Kritische discussie over homeopathie - Effectieve geneeskunde of placebo

Kritische discussie over homeopathie - Effectieve geneeskunde of placebo / Gezondheid nieuws
Homeopathie - Geneeskunde en wonder: Dr. med. Utz Anhalt in gesprek met dr. Natalie Grams en dr. Norbert Aust
Discussies over homeopathie doen denken aan religieuze oorlogen. Homeopathie betekent het toedienen aan patiënten in sterke verdunning van de stoffen die de ziekte veroorzaken naar het oordeel van homeopaten. Wetenschappers hebben talloze studies gepubliceerd, volgens welke dit concept in tegenspraak is met alle gevestigde medische concepten. De volgelingen van deze doctrine raken hier niet aan: niet alles zou wetenschappelijk te verklaren zijn, en ze zouden zien hoe hun suikerdruppeltjes genezen met chemisch niet-detecteerbare substanties. De meeste fronten zijn duidelijk en volgers en tegenstanders van de homeopathie verlaten hun posities niet.


In tegenstelling tot Dr. Natalie Grams. Ze oefende lange tijd als een arts met homeopathische methoden. Daarna onderzocht ze voor een boek dat oorspronkelijk was bedoeld om homeopathie te verdedigen. In plaats daarvan kwam ze tot de conclusie dat dit een ketterij is. Dr. Natalie Grams en dr. Norbert Aust richtte het netwerk Homeopathie op, waarin ze kritische informatie verstrekken over homeopathie en geneeskunde, wetenschap en religie. Dr. Utz Anhalt interviewde de twee voor Heilpraxisnet.

Effectiviteit, humbug of placebo? Afbeelding: Björn Wylezich - fotolia

Mrs Grams, u bent een dokter en voert een homeopathische praktijk uit. Daarna schreef je een kritisch boek over homeopathie ("Homeopathie heroverwogen - Welke patiënten echt helpt", Springer Spectrum) en besloot hun praktijk. Hoe is dat gebeurd??

Dr. Natalie Grams (NG): Oorspronkelijk wilde ik een positief boek schrijven over homeopathie op basis van de zogenaamd succesvolle resultaten van mijn homeopathische activiteit. Critici laten zien hoe goed homeopathie en waarom kritiek ongepast is. Maar in de loop van het onderzoek kreeg ik een heel nieuw beeld van de homeopathie. Ik moest erkennen dat ik ongelijk had gehad en verkeerd had begrepen en dat de resultaten van de homeopathie eerder door psychologie konden worden verklaard dan door 200 jaar oude ideeën van Hahnemann. Na dit besef kon en wilde ik mijn patiënten niet behandelen met onhoudbare beloften van redding en, bijgevolg, mijn praktijk sluiten.

2) Mevrouw Grams, dat een stof "spiritueel" is wanneer het wordt verdund totdat het niet langer chemisch kan worden opgespoord, in tegenspraak is met de natuurwetten, maar de basis is van de homeopathie. In hun eigen praktijk zijn ze zeer succesvol geweest, ondanks dat Globuli en voormalige patiënten je overladen met complimenten. Hoe kwamen de daadwerkelijke genezingen tot stand??

Natuurlijk was ik ten tijde van de homeopathie ervan overtuigd dat er echt zo'n "energie" was - dat het niet wetenschappelijk ondoorgrondelijk was. Zoals alle homeopaten, zag ik de fout van de kant van de wetenschap en niet van de kant van Hahnemann of de homeopathie. Vandaag weet ik dat natuurwetten geldig zijn en dat exponentiation geen energie maar slechts een verdunning produceert. De verbeteringen die worden ervaren door patiënten die een homeopathische behandeling ondergaan, kunnen worden verklaard door psychologische effecten, b.v. het placebo-effect en komen eerder uit de setting en de relatie therapeut-patiënt dan uit een specifiek medicinaal effect van de bolletjes. Bovendien zijn er altijd veranderingen in een intensieve zelfobservatie en na een bepaalde tijd voorbij - natuurlijk ook positief. Vandaag wil ik zeggen dat onder de homeopathie genezingen plaatsvinden - maar niet via homeopathie.

Mr. Aust, u en mevrouw Grams zijn een van de initiatiefnemers van het 'Homeopathic Network', dat zich kritisch bezighoudt met homeopathie en op een website netzwerk-homoeopathie.eu. Waarom bent u begonnen met dit netwerk, wat wilt u ermee doen en wat vindt u van de behoefte??

