Delen:
In de bar trekken
inhoud
- definitie
- Oorzaken van trekken in de bar
- Vlecht aan de rechterkant
- Trek in de linker balk
- In de bar naar de man trekken
- Tekenen van pijn in de lies bij vrouwen
- Parasitic tijdens zwangerschap
- therapie
- Natuurgeneeswijze voor de behandeling van trekken in de liesstreek
definitie
Bij het tekenen in de lies (lat. "Inguen") onaangenaam pijnklachten in het gebied van de overgang van de buik wordt gewoonlijk aangeduid de dij. Het inguinale gebied wordt begrensd door de twee iliacekoppen, door de bovenrand van het bekken en in het midden door de rechte buikspier. In dit gebied van ongeveer 4-6 cm lang lieskanaal ligt, waarbij onder meer lymfeklieren, bloedvaten, de man van de Zaadstreng (zaadleider) en de mastertape bij vrouwen (rond ligament van de baarmoeder) zich bevinden. De gevoelige interne structuren worden beschermd tegen verwonding door omringende spieren, gewrichtsbanden en bindweefsel. Niettemin in het gebied van de lies kanaal natuurlijke "zwakke punten", waardoor hoge drukbelasting (bijvoorbeeld door zwaar tillen, dragen, hoesten of tijdens de zwangerschap) een spleet ( "hernial") en een hernia kan ontstaan.
Oorzaken van pijn in de lies. (Afbeelding: p6m5 - fotolia) Oorzaken van trekken in de bar
Voor de klachten komen verschillende oorzaken zoals. irritatie, ontsteking of een beknelde zenuw. Zo is lymfeklierzwelling in het liesgebied mogelijk, wat vaak voorkomt als gevolg van een acute infectie, zoals een verkoudheid (griepachtige infectie) of een ontsteking van de urinewegen. Bovendien kunnen een of meer verdikte bulten onder de huid wijzen op, onder andere, een abces of een verwonding aan de voet, bijvoorbeeld een ontsteking van de teennagel door een ingegroeide teennagel kan hier mogelijk zijn. In kwestie zijn bovendien b.v. een overbonus in het heupgewricht (ganglion) of een infectie zoals de zogenaamde "cat scratch disease" (bartonellose), die wordt overgedragen van het dier op de mens en vice versa (zoönose).
Zelfs in het vroege stadium van de geslachtsziekte zijn syfilis (lues) gezwollen lymfeklieren in de lies, ook ontstekingsreumatische aandoeningen kunnen hiervan de oorzaak zijn. Het is ook mogelijk dat het lymfestelsel zelf wordt beïnvloed door een ziekte. Hier wordt bijvoorbeeld de relatief zeldzame ziekte van Hodgkin beschouwd, wat een kwaadaardig of kwaadaardig lymfoom is, dat in de volksmond vaak wordt aangeduid als "lymfoomkanker". Bovendien, b.v. reumatische aandoeningen zijn de trigger, waarbij de zwelling van de lymfeklieren hier meestal optreedt in verschillende delen van het lichaam.
Cingivitis wordt ook vaak veroorzaakt door een urinesteen, gewrichtsslijtage (artrose) en heup- of botziekten zoals artrose. veroorzaakt een heupkopnecrose of osteoporose (botverlies). Vooral met atleten zoals. Voetballers, langlaufers of tennissers ervaren vaak symptomen van spierspanning, overbelasting of schaambeenontsteking. Evenzo kan spier- of peesoverbelasting tijdens kracht- of duursporten (bijv. Joggers) snel tot pijn en ongemak leiden. Andere mogelijkheden omvatten veranderingen in de vaten (bijvoorbeeld spataderen, veneuze insufficiëntie, bloedstolsels) of bursitis van het heupgewricht, die b.v. kan het gevolg zijn van een permanente overbelasting van het gewricht in sport of beroep, verwondingen van de bursae of metabolische ziekten zoals jicht.
