Simpele vragen over beroerte-diagnose

Drie vragen stellen leken ook in staat om snel een diagnose te stellen

10/01/2012

In een beroerte is snelle actie met name belangrijk om permanente schade aan de hersenen en het worstcasescenario bij de getroffenen te voorkomen. Vaak zijn de symptomen echter niet geassocieerd met een beroerte en gaat er onnodige tijd verloren voordat de beroerte-patiënten medische hulp krijgen. Drie eenvoudige vragen kunnen leken toestaan ​​de situatie te beoordelen. Als deze het vermoeden van een beroerte bevestigen, moet zo snel mogelijk een spoedarts worden geraadpleegd.

Elk jaar lijden ongeveer 270.000 mensen in Duitsland aan een beroerte, volgens experts van het Centre for Stroke Research aan de Charité in Berlijn. Volgens informatie van het Federaal Bureau voor de Statistiek in Duitsland sterven jaarlijks bijna 70.000 patiënten als gevolg van een beroerte. Wees er ook een „Beroerte is de belangrijkste oorzaak van verworven invaliditeit op volwassen leeftijd“, meldt de voorzitter van de Stichting Raad van de Duitse Stroke Help, Karl Max Einhäupl. De beroerte treft meestal ouderen, volgens Einhäupl, die ook voorzitter is van de Charité Universitätsmedizin Berlin. Volgens de expert is ongeveer 80 procent van de getroffenen ouder dan 60 jaar.

Snelle hulp vermindert het risico van permanente schade bij beroertes
Oorzaak van een beroerte zijn meestal plotselinge hypoperfusie van individuele hersengebieden (verstopte bloedvaten) of hersenbloeding (burst-bloedvaten). Door het onderaanbod van de hersencellen met zuurstof, voedingsstoffen en andere stoffen zijn deze niet langer functioneel en dreigen ze te sterven. Hoe langer het tekort bestaat, hoe groter het risico op blijvende schade aan de hersenen of, in het ergste geval, zelfs een dodelijke afloop. Aan de andere kant kan snel handelen de bedreigde hersencellen redden en zo de vooruitzichten voor de patiënten aanzienlijk verbeteren, rapporteren de experts. „De kans dat iemand er van herstelt zonder blijvende mentale of fysieke gevolgen neemt aanzienlijk toe met de snelheid waarmee hulp nadert“, legde de neuroloog Karl Max Einhäupl uit. Daarom is het belangrijk dat zoveel mogelijk mensen de typische symptomen van een beroerte kennen en weten hoe te reageren.

Drie vragen als sneltest
De test met drie vragen voor een snelle beroeringsdiagnose kan niet alleen door paramedici maar ook door leken worden gebruikt om een ​​beoordeling van de situatie te krijgen. Eerst controleert het of de patiënten hun mond kunnen vormen tot een gestage glimlach. Vervolgens moet worden getest of beide armen gelijkmatig met de handpalmen kunnen worden vastgehouden. En tot slot moeten patiënten een eenvoudige zin herhalen. Als alle tests niet succesvol zijn, volgens de experts „95 procent heeft eerder een beroerte gehad en de getroffen persoon moet onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan.“ Maar zelfs afwijkingen in slechts één van de problemen, zou de gelegenheid moeten zijn om de ambulance te waarschuwen.

In geval van symptomen van een beroerte, bel direct de noodoproep
Symptomen van een beroerte zijn wazig zien, spraakproblemen, ernstige duizeligheid, gedeeltelijke lichaamssensaties van gevoelloosheid, verlamming en ernstige hoofdpijn. De secretaris-generaal van de Duitse Stroke Society, Otto Busse, zei: „Als u plotseling een van hen opmerkt, uzelf of anderen, bel 112.“ Hier is het principe, „liever de reddingsdienst te vaak een keer te weinig“ noemen. Er zijn echter veel meer opties dan het alarmnummer kiezen. Het is alleen belangrijk dat de getroffenen zo snel mogelijk een kliniek bereiken. Bij ziekenhuisopname wordt de oorzaak van de beroerte het eerst bepaald op basis van computertomografie (CT) of magnetische resonantietomografie (magnetische resonantiebeeldvorming, MRI). Volgens bussen is dit dat wel „in 85 procent van alle gevallen ontstaat er een tekort aan bloed door de hersenen door een vasculaire occlusie.“ In slechts 15 procent van de gevallen is het een hersenbloeding.

Behandelingsopties voor beroertes
Cerebrale bloedingen en verminderde doorbloeding zijn fundamenteel verschillende benaderingen. Hoewel bloedstolsels, die de oorzaak zijn van vasculaire blokkering, meestal worden opgelost in de kliniek met behulp van een infuus van anticoagulantia, hebben hersenbloedingen in het algemeen stollingsbevorderende geneesmiddelen nodig. Volgens de secretaris-generaal van de German Stroke Society moet echter de resolutie van mogelijke bloedstolsels „uiterlijk vier en een half uur na het begin van de eerste symptomen, anders is de procedure te gevaarlijk en nauwelijks effectief.“ Bij de behandeling van hersenbloedingen is volgens de experts ook haast geboden. „Ook dit moet zo snel mogelijk worden gedaan“, benadrukte bussen. Het zou voordelig zijn als de kliniek een zogenaamde stroke-eenheid omvat, die is gespecialiseerd in de behandeling van beroertes. Echter, slechts 229 klinieken in Duitsland hebben momenteel een overeenkomstige eenheid.

Lijneenheden bij de klinieken die gespecialiseerd zijn in beroertes
De eerste dag na de beroerte begint volgens de experts praktisch de revalidatie. De klinieken met een stroke unit zijn ook relatief goed gepositioneerd in dit opzicht. Patiënten de klok rond worden opgevangen door een team van neurologen, cardiologen, neurochirurgen, vaatchirurgen en radiologen. Deze bespreken ook met de patiënten mogelijke benaderingen van revalidatie. „De slageenheid heeft het karakter van een intensief meetstation“, legde de specialist in neurologie, Peggy Ehrlich, van Vivantes Auguste-Viktoria-Klinikum aan het einde van september uit in een lezing in het centrum van de Berlijnse Charité. Hier werden belangrijke vitale functies zoals hartactiviteit, bloeddruk, ademhaling, bloedsuikerspiegel en lichaamstemperatuur nauwlettend gevolgd, met als doel „de best mogelijke instelling van deze parameters“ te bereiken en zo de hersenen te beschermen tegen verdere schade. (Fp)

Lees over:
Meer en meer kinderen lijden aan een beroerte
Olijfolie vermindert het risico op beroerten
Mediterrane keuken verlaagt het risico op hartaanvallen
Gebrek aan slaap bevordert een beroerte en een hartaanval

Afbeelding: Martin Büdenbender