Zwaar afvallen Welke rol spelen genen op het gebied van vetcellen en obesitas?
Invloed van genen op overgewicht en obesitas is twijfelachtig
Meer en meer mensen in de wereld zijn te dik. Het meeste overgewicht is te wijten aan een levensstijl met weinig lichaamsbeweging en hoog energetisch voedsel. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat sommige mensen ook obesitas en obesitas ontwikkelen vanwege hun genen. Maar volgens een nieuwe studie is de invloed van genetische factoren op voeding twijfelachtig.
Elke seconde is Duits te dik
Overgewicht en obesitas zijn een wereldwijd gezondheidsprobleem geworden. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft 39 procent van de volwassenen in Europa overgewicht. In Duitsland heeft meer dan 50 procent van de volwassenen overgewicht, ongeveer een vijfde is zwaarlijvig volgens het Robert Koch Institute (RKI). Dit komt vooral door de moderne levensstijl, die wordt gekenmerkt door een lage fysieke activiteit en te veel energetisch voedsel.
Obesitas wordt vooral begunstigd door een lage fysieke activiteit en te veel energetisch voedsel. Maar genetische factoren spelen ook een rol bij de ontwikkeling van obesitas. De functies van de genen en de biologische mechanismen erachter zijn echter grotendeels onbekend. (Afbeelding: MartesiaBezuidenhout / fotolia.com)Genetische factoren voor de ontwikkeling van obesitas
Maar genetische factoren spelen ook een rol bij de ontwikkeling van obesitas.
Zo vond een internationaal onderzoeksteam een gen dat verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van obesitas en Japanse wetenschappers meldden dat ze een vetverbrandend gen hadden gevonden.
Tot op heden zijn ongeveer honderd genen geïdentificeerd die gerelateerd zijn aan de body mass index (BMI). De functies van de genen en de biologische mechanismen erachter zijn echter grotendeels onbekend.
Betekenis van gen-diëten is niet bewezen
Desalniettemin zijn momenteel individuele voedingsaanbevelingen op basis van genetische analyse momenteel in zwang.
Een onderzoeksteam aan de Technische Universiteit van München (TUM) heeft nu systematisch artikelen geanalyseerd en komt tot de volgende conclusie:
Er is geen duidelijk bewijs voor de invloed van genetische factoren op de consumptie van calorieën, koolhydraten en vet. Het nut van genetische diëten wordt niet bewezen door de kennis van vandaag.
De huidige kennis is beperkt
Het eerste databaseonderzoek door het TUM-team onthulde meer dan 10.000 artikelen die relevant waren voor het onderwerp. Hiervan draaiden 39 artikelen over de relatie tussen genetische factoren en de totale energie-, koolhydraat- of vetinname.
"In alle onderzoeken hebben we het dikwijls het vetmassa- en obesitas-gen (FTO) en het melanocortine-4-receptorgen (MC4R) ontmoet. Er zijn aanwijzingen dat deze twee genen zijn gekoppeld aan de totale energie-inname, "legt Dr. Christina Holzapfel van het Institute of Nutritional Medicine van de TUM in een verklaring.
De evaluatie van de studie leverde echter geen consistent beeld op: "We kunnen slechts een klein verschil maken tussen het FTO-gen en de lage energie-input en het MC4R-gen en de verhoogde energievoorziening."
Tot nu toe is er geen bewijs dat bepaalde genetische factoren gerelateerd zijn aan de totale inname van calorieën, koolhydraten en vet.
De huidige kennis is nog steeds te beperkt om op basis van genetische informatie individuele voedingsaanbevelingen af te leiden, zoals voor gewichtsbeheersing, legt de wetenschapper uit. Deze laatste wordt ook vergezeld door de relevante gespecialiseerde verenigingen.
De studieresultaten zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Advances in Nutrition. (Ad)