Ethics Council pleit voor introductie van het derde geslacht

Derde geslacht voor interseksueel gedrag vereist door de Duitse Ethische Raad

23.02.2012

Omgaan met interseksualiteit, dat zijn mensen met geslachtskenmerken van mannen en vrouwen, is een moeilijk onderwerp, niet alleen voor de getroffenen, maar ook voor de samenleving. Nu heeft de Duitse Ethische Raad een verklaring afgelegd voor de introductie van een „derde geslacht“ geprononceerd.

Geïnteresseerde personen moeten de mogelijkheid krijgen zich in het register van de burgerlijke stand te laten registreren „naast het gegeven als vrouw of mannelijk“ ook het geslacht „anders“ om te stemmen, legde de Duitse Ethische Raad uit. Intersex-mensen zouden bijvoorbeeld niet langer gedwongen worden zich aan een bepaald geslacht te binden. Volgens het panel van deskundigen is de eerdere behandeling van de getroffenen ethisch onaanvaardbaar. Vooral sinds tal van interseks in het verleden aanzienlijk „pijn“ en „persoonlijk lijden“ werd toegebracht toen artsen probeerden een duidelijke genderidentificatie te bereiken door chirurgie en hormonale behandelingen.

Advies van de Ethische Raad over interseksualiteit
In opdracht van het federale ministerie van Volksgezondheid en het federale ministerie van Onderwijs en Onderzoek heeft de Duitse Ethische Raad aanbevelingen ontwikkeld voor het aanpakken van het onderwerp interseksualiteit. Het panel van deskundigen richtte zich expliciet tot mensen die vanaf de geboorte geslachtsorganen van mannen en vrouwen hadden. Transseksuelen die hun geslacht hebben veranderd door middel van kunstmatige chirurgie of mensen die lijden aan het gevoel in het verkeerde lichaam te verkeren, ondanks duidelijke biologische geslachtskenmerken, waren geen onderdeel van de werkgroep. De ethische raad definieerde in zijn definitie van interseksualiteit dat dit mensen zijn die zichzelf zijn „vanwege fysieke kenmerken kan niet duidelijk worden geclassificeerd als mannelijk of vrouwelijk.“ Daarom zouden betrokkenen niet langer verplicht moeten zijn gebonden te zijn aan een bepaald geslacht, maar de mogelijkheid zou in de relevante documenten als seks moeten bestaan „anders“ specificeren.

Mensen met geslachtskenmerken van man en vrouw
Deze nieuw geïntroduceerde genderstatus zou het feit moeten weerspiegelen dat bij sommige mensen de geslachtskenmerken van mannen en vrouwen zich ontwikkelen. Dus sommige mensen stellen ondanks het mannelijke chromosoom geen testikels in, maar eerder vrouwelijk uitziende geslachtsorganen. Ook zijn er soms tekenen van eierstokken en testikels tegelijkertijd. De meest voorkomende vorm van interseksualiteit is Adrenogenitaal Syndroom (AGS), waarvan volgens de Ethics Council naar schatting één op de 10.000 geboorten wordt beïnvloed. De getroffenen hebben een vrouwelijke chromosoomset, hebben volledig functionele vrouwelijke genitaliën (kunnen dus ook worden gereproduceerd), maar vertonen tegelijkertijd seksuele kenmerken van mannen. Ook kan de clitoris zich met hen ontwikkelen tot de grootte van een penis. Volgens de experts van de Ethics Council is het aantal feitelijk getroffenen in Duitsland tot nu toe onduidelijk. In het kader van de huidige verwerking van het onderwerp hebben 199 intersex-mensen deelgenomen aan een onderzoek en waren er ook enkele honderden betrokken bij de vorige studie, volgens de Ethics Council in zijn verklaring.

Openbare discussie over de gouden medaillewinnaar van de intersex
Tot dusverre was het publiek echter slechts marginaal op de hoogte van het probleem van interseksualiteit en de problemen van de getroffenen. Pas toen de Zuid-Afrikaanse Caster Semenya de 800 miljoen vrouwenmedaille won tijdens de IAAF Wereldkampioenschappen in Berlijn in 2009, en vervolgens de discussie over het geslacht van de hardloper oplaaide, was interseksualiteit op korte termijn in het algemeen belang. Caster Semenya moest een geslachtsonderzoek ondergaan vanwege twijfels na haar overwinning, maar de resultaten werden geheim gehouden om de persoonlijke rechten van de gouden medaillewinnaar te beschermen. Snel was het duidelijk, Caster Semenya, is zowel een vrouw als een man. Maar na enige tijd van mediatisering, werd het onderwerp opnieuw vergeten.

Rethinking bij het behandelen van het onderwerp van interseksualiteit vereist
Nu echter brengt de mening van de Ethics Council het fenomeen van interseksualiteit terug in de publieke belangstelling. De vraag naar één „derde geslacht“ maakt een plons. Het belangrijkste is om de getroffenen in staat te stellen een zelfbewust leven te leiden zonder op officiële wijze in de la te worden geplaatst, waar ze niet in passen. Dat een heroverweging dringend nodig is, zoals blijkt uit het zware lot van intersex, vooral in de jaren zestig en zeventig. Volgens de Ethics Council waren veel van hen zwaar beschadigd door operaties omdat artsen probeerden een duidelijke seksuele geaardheid te bereiken voor volwassenheid.

