Gezonde venkel medicinale plant met groot effect
De geesten maken deel uit van de venkel: sommigen houden ervan, anderen haten het. De knol met het anijszaad, enigszins zoetig aroma is eigenlijk een heel speciale traktatie. Degenen die eerst moeten wennen aan de intense smaak, kunnen venkel combineren met andere mediterrane groenten zoals tomaten, paprika's of olijven.
De pittige frisheid ervan past goed bij pluimvee, vis en zeevruchten. De knollen kunnen stoven, smoren en gratineren, maar ook rauw proeven in een salade met radicchio en rode biet.
Zelfs de Romeinen en Grieken waardeerden de helende kracht van de plant. De ingesloten essentiële oliën zoals Anethole en Fenchon verlichten een opgeblazen gevoel, een opgeblazen gevoel en helpen bij constipatie en een gevoel van volheid. Zelfs met ziekten van de bronchiën en verkoudheid, is een venkelthee bewezen.
Venkel wordt sinds de 17e eeuw alleen als groente gebruikt. Vóór de bereiding moet de knol grondig worden gewassen om het zand tussen de bladeren te verwijderen. Het bladgroen is afgesneden en is fijngehakt voor kruiden. Verwijder vervolgens de steel en de stelen en verwijder de dikke vezels naar de punt. De knol wordt in tweeën gehakt, de harde kern wordt verwijderd en de rest wordt gesneden in plakjes, plakjes of blokjes - afhankelijk van het doel en de smaak. De eenvoudigste bereidingswijze is om de groenten 10 minuten in een beetje zout water te stomen. Dan besprenkel met een beetje boter en klaar.
Venkel bevat heel weinig calorieën met 20 tot 24 calorieën per 100 g, net als elke andere groente. Maar hij kan scoren met veel positieve ingrediënten: vitamine A, C en E, foliumzuur, ijzer, magnesium en calcium.
In de zomer vinden consumenten binnenlandse venkel aangeboden. Verse knollen zijn wit tot lichtgroen van kleur en hebben een stevige consistentie. Het sterke bladgroen heeft een lichte geur van anijs. In het groentevak van de koelkast kan venkel, gewikkeld in een vochtige doek, maximaal twee weken worden bewaard.
Heike Kreutz, hulp