Ondervoeding Onstabiele toestand

Ondervoeding bij mensen die zorg behoeven, kan worden voorkomen door een dieetbehandeling. Het is geclassificeerd als een remedie volgens het federale sociale gerechtshof, maar wordt niet betaald door de ziekteverzekering.

26/02/2013

Half februari verwees de Rheinische Post naar een recente studie van de federale overheid en veroordeelde ondervoeding bij patiënten in Duitsland met een goed onderbouwd artikel. In deze studie (ErnSiPP-studie), die was opgesteld in het kader van het 12e Voedingsrapport van de federale overheid en onlangs werd gepubliceerd, is voor het eerst de situatie van verpleegkundigen van ouderen in particuliere huishoudens benaderd. Angstaanjagend resultaat: twee van de drie mensen die thuis worden verzorgd lijken ondervoed. Hun aandeel is 13 procent, twee keer zo hoog als in de rest van de bevolking. Daarnaast loopt nog eens 57 procent een hoog risico op ondervoeding.

Veel van deze mensen lijden aan verlies van eetlust, verminderde honger en dorst, maar ook aan kauw- en slikproblemen. Ze vermijden bepaald voedsel en voeden ze steeds meer eenzijdig, tot ze uiteindelijk lijden aan duidelijke ondervoeding. Vooral thuis Goed verzorgd hebben daarom een ​​problematisch voedingsgedrag.
De vereniging van diëtisten - Deutscher Bundesverband e. V. (VDD) bekritiseert de cijfers als schandalig en beschouwt de situatie als dramatisch. Dit wordt ook door de politieke zijde erkend, zei VDD-voorzitter Doris Steinkamp in een verklaring. Er is echter nog steeds een gebrek aan echte wil om de situatie te veranderen. Tot nu toe zijn alleen de symptomen uitgegast, in plaats van het probleem fundamenteel aan te pakken.

Er zijn mogelijkheden, omdat het federale sociale gerechtshof reeds in het jaar 2000 heeft bepaald dat de dieettherapie als geneesmiddel moet worden geclassificeerd. Dit zou in feite betekenen dat ondervoede patiënten recht hebben op professioneel advies en ondersteuning, die ook zouden worden gefinancierd door de zorgverzekeraars. Helaas wordt de dieettherapie nog steeds voor de patiënt ingehouden en niet voorgeschreven als een uitkering.

Nog een voorbeeld: als slikken een constante pijn is, kunnen logopedisten met patiënten werken. Een diëtist kan echter niet als voedingsdeskundige worden opgenomen omdat een dieettherapie niet prescriptief is. De VDD eist dat patiënten zo lang mogelijk zelfstandig kunnen eten en adequaat en goed verzorgd worden.

„De expertise is er, diëtisten zijn speciaal opgeleid en klaar als experts. Niettemin, in ons land, komen deze niet-duurzame omstandigheden van ondervoeding voor omdat financiering alleen niet is gegarandeerd“, bekritiseert Doris Steinkamp. Verpleegkundigen en logopedisten willen diëtisten betrekken bij de behandeling van vaak oudere en multimorbidepatiënten, maar faalden ook om hen te financieren. De VDD-president roept ten slotte de verantwoordelijken op om wijzigingen aan te brengen. (Pm)

Afbeelding: Gerd Altmann, Pixelio.de