AGR-personeel Bloedmonsters bevatten nauwelijks PCB's

Bloedmonsters van medewerkers van de afvalverwerkingsinstallatie AGR bevatten nauwelijks PCB's

29/03/2011

De medewerkers van het Gelsenkirchen afvalverwerkingsbedrijf Ruhrgebied (AGR) zijn niet verontreinigd met polychloorbifenylen (PCB's). De bloedmonsters van de meeste werknemers bleven onopvallend, slechts drie hadden een PCB-gehalte dat iets boven de detectielimiet ligt, meldt de AGR.

Nadat er in een tijdelijke opslagfaciliteit voor gevaarlijke afvalstoffen van de AGR verhoogde niveaus van toxische PCB's waren ontdekt, had de districtsregering van Münster in februari al haar activiteiten beëindigd. Vijfenveertig van de 55 getroffen werknemers hebben een bloedmonster aangeboden om te testen op PCB's en kwik. In slechts drie van de ingediende bloedmonsters bleek een PCB-niveau echter iets boven de detectielimiet te liggen, zo meldt AGR.

PCB-concentratie duizend keer hoger dan de toegestane limiet
De TÜV Nord had de bloedmonsters van de AGR-medewerkers onderzocht en in drie maanden een nieuwe controle gelast. In de vorige analyse van kwik en PCB werden echter slechts minimale PCB-niveaus gedetecteerd in drie bloedmonsters en een gezondheidsrisico voor de getroffenen is niet aan te nemen, bevestigde ook de districtsregering van Münster. De AGR was opgelucht om de geruststellende resultaten te zien, omdat de hoge stressniveaus op de AGR-site in Resse leidden tot een veel hogere mate van verleiding van de werknemer. Volgens de gegevens van de districtsoverheid overschreed de PCB-concentratie op een gegeven moment in de opslagplaats voor gevaarlijk afval meer dan 1000 keer de toegestane limiet. De operatie in Resse gaf echter toe dat er sprake was van tekortkomingen in de reinheid met het oog op de bewezen PCB-verontreiniging en legde uit dat de getroffen werkplaats inmiddels grondig was gereinigd.

Gezondheidsgevaren door PCB's
Toxische en kankerverwekkende chemische chloorverbindingen, ook wel PCB's genoemd, werden tot in de jaren tachtig vooral gebruikt in transformatoren en elektrische condensatoren en in hydraulische systemen als hydraulische vloeistoffen en als weekmakers in verven, kitten, isolatoren en kunststoffen. Sinds 22 mei 2001 zijn de gezondheidsbedreigende verontreinigende stoffen internationaal verboden door het Verdrag van Stockholm. PCB's zijn echter nauwelijks biologisch afgebroken, zodat toxische verbindingen nu wereldwijd detecteerbaar zijn in de atmosfeer, in het watermilieu en in de bodem. Hoewel de acute toxiciteit van PCB's relatief laag is, kan op de lange termijn zelfs een minimale PCB-blootstelling aanzienlijke gevolgen voor de gezondheid hebben. Symptomen van PCB-vergiftiging zijn bijvoorbeeld chlooracne, haarverlies en leverschade en schade aan het immuunsysteem (immunotoxiciteit). Omdat de giffen nauwelijks worden afgebroken, hopen ze zich ook op in het menselijke organisme via de voedselketen en worden ze beschouwd als een mogelijke oorzaak van kanker. Bovendien kunnen volgens de gezondheidsautoriteiten lichamelijke en geestelijke ontwikkelingsstoornissen worden veroorzaakt door PCB's. Ook zijn hormonale aandoeningen een mogelijk gevolg, dat bij mannen bijvoorbeeld onvruchtbaarheid of niet-ingedaalde testikels zou kunnen veroorzaken. Speciale aandacht moet ook worden besteed aan het omgaan met PCB's, omdat de toxines direct door het lichaam worden geabsorbeerd vanwege hun lipide-oplosbaarheid door louter huidcontact. (Fp)

Afbeelding: Fabio Sommaruga