Delen:
Rustgevende thee - soorten en recepten
inhoud
- Verschillende medicinale planten
- theesoorten
- overzicht
Verschillende medicinale planten
Verschillende geneeskrachtige planten werken kalmerend. In de volgende regels zullen enkele voorbeelden worden gepresenteerd. Ze kunnen afzonderlijk worden gebruikt, maar zijn ook te vinden in verschillende theerecepten.
Voor elke genoemde medicinale plant: een theelepel wordt overgoten met ongeveer 250 milliliter kokend water en vervolgens gedurende ongeveer zeven tot acht minuten getrokken. Als u de voorkeur geeft aan een zeer lichte thee, neemt u het bedrag per kopje, dat met drie vingers kan worden ingenomen (het zogenaamde geschenk met drie vingers). Het effect is niet verminderd.
Een kalmerende thee kan in veel situaties ontspannend en behulpzaam zijn. De genezende krachten van de natuur hebben een schat aan potentiële effecten. (Afbeelding: leszekglasner / fotolia.com) 1. Echte valeriaan (Valeriana officinalis)
Valeriaan is overal in Duitsland te vinden. Op natte weiden, in bossen en langs rivieroevers. De waarde van valeriaan was al behoorlijk hoog in de oudheid en de plant is sindsdien bekend geworden als een universele remedie. Het is en zal worden gebruikt voor pijnverlichting, hoesten, oogongemakken en als een diureticum.
Tegenwoordig is het vooral vanwege het kalmerende effect op ieders lippen. Nerveuze staat van opwinding, nerveuze slaapstoornissen en nerveuze hartklachten reageren redelijk goed op de behandeling met valeriaan. Dus een rustgevende thee bevat vaak deze plant. Om het effect te versterken, wordt valeriaan vaak gebruikt met andere medicinale planten, zoals melissa en hop,
gemengd.
2. hop (Humulus lupulus)
Hop is niet alleen in bier, maar kan ook effectief zijn als rustgevende thee. Hop behoort tot de hennepplanten. Oorspronkelijk komt hij uit Oost-Europa. Het groeit wild in vochtige struiken en langs rivieroevers en wordt in veel landen in de gematigde zone geteeld. Al in de Middeleeuwen was deze plant bekend en nog steeds vandaag.
Uit verslagen van Hieronymus Bock (1498 - 1554, de Duitse botanist, arts en predikant) toont aan dat de hop werd vervolgens gebruikt voor de zuivering van het bloed, moet helpen in de milt en lever zwelling en de hop toegevoegd aan wijn, koorts tijdverdrijf en dat CONDITIE tegen vergiftiging , Tegenwoordig wordt hop vooral gebruikt voor slapeloosheid, overprikkelbaarheid, nerveuze rusteloosheid en angststoornissen. Het wordt vaak opgenomen in theemengsels voor geruststelling.
3. Lavendel (Lavandula)
Lavendel wordt al jaren voornamelijk gebruikt in combinatie met mottenballen en parfum van oudere dames. Maar de lavendel heeft zijn comeback al lang gevierd en wordt nu opnieuw gebruikt als een remedie. Het is een van de muntfamilies en is vooral te vinden aan de westelijke Middellandse Zee.
Hildegard von Bingen rapporteerde voor de eerste keer over zijn medische effect. Daarna vond je lavendel in bijna elk kruiden-kruidenboek. In die tijd werd tegen hem gezegd dat hij handelde diureticum, hart rust, weg te nemen kiespijn en te helpen met duizeligheid en pijn in het lichaam. Tegenwoordig wordt lavendel gebruikt voor nerveuze vermoeidheid, slaapstoornissen, nerveuze maag- en darmstoornissen en om te kalmeren. Hij wordt niet moe, dus hij wordt ook aanbevolen voor examens of voor een doktersbezoek. De thee smaakt bijzonder goed, hij is gezoet met een beetje honing.