Interseksuelen werden vaak het slachtoffer van een medische aanval
Ter ondersteuning van de soms ongelooflijke gebeurtenissen, heeft de Ethische Raad twee geanonimiseerde rapporten van intersekse-mensen toegevoegd waarin de respondenten het fysieke en emotionele leed beschrijven dat hen is aangedaan. Aldus ontving één persoon hormoonbehandelingen vanaf zijn kindertijd, en hun geslacht was strikt beperkt tot vrouwelijke geslachtsorganen, resulterend in tientallen jaren van lijden. In het andere rapport beschreef de betrokken persoon dat zij op tweeëneenhalf jaar tijd zonder medische noodzaak, de onduidelijke testikels was verwijderd. deze „Castratie werd gedaan zonder de toestemming van mijn ouders en zou voor hen verborgen moeten blijven“, dus de verklaring in het rapport. Ongelooflijk, de dokter dergelijke interventies op zichzelf - zonder overleg met de ouders - beslissen. In de jaren zestig en zeventig werd de mentaliteit van artsen en psychiaters nog sterker beïnvloed door het idee dat het geslacht van een persoon beïnvloed zou kunnen worden door de samenleving. Met andere woorden, als de natuur geen duidelijke verklaring aflegt, nemen de artsen met hun chirurgische en hormonale interventie-opties deze taak over. Het feit dat de getroffenen van deze daad van lichamelijk letsel soms onherroepelijk werden aangetast door hun seksualiteit, werd vaak vergeten in de loop van de haalbaarheidsdrama van het medische beroep en de psychiater..

Recht op zelfbeschikking
Dus veel intersekse-mensen „Pijn, persoonlijk leed, complicaties en permanente beperkingen op de kwaliteit van leven hebben geleden“, verklaart de Ethics Council in zijn advies. Het expertpanel riep daarom op tot overheidssteun voor de getroffenen. „Er moet een fonds worden opgezet om de betrokkenen te herkennen en te helpen“, legde de Ethics Council uit. Bovendien moet volgens de Ethics Council de strafrechtelijke en civielrechtelijke verjaringstermijn voor dergelijke letsels worden verlengd. Over het algemeen gesproken „onomkeerbare medische maatregelen voor de sekse-opdracht“ in de kindertijd slechts in enkele uitzonderlijke gevallen te rechtvaardigen. Voor personen die niet biologisch tot een van beide seksen behoren, hebben zij het recht op zelfbeschikking. Een van de uitzonderingen is volgens de Ethics Council bijvoorbeeld het fenomeen AGS. Want hier is het geslacht biologisch duidelijk en alleen niet duidelijk uitgesproken. een „Benadering van geslachtsdelen tot geslacht“ zou echter heel nuttig kunnen zijn „alleen na uitgebreide beschouwing van de medische, psychologische en psychosociale voor- en nadelen.“ Volgens het advies van de Ethische Raad moeten bijvoorbeeld niet alle medische interventies over interseksualiteit in de jeugd worden afgewezen.

Huwelijk of burgerpartnerschap voor intersekse-mensen?
Het recht op zelfbeschikking moet, voor zover mogelijk, gerespecteerd worden in de opinie van de Ethische Raad. Dienovereenkomstig moeten de getroffenen in staat zijn om hun eigen beslissing te nemen uit de puberteit. De mening van de Ethics Council voorziet daarom in een recht op seksuele zelfbeschikking van interseksuele mensen vanaf de leeftijd van twaalf jaar. Analoog aan de religieuze volwassenheid, moeten de getroffenen vanaf deze leeftijd inspraak hebben in de kwestie van hun geslachtsfunctie, vroeg de Duitse Ethische Raad. Hier moet echter ook rekening worden gehouden met de respectieve intellectuele ontwikkeling van de betreffende persoon. De 26 experts van de Ethics Council waren het over de meeste punten van hun mening eens, maar over de kwestie van het omgaan met huwelijken en burgerlijke partnerschappen, die een glasheldere definitie van de staat geven, werden twee meningen gepresenteerd. Eigenlijk kan een huwelijk alleen gesloten worden tussen een man en een vrouw, een levenspartnerschap tussen een vrouw en een vrouw of een man en een man. Een minderheid van de leden van de ethische raad pleitte hiervoor, inclusief het partnerschap tussen een persoon en het geslacht „anders“ en om een ​​vrouw of een man als huwelijk toe te staan. De meeste leden van de ethische raad spraken zich echter uit „Mensen met de genderinvoer anders om het geregistreerde burgerlijk partnerschap mogelijk te maken“ - geen huwelijk.

Meer tolerantie voor de samenleving vereist
Ongeacht de status waaronder hun toekomstige partnerschappen zullen plaatsvinden, is echter al veel bereikt voor de getroffenen als ze niet met geweld worden toegewezen aan het vrouwelijke of mannelijke geslacht en als ze in de toekomst zelf hun seksuele identiteit kunnen bepalen. De publieke discussie verhoogt ook het bewustzijn van de ouders van de getroffenen en de behandelende artsen met betrekking tot de kwestie van interseksualiteit, zodat interseksuelen in de toekomst serieuze medische interventies in hun kindertijd kunnen worden bespaard. Maar de sociale omgang met het fenomeen is nog steeds moeilijk. Aangezien degenen die met boosaardigheid en spot worden bedreigd, de meesten hun interseksualiteit meer geheim houden. Een publieke positionering van het geslacht „anders“ er zou ook geen sprake van kunnen zijn. Er is ook een gebrek aan tolerantie voor anderen. Of de publieke verklaring van de ethische raad op dit punt iets kan beïnvloeden, blijft open. (Fp)

Lees ook:
Steeds meer jongens bellen de hulplijn

Afbeelding: Thommy Weiss