NA: Homeopathie is een verouderde leer van redding uit pre-wetenschappelijke tijden waarvan de basisaannames volledig in tegenspraak zijn met wetenschappelijke en medische kennis. Alleen de patiënt heeft nauwelijks een kans om er een getrouw beeld van te krijgen. In de relevante media wordt een positief overtekend beeld getekend, de effectiviteit gerechtvaardigd door logische fouten en onjuiste analogieën. Alle mogelijke instellingen, b.v. Centra voor volwasseneneducatie, kerksponsors, landbouwkamers bieden cursussen aan en bevelen de toepassing aan. Zelfs apotheken en artsen kunnen voor de kar worden uitgerekt. Per Drugsbeleid homeopathie is vastgelegd in het systeem van gezondheidszorg, ironisch genoeg, echter zonder dat om een ​​soort van bewijs dat anders voorbeeld zouden volgen, alle soorten voedsel fabrikant indien hij adverteert gezondheidsclaims voor haar producten. Medische verenigingen bieden bijscholing van homeopaten om, in de vergunningsvoorschriften en vervolgens op universiteiten homeopathie wordt geïntroduceerd als een onderwerp, de zorgverzekeraars dekking van de kosten.

Dus hoe moet een patiënt die zichzelf wil informeren, komen met objectieve informatie die niet wordt ondersteund door duidelijke economische belangen? Al in mijn boek en op mijn blog heb ik geprobeerd om deze tekortkoming te verhelpen. Ons netwerk is de voortzetting van deze activiteiten op een bredere basis. Dit lijkt mij erg belangrijk, omdat de instellingen van de gezondheidsdienst, die ons zouden moeten beschermen tegen kwakzalverij en charlatanry, tot nu toe jammerlijk falen. Het initiatief van de G-BA is een eerste stap in de goede richting.

NG: Voor mij persoonlijk is de motivatie dat ik - zelfs als een dokter - me vergist heb in de goed klinkende beweringen van de homeopathie. Ik zou graag anderen willen helpen niet hetzelfde te doen, of op zijn minst de juiste informatie te krijgen die hen kan helpen de homeopathie te herijken. Ik zie dat zowel therapeuten als patiënten geloven dat ze veel weten over homeopathie, maar dat ze niet kritisch afvragen of dat waar is. Hier wil de INH bijdragen aan het creëren van duidelijkheid en aan het verstrekken van hoognodig educatief werk.

Mevrouw Gram, u bent afgestudeerd in de natuurkunde, dus u kent het verschil tussen empirische wetenschap en hocus-pocus, evenals het effect van placebo en het verschil tussen medisch effectieve stoffen en psychotherapie. Hoe verklaar je, ook vanuit je eigen ervaring, dat artsen die in de natuurwetenschappen zijn opgeleid, homeopathie gebruiken?

NG: Ik weet zeker dat de meeste collega's de homeopathie alleen kennen van horen zeggen en associëren met valse associaties zoals "natuurlijk" en "zachtaardig". Omdat men niet goed weet, wil men tolerant zijn, en bijna niemand heeft echt de basis van de homeopathie behandeld. En bovendien zijn artsen niet erg wetenschappelijk getraind. De natuurwetenschappen zijn natuurlijk in preklinische studies, maar wetenschappelijk denken wordt nauwelijks onderwezen. Na het voltooien van je studie besluit je om een ​​wetenschappelijke carrière of een praktische carrière na te streven.

Mevrouw Grams, meneer Aust, homeopathie drijft overal, waar natuurgeneeswijze wordt aangekondigd. Onder natuurgeneeswijze in de enge zin wordt bijvoorbeeld verstaan ​​medicinale planten waarvan het effect meestal wetenschappelijk is bewezen. Als matrozen vers fruit eten en dus scheurbuik voorkomen, is dat niet in tegenspraak met de wetenschap. Homeopathie is helemaal natuurlijke geneeskunde, dus medicijnen met de middelen van de natuur?

