Winkelverslaving en depressie gerelateerd

Winkelen verslaving en depressie kunnen direct gerelateerd zijn

24/10/2014

Studies hebben aangetoond dat mensen die zich schamen na een intense bestedingsdroom vaak lijden aan een psychische stoornis. Daarom moeten getroffenen zeker hulp zoeken bij een specialist, omdat het consumentisme vaak te maken heeft met een depressie.

Bewezen kenmerken van een winkelende verslaving zijn, naast schaamtegevoelens, het verzamelen, verbergen of vergeten van de gekochte goederen onmiddellijk na het kopen van spree. Dit wordt aangegeven door de Duitse Vereniging voor Psychosomatische Geneeskunde en Medische Psychotherapie (DGPM). Vaak wordt verslaving aan winkelen ook geassocieerd met depressie. „Bijna tweederde van onze patiënten heeft een depressie“, rapporten Privatdozentin Dr. med. Dr. phil. Astrid Müller van de afdeling psychosomatiek en psychotherapie aan de medische faculteit te Hannover. Anderen lijden aan dwangmatig hamsteren - wat erg lijkt op het syndroom van Messie. „De dwang tot kopen is vaak zeer uitgesproken bij deze patiënten en de behandeling is daarom bijzonder moeilijk“, legt de psycholoog uit. Volgens deze is het doel voor kopers niet het bezit van een object, maar de overname zelf. Dwangmatig winkelen ontheft echter deze druk slechts gedurende korte tijd: „De koopaflevering gaat vooraf aan een periode van depressie, spanning of verveling“, Müller legt in een persbericht van de DGPM uit.

Aankoop dwang gaat zeker niet zelden
Bovendien moet worden opgemerkt dat "de verslaafden zich al in enorme problemen bevinden bij de diagnose en het begin van een psychotherapeutische behandeling": „Veel patiënten hebben aanzienlijke sociale, financiële en vaak juridische problemen wanneer ze uiteindelijk een behandeling zoeken“, dus Müller. Bovendien neemt zij aan dat de verplichte aankoop zeker geen zeldzame ziekte is. "Ongeveer 7 procent van de bevolking is getroffen, zoals uit verschillende onderzoeken blijkt."

Dit wordt ook bevestigd door Professor Dr. med. Harald Gündel, medisch directeur van de universitaire kliniek voor psychosomatische geneeskunde en psychotherapie in Ulm en woordvoerder van de DGPM: „De veronderstelling van verplichte aanschaf als geestesziekte is niet alleen een kwestie van classificatie, maar meer nog dat een gedragsstoornis als zodanig wordt erkend. Dit verscherpt het publieke probleembewustzijn en helpt de getroffenen.“

Een mogelijke oorzaak van de koopverslaving ziet Astrid Müller erin, „dat dwangmatig kopen kan worden gemotiveerd door fundamentele persoonlijkheidsvariabelen.“ Veel van de patiënten vertoonden een hoge mate van risicobereidheid, wat negatieve gevolgen zou verbergen.

Als mogelijke behandeling noemt ze een gedragstherapie, die het ziekte-inzicht bevordert en de patiënten manieren toont om het verlangen om te kopen te relativeren en het kopen van waanzin te voorkomen. „Groepstherapie kan winkelverslaving effectief bestrijden. Daarom adviseren we mensen die een dwangmatigheid in hun koopgedrag herkennen, naar psychologische hulp te zoeken“, zei de DGPM-expert. (Jp)