Gezonde voeding Cranberry ook een superfood?

Cranberry: Het Amerikaanse familielid van de Amerikaanse vossebes

De Cranberry's afkomstig uit Noord-Amerika zijn in Duitsland bekend als "Superfood" met een hoog gezondheidspotentieel. De naaste verwanten van de cranberry bevatten veel fytochemicaliën, waarvan wordt gezegd dat ze helende eigenschappen hebben, maar in tegenstelling tot binnenlandse bessen ook netjes duur. En als er zelfs 'superfood' is, blijft het onbeslist. Niettemin kan de cranberry qua voedingswaarde scoren.

De rijpe vruchten van cranberry zien eruit als grote veenbessen. Dit is niet verrassend, omdat de "Großfrüchtige Cranberry" Vaccinium macrocarpon - zoals de cranberry wordt genoemd door de Duitse naam - botanisch behoort tot hetzelfde geslacht als de cranberry. Vanwege de gelijkenis en de iets grotere vruchten, wordt de cranberry soms ten onrechte een gecultiveerde cranberry genoemd, wat het niet is..

Veenbessen zijn ongeveer zo groot als kleine kersen en licht eivormig. De rijpe - en botanisch echte - bessen schijnen robijnrood. Onder de stevige schil verbergt het heldere en stevige vlees met de ingebedde zaden. Binnen elke bes zijn er ook vier luchtkamers, waardoor ze lichter zijn dan water. Hiervan wordt gebruik gemaakt tijdens de oogst: de cranberryvelden worden overstroomd, de rijpe bessen worden gescheiden van de planten met behulp van speciale machines en vervolgens worden de drijvende vruchten verzameld.

Veenbessen worden niet gekenmerkt door een bijzonder hoog gehalte aan individuele vitaminen of mineralen. Dus ongeveer 11 milligram vitamine C zit in 100 gram bessen, ongeveer evenveel als veenbessen. Het gezondheidspotentieel van veenbessen is voornamelijk te wijten aan de overvloed aan fytochemicaliën. Vooral de polyfenolen in de cranberry - het zogenaamde oligomeren van proanthocyanidinen (OPC) - een krachtige antioxidant effect en goed beschermen tegen vrije radicalen. Bovendien zal de OPC beurt activeert vitamine C en vergroten de antioxidantwerking en verlengt de activiteit van de vitamine A en E. Ze hebben ook anti-inflammatoire en antimicrobiële.

In totaal heeft de low-calorie vruchten toegeschreven vele helende eigenschappen: ze zijn bedoeld om urineweginfecties, lagere cholesterol te voorkomen, het versterken van de bloedvaten en het cardiovasculaire systeem, te verminderen veroudering van cellen en schade en in sommige gevallen zelfs kankercellen of de vorming van Alzheimer en Parkinson te remmen.

Rijpe veenbessen zullen waarschijnlijk zelden als verse producten in de mond landen. Ze zijn zuur, hard en hebben een samentrekkend effect, dus ze worden meestal verwerkt. Je kunt ze drogen of te koken, naar eigen smaak, met of zonder toegevoegde suikers, en vervolgens verder verwerkt - bijvoorbeeld om sap, siroop, jam of saus te maken. De vruchten gaan heel goed samen met vleesgerechten of gebakken kaas. Traditioneel, bijvoorbeeld in Amerika, is de cranberrysaus de kalkoen op Thanksgiving. Ook voor cakes en desserts of voor granen zijn de kleine bessen erg goed. Gedroogde en licht gezoete veenbessen worden enkele maanden koud gehouden. Heike Stommel, bzfe