Slaapwandelen kan een gevaar zijn voor de getroffenen en familieleden

Experts verduidelijken over slaapwandelen

Slaapwandelen wordt medisch gezien als slaapwandelen. Dit zijn repetitieve afleveringen van complexe gedragingen die optreden tijdens de slaap. Hier Getroffen verlof soms haar bed en beginnen met dagelijkse activiteiten zoals toiletbezoek, schoonmaken, koken, het spelen van een instrument uit te voeren - om te rijden zelfs het testen is gemeld. De slapers lijken mentaal niet helemaal in het ding. Soms kan bijvoorbeeld de sleutel van de voordeur in de vriezer landen of kan het ochtendtoilet in de kast worden gedaan.

Voor gezinnen lijken de acties van slaapwandelaars vaak bizar en moeilijk te begrijpen. In het begin weten ze niet eens dat het slaapwandelen is, omdat de ogen van de getroffenen open zijn en ze ook de omgeving waarnemen. Zo'n fase gaat in de meeste gevallen snel voorbij. Na een paar minuten stoppen de getroffenen en keren ze terug naar normaal slaapgedrag of worden ze volledig wakker. De volgende ochtend kunnen slaapwandelaars hun nachtelijke bezigheden meestal niet onthouden.

De exacte oorzaken van slaapwandelen zijn nog steeds onduidelijk. Tot dusverre is bekend dat het een ontwaken is dat plaatsvindt in de overgang van diepe naar lichtere slaapfasen. (Afbeelding: milkovasa / fotolia.com)

Hoeveel mensen worden getroffen door slaapwandelen?

Vooral bij kinderen is slaapwandelen wijdverbreid. Volgens de Duitse Vereniging voor Slaaponderzoek en Slaapgeneeskunde (DGSM) heeft 15 tot 30 procent van alle kinderen minstens één slaapwandeling. Bij drie tot vier procent gebeurt dit regelmatig. Ongeveer één procent blijft tot de volwassen leeftijd slaapwandelen. Een eerste optreden op volwassen leeftijd is ongebruikelijk, aldus DGSM.

Waarom lopen sommige mensen in hun slaap rond??

De feitelijke redenen zijn nog maar ten dele begrepen. Eerder werd de aantrekkingskracht van de maan toegeschreven aan dit fenomeen, dus somnambulisme is nog steeds bekend onder de naam maanmonster. Zodra deze veronderstelling als verouderd werd beschouwd, was de heersende opvatting dat slaapwandelende mensen hun dromen waarden door echte acties. Deze mening zou ook kunnen worden weerlegd in moderne slaaplaboratoria. Daar bleek dat slaapwandelen niet voorkomt tijdens de REM-slaapfase, tijdens welke intense dromen plaatsvinden. In plaats daarvan gebeurt dit in diepe slaap of in een normale slaap.

Slaapwandelen is eigenlijk een ontwaakstoornis

Tegenwoordig wordt aangenomen dat somnambulisme optreedt wanneer de hersenen niet volledig ontwaken na een stimulus om wakker te worden. Deze ontwaakstimuli kunnen van binnenuit (bijvoorbeeld urinaire urgentie) zowel als van buitenaf (bijv. Luide ruis, licht) komen. De slaaplaboratoria toonden aan dat vóór het slaapwandelen het typische patroon van een diepe slaapfase wordt vervangen door een lichtere slaapfase. Slaap dokter Dr. med. Inka Tuin meet deze hersengolven in slaapslapers in de slaapkliniek van het Universitair Ziekenhuis Mainz. "We weten dat slaapwandelen begint op de drempel van diepe slaap tot lichte slaap", vertelde Tuin aan de "Allgemeine Zeitung". Daarom wordt het beschouwd als een ontwaakstoornis.

Gevangen tussen slaap en realiteit

Slaaponderzoekers gaan ervan uit dat slaapwandelaars tijdens een acute fase niet volledig kunnen ontwaken en vast kunnen zitten in deze tussentoestand. Volgens DGSM zijn de oorzaken van dit onvolledige wakker worden niet voldoende duidelijk. Echter, genetische factoren spelen waarschijnlijk een belangrijke rol, omdat 80 procent van de slaapwandelaars een andere persoon heeft die slaapwandelt in het gezin.

Niet alle slaapwandelaars zijn gevoelig voor uitgestrekte activiteiten

"Een eenvoudige variant van slaapwandelen zou zijn om in bed te gaan zitten en te praten", legt Tuin uit. Veel patiënten gaan niet verder dan dat. In lage activiteit, slaapwandelen is niet slecht op en van zichzelf, volgens de expert.

Gevaarlijke variant van lopen

Tuin waarschuwt echter dat het in sommige gevallen een gevaarlijke slaapstoornis kan worden. Een van haar patiënten zou bijvoorbeeld verschillende botten hebben gebroken toen hij uit de raam van de tweede verdieping in slaap viel. Een andere patiënt van Tuin sneed zichzelf toen hij door een glazen deur liep.

Wanneer moeten veiligheidsmaatregelen worden getroffen??

Volgens Tuin moeten beveiligingsmaatregelen worden genomen als iemand heel slaapwandelt. U zou niet in staat moeten zijn om gemakkelijk vensters te openen, gevaarlijke voorwerpen bij het bed te verwijderen en, indien nodig, de deuren te sluiten. "Slaapwandelaars die zichzelf of anderen in gevaar brengen, moeten worden behandeld", adviseert de expert.

Hoe kan slaapwandelen worden geactiveerd??

Naast de al genoemde genetische component rapporteert Tuin over zogenaamde "triggers", dus triggers die een dergelijke fase bevoordelen. Deze omvatten slaapgebrek, alcoholische dranken, bepaalde antidepressiva en grote professionele of privé-stress. Voldoende slaap en een laag alcoholgehalte zijn de eerste preventiemaatregelen. In sommige gevallen zorgt slaapapneu voor nachtelijke onrust, aldus Tuin. Als deze ademhalingsongevallen succesvol worden behandeld tijdens het slapen, zal de nachtelijke activiteit snel verdwijnen.

REM-slaap gedragsstoornis

Een bepaalde vorm van nachtelijke activiteit wordt vaak verward met slaapwandelen. Dit is het zogenaamde REM-slaap gedragsstoornis: Dit gebeurt volgens Tuin voorkomende neurologische aandoeningen zoals Parkinson en Alzheimer's ziekte of ernstige psychiatrische stoornissen. De getroffenen leven hun dromen door lichamelijke activiteit tijdens de slaap. Dit kan ook leiden tot agressief gedrag zoals schoppen of slaan tijdens het slapen. Het verschil is volgens Tuin gemakkelijk te herkennen aan de ogen. Deze zijn gesloten bij REM-slaapgedragsstoornissen. Bovendien komen ze vaak in de vroege ochtenduren voor.

Hoe om te gaan met slaapwandelen

Is het echt goed om slaapwandelaars wakker te maken? "Zeker, iedereen heeft gehoord dat slaapwandelaars niet ruw moeten worden gewekt", zegt Tuin. Dit is helemaal correct, want dat leidt alleen maar tot grote verwarring. Het is niet nodig, omdat de meesten toch hun eigen weg naar bed vinden. In sommige gevallen kan het gebruik van bepaalde, lage doses antidepressiva helpen om te stoppen met slaapwandelen, zei Tuin. (Vb)