Geen schuld als kinderen krassen

Kinderen scharrelen, ouders moeten niet reageren met beschuldigingen of straffen

04.10.2012

Sommige kinderen krabben tijdens de puberteit om emotionele spanningen te verlichten. Als de kinderen zelf gewond raken, moeten ouders niet reageren met beschuldigingen, bedreigingen of zelfs straffen. Volgens de Duitse Vereniging voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie (DGKJP) kunnen kinderen nog steeds onder druk komen te staan ​​en kan de situatie verergeren. Het is beter om therapeutische ondersteuning te zoeken.

Tieners en kinderen noemen dit zelfbeschadigend gedrag bijvoorbeeld „krassen“. Deze armen of benen zijn meestal gewond met een scherp voorwerp. Als een moeder of vader het zelfbeschadigende gedrag van hun kind noemt, moet eerst een erkend consultatiecentrum worden geraadpleegd voordat er met het kind over wordt gesproken. Therapeuten leren de ouders hoe ze het best een gesprek met het kind kunnen voeren. Het belangrijkste is dat ouders aangeven dat ze de zorgen van het kind serieus nemen en willen helpen. Dit verklaarde prof. Jörg Fegert, directeur van de Duitse vereniging voor kinder- en jeugdpsychiatrie (DGKJP).

Kraken gaat vaak gepaard met een mentale stoornis
Zelfbeschadigend gedrag wordt meestal veroorzaakt door een psychische stoornis of wordt geassocieerd met ziekten zoals depressie, borderline of eetstoornissen. De kinderen voelen een hoge emotionele druk. Door zelfverwonding willen ze de innerlijke druk en onaangename gevoelens beëindigen.

„Als kinderen klaar zijn om te praten, moeten ouders hen aanmoedigen om therapeutische hulp te zoeken“, dus de kinder- en jeugdpsychiater Fegert. In de loop van een therapie worden de oorzaken van de zelfverwonding opgezocht. Tijdens de behandeling leren de kinderen in plaats van destructieve, constructieve copingstrategieën te gebruiken. (Sb)

Lees ook:
Wat te doen bij postnatale depressie
Therapie voor geestelijk zieke kinderen
Elk derde kind houdt niet van groenten
6 procent van de tieners lijdt aan borderline