Water uit de kraan drinken is de beste dorstlesser

Neem een ​​glas, vullen met water uit de kraan en genieten van de hapjes. Geen enkele andere dorstlessers is goedkoop, gemakkelijk verkrijgbaar en bovendien gezond drinkwater. De Nationale Drinkwater Verordening (TrinkwV 2001) regelt strak geformuleerd beperkt de kwaliteitsnormen van het drinkwater, de hygiënische veiligheid, alsmede de naleving van de grenzen van de eventueel opgeloste stoffen in water.

Maar niet alleen praktische redenen pleiten ervoor om je dorst te lessen bij de kraan. Drinkwater smaakt ook goed - soms licht zout, soms een beetje bitter of soms een beetje zoetig. Het herkomstgebied bepaalt de smaak.

Eenvoudig drinkwater is het beste. Afbeelding: Mikkel Bigandt - fotolia

In Duitsland wordt drinkwater voornamelijk gewonnen uit grondwater, oppervlaktewater en bronwater. Het bedrag van de individuele aandelen in het gebruik van de openbare watervoorziening is sterk afhankelijk van de regionale omstandigheden. Gemiddeld neemt het grondwater echter het leeuwendeel van ongeveer 61 procent voor zijn rekening. Dit gebeurt wanneer neerslag in de grond sijpelt en dit water zich verzamelt over ondoordringbare rots- of kleilagen. Op weg naar diepere lagen van de aarde geeft het regenwater mineralen af ​​van de bestaande rotsen. De verschillende samenstelling en concentratie van mineralen in de bodem zorgt voor een enorme variëteit aan drinkwater en ook voor natuurlijk mineraalwater, bronwater of geneeskrachtig water behandeld water.

In gebieden die worden gekenmerkt door verdwijnende vulkanische - ongeveer in het Eifel, het zwarte woud of Schwäbischen Alb - waardoor het water stroomt in hoofdzaak kalkhoudende lagen. Het smaakt meer neutraal, soms licht aards-droog. De pleister anhydrithaltigen gronden in het noorden van Duitsland, maar ook in sommige bergketens die een zoete tot licht bittere smaak van de lokale water, afhankelijk van de sulfaat concentratie te geven. Zogenaamde chloride water wordt gevormd wanneer water uitloogt steenzout richting (z. B. afzettingen van oude zeeën). Ze zijn rijk aan chloriden en natrium en geven het water een zoute noot. In regio's met zand en grind deposito's, zoals de Allgäu of de Noord-Duitse laagvlakte vertrokken veel mineralen hun sporen in het drinkwater. Eva Neumann, hulp