Vlecht aan de rechterkant
De achtergrond kan ook buikaandoeningen zijn. Voor rechtszijdige klachten kan bijvoorbeeld een blindedarmontsteking of appendicitis worden overwogen, hoewel niet de bijlage zelf, maar de zogenaamde 'appendix' (bijlage) wordt beïnvloed. Vaak doffe aanvankelijk doordringen, tekenen en / of persen navel pijn optreden in de appendicitis, die migreren tijdens typisch in de rechterkant, maar gedeeltelijk ook gezien links. De symptomen meestal te verhogen bij het betreden door middel van hoesten, niezen, springen etc. een shake, voeg Meestal bijkomende symptomen van de ziekte, zoals lichte koorts, misselijkheid en braken, verlies van eetlust of overmatig zweten (vooral 's nachts).
Appendicitis kan vele oorzaken hebben, maar vaak is het gevolg van een blokkade van de appendix die zich kunnen voordoen, bijvoorbeeld verdikte stoel ( "fecale stenen"), littekens strengen of vreemde voorwerpen (bijvoorbeeld fruit stenen). Dientengevolge hopen secreties zich op in de appendix van de appendix, tot tien centimeter lang, waarbij bacteriën die uit de dikke darm komen, zich optimaal kunnen vermenigvuldigen en uiteindelijk een ontsteking kunnen veroorzaken. Naast de appendicitis kan worden veroorzaakt of geassocieerd met inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn en ulceratieve colitis, in zeldzame gevallen, een bacteriële infectie (b.v. al dan enterokokken E. coli) optreden.
Trek in de linker balk
Als het trekken aan voornamelijk de linkerzijde bijvoorbeeld een zogenaamde "diverticulitis" kan zijn, is dit een ontsteking van uitsteeksels in de darmwand (diverticulum). Intestinale diverticula worden meestal aangetroffen in de dikke darm, vooral bij oudere mensen ("diverticulosis"), die meestal geen ongemak veroorzaken en daarom vaak helemaal niet worden herkend. In ongeveer 20 procent van de gevallen raken de uitsteeksels in de darmwand echter ontstoken, waarbij het onmogelijk is om te voorspellen wie en wanneer deze ontwikkeling zal plaatsvinden. Het wordt echter vaak vermoed dat het geassocieerd is met een gebrek aan lichaamsbeweging en een vezelarm dieet, wat resulteert in een stevige, harde stoelgang of obstipatie. Dientengevolge is er een verhoogde inwendige druk in de darm, die in combinatie met het verzwakkende bindweefsel op oudere leeftijd veroorzaakt dat het slijmvlies naar buiten komt. Als fecaal materiaal zich nu in de uitsteeksels verzamelt, kan zich snel een ontsteking ontwikkelen die tot het diverticulum kan worden beperkt, maar zich ook naar de omringende darm kan verspreiden..
Diverticulitis lijkt qua symptomatologie op blindedarmontsteking, waarbij de pijn meestal links en niet rechts optreedt ("linker blindedarmontsteking"). De getroffenen melden vaak een plotseling begin en / of doffe sensatie in de linker onderbuik, die uitstraalt in de lies en rug. Bovendien lijden veel patiënten aan urinaire symptomen en stoelgang in de vorm van diarree of obstipatie, evenals frequente koorts, opgeblazen gevoel, misselijkheid en braken. Als de ontsteking niet wordt ontdekt of niet wordt behandeld, bestaat er een risico op ernstige complicaties zoals abces in de buik, ontsteking van het peritoneum (peritonitis) of darmobstructie (ileus).