NA: Naar mijn mening is het probleem met homeopathie niet het woordelement van 'natuur' maar 'geneeskunde', zelfs als je je al kunt afvragen of elektriciteit, vacuüm of de Berlijnse muur eigenlijk natuurlijke stoffen zijn. Elk geneesmiddel wordt geassocieerd met het hebben van een effect op de patiënt dat is gebaseerd op iets dat effectief is. Dit hoeven niet noodzakelijkerwijs actieve stoffen te zijn, maar ook warmte, fysieke invloed (massages) of gesprekken staan ​​bekend als dragers van een positief of negatief effect. In de homeopathie, die zichzelf beschouwt als medicamenteuze therapie, is dit precies niet het geval. In middelste potenties zit het medicijn in nauwelijks meetbare hoeveelheden, in hoge potenties niet langer, hoewel alleen deze geneesmiddelen naar verluidt een verhoogde werkzaamheid hebben. Homeopathie is dus een doctrine van redding, die veronderstelt dat verdampingsresten van geschud water op suiker een specifieke effectiviteit hebben die voortkomt uit de niet-bestaande moedertinctuur. Deze kunnen zo natuurlijk zijn als ze zullen zijn: het is geen echte geneeskunde.

NG: U spreekt een van de belangrijkste bugs van de perceptie van de homeopathie en de homeopathie aan. We willen dat de INH bereiken zodat uiteindelijk realiseert afzonderlijk hier: Natuurgeneeskunde kan specifieke effecten te ontwikkelen en is de basis van veel van onze reguliere medicatie (bijvoorbeeld penicilline, digitalis), homeopathie is nep van lang geleden en heeft gewerkt met de geneeskunde en natuurlijk in beide betekenissen niets doen.

Mevrouw Grams, meneer Aust. De arts Samuel Hahnemann (1755-1843) bedacht homeopathie. Hij hing een presentatie van de geneeskunde van de Middeleeuwen: De dodelijke nachtschade helpt tegen hondsdolheid, dacht onze voorouders, omdat beide maken "grote" en Hahnemann ze aan te bevelen tegen verwarring en koorts (waanzin). Hij zocht naar stoffen die symbolen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van de patiënt, maar verdunde ze zodat de stof niet langer chemisch bestond. Een 1: 1.000.000 verdunning wordt gemaakt op suikerbolletjes, de bolletjes worden gedruppeld. Het gaat over de "geest", de "informatie" van de substantie. Dergelijke "geheime" informatie is erg populair in de esoterische scène - soms komen ze van engelen, dan van geesten en vervolgens van de kosmos. Homeopathie is dus eerder religie dan wetenschappelijke geneeskunde?

NA: Ondanks kritiek op de homeopathie, is het waarschijnlijker dat Hahnemann iemand ziet die de methoden van zijn tijd heeft gebruikt om tot nieuwe conclusies te komen. Hij had geen mogelijkheid om zijn fouten te kennen, want vervalsing als een essentieel wetenschappelijk principe werd lang na zijn dood in de wetenschappelijke theorie geïntroduceerd. Hij kon niet weten dat hij het medicijn volledig uit zijn preparaten verdunde. Het probleem is zijn opvolgers. In plaats van de doctrine beetje bij beetje aan te passen aan de toenemende kennis van de geneeskunde - wat zou betekenen dat grote delen als fouten zijn geaccepteerd - hebben ze deze gehandhaafd en nieuwe redenen gezocht die van nature buiten de wetenschap liggen.

In de loop van de tijd creëerde dit een structuur die niet verschilt van een religie. Een charismatische onfeilbare stichter, heilige boeken die teruggaan naar deze stichter en die op zichzelf als goed worden beschouwd, de verdeeldheid tussen gelovigen en ongelovigen, en niet het minst de omgang met afvalligen van zuivere doctrine wijzen in deze richting.

NG: Absoluut. Religies zijn echter duidelijk verklaarde overtuigingen, maar homeopathie doet alsof het om wetenschap en medicijnen gaat. Homeopathie blijft zo vast in het midden van onze samenleving omdat therapeuten en patiënten erin geloven. Zelfs de meest logische en strenge argumenten kunnen een gelovige niet overtuigen. Dat merken we in elke discussie met aanhangers van de homeopathie.

Mevrouw Grams, meneer Aust. Patiënten melden vaak een verbeterde aandoening door middel van een homeopathische behandeling. Aan de ene kant is dit waarschijnlijk te wijten aan het placebo-effect, aan de andere kant richten homeopaten zich meestal intensief op hun patiënten. Een arts of alternatieve behandelaar en patiënt in feite een gesprekstherapie doen, waarbij de suikerkogels een symbolische betekenis hebben, vergelijkbaar met de dierlijke geesten in het sjamanisme?

