Water in de maag - oorzaken, symptomen en therapie

ascites; ascites

Zal je taillelijn strakker blijven zitten zonder dat je meer calorieën binnenkrijgt dan daarvoor? Voelt u onaangename druk van de binnenkant van de buik en lijdt u aan buikpijn? Ben je voortdurend opgeblazen gevoel zonder afgevlakt voedsel zoals bonen of uien te hebben gegeten? Zijn er zelfs ademhalingsproblemen en problemen met de bloedsomloop? Dan is het mogelijk dat je geplaagd wordt door waterzucht, in technische jargon-ascites. Het is een pathologische ophoping van vocht in de buik.

inhoud

• ascites; ascites
• De balans van lichaamsvloeistof
• Waarom accumuleert water zich in de maag??
• Welke rol speelt de nier??
• Veel dropsies
• Mogelijke ziekten
• Medusenhaupt en Leberstauung
• Levercoma en nierfalen
• Rechts hartfalen
• eiwittekort
• hongerige buik
• nierziekte
• tumoren
• Wanneer is de dokter??
• diagnose
• behandeling
• Wat kun je zelf doen??

Oorzaak is in 80% van de gevallen een leverschade, vooral de levercirrose. We spreken dan van een portal-ascites. Andere oorzaken zijn tumoren, ontsteking van de inwendige organen of een gestoorde afvoer van lymfevocht. Dit zijn bijna altijd ernstige gezondheidsproblemen. Ziekten die buikwaterzucht kunnen veroorzaken, zijn hartfalen, leverfalen, levercirrose, leverkanker, levermetastasen, maagkanker, pancreasontsteking, peritonitis en eierstokkanker..

De ascites is merkbaar in een vergevorderd stadium door een extreem opgeblazen buik. Oorzaak kan naast een leverziekte zijn, bijvoorbeeld hartfalen, peritonitis of het gebruik van bepaalde medicijnen. (Afbeelding: fizkes / fotolia.com)

De balans van lichaamsvloeistof

Het grootste deel van ons lichaam bestaat uit water dat zich naar de cellen verspreidt, de ruimten tussen de organen en de bloedvaten. Slechts een klein deel van de vloeistof komt het weefsel binnen in een functionerend organisme, dit absorbeert de lymfekanalen en brengt het water terug in de aderen.

Water dat zich ophoopt in de buik of ander lichaamsweefsel, laat zien dat het evenwicht verstoord is. Meer vloeistof dringt bijvoorbeeld in het omliggende weefsel wanneer de draden worden ingedrukt. Naast een waterzucht in de buik kan zich ook oedeem in de benen of in het gezicht vormen. De laatste, de meeste mensen zien ook als bijzonder onesthetisch.

Waarom accumuleert water zich in de maag??

Een veelvoorkomende oorzaak van abnormale accumulatie van water is verhoogde druk in de bloedvaten, vooral bij cirrose, maar ook bij hartfalen..

Een tweede oorzaak is eiwitgebrek. Wanneer hij honger heeft, komt hij terecht bij de beruchte Wasserbauch, zoals hij bekend is uit de documentatie over hongersnood in Ethiopië of India. Dit komt niet in de eerste plaats door een gebrek aan calorieën, maar door een uitzonderlijk gebrek aan eiwitten. Zo vormt de waterbuik zich ook bij mensen die genoeg calorieën nemen of zelfs overgewicht hebben, van wie het eenzijdige dieet maar te weinig eiwitten bevat. Voorbeelden hiervan zijn de mensen in Azië, die zich bijna uitsluitend voeden met rijst, of indianen in de Amazone, die bijna alleen maniok consumeren..

Een derde oorzaak zijn zwakke celwanden. Deze worden doorlaatbaar en de vloeistof komt het omringende weefsel binnen. Dit gebeurt vooral met ontstekingen die de celstructuur beschadigen, vooral door virussen en bacteriën.

De vierde oorzaak is een lymfatische drainagestoornis. Dit komt met name door littekens of tumoren die de lymfevaten blokkeren.

Welke rol speelt de nier??

Een in het water levende buik neemt vaak toe als gevolg van verkeerde informatie die de nier opneemt. Als er vloeistof in de buik komt, melden de receptoren in de vaten dat er een gebrek aan vocht is, omdat het niveau in de vaten daalt doordat het water de buik binnendringt. Dit vermindert ook de bloeddruk. De nier reageert door minder urine uit te scheiden en hormonen af ​​te geven die de bloeddruk verhogen. Dit zorgt er vervolgens voor dat er nog meer vocht in de buik komt.