In de bar naar de man trekken
Een van de meest voorkomende redenen is de zogenaamde "inguinale hernia" (medische "inguinale hernia"), die vooral in de volwassenheid voorkomt, maar soms ook bij baby's en kinderen en mannen veel vaker treft dan vrouwen. Inguinale hernia treedt op wanneer vet of delen van de darm (breukinhoud) door de hernia dringen en naar buiten uitstulpen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen een aangeboren en verworven inguinale hernia. Terwijl de eerste het gevolg is van onvolledige inwendige occlusie van de buikwand tijdens de ontwikkeling van de infanterie, vindt het tweede geval gewoonlijk pas op hogere leeftijd plaats, b.v. als gevolg van zwakte van het bindweefsel. Als er een zwakke plek in de buikwand is, neemt het risico op een fractuur toe met toenemende druk in de buik, die bijvoorbeeld chronische obstructie (bijv. bij chronische obstructieve longziekte), obstipatie, zwangerschap, zwaarlijvigheid of het dragen van zware ladingen
De gelekte stoffen delen creëren een typische, zachte "bult" in het gebied van de lies, die kan bewegen en in veel gevallen naar binnen kan worden geduwd. Daarnaast hebben ze vaak trek- of druk en buikpijn, dat kan worden verkregen onder druk (door het optillen, hoesten, niezen, tijdens de stoelgang, enz.) Te versterken en uitstralen in het scrotum of vrouwen tot de schaamlippen. Afgezien daarvan voelt het aangetast meestal relatief fit en niet beperkt, vaak geen klachten.
Dit is anders als het lef in de val zit (opsluiting). In dit geval zijn er meestal zeer uitgesproken symptomen zoals ernstige liespijn, koorts en misselijkheid en braken. Incarceratie is een absolute noodsituatie die onmiddellijke chirurgie vereist om gevaarlijke complicaties zoals darmobstructie of peritonitis te voorkomen. Daarom moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd als er een bobbel in de lies wordt gedetecteerd.
Bovendien kan het trekken aan de lies worden veroorzaakt door ziekten van de geslachtsorganen, zoals Een epididymitis (epididymitis) of spataderen in het teelbalgebied (varicocele) worden veroorzaakt. Daarnaast worden bepaalde kankers zoals zaadbalkanker beschouwd, evenals een prostatitis (prostatitis), waarvan ongeveer 50 procent van alle mannen min of meer tijdens hun leven wordt getroffen. De symptomen kunnen heel verschillend zijn, afhankelijk van de vorm en ernst, maar vaak zijn er pijn en ongemak bij het urineren en een verminderde hoeveelheid urine met een sterke drang om te plassen. Bovendien lijden veel mensen aan pijn in de stoelgang, een onaangename druk in het gebied van het perineum en een trek in de lies- en bekkenpijn, die vaak naar de rug en de geslachtsdelen uitstralen. Gedeeltelijk aangedane mannen hebben ook last van erectiestoornissen, pijn tijdens de ejaculatie, bloed in het sperma en een verlies van libido.
Tekenen van pijn in de lies bij vrouwen
Bij vrouwen vaak relatief onschuldig oorzaken zoals menstruatiepijn, die behoren tot de meest voorkomende problemen zijn tijdens de menstruatie en komt vooral voor in cycli waarin de ovulatie niet (of gelijkwaardig door de anticonceptiepil, spiraal) werd onderdrukt zijn achter de klachten. Deze worden typisch gekenmerkt door een tekening convulsieve en / of dof, persen pijngevoel in het gebied van de buik, lies en rug, die kunnen voorkomen in verschillende instrumenten. Deze gaan gepaard met veel patiënten door een algemene malaise, insufficiëntie van de bloedsomloop en vermoeidheid, evenals misselijkheid, diarree en hoofdpijn.
Naast het ongemak tijdens de periode, kan er ook sprake zijn van een trek in de lies vóór of tijdens de ijssprong, die plaatsvindt in het midden van de menstruatiecyclus of ongeveer 14 dagen vóór het begin van de volgende menstruatie. De Eissprungschmerzen worden door getroffenen vaak omschreven als stekend of trekkend, kunnen een korte tijd of zelfs uren duren en variëren van vrouw tot vrouw. Het is echter typisch dat de symptomen, die meestal slechts aan één kant voorkomen, ook mogelijk zijn, zoals pijn in het bekken, gevoelige borsten of misselijkheid.
