and+sadness+in+transsexuals&source=bl&ots=8MhwRvqfn1&sig=hzMDIzYKce0-jbX1s8h40qtrsYo&hl=de&sa=X&ved=0ahUKEwjr19WV4pLNAhXIOxQKHbSmANcQ6AEIaTAI#v=onepage&q=stress% 20en 20in% 20sadness 20transsexuals %% & f = false

Be Like Others: Transsexuals in Iran

http://hrmars.com/hrmars_papers/Social_Representations_of_Iranian_Transsexual_People_in_the_Media_A_Thematic_Analysis.pdf

http://www.angelfire.com/home/theshow/ut_research_paper.html

http://www.mermaidsuk.org.uk/assets/media/17-15-02-A-Guide-For-Young-People.pdf

https://autogynephiliatruth.files.wordpress.com/2015/04/the-transsexual-empire.pdf

Links naar transgenders in verschillende culturen

Twee - Geest van de Noord-Amerikaanse Ureinwohner.Hijara in India en Pakistan.Chanith of Khanit in Oman.Kathoey in Thailand.Futanari in Japan.Fa'afafine (MTF) en Fa'atama (FTM) in Samoa.Fakaleiti in Tonga.Mahu in Hawaii .Akava'ine en akatāne de Kok Inseln.Femminiello in Napels (Italië) .Mukhannathun in Islam.Transsexuelle in Iran.Muxe in de cultuur van de Zapotec in Mexiko.Bissu in de cultuur van de Bugis in Indonesien.Cogender in de inheemse culturen van Zuid-Amerika. Bacha Bazi in Afghanistan.Bacha Poshin Afghanistan.Transgender in China.Köçek in Türkei.Maknyah in Malaysia.tobelija, tybelí, ostajnica, muskobanja, virgjineshtë, burrnesha in Balkan.Takatāpui onder de Maori. (Somayeh Khaleseh Ranjbar, vertaald en aangevuld door Dr. Utz Anhalt)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)