NG: In mijn boek beschrijf ik tot in detail wat er gebeurt tussen homeopaat en patiënt, of zelfs wanneer het zichzelf behandelt met homeopathie. De therapeutische behandeling van homeopathie biedt tijd, individuele aanpak en eenvoudige oplossingen voor zeer complexe problemen. Zelfs een soort greep op de ziekte hebben en niet zo overgeleverd zijn aan de genade, kunnen een rol spelen. Er is ook een beetje magie, en dat creëert een fictie die soms nuttig kan zijn. Een fictie is echter nooit in staat om een ​​concrete, specifieke therapie te vervangen en homoeopaten willen dat niet zien. En in tegenstelling tot psychotherapeutische gesprekstherapie, maken homeopaten geen gesprek en menselijke interactie of een soort zelfkennis verantwoordelijk voor verandering, alleen de bolletjes. Dit maakt het inderdaad vergelijkbaar met een sjamanistische suggestiepraktijk.

Ms. Grams, zo'n psychosomatische behandeling, dat wil zeggen psychotherapie, zou niet werken zonder suikerkogels?

NG: Nadat ik me realiseerde dat homeopathie op zijn best werkt als een ongestructureerde gesprekstherapie, dacht ik er ook over om met mijn patiënten te praten, hen te begeleiden en geen bolletjes te geven. Of om bolletjes te geven, maar om de patiënt uit te leggen dat dit placebo's zijn of dragers van een suggestie ("Dat zal je helpen"). Dat zou homeopathie zijn zonder homeopathie - hebben we dat echt nodig? Ik denk nee. Omdat we medicijnen hebben. En we hebben psychotherapie. En: wie gelooft, kan naar de kerk gaan.

Mevrouw Grams, meneer Aust. Hoe verklaar je de groeiende behoefte aan alternatieve geneeskunde? Wijst dit op behoeften die worden verwaarloosd in evidence-based medicine? Of willen mensen geloven in wonderen?

NG: Heel duidelijk ja tegen de zin "mensen willen in wonderen geloven". En het is niet zo dat er geen wonderen gebeuren - het is ook mogelijk in de geneeskunde. Maar een genezingsmethode die is gebaseerd op het geloof in wonderen is net zo actueel en nuttig als heilige afbeeldingen in de auto in plaats van de veiligheidsgordel.

Ik ben het eens met het feit dat mensen vaak niet het gevoel hebben dat ze voldoende worden gezien in de dagelijkse medische praktijk, en dat spijt me heel erg. Hier suggereren we bij de INH dat artsen meer mogelijkheden moeten krijgen om tijd met hun patiënten door te brengen voor een gesprek - en dat ze het beter kunnen regelen. Dit zou veel onnodige onderzoeken - en dus kosten - voorkomen. Het beste zou zijn als er helemaal geen gat zou zijn, waarin patiënten naar alternatieven kunnen verlangen!

NA: Ik denk dat mevrouw Grams de basis heeft gezegd, daar kan ik het alleen maar mee eens zijn.

Mevrouw Grams, u bent een dokter en u hebt zelf homeopathie beoefend. Toen werden ze sceptisch. Maar ik ken ook het tegenovergestelde geval: een succesvolle psychiater, die pijnlijk verklaarde dat psychische stoornissen slechts in beperkte mate kunnen worden genezen, vertelt je plotseling dat alles wat je verlangt, uitkomt als je er alleen in gelooft. "Verlicht", gokt de dokter nu zijn reputatie weg, omdat hij denkt dat hij alle ziekten kan oplossen door lichaamsdelen aan te raken.

NG: Mensen zijn in de eerste plaats niet noodzakelijkerwijs geneigd tot rationaliteit. We geloven graag in wonderen, we vinden grote beloften aantrekkelijker dan kritisch denken en consistent vragen stellen - wij allemaal. De heer Kahnemann heeft heel goed gewerkt voor mij in zijn boek "Snel denken, langzaam denken". Dus ik kan nu al begrijpen dat je gemakkelijk aan de kant van het "intuïtieve wondergeloof" kunt vallen - het maakt tenslotte veel minder inspanning.

Een analytisch werk als psychiater gedurende vele jaren kost veel mentale energie en verbruikt mentale hulpbronnen. Nu zijn de voorstellen van het aangeboren snelle denken zinvol, in plaats van het saaie werk voort te zetten, waarvan de resultaten weinig opleveren.