Een andere mogelijke oorzaak is de zogenaamde "endometriose", een relatief vaak voorkomende goedaardige vrouwelijke ziekte. Kenmerkend hierbij is dat de baarmoederslijmvlies (endometrium) ook buiten de baarmoederholte groeit. In principe kan elk orgaan worden aangetast, maar vaak zijn het onderbuik- of bekkengebied, de eierstokken en de eileiders aangetast. Aangezien het "ontwrichte" weefsel evenals het "normale" slijmvlies op de menstruatiecyclus betrokken zijn, treden de symptomen ook cyclusafhankelijk op, maar de ernst van de symptomen kan heel verschillend zijn. Typische tekenen van endometriose zijn vooral toegenomen menstruatiepijn, menstruatiestoornissen en onvruchtbaarheid en, afhankelijk van de locatie van de endometriose, b.v. ook lage rugpijn, pijn tijdens geslachtsgemeenschap of bloed in de urine. Bovendien ondervindt ongeveer elke tweede vrouw weinig of geen beperkingen, waardoor de ziekte vaak per ongeluk of helemaal niet wordt ontdekt.
Zelfs een acute eileider en eierstok ontsteking (pelvic inflammatory disease) komt als grond indien symptomen zoals plotselinge ernstige pijn en / of intrekken van de onderbuik en lies, koorts, diarree, urinaire symptomen en vaginale afscheiding optreden overwogen. Bovendien, bij vrouwen een ovarian cyste denkbaar, die optreedt als gevolg van de hormonale veranderingen vooral bij jonge vrouwen na de puberteit en voor de menopauze.
Parasitic tijdens zwangerschap
Veel vrouwen ervaren onaangename liesontwikkelingen tijdens de zwangerschap, maar in de meeste gevallen is dit een natuurlijke reactie op fysieke veranderingen in dit stadium. Bepalend hierbij zijn de hormonale veranderingen, die leiden tot een ontspanning van spier- en bindweefsel in het bekkenbodemgebied om plaats te maken voor het opgroeiende kind en het geboortekanaal te vergroten. Bovendien, terwijl de baarmoeder zich steeds verder uitbreidt en verschuift, breidt het moederbandament zich ook uit in het lieskanaal, wat kan leiden tot rug- en bekkenpijn en ernstige trekken in de lies. De meeste klachten doen zich vooral voor bij het lopen of traplopen, omdat de belasting van het bekkengebied hier bijzonder hoog is.
Naast de natuurlijk voorkomende loslating van het bindweefsel, kan een hernia ook de reden voor het ongemak zijn. Hoewel dit voornamelijk mannen treft, vooral bij zwangere vrouwen, is er ook een verhoogd risico door de verhoogde druk in de buikholte en de ontspannen buikspieren. Tijdens de geboorte neemt het risico op een hernia opnieuw toe, omdat de druk in de buikholte aanzienlijk stijgt als gevolg van de druk. Als er tijdens de zwangerschap echter een hernia optreedt, wordt deze meestal niet geopereerd om risico's voor de moeder en het kind te voorkomen. Een uitzondering is natuurlijk een ingesloten fractuur, een medisch noodgeval dat chirurgisch snel moet worden behandeld.
therapie
Er zijn verschillende opties voor de behandeling van de symptomen vanwege de vele mogelijke oorzaken. Bijgevolg zijn de specifieke behandelingsstappen afhankelijk van het individuele geval, waarbij de arts vaak al diagnoses kan stellen in het geval van luifels met behulp van de medische geschiedenis en een eerste lichamelijk onderzoek. Het geeft hem vragen als "Sinds wanneer heb je pijn?", "Wanneer of in welke situaties komen deze voor?" Of "Heb je nog andere symptomen, zoals pijn?" Koorts, misselijkheid of zwelling in de liesstreek? ". Dienovereenkomstig moeten patiënten zeker in detail aan hun arts rapporteren en ook naar verluidt onbelangrijke "kleinigheden" in verband met het treksensatie vermelden, zodat ze niet onontdekt blijven. Naast de geschiedenis en grondige palpatie kunnen ook ultrageluid, röntgen of computertomografie worden gebruikt, evenals b.v. Als er een vermoeden van kanker bestaat, moeten bloed- en beenmergtesten worden aangegeven.
