Vaak verkeerde diagnostische hernia of ISG-syndroom?

Vaak verkeerde diagnostische hernia of ISG-syndroom? / Gezondheid nieuws
Waarschijnlijkheid van verwarring met gevolgen: discushernia en ISG-syndroom verschillen
Elke vijfde medische interventie op de tussenwervelschijven is volgens deskundigen niet nodig. Omdat de sterke rugpijn die patiënten naar de dokter stuurt, vaak niet uit de wervelkolom komt, maar uit het zogenaamde sacro-iliacale gewricht, korte ISG. Dit ligament verbindt de wervelkolom met het bekken. Als hij zelfs minimaal verschuift, ontstaan ​​er intense symptomen die artsen vaak raadsels opleggen.


"Pijn op dit grensvlak straalt gedeeltelijk uit naar de billen, de achterbenen tot de knie en lijken dus op de symptomen van een hernia. Het onderscheid tussen beide syndromen is moeilijk, zelfs voor experts. Met de juiste soort diagnose kan verwarring echter worden uitgesloten en kunnen valse therapieën worden voorkomen ", legt Dr. med uit. med. Markus Donat, neurochirurg uit het centrum van de wervelkolom op de Stiglmaierplatz in München.

Een hernia in de lumbale wervelkolom wordt meestal geassocieerd met enorme pijn. (Afbeelding: Henrie / fotolia.com)

De symptomen correct classificeren
Om initiële aannames te maken over de pijnoorzaken, zijn er twee aanwijzingen voor leken. Ten eerste wijzen verdoofde, slaperige benen naar een hernia. Dit komt omdat ontsnappend weefsel op de onderliggende zenuwkoorden drukt en neurologische gebreken en gevoelloosheid veroorzaakt. Ze komen daarentegen niet voor in een ISG-syndroom. Aan de andere kant kan pijn op het sacro-iliacale gewricht - in tegenstelling tot de grootschalige klachten van een hernia - nauwkeurig worden vastgesteld.

"Vaak kunnen de getroffenen vaststellen waar de klachten links of rechts van de lumbale wervelkolom vandaan komen", legt de deskundige uit.

Nauwkeuriger diagnose bij de arts
In het geval van een concreet vermoeden van een van de twee ziekten, moeten patiënten altijd een deskundige raadplegen. Dit trekt al de eerste conclusies uit een gedetailleerde anamnese. Verdachte oorzaken verschaffen bijvoorbeeld informatie over de aard van de ziekte: vallen op de billen veroorzaakt vaak een ISG-blokkade, terwijl de veel voorkomende oorzaken van hernia's excessieve belasting of gebrek aan lichaamsbeweging zijn. Om wervelkolomproblemen nauwkeuriger te bepalen, zijn beeldvormingstechnieken zoals computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming nuttig. Bovendien herkennen experts of het gelatineuze weefsel op de zenuwkoorden drukt. Blokkades in het iliosacrale gebied kunnen echter meestal niet worden gevisualiseerd. Om deze reden nemen artsen hun toevlucht tot zogenaamde provocatietests. Een meer bekende vorm van dit soort bedieningselementen is de compressietest.

Terwijl de persoon in een laterale positie is, oefent de arts druk uit op het bekken met beide handen. Als dit leidt tot het triggeren van de typische pijn in het ISG-gebied, suggereert dit een ISG-syndroom.

Behandel goed
Als conservatieve methoden zoals fysiotherapie voor hernia's of ISG-syndromen niet tot het gewenste resultaat leiden, gebruiken artsen vaak de zogenaamde infiltratietherapie. Hier geven deskundigen een mengsel van een lokaal werkende verdoving en een ontstekingsremmend medicijn via een kleine naald rechtstreeks naar de juiste plaats.

In het geval van een hernia zwelt de geïrriteerde zenuw op. Als het een ontsteking van het sacro-iliacale gewricht is, remt het proces de oorsprong van de stimulus en verlicht het de symptomen. In uitgesproken vormen van ISG-blokkering nemen deskundigen tegenwoordig hun toevlucht tot zogenaamde iFuse-implantaten. In tegenstelling tot conventionele schroefsystemen, geven de speciaal gecoate implantaten het gewricht een nieuwe houvast en groeien ze in het omliggende bot binnen drie tot zes weken. Zorgverzekeraars nemen de kosten volledig over. (sb, pm)