Is deze drang naar ons intuïtief denken voor betekenis en snelle oplossingen misschien een verklaring voor de hausse van pseudo-medicatie? Zo ja, hoe kan dat worden tegengegaan??

NG: Dat is precies hoe ik het zou zeggen. Eén benadering is om mensen bewuster te maken dat er twee verschillende soorten denkwijzen zijn - en welke we zouden moeten gebruiken wanneer.

Mr Aust, Mrs Grams. Hoe komt het dat homeopathie een speciale status geniet in de farmaceutische wet? Voor elke geneeskrachtige plant die de Indianen van de Amazone eeuwenlang als medicijn gebruikten, moet hun effect eerst wetenschappelijk worden bewezen voordat het als geneesmiddel wordt erkend.

NA: Waarom dan homeopathie werd opgenomen in de farmaceutische wet, vanuit het perspectief van vandaag is niet langer begrijpelijk. Blijkbaar gaat dit terug naar Veronika Carstens, de vrouw van voormalig bondspresident Karl Carstens. Ze was een volger van de homeopathie en heeft haar positie gebruikt om in 1982, samen met haar man, een stichting te creëren voor de promotie van homeopathie en natuurlijke geneeskunde. Deze stichting heeft zijn werk goed gedaan. De introductie van de interne consensus in 1997 is ook gebaseerd op de invloed van belanghebbende partijen op de wetgeving. In 2001 werd een Europese verordening aangenomen waarin een vereenvoudigde registratie werd vastgelegd in plaats van een vergunning die gekoppeld was aan een bewijs van werkzaamheid. Natuurlijk gaat de Europese verordening waarschijnlijk terug op soortgelijke activiteiten.

Dit klinkt allemaal min of meer als complottheorie, maar is de enige denkbare verklaring.

NG: Eén beoefend in de 80-90's in vermeende tolerantie en de overtuiging dat geneeskunde ook experience healing is. Dat klopt op een bepaalde manier. Maar we hebben net klinische studies uitgevonden en ontwikkeld om zo objectieve conclusies te trekken uit individuele ervaringen. Als je naar de studies over homeopathie kijkt, laten ze zien, hoe beter en vollediger ze zijn gemaakt, dat de ervaringen met homeopathie overeenkomen met een valse therapie. Een speciale juridische status is daarom vandaag niet langer houdbaar.

Aanhangers van de homeopathie, met de hand genezing, katholieke Mariale toegewijden of mensen die in mysterieuze aardstralen geloven, zeggen vaak: "Ik weet niet zeker waarom het helpt, maar het is van cruciaal belang dat het helpt." Dat klopt?

NG: Als homeopaat heb ik me altijd teruggetrokken in deze pragmatische zin. In onafhankelijke beoordelingen (klinische onderzoeken, systematische reviews) zien we echter niet dat homeopathie beter werkt dan placebo. Er zijn een aantal normale medicijnen waarvan we niet precies weten waarom en hoe ze werken - maar we kunnen bewijzen dat ze werken. Homeopathie kan dat niet en de zin is gewoon verkeerd. Enkele observaties zijn geweldig, en als jij degene bent die denkt dat je een "wonder" hebt meegemaakt, dan is dat bijna onmogelijk. Maar als we controleren of dergelijke mirakels gebruikelijk zijn in de homeopathie, dan is het resultaat nee.

Mr Aust, Mrs Grams. Wat is het antwoord op hun website?

NA: Verbazingwekkend genoeg weegt de positieve feedback, dat wil zeggen onderzoeken over hoe ons te ondersteunen, zwaarder. We zijn bijzonder verheugd wanneer universitaire hoogleraren en actieve artsen onze mening bevestigen. Natuurlijk zijn er ook verklaringen van het tegendeel, maar ze blijven, in tegenstelling tot die op internetfora, grotendeels in de feitelijke context. Waarbij dezelfde standaardargumenten steeds weer worden gebruikt. NG: Vooral van de perskant krijgen we een goed antwoord. Het is alsof de deur eindelijk is geopend voor een objectieve, maar vriendelijke, dankbare opleiding over homeopathie. Daar willen we consequent aan werken.

Bedankt voor het interview! In deel II zullen we supporters interviewen. (Dr. Utz Anhalt)