Acupunctuur als een behandeling voor pijn. Afhankelijk van de ziekte, verschillende therapeutische methoden en maatregelen beschikbaar die de symptomen plotseling optreden en in zeer sterke vorm, soms de reputatie van de eerste hulp arts noodzakelijk om kritische gevolgschade te voorkomen (zoals wanneer een vastgelopen hernia). Is het ongemak van een "normale" hernia ook gebaseerd meestal chirurgische therapie hadden ondergaan, omdat een hernia vormen alleen in de zeldzaamste gevallen zelfbeperkend en er is een constant gevaar voor verstikking geslagen buikorganen. Hier, afhankelijk van de leeftijd van de patiënt alsmede de locatie en ernst van de fractuur verschillende werkwijzen betrokken, of open (bijvoorbeeld de hernia operatie na Bassini of Lichtenstein) of minimaal invasieve (bijvoorbeeld door transabdominal netwerk plastic (TAPP) kan worden uitgevoerd.
Als een urineweginfectie of een epididymitis de trigger is voor de symptomen, worden in de meeste gevallen antibiotica voorgeschreven voor een bacteriële infectie. In het tweede geval kunnen pijnstillende en ontstekingsremmende geneesmiddelen nuttig zijn, en het afkoelen van de teelbal biedt vaak nuttige ondersteuning tijdens het genezingsproces. Als er een urinaire steenziekte is, worden de meeste (kleinere) stenen van nature afgevoerd door voldoende vloeistof door de drainerende urinewegen, waardoor uitdrijving kan worden ondersteund door anticonvulsieve en analgetische medicatie. Vaste of grotere stenen worden echter meestal endoscopisch of operatief verwijderd of ingeslagen door extracorporale schokgolflithotrips (ESWL), zodat ze het lichaam zelfstandig kunnen verlaten.
Als de oorzaak tekenen van slijtage en botziekte is, moet de therapie worden afgestemd met de behandelende (specialist) arts. Bij heupartrose, bijvoorbeeld, naast geneesmiddelen, kunnen verschillende niet-medicamenteuze behandelingen zoals b.v. Lichtgewicht, gewrichtsparende (!) Bewegingen (bijvoorbeeld zwemmen, aqua-gymnastiek), warmtebehandelingen, massages of orthopedische hulpmiddelen zoals inlegzolen of krukken bewezen. Daarnaast is er de mogelijkheid van een operatieve conversie van het gewricht (osteotomie) bij sommige patiënten, in ernstige gevallen kan gewrichtsvervanging aangewezen zijn.
Als het pijnlijke trekken in de lies wordt veroorzaakt door verwondingen, b. een spierspanning veroorzaakt of een gescheurde spier, de therapie hangt af van hoe sterk deze wordt uitgesproken. Dienovereenkomstig, in het geval van overbelasting, zijn niet-operatieve maatregelen zoals b.v. sedentaire bandverbanden of een stimulerende stroombehandeling, terwijl bij meer ernstige verwondingen vaak een operatie noodzakelijk is. Naast de juiste eerste hulp is belangrijk voor het genezingsproces van een spierverwonding die moet overeenkomen met de zogenaamde "PECH scheme". Hier is direct na het ongeluk beweging set (pauze), de verwonde plaats afgekoeld (ijs) een elastisch drukverband (compressie) en het getroffen lichaamsdeel naar hoog (elevatie) plaatst toepassing verder te voorkomen zwelling en bloedingen.
