Tanden slijpen Dus ontdoen van de vervelende crunching

Veel mensen ervaren stress. Dit manifesteert zich 's nachts niet zelden met tandenknarsen. De getroffenen drukken en slijpen hun tanden tijdens de slaap. Dit kan echter leiden tot ernstige vervolgklachten.

"Een trivialisering van tandenknarsen zou verkeerd zijn", zegt Peter Minder, tandarts van Osterode. "De tanden zijn korter, er is geen spleetontlasting meer, de bovenste laag wordt permanent weggepoetst", legt Thomas Wolf van het federale bestuur van de vrije vereniging van Duitse tandartsen uit. Ongeveer acht procent van de Duitse volwassenen knarst, volgens tandartsen 's nachts met hun tanden. Alleen vanaf de leeftijd van 65 jaar neemt het probleem weer af van de ouderlingen, mag slechts drie procent te malen. Wanneer tandenknarsen, ook wel bruxisme, glazuur genoemd, Kiefermuskeln- en gewrichten soms ernstig worden beschadigd. Bovendien kunnen andere spiergroepen worden beschadigd naast de kauwspieren, die worden gespannen om het hoofd te stabiliseren. Er wordt onderscheid gemaakt tussen actieve en actieve crunching van dag en nacht. De tandheelkundige directeur van de afdeling Psychosomatics in Dentistry aan de universiteitspolikliniek in Münster, Dr. med. Anne Wolowski legde uit: "In slaapbruxisme neigen de getroffenen te kraken, terwijl ze in waxbruxisme gewoonlijk hun tanden klemmen.".

Wat echt helpt tegen tandenknarsen. Afbeelding: Brigitte Meckle-fotolia

Ernstige gevolgen voor de gezondheid
De gevolgen voor de gezondheid kunnen ernstig zijn. Dit kan onder andere leiden tot ernstige pijnsyndromen en tinnitus. Duizeligheid, wazig zicht en misselijkheid komen vaak voor. Bovendien hebben patiënten vaak last van rugpijn, nekpijn, hoofdpijn, schouderpijn en pijn in de bekkenspieren. Bovendien leidt het tandenknarsen soms tot slaapproblemen en gebitsproblemen. Deze omvatten scheuren in het glazuur, gebroken hoeken, losse vullingen, misvormingen van de kaak en volledig versleten tandstructuur. Maar veel patiënten merken het eerst niet op en zoeken alleen hulp van de tandarts wanneer de schade al groot is. "Het komt voor dat we al onze tanden moeten overkronen omdat ze zo beschadigd zijn", zei de tandspecialist uit Münster.

Verschillende oorzaken
De oorzaken van bruxisme zijn nog steeds weinig wetenschappelijk onderzocht. De risicofactoren zijn slaapstoornissen, maar ook invloeden van alcohol, roken, cafeïne of sommige medicijnen. Het kunnen ook afwijkingen in het temporomandibulair gewricht zijn, of malocclusies veroorzaken de tandvernietigende activiteit. Volgens veel deskundigen zijn het ook emotionele problemen bij depressies, chronische stress of angststoornissen. "Velen missen het vermogen om te ontspannen in perioden die niet stressvol zijn", zegt Wolowski. De specialist vervolgde: "De stresssituatie is de trigger, maar het probleem kan niet meer worden uitgeschakeld."

Bijtwangen beschermen de tanden
Normaal gesproken wordt bruxisme gediagnosticeerd door een tandarts. De standaardtherapie is een zogenaamde crunching spint (bijtspalk), die meestal 's nachts moet worden gedragen. Met deze plastic rails overbelasting van de tanden, spieren en gewrichten te voorkomen beschermde de tanden en onregelmatigheden worden gecompenseerd. In een wetenschappelijk advies beveelt de Duitse Vereniging voor functionele diagnostiek en therapie (DGFDT) harde rails hebben een occlusieoppervlak reliëf aan de andere kant, brengt de bovenkaak bij het bijten in de best mogelijke entertainment die de tanden geplaatst over. "We hebben geen zachte rails te bevelen, omdat het zijn zo graag een kauwgom effect leiden," zei Wolowski. Deze therapie verandert echter niets aan het basisprobleem van crunching.

Mechanismen om met stress om te gaan
Om de wortel van het probleem aan te pakken, moet men leren omgaan met stress en zelfbewustzijn vergroten. "Iemand met een perfect gespannen nek kan niet geholpen worden door hem te vragen om gewoon te ontspannen. Hij kan dat niet ", legde de tandarts-specialist uit. Experts raden vaak yoga, autogene training, hypnotherapie, progressieve ontspanning van de Jacobsen-spier, bio-feedback of gedragstherapie aan in deze context. In de fysiotherapie worden eerst koppige krampen verholpen en vervolgens leren de patiënten hoe ze de kaak moeten verlichten en hoe kauwbewegingen en het openen en sluiten van de kaak worden uitgevoerd. Meer recentelijk hebben tandartsen ook een behandeling met Botox aangeboden om de spieren gehard door het tandenknarsen te ontspannen. Er is echter nog steeds weinig kennis over de consequenties op langere termijn. Deskundigen adviseren echter vaak geneesmiddelen die op korte termijn verlichting bieden. (Ad)