Succesvolle behandeling voor dwarslaesie?

Succesvolle behandeling voor dwarslaesie: in de VS begon de eerste proef met stamceltherapie voor patiënten met acuut ruggenmergletsel.

Een nieuwe stamceltherapie zou in de toekomst paraplegici kunnen helpen met een dwarslaesie. Artsen verschenen voor het eerst op het Shepherd Center“-Hospital in Atlanta een op stamcellen gebaseerde therapie. Voor dit doel, de gedeeltelijk verlamde patiënt in de zenuwcelvoorloper van het gewonde lichaam. Deze zenuwcellen hadden vooraf het Amerikaanse biotechnologiebedrijf „ gefokt uit menselijke embryonale stamcellen. De getroffen patiënt was slechts twee weken geleden ernstig gewond geraakt aan het ruggenmerg, zodat hij niet gedeeltelijk kon bewegen.

Neurocelprecursoren zouden zich in het ruggenmerg moeten ontwikkelen en zenuwprocessen moeten stimuleren om te groeien
Van de geïnjecteerde zenuwcelvoorlopers wordt gezegd dat ze zogenaamd worden in het ruggenmerg van de patiënt „oligodendrocyten“ ontwikkelen. Deze cellen zijn verantwoordelijk voor de vorming van myelineschede rond zenuwcelprocessen. De myelineschede is een type isolatie dat ook verantwoordelijk is voor het richten van de elektrische impulsen van de hersenen naar de lichaamsdelen, evenals de signalen van de sensorische receptoren naar de hersenen. De hoop van de onderzoekers en artsen is dat de geïnjecteerde cellen de afgehakte zenuwprocessen stimuleren om te groeien. Dientengevolge zouden de geblesseerde signaallijnen weer kunnen worden samengevoegd. De patiënt kon zijn sensaties en controle over de verlamde lichaamsgebieden terugwinnen.

Moderne stamceltherapie is echter niet onomstreden onder wetenschappers. Ongeacht ethische overwegingen, kunnen injecterende stamcellen leiden tot ongewenste bijwerkingen. Als zodanig zijn de stamcellen zeer wonderlijk en kunnen ze elk celtype vormen. En omdat ze dat doen, mogen ze niet terug in het lichaam. Omdat er dan zogenaamde teratomen kunnen worden gevormd. Dit zijn tumoren waarin allerlei soorten weefsel te vinden zijn, van haar tot ogen en tanden. Celtherapie is alleen mogelijk als het alleen gedifferentieerde stamcellen betreft en alle andere cellen zorgvuldig zijn gescheiden. Tot nu toe was deze methode echter bijna onmogelijk.

Eerste experimenten met dieren waren succesvol
Het biotechnologiebedrijf „Geron "verklaarde men kan de mobiliteit van de benadeelde aan de achterkant markt muizen te maken door een experimentele set-back deel al bij dierproeven. Onzeker tot nu toe is of deze resultaten daadwerkelijk kunnen worden overgebracht naar het menselijk lichaam en kunnen de gevolgen volgen. Het biotechnologiebedrijf had een experimenteel ontwerp in fase I zijn al in het begin van 2009 met de bevoegde FDA autoriteit. Maar de Amerikaanse Food and Drug Administration had ontzegd, omdat in het ruggenmerg van knaagdieren na transplantatie cysten had gevormd. vervolgens, het bedrijf ondernam een ​​nieuwe studie en zet het aan de toezichthouder opnieuw voor. Onder de nieuwe testresultaten, de release werd door de FDA verleend. in de nieuwe studie, het bedrijf, de cysten zou hoe dan ook vaak voor bij ruggenmergletsels geclaimd. Ze zouden geen schadelijke effecten op de mens ontstaan. Daarnaast heb je de testset en de therapie dienovereenkomstig is veranderd, zodat er minder cysten worden gevormd.

Testfase Eén van stamceltherapie bij mensen
Deze eerste procedure is daarom in eerste instantie een experimentele regeling bij mensen. Het is niet, zoals vaak wordt vermoed, de effectiviteit van stamceltherapie op de voorgrond, maar of er bijwerkingen en complicaties optreden. Hoewel de wetenschappers ook willen controleren of de toestand van de patiënt verbetert, maar dat de compatibiliteit en veiligheid centraal staan ​​in het medische beroep. Nog eens 9 van de 10 patiënten zullen nu de stamceltherapie ontvangen. Het is belangrijk dat bij alle patiënten het letsel aan het ruggenmerg niet langer dan twee weken geleden is.

Als kan worden vastgesteld dat de stamceltherapie geen ernstige bijwerkingen veroorzaakt, zal een tweede testfase onderzoeken of de werkzaamheid in de dosis kan worden geoptimaliseerd. Als de tweede fase van de testserie succesvol is, volgt de derde en laatste fase. Bij een grotere groep patiënten moet de uiteindelijke werkzaamheid worden aangetoond. Dit betekent dat op voorwaarde dat alle studies daadwerkelijk succesvol waren, een stamceltherapie bij een acute dwarslaesie pas over 15 jaar kon worden aangeboden.

Het risico op tumoren als gevolg van genetische defecten is relatief hoog
De terloops genoemde cysten geven echter wetenschappelijke kritiek. Stamceltherapie is geenszins oncontroversieel. Andere onderzoekers wijzen op het verhoogde kankerrisico dat kan worden veroorzaakt door het injecteren van stamcellen. Omdat dat op de loer ligt in het DNA van de mens, dat ook wordt overgebracht op de embryonale stamcellen. Omdat bij het klonen cellen van het herstelmechanisme van het lichaam niet van toepassing zijn. De gevolgen zijn genetische defecten in de cellen, die tijdens de behandeling worden overgedragen. John Gearhart, stamcelonderzoeker aan de Universiteit van Pennsylvania, vertelde de Washington Post: "We moeten ontdekken hoe deze cellen zich gedragen bij mensen." Zo drukt de expert de angsten uit, door de stamceltherapie die tumoren kunnen vormen. Omdat je tot nu toe niet weet of de cellen doen wat ze moeten doen. Als ze dat niet doen, is het gevaar van mutaties groot. (sb, 13.10.2010)

Lees ook:
Stamceltherapie voor letsel van het ruggenmerg