Red de tand met wortelkanaalbehandeling

Tandwortelbehandeling is vaak het laatste redmiddel voor tandbehoud

2014/08/07

Tandwortelbehandeling is voor de meeste mensen een absolute nachtmerrie. Maar in veel gevallen is dit helaas de laatste en enige manier om een ​​zieke tand te krijgen en zo duur kunstgebit te vermijden. Als de tandarts van tevoren een positieve prognose geeft, zijn de slaagkansen met deze procedure zeer goed - niettemin dekken de zorgverzekeraars niet in alle gevallen de kosten.

Wortelkanaalbehandeling noodzakelijk voor ziekten van de tandpulp
De wandeling naar de tandarts is al voor veel mensen met veel angst verbonden. Als dit ook een behandeling van de tandwortel is, betekent dit voor de meesten de griezelige verschrikking - angsten die veel sterker zijn dan die voor het boren of trekken van een tand. Een ingreep die in veel gevallen helaas niet te vermijden is, omdat een wortelkanaalbehandeling vaak de laatste optie is om de tand te redden en daardoor dure kunstgebitten in de vorm van bruggen, kronen of implantaten te voorkomen. „Wortelkanaalbehandelingen zijn vaak de laatste optie voordat de betreffende tand wordt verwijderd“, zei prof. Christian Gernhardt, voorzitter van de Duitse Vereniging voor Endodontologie en Tandtraumatologie (DGET) aan het persbureau „dpa“. Noodzakelijk is zo'n interventie, als de zogenaamde „pulp“ (ook „pulp“ wordt genoemd, wat betekent het weefsel in de tand (Pulpenhöhle), dat bestaat uit bloed- en lymfevaten en zenuwvezels.

Vroegtijdige behandeling kan chronische ontstekingen en gevolgschade voorkomen
In veel gevallen is dit een ontsteking van de pulp (pulpitis), die meestal ontstaat als gevolg van onbehandelde cariës. „Aanwijzingen voor een ontsteking zijn pijn. Als het erg slecht is, zelfs de typische gezwollen wang“, vertelt Gregor Bornes van het Competence Center for Dental Health of Independent Patient Counseling Germany (UPD). Om deze reden is het volgens prof. Christian Gernhardt belangrijk om zo snel mogelijk te behandelen, omdat als pulpitis slecht wordt behandeld of niet wordt behandeld, het risico bestaat dat zich een chronische ontsteking zal ontwikkelen. Hier schuilt een niet te onderschatten gevaar: de infectie gaat over in het kaakbot, waar abcessen of kaakcysten kunnen ontstaan, waardoor het bot achteruitgaat en de tand faalt. Dienovereenkomstig, in de tandwortelbehandeling het redden van de zieke tand op de voorgrond: „Een tand krijgen is altijd een prioriteit“, legt prof. Dietmar Oesterreich, vice-president van de federale tandheelkundige vereniging (BZÄK) uit.

Kromming of verkalking van de kanalen kan het verloop van de therapie bemoeilijken
Hoeveel tijd de wortelkanaalbehandeling in beslag neemt en in hoeveel stappen het moet worden uitgevoerd, hangt onder meer af van de aard van de wortelkanalen. Want terwijl deze bij de ene patiënt rechtdoor lopen, kan een ernstige kromming of verkalking van de kanalen het verloop van de therapie soms aanzienlijk moeilijker maken. In het algemeen is de behandeling van wortelkanalen een relatief complexe procedure, die meestal wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie. Eerst, na het verdovingsmiddel, wordt de tand uitgeboord zodat de tandarts in het vruchtvlees kan komen en de wortelkanalen kan lokaliseren. „Met fijne naalden en vijlen opent hij deze, verwijdert het ontstoken weefsel en desinfecteert het kanaal daarna met spoelvloeistoffen“, legt prof. Christian Gernhardt uit. Als de ontsteking is verdwenen, wordt het gereinigde wortelkanaal verzegeld met een speciaal materiaal, voornamelijk met afdichtcement en „guttapercha“ - de verdikte latex van tropische bomen, die qua aard lijkt op rubber. Ten slotte is de tand meestal voorzien van een inleg of een kroon om de tandglazuur- en dentinestructuren te beschermen en lelijke donkere verkleuring te voorkomen.

Kosten zijn alleen bij „erhaltungswürdigem“ Tand genomen
Een wortelkanaalbehandeling is vaak het enige alternatief voor het verwijderen van een tand, maar het financiële aspect is vaak problematisch. Omdat de kosten niet automatisch worden gedekt door de ziekteverzekering, maar alleen als de tand daadwerkelijk door de tandarts wordt beschouwd „het bewaren waard“ is geclassificeerd. Er zijn bepaalde richtlijnen van de wettelijke ziekteverzekering voor de tandartsen. Volgens Oostenrijk zijn er bijvoorbeeld nauwelijks beperkingen in de behandeling van voortanden, maar zeer ernstige in kiezen „Deze hebben meestal verschillende wortels en niet zelden meerdere kanalen, die ook zwaar gebogen kunnen zijn.“ De behandeling is hier meestal moeilijker, maar dankzij deze kan een hele rij tanden of bestaande kunstgebitten worden bespaard, de zorgverzekeraars zouden hier ook de kosten betalen..

Als de prognose positief is, zijn er zeer goede kansen op succes
In het andere geval blijft alleen de eigen financiering over. Hier zou de arts eerst een schriftelijke schatting maken, waarna de patiënt voldoende tijd heeft om na te denken over de voor- en nadelen. Een belangrijke stap, omdat de behandeling niet lukt, moet de persoon hoe dan ook betalen, legt Gregor Bornes van het Competence Center for Dental Health of Independent Patient Counselling Germany uit. Volgens prof. Christian Gernhardt is dit echter onwaarschijnlijk - althans als de tandarts vooraf een goede prognose had gemaakt, omdat „Als de fundering niet goed is, moet de tand niet ten koste van alles worden bespaard.“ Anders zijn de kansen voor de expert erg goed: „Maar liefst 75 tot meer dan 90 procent van de tanden bevindt zich na tien jaar nog in de mondholte.“ (NR)