Lavendel thee kalmeert en helpt vooral bij slaapproblemen, maar het wordt ook aanbevolen, bijvoorbeeld voor gastro-intestinale problemen of migraine. (Afbeelding: Heike Rau / fotolia.com) 4. Melissa (Melissa officinalis)
Net als lavendel, is citroenmelisse, ook wel citroenmelisse genoemd, lid van de mint-familie. De plant, die ook geliefd is bij de bijen, was al in de oudheid bekend als een remedie. De benedictijner monniken brachten later de melissa van de mediterrane landen over de Alpen en cultiveerden ze in de kloostertuinen.
Deze heerlijk geurende plant wordt voornamelijk gebruikt voor nerveuze maagproblemen. Maar ze geeft ook haar best wanneer ze in slaap valt en als een toevoeging in een kalmerende thee. Het is ook bekend als onderdeel van de Melissa-geest, die vroeger werd gebruikt voor de versterking na verkoudheid.
5. Passiebloem (Passiflora incarnata)
Deze prachtige bloem komt oorspronkelijk uit de tropische regenwouden. De Maya's en de Azteken waardeerden hun ontspannende en verzachtende effect al.
Deze plant heeft zijn naam gekregen van de kerk. In 1605 stuurden de Spaanse zendeling en pater Simone Parlasca een kopie naar Rome. De kerkvorsten daar zagen de bloei van de passiebloem als een illustratie van het martelaarschap van Christus. De passiebloem werkt in nerveuze rusteloosheid en angst. Dus een kalmerende thee profiteert van deze plant. In de natuurlijke geneeskunde wordt het vaak in capsulevorm of als een tinctuur gebruikt.
6. Pomeranze (Citrus aurantium)
De bittere sinaasappel is vooral bekend in de mediterrane landen en behoort tot de Rautengewächsen. Er wordt aangenomen dat het in de 10e eeuw door de Perzen en Arabieren uit India naar Noord-Afrika en Spanje werd gebracht. Arabische dokters rapporteerden over haar en schreven haar een giftig effect toe.
Tegenwoordig worden de bittere oranje bloesems gebruikt om te kalmeren en voor verslapping.
7. Sint-janskruid (Hypericum perforatum)
St. Janskruid is een mooie, geelbloeiende plant en groeit op bermen en dammen, in dunne bossen en struiken. Hun bladeren zien eruit als geperforeerd. De reden is de olie die erin zit. De gele bloemen worden bloedrood, ze worden in de handen gewreven. Bekend is de "rode olie", verkregen uit de bloemen, die zeer nuttig is bij zenuwpijn.
Pedanios Dioskurides, een Griekse arts die in de eerste eeuw leefde, gebruikte Hypericum voor brandwonden en ischias.
Tegenwoordig wordt sint-janskruid voorgeschreven in hoge doses in capsulevorm voor milde depressie door artsen. De theevariant is een zeer zachte vorm om enige vrede tot leven te brengen en angsten te verlichten. Dus een kalmerende thee kan alleen sint-janskruid bevatten, maar kan ook worden gemengd met andere planten (zie recept nummer 2).
Welke ingrediënten van St. Janskruid verantwoordelijk zijn voor hun effect, is nog niet voldoende gedocumenteerd. Verder moet op dit punt worden opgemerkt dat St. Janskruid interageert met andere geneesmiddelen of hun effect kan verzwakken. Zwangere vrouwen moeten hun gebruik van het kruid of de olie bespreken met hun arts.
Ook moet worden opgemerkt dat de over de toonbank in de supermarkten en apotheken preparaten bevatten vaak een veel zwakkere dosis dan de producten van een apotheek (door de wet).
