Haakwormen in de voet - vakantie eindigde in nachtmerrie

Caribische feestdagen eindigen met parasitaire wormen in de voet

Het Caribisch gebied spreekt veel toeristen aan met prachtige stranden en biedt een geweldige manier om te ontsnappen aan het sombere grijs van de winter. Dus een Canadees stel stelde zich hun droomvakantie in de Dominicaanse Republiek voor, maar nadat ze over de pittoreske stranden hadden gewandeld, zagen ze een sterke jeuk aan hun voeten. Het paar deed dit als onschuldige insectenbeten, maar bij hun terugkeer naar Ontario ontwikkelden zich de jeukvlekken tot pijnlijke opgezwollen blaren en ongewone bultjes op de tenen.

Zelfs twee artsen die het echtpaar raadpleegden waren op verlies en konden de oorzaak niet achterhalen. Alleen de derde arts kwam naar de blinde passagiers in de voet van de patiënten op de baan. Hij diagnosticeerde Larva migrans, een huidaandoening die bekend staat als huidmol.

De ziekte wordt veroorzaakt door de larven van bepaalde haakwormen, die vaak worden aangetroffen in met feces vervuilde bodems in warme en vochtige klimaten, zoals in Afrika, Amerika, China en Zuidoost-Azië..

Haakwormlarven kunnen op de loer liggen in uitwerpselen beladen met verontreinigingen in warme en vochtige ruimtes en kunnen ook bij contact met de huid van invloed zijn op mensen. (Afbeelding: Thaut Images / fotolia.com)

De levenscyclus van de mijnworm

De haakwormlarven worden gevonden in de bodem waar ze in contact kunnen komen met de menselijke huid. Dit gebeurt vaak bij blootsvoets lopen. De larven kunnen via de huid in de menselijke gastheer doordringen en vervolgens proberen de dunne darm van de gastheer te bereiken. Daar ontwikkelen ze zich tot de volwassen haakwormen, die tot twee jaar in de dunne darm kunnen overleven. Ze leggen eieren in de darm, die via de feces worden uitgescheiden en zo in een nieuwe gastheer kunnen kruipen. Naast mensen dienen ook verschillende dieren zoals honden en katten als gastheer.

Symptomen van een haakworminfectie

De larven bewegen langzaam onder de huid en veroorzaken jeukende rode lijnen. Deze aandoening wordt medicinaal Larve migrans cutanea genoemd en kan enkele weken aanhouden. Meestal zijn deze huidirritaties onschadelijk. Als de larven naar de longen migreren, kunnen zich respiratoire symptomen voordoen, zoals hoesten en piepende ademhaling. Zware aantasting van mijnwormlarven kan buikpijn, diarree, gebrek aan eetlust, gewichtsverlies, vermoeidheid en bloedarmoede veroorzaken.

Hoe kunnen de parasieten worden bestreden??

In de meeste gevallen eindigt de besmetting van de parasiet na één tot drie maanden uitsluitend door de dood van de larven. In geval van ernstige infecties of ernstige mentale stress, beveelt de Duitse Dermatologische Vereniging (DDG) orale therapie met ivermectine aan.

Als dit niet lukt, kunnen albendazol of albendazol-bevattende zalven worden gebruikt. De jeuk kan worden bestreden met glucocorticoïde crèmes of systemische antihistaminica. Als een profylaxe helpt het vermijden van blootsvoets lopen op mogelijk besmette gebieden. Meer informatie en natuurlijke hulp tegen wormen is hier te vinden. (Vb)