Natuurgeneeswijze voor de behandeling van trekken in de liesstreek
In veel gevallen bieden parallelle of alternatieve huismiddeltjes en natuurgeneeskundige procedures om het ongemak te verlichten. Als deze het gevolg zijn van overbelasting, spierspanning of een zogenaamde "atletenband", b.v. Ondersteunend voor een mogelijke onderbreking van lichaamsbeweging en het toedienen van ontstekingsremmende pijnstillers zijn vaak fysiotherapeutische maatregelen voor het strekken en versterken van de spieren die worden uitgevoerd. Daarnaast zijn er nog een aantal andere fysiotherapiemethoden, zoals koude en / of warmtetoepassingen (verwarmingskussens, fango-packs, enz.) Of verschillende varianten van hydrotherapie. Andere opties zijn laserbehandelingen of zogenaamde transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS), waarbij de symptomen worden behandeld door middel van een compatibele laagfrequente stimulatiestroom. Het is niet ongebruikelijk dat acupunctuur en kruidenremedies worden gebruikt in plaats van klassieke pijnmedicijnen in het alternatieve medische veld, b.v. in de vorm van de homeopathische remedie Traumeel of Zeel.
Warmte geassocieerd met "gynaecologische problemen" zoals controle of ovulatiepijn is zeer effectief gebleken. Hier, voor extern gebruik, b.v. Een warm bad- of kersensteenkussen, een warmwaterkruik of een turffolie helpen krampen en spanning te verlichten. Bovendien kan een rustgevende thee van binnenuit de verlichting van het ongemak bevorderen, het wordt bijvoorbeeld aanbevolen. Bladeren van bijvoet, damesmantel, kamille of melissa, evenals het anticonvulsieve kruid duizendblad. Een andere populaire remedie op het gebied van de fytotherapie is de zogenaamde "Kuisboom" (Vitex agnus castus), omdat dit een balancerend effect op het hormonale evenwicht kan hebben en zo bijdragen aan de verbetering van de symptomen.
Als het slepen in de balk bijvoorbeeld veroorzaakt door een abces of onder de huid kookt, in de meeste gevallen is er een verzwakt immuunsysteem. Daarom wordt een uitgebalanceerd dieet van fruit, groenten, volkoren- en zuivelproducten, mager vlees en vis aanbevolen om de verdediging te versterken, met meer nadruk op kwaliteit dan op kwantiteit. Naast dit is een regelmatige, matige fysieke activiteit zoals. Zwemmen of fietsen is belangrijk, evenals het vermijden van stress, die als een echte "verdedigingsmoordenaar" wordt beschouwd. Daarom moeten, vooral in het geval van sterke spanningen en een gevoel van innerlijke onbalans, strategieën voor stressvermindering worden ontwikkeld, bijvoorbeeld om beter om te gaan met beroepsmatige eisen en druk. Ontspanningstechnieken zoals autogene training, yoga of de progressieve spierontspanning volgens Jacobson bieden vaak een rustgevende hulp om interne spanningen te verminderen en daardoor de fysieke en mentale gezondheid te versterken.
Ondersteunend voor conventionele medische behandeling kan bijvoorbeeld helpen kamille comprimeren met pus in de bar bij deze door de hitte kostbare essentiële oliën worden vrijgegeven deze twee theelepels worden overgoten kamillebloemen in 150 ml kokend water en ongeveer vijf minuten over draw. Vervolgens wordt een kompres zorgvuldig in de infusie geweekt en gedurende twee uur op het abces geplaatst, waarbij het geheel wordt bedekt met een droge doek. Als alternatief kunnen zoutwater- of helende kleienveloppen, evenals quarkwrapping, ook helpen tegen ontsteking en zwelling die relatief ongecompliceerd is, b.v. gemaakt van eenvoudige magere kwark en een katoenen of theedoek.
Homeopathie biedt ook agenten zoals Myristica sebifera (Virola sebifera) of Hepar is het abces erg rood, gezwollen en al etterende, wordt vaak aanbevolen Mercurius Solubilis. Als verdere huisremedies tegen steenpuisten, verschillende Schüssler-zouten, zoals b.v. Calcium fluor (no. 1), silica (nr. 11), of calciumsulfaat (nr. 12), de juiste manier voor het geval altijd zorgvuldig bepaald door een ervaren kruidkundige of alternatief medisch georiënteerd arts. (NR)