Gentherapie verbetert de prestaties van hoortoestellen

Gentherapie verbetert gehoorprothesen

2014/04/26

Tienduizenden Duitsers hebben een cochleair implantaat. Deze gehoorprothese helpt dove mensen wier gehoorzenuw nog steeds functioneert. Zoals wetenschappers in Sydney, Australië hebben ontdekt, kan gentherapie deze apparaten verder verbeteren.

Gehoorverlies is een van de meest voorkomende sensorische verliezen
Gehoorverlies, als gevolg van leeftijd, lawaai of genetische oorzaken, is een van de meest voorkomende sensorische verliezen. Volgens cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn ongeveer 360 miljoen mensen wereldwijd getroffen. Als de gehoorzenuw nog intact is, kan een implantaat voor de cochlea, het slakkenhuis, helpen. In dit geval wordt een elektrodedrager ingebracht in het binnenoor achter de oorschelp. De techniek, die al meer dan drie decennia wordt gebruikt, zet geluid om in elektrische impulsen die de gehoorzenuw doorgeeft aan de hersenen. Hierdoor kan de drager geluiden horen en vooral spraak verstaan. Ze worden echter akoestische subtiliteiten ontzegd. Dit zou nu een nieuwe gentherapie moeten veranderen.

Dragers van oorprothesen ontsnappen aan de vreugde van muziek
Zoals Gary Housley van de University of New South Wales, Sydney, uitlegde, mensen met cochleaire implantaten „Begrijp spraak goed, maar hun perceptie van toonhoogte kan zo slecht zijn dat ze het plezier van muziek missen.“ was eerder bekend dat BDNF (hersen-afgeleide neurotrofe factor) zenuwcellen meer stimuleren groeien naar cochleair implantaat. De drager van de gehoorprothesen zou akoestische stimuli in de toekomst gevoeliger kunnen waarnemen, bijvoorbeeld in muziek. Dit werd gemeld door de onderzoekers in een studie in het tijdschrift „Wetenschap Translationele geneeskunde“, mede gefinancierd door de implantaatfabrikant Cochlear Limited.

Cavia's waren na behandeling gevoelig voor geluid
Onderzoekers zijn tot nu toe echter niet in staat geweest het gen voor de vorming van BDNF in het weefsel in te brengen. Housley en zijn collega's zijn nu voor dit doel bij cavia's, de zogenaamde elektroporatie, waarbij elektrische pulsen die het celmembraan permeabel, waardoor het weefsel kunnen opnemen nieuwe stukken DNA. Volgens de wetenschappers waren de dieren bijzonder gevoelig voor geluiden na de behandeling. BDNF productie hebben inderdaad verdwenen na drie tot zes weken, maar housley gelooft dat zij over de activiteit van het cochleair implantaat kon worden gehandhaafd. Zoals de onderzoekers benadrukten, is elektroporatie zelf eenvoudig. „We denken dat het mogelijk is dat deze gentherapie de transplantatie in de toekomst maar een paar minuten zal verlengen“, dus eerste auteur Jeremy Pinyon. „De chirurg die het apparaat gebruikt injecteert de DNA-oplossing in het slakkenhuis en vuurt elektrische impulsen na het inbrengen om de DNA-overdracht te activeren.“

Veel vragen over
Andere wetenschappers zijn echter van mening dat er nog steeds veel onduidelijkheden zijn. Om Robert Herder en Andrew Wise van de Universiteit van Melbourne te schrijven in een reactie dat ongeveer vragen na de duur van het effect, of de optimale elektroporatie open waren. De werkwijze heeft in principe ook voor andere toepassingen, zoals beschadigde zenuwen te stimuleren in de retina protheses of diepe hersenstimulatie, die hoofdzakelijk wordt gebruikt voor de ziekte van Parkinson. Elektrische impulsen moeten verhinderen in een bepaald hersengebied dat celgroepen morbide bakken synchroon en dus leiden tot symptomen zoals stijfheid en tremor. Eerst moet echter worden nagegaan in hoeverre de methode bij mensen werkt.

Luisteren is een essentieel onderdeel van iemands sociale relaties
Miljoenen mensen over de hele wereld lijden aan gehoorverlies. Meer dan 320.000 kinderen en volwassenen met gehoorverlies in het binnenoor danken het aan een cochleair implantaat waarmee ze de buitenwereld akoestisch kunnen waarnemen. Ongeveer tienduizend van hen in Duitsland. Hoe belangrijk dit is, wordt duidelijk als je je realiseert dat luisteren een belangrijk onderdeel is van iemands sociale relaties. Doven en doven lijden vaak aan eenzaamheid en depressie, omdat ze een essentieel communicatiemiddel missen. (Ad)