Delen:
Zoutmythes Zout voedsel is geen dorst-trigger
Te veel zout voedsel brengt de gezondheid in gevaar. Bovendien zul je snel erg dorstig worden. Dit laatste is blijkbaar niet waar. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat astronauten hun honger naar voedsel zelfs hebben verminderd door meer zout te eten - maar de honger nam toe.
Te veel zout brengt uw gezondheid in gevaar
Artsen waarschuwen keer op keer: zout voedsel brengt de gezondheid in gevaar. Hoge zoutinname kan, onder andere, leiden tot gezondheidsproblemen zoals hypertensie en andere hart- en vaatziekten. Op de lange termijn verhoogt dit het risico op een hartaanval en beroerte. Bovendien schaadt te veel zout ons immuunsysteem. En last but not least, zout voedsel leidt tot een sterke dorst. Maar de laatste is blijkbaar niet waar, zoals onderzoekers nu melden.
Zout voedsel verhoogt het gevoel van dorst. Dus de alledaagse ervaring. Wetenschappers hebben deze truïsme nu weerlegd. Een verhoogde zoutinname leidt daarom niet tot meer drinken.(Afbeelding: Andrey_Arkusha / fotolia.com)
De wijsheid van het brood weerlegt
Chips en pinda's om te knabbelen en al dorstig. Vooral voor de tv kun je deze dagelijkse ervaring keer op keer herhalen. Het feit dat je meer zoute voeding moet drinken is volgens wetenschappers een gemeenplaats, die nu weerlegd is.
Twee nieuwe onderzoeken tonen precies het tegenovergestelde.
Hoe zout in voedsel het drinkgedrag beïnvloedt, is nooit getest in een langetermijnstudie, volgens een verklaring van de Friedrich-Alexander Universiteit Erlangen-Nürnberg.
Tot nu toe is alleen bekend dat meer zout in de voeding de productie van urine stimuleert. Deze extra vloeistof komt uit drankjes - dus de these.
Experimenten tijdens gesimuleerde Mars-missie
Verre van dat! zegt een onderzoeksteam van het Duitse Aerospace Center (DLR), het Max Delbrück Centrum voor Moleculaire Geneeskunde (MDC), de Universiteit van Erlangen-Nuremberg, Vanderbilt University in de VS en andere internationale collega's.
Ze hebben de oude wijsheid besproken tijdens een gesimuleerde Mars-missie en presenteren nu hun bevindingen in het nieuwste nummer van het Journal of Clinical Investigation.
Het bleek dat "kosmonauten" die meer zout aten meer water in het lichaam produceerden, minder dronken en meer energie nodig hadden.
Natuurlijk heeft zout niets rechtstreeks met Mars te maken. Als mensen naar de Rode Planeet willen reizen, is elke druppel drinkwater kostbaar en een snufje zout in het voedsel mag de missie niet in gevaar brengen.
De simulatie was echter erg interessant omdat het een strikte controle en meting van voeding, water en zoutinname mogelijk maakte.
Dr. Natalia Rakova en haar team uit de Charité en MDC voerden twee onafhankelijke onderzoeken uit op tien mannelijke vrijwilligers. De proefpersonen zaten 105 of 205 dagen vast in een ruimteschippop.
Alle deelnemers hadden absoluut identieke menu's. In de loop van de weken veranderde het onderzoeksteam geleidelijk het zoutgehalte in het dieet.
Zout geeft je op korte termijn meer dorst
Het experiment bevestigde dat zout de dorst op de korte termijn verhoogt. Meer zout in het voedsel leidt ook tot een hogere zoutconcentratie in de urine en een hogere totale hoeveelheid urine - dat was niet verrassend.
Maar de grotere hoeveelheid vloeistof was niet van dranken. De proefpersonen dronken zelfs minder in totaal als ze meer zout aten. Het zout veroorzaakte een waterbesparend mechanisme in de nieren.
Voorheen binden de natrium- en chloride-ionen waaruit het zout bestaat aan watermoleculen en trekken ze in de urine. De nieuwe resultaten toonden echter aan dat het zout in de urine achterblijft terwijl het water terug wordt getransporteerd naar de nier en het lichaam.
Dit verraste het team rond Jens Titze, professor aan de Universiteit van Erlangen-Neurenberg en het Universitair Medisch Centrum Vanderbilt. "Wat zou de kracht kunnen zijn die het water terug in het lichaam drijft," vroeg hij zich af.
Meer honger door zout voedsel
Testen op muizen toonden toen aan dat de stof ureum (ureum) erbij betrokken kon zijn. Met behulp van deze stof beschikken spieren en lever over stikstof. Ureum verzamelde zich in de muizennier en neutraliseerde de waterbindende kracht van natrium en chloride.
De synthese van ureum kost echter veel energie. Muizen die een zouter dieet kregen hadden meer honger, maar dronken niet meer. Zelfs de menselijke "kosmonauten" die zout voedsel kregen klaagden van de honger.
Volgens de wetenschappers laten de nieuwe bevindingen de rol van ureum in een nieuw licht verschijnen. "Ureum is niet alleen een afvalproduct, zoals we eerder hadden aangenomen," zei Prof. Friedrich C. Luft van de Charité en de MDC.
"In plaats daarvan blijkt het een erg belangrijke osmolyt te zijn - het is een verbinding die water bindt en helpt transporteren. Ureum houdt het water in het lichaam wanneer we zout uitscheiden. Dit weerhoudt het water dat anders door het zout in de urine zou worden gedragen. "
De balans van water in het lichaam (waterhomeostase) is ook belangrijk voor het leven hier op aarde. "We moeten dit proces zien als een gezamenlijke inspanning van de lever, spieren en nieren," zei Titze.
"In de studie hebben we niet direct onderzocht de invloed op de bloeddruk en andere aspecten van het cardiovasculaire systeem. Hun functies zijn echter nauw verbonden met waterhomeostase en energiemetabolisme. "(Ad)