Veel dropsies

Waterzucht heeft verschillende vormen. We onderscheiden ze, afhankelijk van hoe de vloeistof die in de onderbuik doordringt, wordt samengesteld.

1) Niet-inflammatoire ascites: als de bloedstroom niet werkt, bijvoorbeeld bij levercirrose of bij een zwakte van de rechterkamer, komt er vloeistof in de buik zonder dat de cellen ontstoken zijn. Dit geldt ook voor eiwitgebrek of tumoren. Een dergelijke niet-inflammatoire waterzucht kan echter het peritoneum irriteren en kan in geval van nood leiden tot een ontsteking van het peritoneum. Op zijn beurt kan een dergelijke ontsteking fataal zijn.

2) De inflammatoire ascites: hier is de ontsteking geen gevolg, maar de oorzaak van de ophoping van vocht. Als de buikholte ontstoken is geworden, worden de organen en vaten doorlaatbaar en kan er vloeistof doorheen. De ophoping van vocht is hier troebel en de arts kan bewijzen in haar ziekteverwekker.

3) De kleverige ascites: in een gestoorde lymfedrainage hoopt zich een melkachtig vocht op in de buikholte.

4) Hemorragische ascites: Accumulatie is eigenlijk geen accumulatie van water maar van bloed. Interne verwondingen, bloedingen aan inwendige organen, kleine wonden in de buik, die niet sluiten vanwege anticoagulantia, leiden tot een zwelling van de buik. In dit geval moet u noodzakelijkerwijs naar een arts of onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan. Er is levensgevaar door bloedingen. Ascites zijn een indicatie voor een tumoroorzaak.

Als de leverfunctie bijvoorbeeld wordt aangetast door leverkanker of levercirrose, is een verhoogde vochtophoping in de buik een typisch gevolg. (Afbeelding: magicmine / fotolia.com)

Mogelijke ziekten

Ziekten van de lever zijn de meest voorkomende oorzaak van niet-inflammatoire waterzucht in de buik. Zo verzamelt de poortader het verbruikte bloed en brengt het naar de lever, waar het wordt ontgift en terug in het metabolisme wordt gebracht. Cirrose van de lever en trombose veroorzaken nu extreme druk op deze ader.

Medusenhaupt en Leberstauung

Een dergelijke congestie kan ook extern worden herkend. De vloeistof accumuleert niet alleen in de buik, maar het bloed zoekt ook andere afvoer. Deze kunnen worden herkend als "Medusenhaupt" op het abdominale oppervlak.

Een zwakte in het rechterdeel van het hart zorgt ervoor dat het bloed in de lever wordt opgenomen en de cellen daar vernietigt. Naast geelzucht leidt dit tot een verstoring van de bloedstolling en ook tot ascites.

Alcoholisme en virale hepatitis zijn de belangrijkste oorzaken van cirrose. Bij deze ziekte vervangt nutteloos nodulair weefsel gezond longweefsel. De lever voelt hard aan en wordt klein.

Levercoma en nierfalen

Als de lever niet langer zijn functies kan vervullen, ontstaat er een hoge druk in de ader. Het eindresultaat is de levercoma. Door de waterretentie zijn de nieren in volle gang, wat ten onrechte het water dat de buik binnenkomt als vochtgebrek beoordeelt en minder urine produceert. Als de nieren nu falen in aanvulling op de lever, kan de ziekte niet langer genezen en bijna zeker tot de dood leiden.

Rechts hartfalen

Bij een rechter hartfalen kan het hart het gebruikte bloed niet meer doorgeven in de rechter hartkamer en vandaar in de longen. In plaats van zuurstof te geven aan het bloed en het terug te brengen in de bloedbaan, bouwt het bloed zich op in de lever. Naast een waterzucht in de buik, hoopt de vloeistof zich nu ook op in de benen.

De ascites kunnen ook het gevolg zijn van een zogenaamd recht hartfalen, dat dringend door een arts moet worden opgehelderd. (Afbeelding: ag visual / fotolia.com)

eiwittekort

Naarmate het eiwit in het bloedplasma afneemt, neemt de osmotische druk in de bloedvaten af, waardoor wordt voorkomen dat ze het vocht vasthouden en het weefsel verlaten via de vaatwanden. De oorzaak is ondervoeding, wat vaak geassocieerd wordt met ondervoeding. Het gaat om de "hongerbuik", die bekend is uit de sloppenwijken van de Derde Wereld. In dit land worden anorexia vaak aangetast.

hongerige buik

Echter, niet alleen ondergewicht lijdt aan dit eiwitgebrek. Zelfs en vooral mensen met overgewicht die eenzijdig eten, nemen te weinig eiwitten voor zichzelf. Bijvoorbeeld, uit India is waterretentie in de maag bekend bij kinderen met overgewicht, die veel calorieën consumeren, maar bijna uitsluitend uit koolhydraten bestaan.