Sint-Janskruid - in het Engelse sint-janskruid - helpt bijvoorbeeld bij een milde depressie. De rode olie geëxtraheerd uit de plant heeft ontstekingsremmende en pijnstillende eigenschappen. (Afbeelding: Heike Rau / fotolia.com) 8. Citroengras / citroengras (Cymbopogon citratus)
Het huis voor citroengras is Oost-Indië en Indonesië. Het wordt niet alleen gebruikt als een kruid voor Aziatische gerechten, maar wordt ook gebruikt in rustgevende thee. Vooral de citroenachtige smaak maakt deze thee zo populair. Het citroengras heeft een krampstillend, rustgevend en licht humeurverhogend effect. Zelfs met een lichte indigestie wordt gebruikt.
9. Basilicum (Ocimum basilicum)
Basilicum staat vooral bekend als specerij. Wie kent het zomergerecht niet "tomatermozzarella met basilicum" of de groene pesto die zo heerlijk smaakt.
Maar zelfs als thee is basilicum het proberen waard. Na de maaltijd dronken basilicum is spijsvertering. Ook darmkrampen of menstruatiepijn worden verlicht. Maar basilicum heeft ook een enigszins kalmerende werking.
theesoorten
De genoemde geneeskrachtige kruiden kunnen afzonderlijk worden gebruikt, maar ook in de meest uiteenlopende theerecepten. Hier zijn enkele voorbeelden:
Recept 1
In nerveuze staat van opwinding, helpt de volgende, kalmerende thee.
Hiervoor hebt u 20 gram valeriaanwortel, 20 gram citroenmelisse bladeren, 20 gram van lavendel bloemen, 10 gram en 10 gram hopbellen Pomeranzenblüten.
Een theelepel van het mengsel wordt gebrouwen met ongeveer een kwart van een liter kokend water en na ten minste vijf minuten (zoals zeven tot acht minuten) gespannen en ingeslikt. Dit kunt u het beste doen voor het slapen gaan of op afroep.
Recept 2
Een alternatief voor de bovenstaande thee is als volgt: 20 gram Sint-Janskruid, 20 gram citroenmelisseblaadjes en 10 gram valeriaanwortel zijn in de mix. Een theelepel ervan wordt, net als bij de andere recepten, ook gegoten met een kwart liter kokend water en dan ongeveer zeven tot tien minuten trekken.
Recept 3
Dit is een pure rustgevende en slapende thee. Hiervoor heb je Valeriaan wortels en hopbellen in gelijke delen nodig. Je kunt meidoornbladeren toevoegen (deze kalmeren vooral het hart). Een theelepel van het mengsel wordt gebrouwen met 250 milliliter kokend water en moet gedurende ten minste tien minuten worden getrokken. Thee is het beste als het een half uur voor het slapengaan wordt gedronken.
Recept 4
Dit is een zenuwen kalmerende thee, die ook graag af en toe wordt gedronken of wanneer nodig. Melissa-bladeren, lavendelbloemen en bittere oranjebloesems worden in gelijke delen gemengd. Nogmaals, een theelepel vol met een kwart liter kokend water wordt gebrouwen en dan, afhankelijk van je smaak, duurt het zeven tot tien minuten.
overzicht
Een rustgevende thee is vooral bedoeld voor de avond, na het werk, na een drukke dag. Of als de hoofdcinema overuren maakt en dus niet in slaap valt. Maar ook overdag, wanneer de zenuwen weer blanco zijn en de nervositeit zich echt verspreidt.
De verschillende afzonderlijke kruiden of zelfs theemengsels mogen nooit meer dan vier tot vijf weken achtereen worden gedronken. Ook zijn twee tot drie kopjes per dag voldoende. Als de thee te bitter is, kun je hem zoet maken met honing. Het is belangrijk om de thee opzettelijk in kleine slokjes te drinken. Dit alleen concentreert zich op de essentie en draagt een beetje bij tot kalmte en ontspanning. In de regel zijn er geen bijwerkingen te verwachten. Maar als dit het geval is, moet het kruid worden vermeden. (Sw)