nierziekte

Als de bloedlichaampjes van de nieren ziek worden en daarom meer eiwitten via de urine worden uitgescheiden, kan dit ook tot waterzucht leiden. Nogmaals, de lage osmotische druk is de oorzaak van de ascites. Soms neemt het slijmvlies in de maag en darm ook te veel eiwitten op. Dan komt het ook tot een waterzucht, naast ernstige diarree en gewichtsverlies.

tumoren

Als zich kankerachtige tumoren in de buik vormen, blokkeren ze vaak de lymfatische drainage en veroorzaken ze water in de buik. Leverkanker triggert de waterzucht veroorzaakt door het beschadigde orgaan en kan elke vorm van waterretentie veroorzaken: inflammatoir, niet-inflammatoir, helder, bloederig of lymfatisch.

De volgende kankers worden vaak geassocieerd met waterzucht: maag-, colon- en leverkanker, peritoneale metastasen en ovariumcarcinomen.

Wanneer is de dokter??

Ze hebben meestal geen waterzucht als hun buikomtrek toeneemt. Vaak zijn een opgeblazen gevoel of problemen met de spijsvertering de oorzaak. Deze gaan meestal na een paar dagen vanzelf weer terug. Een echte waterzucht ontwikkelt zich vooral bij mensen die al last hebben van ziekten van de lever en het hart. Dit geldt ook voor mensen die ascites krijgen als gevolg van kanker of peritonitis. De ophoping van water is hier bijna nooit het eerste zichtbare symptoom.

Patiënten zijn zich meestal bewust van hun onderliggende aandoening wanneer zij de arts bezoeken voor hun waterzucht. Ze merken echter ook alleen het water in de buik op als het buikvolume gestaag toeneemt - de kleine hoeveelheden water aan het begin worden vaak onopgemerkt. Als je vermoedt dat je een waterzucht hebt, ga dan naar een dokter. Ascites kunnen het peritoneum spontaan doen ontbranden. Als het volume van de vloeistof toeneemt, kan de ademhaling worden onderbroken.

Een echografie onderzoek dient niet alleen om de ophoping van vocht in de buik te bepalen, maar ook mogelijke oorzaken van het ongemak kan worden bepaald met behulp van deze diagnostische methode. (Afbeelding: Andrey Popov / fotolia.com)

diagnose

De arts herkent vaak een grotere ophoping van water op het eerste gezicht. Als u een gevoel van druk in de maag meldt en de dokter weet van een geschiedenis van hart- en leverziekten, zou het bijna een vergissing zijn om geen waterzucht te onderzoeken. De arts klopt en palpeert nu de maag. Als er grotere hoeveelheden water zijn, kunnen golfbewegingen worden gevoeld. De diagnose is zeker na een echografische analyse. Dit maakt het mogelijk om zelfs kleine hoeveelheden vloeistof van 50 milliliter te detecteren. Wat nog belangrijker is, de arts ziet ook welke organische ziekte de oorzaak is van de waterzucht, omdat hij een juist beeld krijgt van het hart en de lever.

Een bloedonderzoek zal duidelijk maken welke aandoeningen van het hart, de lever of de alvleesklier. Soms arts voert een punctie door middel Hij neemt een monster van de vloeistof en elimineert de kleur en consistentie van de afscheiding, of het nu lever hartproblemen (helder), aandoeningen van het lymfe stroom (melkachtig) of intern bloeden (bloederige) is. Hij kan ook bacteriën identificeren. Hij bepaalt de koers voor de volgende therapie.

behandeling

De arts behandelt voornamelijk de onderliggende ziekte. Bovendien moet hij de hoeveelheid water in de maag verminderen. Bij leverziekten behandelt hij de getroffenen met dehydratatiemiddelen, diuretica en patiënten moeten voedsel eten zonder zout. Grote hoeveelheden water vereisen een kleine bewerking, de vloeistof wordt hier via een sectie afgevoerd. Er kan echter een infectie of bloeding optreden. De klachten eindigen echter onmiddellijk.

Wat kun je zelf doen??

Als u lijdt aan ascites, verlaag dan uw zoutinname tot minder dan 4,5 gram per dag totdat de problemen zijn verdwenen. Toch zou je genoeg calorieën moeten krijgen, ook al voel je je vol van de "volle maag". Ga zo veel mogelijk liggen. In rust worden de bloedvaten in de buik geperst en krijgt de nier het teken om vloeistof af te scheiden. (Dr. Utz Anhalt)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)